นาฬิกาทรายแห่งมิตรภาพ

เนื้อเรื่อง

" แม้นาฬิกาทรายแห่งชีวิตจะยังคงเดินต่อไป 
หากแต่นาฬิกาทรายแห่งมิตรภาพจะยังคงหยุดนิ่ง เมื่อเจอคนที่ ' ใช่ ' ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง "

                               เราทุกคนเกิดมาย่อมต้องมีสังคมเป็นของตัวเอง

                               แรกเกิด อยู่ในสังคมครอบครัว

                               โตขึ้นมาอีกหน่อยก็ต้องไปโรงเรียนและมีสังคมใหม่

                               สังคมที่เริ่มแรก จะยังคงเป็นคนแปลกหน้าแต่เวลาผ่านไป อาจเปลี่ยนเป็น

                               มิตรภาพที่สวยงาม

               นาฬิกาทรายของชีวิตจะหมุนพลิกกลับไปกลับมาตราบจนเมื่อมันหยุดพลิก นั่นคือชีวิตของเราหยุดลง

               นาฬิกาทรายแห่งมิตรภาพก็เช่นกัน มันจะเริ่มเดินไป เมื่อเราเข้าสู่สังคมคนแปลกหน้า บางคนอาจทำให้นาฬิกาทรายของเราหยุดชะงัก คนที่เราอยากจะรักษามิตรภาพเอาไว้ให้นานที่สุด ช่วงที่นาฬิกาชะงัก คือช่วงเวลาแห่งการตัดสิน จุดเริ่มต้นของคำว่า 'เพื่อน'

                การชะงักของนาฬิกาที่ไม่แนบสนิทดีคือความลังเล  ความเชื่อใจกันของเรายังไม่มากพอ หากเกิดเรื่องที่กระทบจิตใจ นาฬิกาทรายที่ไม่มั่นคงอยู่แล้ว ก็ต้องยอมแพ้ต่อแรงโน้มถ่วงและกลับไปหมุนต่ออีกครั้ง

          ฉันผ่านเหตุการณ์มามากมาย ผ่านเหตุการณ์ที่เรียกว่าเป็นการ'หยุดชะงักชั่วคราว'มาแล้วก็หลายครั้ง และทุกครั้ง สิ่งที่ฉันได้รับคือการหักหลัง ความเจ็บปวด การทรยศ คำด่าที่สะเทือนไปถึงหัวใจ สรุปง่ายๆคือเราไปกันไม่ได้ นาฬิกาทรายแห่งมิตรภาพของฉันจึงต้องเดินต่อไป

              นาฬิกาทรายของฉันยังคงหมุนไปเรื่อยๆ เพื่อรอคนที่จะเป็นคนไขลาน หยุดการเดินทางของนาฬิกาทราย และการเดินทางของฉันเอง .....

              แล้ววันที่ฉันรอคอยก็มาถึง นาฬิกาของฉันเริ่มเข้าสู่ภาวะ 'หยุดชะงักชั่วคราว'อีกครั้ง  แต่ครั้งนี้แต่ต่าง  ความลังเล ความไม่มั่นใจซึ่งกันและกันค่อยๆเริ่มหมดไป จนเป็นการหยุดพลิกนาฬิกาทรายไปอย่างถาวร

              ฉันมีความสุขอยู่กับคนที่ฉันเรียกว่าเป็นคนที่ 'ใช่' ของฉัน คนที่สามารถพูดได้ทุกเรื่อง สามารถปรึกษาได้โดยไม่ต้องกลัวความลับจะรั่วไหล คนที่สามารถรับการกระทำของเราในทุกๆเรื่องได้ และเราก็รับการกระทำของเขาได้เช่นกัน แต่ความสุขที่แสนยาวนานก็จบลง จบลงพร้อมๆกับการจบการศึกษาและการย้ายโรงเรียน เราทุกคนห่างกัน แต่ละคนมีความมุ่งมั่น และความฝันในการดำรงชีวิตแตกต่างกัน เราจึงตัดสินใจแยกย้ายกันไปทำตามความฝันของตัวเอง

คิกถึงหรอ โทรคุยกันก็ได้นี้

อยากเจอหน้า ก็ไปหาสิ

 ไม่ค่อยมีเวลาให้กันเลย  ห่างกันแบบนี้ มันก็แน่นอน

            ฉันเคยคิดว่า หากจะต้องห่างจากคนที่ 'ใช่' คนนี้ไปแล้ว บางที นาฬิกาทรายแห่งมิตรภาพของฉัน อาจต้องเริ่มเดินต่อไปอีกครั้ง ....... เดินทางเพื่อหาแหล่งพักพิงใหม่ แต่ความคิดของฉันมันผิด เราทุกคนไม่ได้ห่างกันไปไหนเลย เขายังอยู่ในใจฉัน ฉันยังอยู่ในใจเขา นิสัยอาจจะเปลี่ยนไปบ้าง แต่พอมาเจอหน้ากัน คุยกัน เขาก็ยังคงเป็นคนคนเดิม คนที่เป็นเพื่อนของเราตลอดไป
 

           นาฬิกาทรายแห่งมิตรภาพของฉันหยุดเดินแล้วจริงๆ โดยมีคนหลายๆคนช่วยกันดันต้านแรงโน้มถ่วงไม่ให้นาฬิกาของฉันพลิกไปไหนอีก ห ล า ย ๆ ค น ที่ ฉั น เ รี ย ก ว่ า เ พื่ อ น . . . . .  
 

Maday

[17/7/06]