*+มัธยม เปรี้ยว อม หวาน+*

เนื้อเรื่อง

 *
+มัธยม เปรี้ยว อม หวาน+*

 ในห้องเรียนมันต้องมีกติกา
พวกเด็กเรียนนั่งหน้า เด็กซ่านั่งหลัง
ข้างหน้าก็เรียนไป ข้างหลังเฮ้วได้ แต่อย่าให้เสียงดัง
พวกข้างหน้าตั้งใจฟัง พวกข้างหลังไม่เรียนก็ช่าง...แต่ห้ามกวนใจ

 ถึงเวลาสอบ ก็ต้องมีเทคนิก
พวกข้างหน้าคอยส่งซิกคำตอบให้
นิ้วโป้ง ก.  นิ้วชี้ ข.  ก็ว่ากันไป
ข้างหน้า Top ข้างหลังสอบผ่านได้...นี่แหละ "น้ำใจ" ในห้องเรียน
 
.............................

 พักเที่ยงกินข้าวอิ่มใหม่ๆ
ต้องขึ้นมาเรียนภาษาไทย วิชาสุดรัก
สนใจน่ะ ของแน่ แต่หนังตามันหนักหนัก
ครูให้หยิบหนังสือ วรรณวิจักษ์ ขึ้นมา
 "อักษรกลางผันได้ 5 เสียง
เรียงตั้งแต่ อา อ่า อ้า อ๊า อ๋า"
เริ่มหาวววว.......ต้องคอยเอานิ้วถ่างตา
แหงนดูนาฬิกา เพิ่งผ่านมา 15 นาที
 หนังตาบนก็ไม่รู้จักเวล่ำเวลา
เกิดรักใคร่หนังตาล่างขึ้นมาเอาตอนนี้
เลยขยับหนังสือมาบัง ตั้งท่าดีดี
สะกิดบอกเพื่อนซี้ ให้ช่วยดูต้นทาง
 กะจะงีบซักนิด
เพื่อนดันมาสะกิด ทำหูตาขวาง
เงยขึ้นมา ตายังพร่า เห็นหน้าครูลางลาง
สรุปว่าฝันค้าง เพราะคุณครูสั่งให้กางแขนเรียน

...............


 มีเรื่องกันใหญ่ในโรงอาหาร
ห้องอื่นมามาระราน...เหมือนหยามหน้า
ตะลุมบอลกันดุเดือด ก็เลือดมันเข้าตา
อาจารย์แห่กันมา แหม!!! ยังออกท่า ไม่ทันสะใจ
 ไปนั่งหน้าจ๋อย ในห้องฝ่ายปกครอง
โดนไม้เรียวนวดน่อง ร้องโอดโอยกันใหญ่
อาจารย์สอนว่า "จะมีเรื่องกันไปหาอะไร
ครั้งนี้ครูยกโทษให้ เอ้า!! มาจับมือกันไว้เดี๋ยวนี้"
 เลยกลายมาเป็นเพื่อนกัน
สูตรผสม ทู อิน วัน เลยล่ะทีนี้
ได้เพื่อนใหม่ แถมยังใจถึงดี
ก็ OK นะ วิธีนี้...ถือว่าไม่เจ็บตัวฟรี ก็คุ้มทุน
 เลิกเรียนกำลังจะกลับบ้าน
ไอ้เพื่อนใหม่ก็วิ่งมาหาหน้าบาน ร้องเสียงลั่น
บอกว่ามีเรื่องกันกับอีกห้อง...ขอร้องให้ห้องเราไปช่วยมัน
เฮ้อ! สงสัยได้เพื่อนใหม่อีกแล้วสิฉัน... เอ้า! เป็นไงเป็นกัน "พวกเราลุย"

...............................

 พรุ่งนี้...วันไหว้ครู
โชคดีอะไรก็ไม่รู้ ให้เธอมาถือพานคู่กับฉัน
อยากจะบอกอะไรที่เก็บไว้นานวัน
ต้องขอบคุณครูประจำชั้น ที่รู้ใจ
 นอนพลิกไปพลิกมาสิบกว่าที
คิดถึงวันพรุ่งนี้แล้วไหวไหว
ไม่ต้องห่วงหรอกน่า...ไม่ใช่ความผิดหนักหนาอะไร
แค่บอกรัก คนถือพานใกล้ใกล้ วันไหว้ครู ^^

...................................

 บอกแล้วไง ว่าโลกมันกลม
คุณครูสังคม ท่านก็เคยบอกไว้
แล้วจะมาโศกา หาพระแสงอะไร
โลกมันกลมใช่มั้ย ยังไงเราก็ต้องได้พบกัน
 ถึงต่างคนจะต่างไป
อยู่ไกลกันแค่ไหน ก็ไม่ต้องหวั่น
นิ่งซะเถอะน่า....อุตส่าห์เอาภูมิศาสตร์มายืนยัน
ถ้าสัญญาเรายังมั่น...วันข้างหน้าต้องกลับมาพบกัน "เพราะโลกมันกลม"

+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+