หลงรัก (ที่ไม่ใช่ 'หลงรัก')

ปกเกล้า บูรณารักษ์ (ปก)

“หรือต้องให้ย้ำอีกรอบ ได้ ปกเลือกน้องเมล แต่พีชเลือกจะอยู่แบบนี้เอง ไม่ได้บังคับให้ต้องอยู่ ไม่ได้ขู่เข็ญให้ต้องทน ถ้าทำไม่ได้ก็พอ เพราะปกก็พอแล้วเหมือนกัน”

พชิรา จิตมั่น (พีช)

“พีชไม่ได้เรียกร้องความสนใจ ไม่ได้ประชดประชัน ไม่ได้ทำอะไรโง่ ๆ แบบนั้นอีกแล้ว เพราะรู้ว่าพยายามไปก็ไร้ค่า ต่อให้ตายตรงหน้าก็ไม่ใช่คนถูกรัก อย่าว่าแต่รักเลย แค่เลือกก็ไม่เคยเลือกพีชสักครั้ง ครั้งนี้พีชพอแล้ว พอแล้วเหมือนกัน” 

“เหนื่อยไหมที่ทำอยู่”

“?” คิ้วเข้มเคลื่อนเข้าหากันอย่างสงสัย 

 “ต้องทนอยู่กับพีช ต้องพยายามทำดีกับพีช ต้องคอยหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไม่ได้อยู่กับคนของใจ สามวันที่ฮ่องกงปกคงมีความสุขมากที่ได้อยู่กับคนรัก”

เจ็บปวดแทบขาดใจในทุกประโยค โดยเฉพาะความจริงที่ว่าเขายอมอดทนทำสิ่งเหล่านี้เพื่อรักษาความสัมพันธ์กับเมลินดา

“พอพีชคลอดก็คงเอาเงินฟาดหัว แล้วหมั้นกับคุณเมลให้เขาเป็นแม่ของลูกใช่ไหม”

“ใครบอก”

“ไม่สำคัญหรอก แค่ตอบมาว่าจริงหรือเปล่า”

“จริง”

ถ้าชื่นชอบฝากเก็็บเข้าชั้นหน่อยจ้า