คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Love 18 . 26 - Yah! Sehun & Sehun Special - 100 %
Love 18 . 26 Yah ! Sehun !!
จ๊อกกก ..
“ขนมปังมั้ย?”
“ไม่กิน”
“อย่างอนสิ ขอโทษแล้วนี่”
“เหอะ!” ผมกระแทกเสียงใส่เซฮุนที่นั่งพิงโต๊ะไม้เก่าๆซึ่งห่างจากตัวของผมพอสมควรเลยล่ะ ตอนนี้คนที่กลายร่างเป็นปีศาจแทนเซฮุนก็คือผมเองล่ะครับ -_- หมอนั่นเห็นว่าผมไม่โต้ตอบอะไรตั้งแต่เราย้ายเข้ามาใน ตึกเก่าวิทยาศาสตร์ ที่ผมจับฉลากได้ ก็เอาแต่วีนแตกชักแม่น้ำทั้งห้ามาว๊ากใส่ผมเกือบร้อยรอบ!
จนในที่สุดเส้นของความอดทนของตัวเองก็ขาดลงก่อนที่เสียงว๊ากครั้งเดียวของผมจะกระแทกใส่เซฮุนจนหมอนั่นหน้างอเป็นหมาหงอยจนถึงตอนนี้นี่ล่ะครับ -_-;;
“นายจะกลับไปก็เชิญ ฉันเล่นคนเดียวได้ ฉันรู้ว่าฉันผิด และที่สำคัญ ฉัน ไม่ อยาก ลาก คน อื่น มา ซวย ด้วย” ผมนั่งหันหลังให้กับเซฮุน ก่อนจะกอดกระเป๋าสัมภาระเอาไว้จนแน่นเพราะบรรยากาศรอบข้างมันเย็นยะเยือกเอามากๆ
ตึกวิทยาศาสตร์ เป็นอีกตึกหนึ่งที่เคยได้รับความสำคัญของโรงเรียนในขณะที่ครูใหญ่ดำรงตำแหน่งอยู่ ตึกสีขาวสี่ชั้น รอบข้างเต็มไปด้วยโหลดองสิ่งที่(เคย)มีชีวิตจนเกลื่อนตา
แต่ละชั้นของตึกวิทยาศาสตร์มีห้องแล็ปด้วยกัน 10 ห้อง ซึ่งแต่ละห้องก็ถูกปิดตายลงไปเรียบร้อย เว้นเพียงแต่ ห้องแล็ป 44 ชั้น 4 ที่เปิดต้อนรับให้ผมกับเซฮุนนั่งพักนี่ล่ะครับ
ว่ากันว่า เรื่องราวของสิ่งลี้ลับมีขึ้นตั้งแต่ครูใหญ่ยังไม่เสียชีวิต แต่พอครูใหญ่หัวใจวายลง เรื่องเล่าวิญญาณครูใหญ่ที่แวะเวียนมาในตึกวิทย์ก็เฮี้ยนไม่เบา ..
ผสมโรงความหลอนเข้าไปใหญ่ ..
เอาจริงๆ ผมก็กลัวนะ แต่ตอนนี้เป็นตายร้ายดียังไงผมก็ต้องอยู่ในตึกวิทย์แห่งนี้ตั้งหนึ่งสัปดาห์ กับเพื่อนชายที่เคยเป็นบอดี้การ์ดจนมี มรสุมความรักของพี่ลู่ฮาน เข้ามาครอบคลุมจนวันๆเซฮุนก็เอาแต่เพ้อและอยากเจอพี่ลู่อย่างเดียว เอาง่ายๆ ผมน่ะหมดความสำคัญกับไอ้เพื่อนตัวดีอย่างเซฮุนแล้วล่ะ เหอะ !
“นายจะไปหาพี่ลู่ก็ได้นะ ฉันคิดว่านายคงลงแดงตายแน่ๆถ้านายไม่ได้เจอพี่เขาหนึ่งวัน”
“เซฮุน”
“…..”
“เซฮุน?”
“…..”
“พูดไม่ทันขาดคำ มันไปจริงๆ !!” ผมมองกระดาษโน้ตเล็กๆในมือกับลายมือไก่เขี่ยของเซฮุนที่เขียนให้ดูต่างหน้า พร้อมกับอีโมติคอนเล็กๆแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งให้กับผม ..
คยองซูอา ดีโออา … ขอโทษนะ TT
คือแบบ หัวใจมันเรียกร้องลู่ฮานมากๆเลย . ให้อภัยฉันด้วย
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปแล้วฉันจะกลับมาให้นายบีบคอเลย T.T
ซารังแฮ ..
“ย๊า!! ไปแล้วไปลับไม่ต้องกลับมาเลยนะ โอ เซฮุน !!!!”
Love 18 . 26 Sehun Special
“จ้ะเอ๋ ที่รัก!”
“…..”
“หายไปไหน?” ผมกวาดสายตามองหา กวางน้อย ในความมืด รู้สึกเอะใจนิดหน่อยที่ห้องนอนสีขาวสะอาดไม่มีคนตัวเล็กนอนหลับอยู่บนเตียงนั้น
ขอย้อนเหตุการณ์สักหน่อยนะครับ เอ่อ ..นี่ โอ เซฮุน special สินะ ตอนนี้ผมอยู่ในบ้านของกวางน้อยลู่ฮานล่ะครับ J พูดให้ถูกก็เป็นบ้านของพี่ไคด้วยน่ะล่ะ ก็สองคนนั้นเป็นพี่น้องกันนี่นะ! ตอนนี้ก็สี่ทุ่มครึ่งแล้วครับหลังจากที่ผมแอบชิ่งออกมาจากตึกวิทย์ผีสิงเมื่อตอนสองทุ่มครึ่ง
อย่าพึ่งด่าว่าผมที่ทิ้งคยองซูออกมานะครับ TOT มรสุมความน่ารักของกวางน้อยกำลังจะทำให้ผมดิ้นตายถ้าผมไม่ได้เจอเขาหนึ่งวัน! แต่บอดี้การ์ดประจำตัวคยองซูอย่างผม นอกจากจะทิ้งโน้ตให้คยองซูดูต่างหน้าแล้ว … ผมก็มีตัวแทนคนใหม่เข้าสวมรอยแทนผมด้วยล่ะ J
ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่มีทางทิ้งให้คยองซูเจอผีครูใหญ่ตามลำพังหรอกครับ ^__^
“กวางน้อยของผมอยู่ไหนครับ คิดถึงจังเลย”
ตุ้บ !!
“โอ๊ยย!!!!!”
“ฉัน อยู่ นี่!”
“ผมเจ็บนะลู่ฮาน!! TOT” ผมร้องลั่นเมื่อกวางน้อยโผล่เข้ามาในห้องนอนพร้อมกับคว้าหูซ้ายของผมก่อนจะออกแรงดึงเต็มแรง L อะไรเนี่ย ทำไมกวางน้อยถึงทำกับผมแบบนี้!
“หยุดดึงหูผมก่อน ผมเจ็บ!!”
“โรงเรียนชยอลซึงอยู่ในช่วงทำภารกิจไม่ใช่รึไง! และนายก็เป็นคู่หูของคยองซูไม่ใช่เหรอ!! ออกมาเจอฉันแบบนี้หมายความว่ายังไง!?”
“ผมเจ็บ ปล่อยก่อนนน!!”
“นายทิ้งคยองซูมางั้นเรอะ! ย๊า!!!”
“เดี๋ยวๆๆๆ ฟังผมก่อน โอ้ พี่ไค! ช่วยผมด้วย!!!” ผมร้องขอความช่วยเหลือ พี่ไค ที่ยืนมองผมอยู่หน้าห้องนอนด้วยสายตาที่เอ่อ ..ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ คือปกติผมกับพี่ไคก็ไม่ค่อยถูกกันตั้งแต่เห็นหน้ากันครั้งแรกแล้วล่ะ เพราะผมหวงคยองซูเพื่อนตัวเล็กของผม
แต่ว่า … พอผมมาคบกับกวางน้อยและหลงเสน่ห์อย่างจังก็ทำให้ผมค่อยๆผูกสัมพันธ์ที่ดีกับพี่ไค และที่สำคัญ ..
ผมยอมหลีกทางให้พี่ไคเข้าใกล้คยองซูด้วย เหมือนแผนที่ผมวางไว้ในตอนนี้ไง!
“ดึงหูให้ขาดเลยพี่!”
“พี่ไคทำไมทำกันอย่างนี้อ่ะ โอ๊ยย พี่ลู่!! เดี๋ยวจับปล้ำแม่ง!!” ผมตะโกนใส่กวางน้อยก่อนจะรวบมือน้อยๆที่เคยดึงทึ้งหูผมอย่างรุนแรง -_- พี่ลู่ดูเหมือนจะรู้ชะตานิดหน่อยรีบปล่อยมือก่อนจะถอยห่างผมทันที
แหงสิ .. ผมพูดแล้วผมทำจริง กวางน้อยถึงกลัวไงล่ะ หึ!! เซฮุนไม่ใสนะครับ ขอบอก J
“ฟัง ผม พูด !! ผมน่ะยอมรับผิดที่ทิ้งคยองซูมา แต่ว่าผมจะส่งพี่เข้าไปแทน หาทางเข้าใกล้อยู่ไม่ใช่เหรอไง?”
“และที่สำคัญนะ พี่น่ะเป็นตัวแปรสำคัญทำให้ผมกับคยองซูต้องทำภารกิจเพราะพี่กักตัวคยองซูเอาไว้ หมอนั่นเลยต้องหยุดเรียน ดังนั้นพี่ต้องไปทำหน้าที่แทนผม” ผมพูดกับพี่ไคก่อนจะนั่งลงบนเตียงนอนของกวางน้อยอย่างเซ็งๆ หัวฟูหมดเลยให้ตายเหอะ หูก็แดง เสื้อผ้าก็ยับยู่ยี่ยังกับเล่นสงครามบนเตียงกับพี่ลู่เสร็จ
แต่นี่มันไม่ใช่สงครามบนเตียงน่ะสิ มันช่างเป็นสถานการณ์คล้ายกับสามีมีเมียน้อยแล้วเมียหลวงอย่างพี่ลู่มาดึงทึ้งผมนั่นล่ะ -_____________-
“ว่าไงนะ พูดอีกที”
“ผมจะให้พี่ทำตัวเป็นนักเรียน แต่แหม่ .. ยากหน่อยเพราะพี่ดำกว่าผมเยอะ โอ๊ย! จะฟังมะเนี่ย!” ผมว้ากใส่พี่ไคก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตและกางเกงออก จนเหลือแต่ .. บ็อกเซอร์ตัวเดียว พอดีไม่อายอ่ะครับ ก็แค่พี่ไค ส่วนกวางน้อยน่ะเหรอ..
ผมไม่ใส่อะไรเลยเขาก็เห็นมาแล้วล่ะครับ ฮิ้วว!!
บอกแล้วว่า เซฮุนไม่ใสครับ J
“เดี๋ยวผมจะขอช่วยแม่บ้านให้ช่วยซักให้หน่อย จะได้แห้งทันพรุ่งนี้ พี่น่ะก็ใส่ไป เข้าไปหาคยองซูตามที่อยู่นี่ ตอนตีสี่ เพราะตอนนั้นไม่มีใครตื่นมาดูหรอก อืม .. อยู่กับคยองซูตั้งหนึ่งสัปดาห์จีบคยองให้ติดล่ะ แผนดีใช่มั้ยล่ะ?” ผมยักคิ้วใส่พี่ไคก่อนจะรีบเอาชุดนักเรียนไปให้แม่บ้านจัดการ พอดีต้องขอบคุณครอบครัวนี้มากๆที่ให้การต้อนรับผมอย่างดีเลยล่ะครับ ผมคบกับพี่ลู่แบบเปิดเผยโดยไม่มีใครขัดมาขัดขวางเลยล่ะ โชคดีมากๆ J
“โอเค แผนดี .. ให้อภัย”
“ปกป้องคยองซูด้วยนะ ผีครูใหญ่กับภารกิจว่าน่ากลัวแล้ว คริส กับ ซูโฮ ที่ชอบคยองซูอย่างบ้าคลั่ง ก็ขออาจารย์มาทำภารกิจด้วย พี่รู้ใช่มั้ยล่ะ ไอ้สองคนนั้นน่ากลัวขนาดไหน”
“อืม งั้นพักเหอะ ไม่กวนล่ะ อ่อ ..ทำอะไรเบาๆเสียงกันหน่อย ไม่อยากฟัง”
“ช่วยไม่ได้ คนมันร้อนแรงอ่ะน่ะ” ผมแลบลิ้นปลิ้นตาใส่พี่ไค ก่อนจะนอนแผ่ลงบนเตียงของกวางน้อยด้วยความสบายใจ พอดีผมเคยเล่าเรื่องชมรมคนรักดีโอที่คริสกับประธานอย่างซูโฮก่อตั้งขึ้นมาให้ฟังน่ะ อ่า … เมื่อกี้พี่ไคว่าไงนะ ทำอะไรเบาๆเสียงกันหน่อยงันเหรอ J
“กวางน้อยมานี่มะ .. นอนกันเถอะ” ผมตบพื้นที่ข้างๆที่เผื่อไว้ให้เจ้าของห้อง ก่อนจะตะแคงข้างเพื่อมองมาหน้ากวางน้อยที่ลงมานอนด้วยกันด้วยสีหน้าขยาดผมนิดหน่อย -_-
“ขยับมาสิ มีอะไรจะบอก”
“อะไร? คนจะนอน อย่ามาลาม ไอ้เด็กบ้า!!”
“ผมหื่นอ่ะ J” ผมดึงกวางน้อยให้มาประจันหน้าก่อนจะคร่อมเขาไว้ … โอย ให้ตายเหอะ ผิวขาวๆ ตาโตๆ หน้าตาน่ารักๆชอบบอกว่าตัวเองแมนมากๆ แต่ที่จริงน่ะไม่ใช่เลยล่ะ
กวางน้อยลู่ฮานน่ารักมาก พ่อคนแมนพอถูกผมกดก็เป็นแค่กวางน้อยส่งเสียงครวญครางพร้อมกับรอยเล็บนิดๆที่ฝากไว้ที่หลังผม
แต่ผมก็ไม่ได้สะทกสะท้านหรอกครับ J
“คยองซูเดี๋ยวก็มีพี่ไคไปดูแล งั้นเรามาทำเรื่องของเรากันเหอะ”
“หยุดนะไอ้เด็กบ้า ! ปล่อยน้าาาา!!”
อ่า ..ผมขอตัวทำธุระส่วนตัวก่อนนะครับ
ผมบอกแล้วนี่ ว่าผมน่ะ ไม่ใส ^_____^
18 . 26 Talk :: ทักทายค่ะรีดเดอร์ทุกท่าน ฮา ตอนนี้เป็นตอนของฮุนฮานเลยก็ว่าได้ แต่อย่างน้อยเซฮุนเราก็ไม่ใจร้ายใจดำถึงขนาดที่จะให้คยองซูเราทำภารกิจคนเดียวนะคะ จงอินคนดำ เอ๊ย พระเอกของเรากำลังจะเป็นเจ้าชายขี่ม้าดำเข้าไปช่วยคยองซูล่ะ (เหน็บแนมพี่ไคเราจริงๆ ฮา) แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ มาให้กำลังใจกันเยอะๆนะ J
ความคิดเห็น