คุณชายลูกข้าเรียกท่านว่าแม่ - นิยาย คุณชายลูกข้าเรียกท่านว่าแม่ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหานิยาย

นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหานิยาย

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

คุณชายลูกข้าเรียกท่านว่าแม่

โดย Quinny

มู่หลิงซือมีฝาแฝดชายอยู่ผู้หนึ่งนามว่ามู่หานซือยามนี้หายสาปสูญไป นางจึงต้องปลอมตนเป็นพี่ชายฝาแฝดของตนเองไปก่อน

ผู้เข้าชมรวม

9,645

ผู้เข้าชมเดือนนี้

50

ผู้เข้าชมรวม


9.64K

ความคิดเห็น


37

คนติดตาม


226
จำนวนตอน : 60 ตอน (จบแล้ว)
อัปเดตล่าสุด :  25 มิ.ย. 66 / 17:41 น.
คำเตือนเนื้อหา NC

มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

มู่หนิงซือและมู่หานซือคือฝาแฝดใบหน้าคล้ายคลึงกันจนแยกแทบมิได้  สกุลมู่นั้นเป็นสกุลขุนนางฝ่ายบู๊มีอำนาจในชายแดนมีผลงานมากมายนัก  บิดาของนางตำแหน่งเจิ้นเป่ยโหว  พี่ชายของนางถือตำแหน่งซื่อจื่อ  แต่ผลงานนั้นก็โดดเด่นเกินบิดาของนางมากไปแล้ว  


มู่หนิงซือนั้นเป็นสตรีที่ทั้งแคว้นนั้นเล่าลือกันปากต่อปากไปว่านางนั้นงดงามอ่อนหวานดั่งนกขมิ้นน้อยๆในกรงทอง ว่ากันว่าเสียงนางหวานปานน้ำผึ้งในฤดูสารท ก้าวย่างงดงามดั่งนางพญาหงส์


แต่นั่นล่ะคือสิ่งที่บิดานางตั้งใจนักหนาอยากจะให้เป็น  ส่วนชีวิตนางนั้นหรือ  นางควบม้าสับเปลี่ยนตนเองอยู่ในค่ายชายแดนอย่างไรเล่า  ทหารเดนตายทั้งหลายล้วนคุ้นชินกับนางดี  นางมีอภิสิทธิ์เหนือผู้อื่นในกองทัพอยู่มากนัก


ยามพี่ชายนางตกเขาลงไประหว่างรบ  นางก็สวมรอยแทนทำศึกพิชิตสามดินแดน  ก่อนที่พี่ชายของนางจะถูกค้นพบได้นั่นคือตำนานของนางเช่นนั้นเอง


ผู้ใดจะรู้กันเล่าว่าอยู่ๆนางในคราบท่านแม่ทัพพิชิตสามดินแดนจะต้องมานั่งเลี้ยงเด็กผู้หนึ่งที่เรียกนางในคราบบุรุษว่าเป็นแม่กัน  อีกทั้งยามเจ้าคนเป็นพ่อหน้าตายนั้นกลับมาจากสนามรบแล้ว  นางก็ถูกประชิดกายและทำตาหวานน้ำตาคลอใส่ในทันใด


"เพ๊ยยย..ถวายบังคมองค์ไท่จื่อพะยะค่ะ.กระหม่อมคือมู่หานซือ  แม่ทัพพิทักษ์ชายแดนพะยะค่ะ  ยามนี้กระหม่อมเพียงอาสามารับใช้องค์ชายน้อยเป็นการชั่วคราวเพียงนั้นเอง  เพราะองค์ชายน้อยเข้าใจผิดว่ากระหม่อมคล้ายพระมารดาพะยะค่ะ  "


ใบหน้าคล้ายปลาตายที่ขึงตึงแย้มรอยยิ้มส่องสว่างออกมาในทันใด


"คุณชายลูกชายข้าเอ่ยว่าท่านเป็นมารดา  เช่นนี้ท่านก็ยอมเป็นมารดาให้ไปเถิด  องค์ชายน้อยยังเล็กเช่นนี้ห่างอกมารดานานนัก  เกรงจะป่วยไข้ลงไปได้  ส่วนเรื่องชายแดนใต้ยามนี้นั้น  เปิ่นไท่จื่อจะส่งแม่ทัพมู่ลงไปก่อน  ยามผ่านเยี่ยมเยียนนั้น  พบว่าแม่ทัพมู่นั้น  ตื่นฟื้นแล้ว  และเร่งรีบไปตามหาของที่สูญหายในชายแดนจึงมิได้ร่ำลาบุตรชายตนเองแล้ว  เช่นนี้...คุณชาย...ท่านก็เป็นแม่ไปก่อนเถิด..จนกว่า..เปิ่นไท่จื่อจะกล่าวเอง  ว่ามิต้องการแม่ของบุตรแล้ว"


เสียงสุดท้ายเจือความน่าขนลุก ปนน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งนัก  ร่างบางขนลุกเกรียว  ขนในกายลุกตั้งชันไปทั้งตัว  ความรู้สึกมิอยากอยู่ใกล้ผสมเกลียดชังแผ่ออกมาจากกายนางอย่างมิรู้ตนในทันใด


ใบหน้าคมขยับเข้ามาชิด  และแสร้งยัดบางสิ่งลงในคอเสื้อนางในทันใด


"หยกผ่านทางนี้เก็บไว้ใช้ยามที่เจ้านั้นต้องการเปิ่นไท่จื่อ  ต้องการยามใดก็ยามนั้น  ผ่านทางมาๆได้เลย เปิ่นไท่จื่อสะดวกนัก  "


มู่หนิงซือขนลุกเกรียว  ข่าวลือแปลกๆในหลายปีก่อนในวังหลวงเล่าลือว่า  รัชทายาทองค์นี้นั้นเป็นต้วนซิ่วจึงมิสนใจในสตรีเพศ  ยามสตรีใดถวายตัวเข้าในวังก็ทรงส่งกลับบ้านเดิมจนหมดสิ้น


จิตของมู่หนิงซือพลันวิปลาสไปในทันใด  หากว่าองค์ไ่ท่จื่อวิปริตผู้นี้พบว่านางเป็นสตรี  นอกจากฐานลวงเบื้องสูงด้วยแล้ว  นางคงโดนบีบคอตายหรือถูกบั่นคอตายโทษฐานเป็นสตรี


"ฮึ้ยยย  คิดแล้วก็ขยะแขยงนัก!!!  "


  เร่งถอยกรูดออกมาหลังจากเข้าเฝ้าแล้ว  นางใส่เท้าสุนัขวิ่งออกมาอย่างมิคิดชีวิตเลยในยามนั้น

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น

นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น