Breath ลมหายใจในฤดูรัก

Breath หลากหัวใจในฤดูรัก

คำทักทายจากใจ

ตัวอักษรที่ถูกร้อยเรียงในหนังสือเล่มนี้  ถือกำเนิดขึ้นจากการได้ยินเสียงเพลง ฤดูที่แตกต่าง ( Seasons Change) ที่ขับร้องด้วยเสียงของคุณ นพ พรชำนิ และนั่นทำให้ฉันตกหลุมรักทุกเพลงของคุณบอย โกสิยพงษ์ตั้งแต่เมื่อสิบปีที่แล้ว 

            “หากเปรียบกับชีวิตของคน เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่  ก็คงเปรียบได้กับฤดู คงเป็นฤดูที่แสนสดใส              ถ้าวันหนึ่งวันไหน ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู”

ฉันเขียนเรื่องยาวครั้งแรกเรื่องนี้เมื่อราวสิบปีที่แล้ว  ด้วยความประทับใจที่มีต่อเพลงนี้และระหว่างนั้น ฉันก็ได้ซึมซับการดำเนินชีวิตที่มีทั้งด้านสุขและทุกข์

                “อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่า(แค่ไหนที่เฝ้ารอ)  เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป ถ้าวันหนึ่งวันไหน ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู”

            ระยะเวลาที่ผ่าน มีอะไรผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย  ที่ทำให้ทั้งยิ้มและร้องไห้ได้ในเวลาเดียวกัน  เช่นเดียวกับตัวละครที่ฉันสร้างขึ้นมา   พวกเขาเหล่านั้นกว่าจะได้พบรอยยิ้มก็ต้องผ่านคราบน้ำตา

                “อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)       อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ          อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)       อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)”

            หนังสือเล่มนี้จึงเป็นมากกว่าหนังสือนิยายเล่มหนึ่ง   หนังสือไม่มีเสียงจนกว่าจะมีคนเปิดอ่านมัน  ความฝันจะเป็นเพียงแค่อากาศธาตุถ้าไม่ลงมือทำ

                ความฝันนั้นได้มีลมหายใจในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว  มันคือสิ่งที่อยู่ในมือคุณ  สำหรับฉันมันคือสิ่งที่เฝ้ารอ มันคือความคุ้มค่าที่ฝันฝ่าจนถึงวินาทีนี้ 

เคารพทุกคู่สายตา

ปภาฐิตา

กลางเดือนพฤษภาคม’๕๐

ส่งคำทักทายได้ที่ www.facebook.com/PlengMeNa