ชีวิตฉัน

เนื้อเรื่อง

ชีวิตของฉัน
          คุณเคยมีความรู้สึกเช่นนี้ใหม ..ท้อแท้..เบื่อหน่าย..และไม่อยากมีชีวิตอยู่     คุณเคยมีความรู้สึกว่า เหมือนตนเองไม่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ใหม     คุณเคยรู้สึกเหมือนถูกปล่อยให้อ้างว้างอยู่ตลอดเวลาใหม     และคุณเคยมีความรู้สึกว่า  เหมือนทุกคนไม่เห็นคุณอยู่ในสายตาใหม

.............ความรู้สึกเช่นนี้คงไม่เคยมีใครประสบมาก่อน  และทุกคนคงไม่อยากประสบพบกับความรู้สึกเช่นนี้เช่นกัน
.............เช่นเดียวกับฉันก็คงไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเช่นกัน  แต่ฉันก็ไม่สามารถที่จะกำหนดได้
เมื่อ....ความรู้สึกเช่นนี้ต่างหมุนเวียนกันมาเกิดขึ้นกับฉัน....

      ฉันเคยรู้สึกว่า....ทำไมฟ้าต้องสร้างให้ชีวิตฉันประสบพบเจอกับความรู้สึกเช่นนี้ตลอดเวลาด้วย...ทำไมนะ...ฉันเคยมีความรู้สึกเช่นนี้อยู่หลายครั้ง  จนบางครั้งคิดจะฆ่าตัวตายเพื่อหนีปัญหา  และทุกครั้งที่ฉันจะกระทำเช่นนี้ ฉันจะเห็นหน้าคนๆหนึ่งลอยขึ้นมา และพูดกับฉันว่า..หยุด......และหน้าคนที่ลอยเข้ามาก็คือ คนที่ฉันรักที่สุดนั่นเอง


            แต่.......ทำไมนะ ฟ้าต้องสร้างชีวิตฉันให้รันทดเช่นนี้  ทำไมนะ  ฉันถึงไม่มีเพื่อนแท้สักคน  เมื่อใหร่นะที่ฉันจะมีเพื่อนแท้  ที่ยอมรับฟังปัญหาของฉันได้  และทำไมฉันถึงต้องเกิดมาเป็นคนไร้ค่าอย่างนี้ด้วย


            มันเป็นกรรอะไรของฉันกันแน่นะ............ทำไม..........ฉันต้องเป็นเช่นนี้ด้วย..........แต่...........เพื่อนไม่เป็นเป็นเท่าการเรียนนะ.........ฉันคิดและปฏิบัติเช่นนี้อยู่ตลอดเวลา..........แต่ทำไม....เมื่อความเครียดรุมเร้า.....ฉันกลับรู้สึกว่า...อยากมีใครสักคนที่ให้ฉันระบายออกมาได้


             ฉันเริ่มเปลี่ยนความคิดใหม่  ฉันรู้.....  ว่าฉันมีเพื่อน .....     แต่ทำไมนะ  ถึงไม่มีเพื่อนเห็นความสำคัญของฉันบ้าง   ทำไมนะ....  เพื่อนถึงได้ทำกับฉันเหมือนไม่มีตัวตน    สำหรับย่อหน้าต่อไปนี้ ฉันขอได้สั่งเสียกับเพื่อนๆของฉันทุกคน


             ถึงเพื่อนๆทุกคนในกลุ่ม...........เราอยากถามว่าเราไม่มีความสำคัญกับพวกเธอบ้างเลยหรอ    และขอถามว่าเธอเคยมีรายชื่อเราอยู่ในใจบ้างใหม   เราเป็นได้แค่คนที่คอยติดตามเท่านั้นเองหรือ

  ~ เราขอโทษนะ..........ถ้าหากว่าเคยทำไม่ดีกับทุกๆคนไว้  ขอโทษนะที่เคยชวนทะเลาะกับพวกเธอ  ขอโทษนะที่ต้องให้เธอทำใจเพื่อรับคนเลวๆคนนี้เข้ากลุ่ม  และขอโทษนะ..ที่คอยเดินตามเธอตลอดเวลา  ถึงแม้ว่าเธอไม่สนใจเลยสักนิด

                 ******      สําหรับทุกสิ่งทุกอย่าง  มันคงสายไปแล้ว  สายไปอย่างเกินแก้  คนเรา  ถ้าหากก้าวพลาดไปแล้วหนึ่งก้าว  อาจจะส่งผลเสียอย่างร้ายแรง  จนไม่อาจกลับไปแก้ไขได้   ดังเรื่องที่ได้เล่ามาแล้วในข้างต้น

 *********มันเศร้าเกินไปใหม  สำหรับเรื่องที่เล่ามา