****ปี พ.ศ. 2540......เวลาประมาณ 19.30 นาฬิกา (( 1 ทุ่ม 30 นาที)) ....... วันที่ 8 เดือนกันยายน ......ตรงกับวันจันทร์*******
****มันเป็นวันที่ทำให้ฉันจดจำไปตลอดจนชีวิตของฉัน.....เป็นวันที่เกิดขึ้นกับ\"คนพิเศษ\"ที่สุดในชีวติของฉัน.....และสักวันหนึ่งในวันข้างหน้ามันต้องมีวันนี้เกิดขึ้นกับตัวฉัน และทุกๆ คนในโลกนี้อย่างแน่นอน.....และแน่นอนทุกๆคน ไม่ต้องการให้มีวันนี้เกิดขึ้น เพราะ \"วันนี้\" ที่ฉันกล่าวถึง คือ  \"วันตาย\"  คือ วันที่เราต้องสูญชีวิตคน \"คนที่พิเศษที่สุด\" ของเรา  สูญเสีย \"คนที่เรารักที่สุด และคนที่รักเราที่สุด\" สูญเสีย  \"คนที่ห่วงใยเราที่สุด\" สูญเสีย \"คนที่สร้างชีวิตให้กับเรา\"  และในที่สุด ก็คือ \"สูญเสียชีวิตเรา\" .... เป็นการสูญเสียที่ไม่มีวันได้กลับคืนมา......
  ****และ แล้ว วันที่ฉันไม่เคยคิด และไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นกับฉัน และครอบครัวของฉัน  มันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วกับครอบครัวของฉัน...ใช่ !  วันจันทร์ที่ 8 เดือนกันยายน ปี พ.ศ. 2540 เวลาประมาณ 19.30 นาฬิกา ...\"เป็นวันที่ *แม่* ของฉันจากฉัน และครอบครัวเราไปอย่างไม่มีวันกลับมาอีก\"
                            *8 กันยายน 2540 ----------->  วันที่แม่ตาย
                            *8 กันยายน 2541 ----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 1 ปี
                            *8 กันยายน 2542 ----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 2 ปี
                            *8 กันยายน 2543 ----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 3 ปี
                            *8 กันยายน 2544----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 4 ปี
                            *8 กันยายน 2545 ----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 5 ปี
                            *8 กันยายน 2546 ----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 6 ปี
                            *8 กันยายน 2547 ----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 7 ปี
                            *8 กันยายน 2548 ----------->  วันที่แม่ตาย ครบ 8 ปี
***8 ปีที่ผ่านมา  ฉันทำให้แม่ของฉันได้เพียงเท่านี้เองหรือ?  เพียงได้แค่เขียนบันทึกการจากไปของแม่  เขียนระบายความรู้สึกที่ฉันมีต่อแม่  เขียนเรื่องราวที่ฉันไม่เคยบอกกับแม่ในขณะที่ท่านมีชีวิตอยู่    ฉันก็ได้แค่เขียนบรรยายความรู้สึก และมันก้อคงเป็นแค่เพียงตัวหนังสือกับไดอารี่เล่มหนึ่ง...และฉันก็ไม่ต้องการให้มันเป็นเพียง แค่ไดอารี่เล่มหนึ่ง เท่านั้น **** 
*******แล้วทำไมนะ ทำไมฉันไม่ทำในสิ่งที่ฉันรู้สึกกับ \"คนพิเศษ\" ในชีวิตของฉัน ในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่?*****
********  และคุณล่ะ \"คนพิเศษ\" ที่สุดในชีวิตของคุณ หากวันนี้เขายังอยู่เคียงข้างคุณ  คุณจะแสดงความรู้สึกที่มีต่อเขา แสดงความรักความห่วงใย ที่คุณมีต่อเขา ให้เขาเห็น ให้เขารับรู้ ในขณะที่เขายังมีลมหายใจอยู่ ในขณะที่เขายังไม่จากคุณไปโดยที่ไม่มีวันกลับมา  หรือคุณจะรอไว้เพียงแค่เขียนระบายความรู้สึกที่มีต่อเขาไว้ในไดอารี่เท่านัน...
Do it now..
Love
Nui enjoy16  2/11/48          (เขียน ติ เตือน หรือแนะนำกันมาได้นะคะ..ขอบคุณค่ะ )
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น