รอยแค้น แสนรัก

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจิตนาการของผู้เขียนล้วน ๆ ไม่ได้มีเจตนาที่จะล่วงเกินผู้ใด ชื่อตัวละคร สถานที่ และวัฒนธรรมประเพณีล้วนได้สมมติขึ้น หากไปตรงกับใครก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

และนิยายเรื่องนี้เป็นแนว ชายรักชาย หากไม่ชอบ อาจมีถ่อยคำหยาบคาย และการกระทำที่ผิดและเกินจริงไปบ้าง อาจจะไม่สมเหตุสมผล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ถ้าไม่ชอบ หรือไม่พอใจ ก็กดออกได้เลยอย่าได้คอมเมนท์ด่ากันให้เสียน้ำใจเลยนะคะ และถ้าชอบก็ขอให้ติดตามกันไปนาน ๆ นะคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและสนับสนุนกันค่ะ สัญญาว่าจะพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้นไปอีกค่ะ

จะพยายามลงให้บ่อยที่สุดค่ะ  

          *******************************************************

เมื่อประมาณ 100 กว่าปีก่อน ได้มีการทำสงครามปฎิวัติ ระหว่างชนชั้น อัลฟ่า ที่กดขี่ ข่มแหง ชนชั้นที่ด้อยกว่า อย่าง โอเมก้า จนทำให้ เหล่าโอเมก้าลดน้อยลงเกือบหายไป หรือสูญพันธุ์ เพราะความเห็นแก่ตัวของ ชนชั้นสูงของห่วงโซอาหาร และทำให้ประชากรทั่วโลก ลดน้อยลงเช่นกัน จึงทำให้ได้มีการจัดตั้งกลุ่ม Omega love เพื่อต่อต้าน คนกลุ่มนี้ ที่มีอำนาจ เหนือรัฐบาล เมื่อ อัลฟ่า เบต้าและโอเมก้าที่เห็นต่าง และเห็นความเดือดร้อนของเหล่ามนุษย์ที่กำลังลดน้อยลงเรื่อย ๆ ได้รวมตัวกัน ทำการปฎิวัติ จนกลายเป็นสงครามไปทั่วโลก คนส่วนน้อยหรือจะสู้ คนส่วมากได้ ในที่สุด ฝ่าย Omega love ก็เป็นฝ่ายชนะ รวมถึงในประเทศไทยด้วย จึงได้จัดตั้งรัฐบาลใหม่โดย ผู้นำตระกูล พิบูลพันธ์ และมีตระกูลใหญ่อีกหลายตระกูลที่ร่วมกันสนับสนุน นั้นก็คือ ตระกูลศิริมงคล ที่เป็นพันธมิตรและสหายสนิทกันมานานนั้นเอง

               **********************************************

"ใช่ ผมคืออาทิตะวัน  ศิริมงคล" โอเมก้าตัวบางเดินมาหยุดยืนตรงหน้า อัลฟ่าตัวโตที่เขารู้สึกดี จ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคมคู่นั้นอย่างเจ็บปวด เพราะตอนนี้ความจริงต่าง ๆ ที่ปิดเอาไว้เขาเป็นคนเปิดเผยด้วยตัวเอง เมื่อเห็นว่าการแก้แค้นทุกอย่างได้สำเร็จลุล่วงแล้ว ด้วยการปั่นหุ้นของบริษัทในเครือ SK  กรุ๊ปและเข้าเทคโอเวอร์ ในชื่อ ซันนี่ หยาง

"ทำไม ทำไปทำไม ซันนี่ ไม่สิ ตะวัน พี่ไม่เข้าใจ น้องทำไปเพื่ออะไร" ภีมถามด้วยสีหน้าเจ็บปวด ซันนี่ หยาง ยิ้มหยัน ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างสะใจ แต่แววตาหม่นหมอง แล้วหันกลับไปที่อดีตประมุขศิริมงคล

"พี่ก็ถามเจ้าสัววัฒนาดูสิว่าเพราะอะไร อะไรมันคือจุดเริ่มต้น ของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น" ซันนี่พูดเสียงดังคล้ายตะโกน อย่างเหลืออด ก่อนจะหยุดหอบหายใจ ตัวสั่นด้วยไฟแค้นที่สุมทรวงมาเกือบ 12 ปี เขาหันมองผู้เป็นปู่ ด้วยสายตาดูแคลน

"ปู่ขอโทษนะตะวัน ปู่ขอโทษ  ถ้าหลานจะโกรธจะเกลียด จะแค้นก็ให้มาลงที่ปู่คนเดียว อย่าไปลงกับพ่อเราเลย เขาทำตามคำสั่งปู่ เท่านั้น แล้ว-" 

"พอแล้ว!! ไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น!!"  ซันนี่ หยาง  ตวาดลั่น หวังอี้หลงเดินเข้าไปโอบไหล่บางเอาไว้อย่างปลอบโยน ก่อนพากันเดินออกจากห้องประชุมใหญ่ของ บริษัทในเครือ SK กรุ๊ป ไปในทันทีโดยไม่ฟังอะไรต่ออีกไป

"อย่าเสียใจไปเลย พี่อยู่ตรงนี้ อยู่กับซันนี่เสมอ" มือหนายกขึ้นปาดน้ำตาลออกจากใบหน้าสวยอย่างทะนุถนอม หลังจากเดินออกมาจากห้องประชุมมาได้สักพักแล้ว และพากันเดินออกไปจากบริษัท ไม่ยอมหันหลังกลับมามองข้างหลังอีก โดยเขาไม่รู้ว่า ที่จริงแล้วใครอีกคนกำลังเดินทางมาที่บริษัทแห่งนี้เพื่อยับยั้งการกระทำของเขาเอาไว้ แต่ก็สวนทางกันไปเสียได้

"สวัสดีค่ะ ท่านเจ้าสัว" เสียงของหญิงสาววัยกลางคนหน้าตาสะสวย เดินเข้ามาในห้องประชุม ที่เด็กหนุ่มอย่างซันนี่เพิ่งเดินออกไป ตามมาด้วยคนติดตามอีกสามคน คนทั้งหมดที่อยู่ในห้องประชุม หันไปมองยังต้นเสียง เจ้าสัวและอธิพัทร์ตาเบิกกว้างกับสิ่งที่พบเจอ ใครอีกคนที่เขาทั้งคู่ไม่ได้เจอมาร่วม 12 ปี กลับมายืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาอย่างไม่ได้นัดหมาย