โคลนนิ่ง ( demons ) (จบ)
เบนิต้า นักสมุนไพรสาวอายุ 28 ปี เธอถูกยุงป่ากัด ในขณะที่เข้าป่าเพื่อหาสมุนไพร ความที่ไม่ฆ่าสัตว์เธอจึงไม่ตบ แค่เขี่ยมันให้พ้นๆไป โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า เลือดไม่กี่ซีซีที่ถูกดูดไป จะสร้างเธอขึ้นมาอีกคน
ผู้เข้าชมรวม
347
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ตอนที่ 1
การเดินทาง
" ซาร่า เสร็จรึยัง?! เร็วเข้าพี่สายมากแล้วนะ "
เบนิต้าตะโกนเรียกน้องสาววัยทีนคนสวยที่แสนจะเชื่องช้า หล่อนต้องแวะส่งน้องไปโรงเรียนก่อนที่จะเข้าออฟฟิศไปเตรียมของเพื่อเข้าป่าหาสมุนไพร และกลับออกมาก่อนฟ้ามืด
" เสร็จแล้วๆๆ "
ไม่นานซาร่าก็เดินออกมาขึ้นรถ
" หนูไปทำงานก่อนนะคะแม่ รักแม่นะคะ "
เบนิต้าตะโกนบอกแม่ที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน ก่อนที่จะขับรถพาตัวเองและน้องสาวออกจากบ้านไป
" เดี๋ยวตอนเย็นพ่อมารับนะ พี่กลัวว่าอาจจะกลับมาไม่ทัน "
เบนิต้าบอกซาร่า เมื่อน้องสาวก้าวขาลงจากรถ ซาร่าพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะเดินเข้าโรงเรียนไป
เบนิต้ารีบบึ่งรถไปที่ออฟฟิศ เก็บอุปกรณ์และแผนที่ใส่กระเป๋า
" เฮ้! เบนิต้า วันนี้เธอจะเข้าไปโซนไหน? "
ฟิลิปเพื่อนร่วมงานเอ่ยถาม ทันทีที่เห็นเบนิต้าเก็บอุปกรณ์ใส่กระเป๋า
" ฉันได้ข้อมูลมาว่า ป่าแถวซิเนียก้ามีเห็ดแวโรนี่ที่แสนจะหายากผุดขึ้นมาหลายดอก ซึ่งมันค่อนข้างผิดปกติ แต่ได้รับการยืนยันว่าใช่แน่นอน ฉันเลยอยากไปดูซะหน่อย ถ้าใช่จริงๆ มันจะเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่เลยแหละ "
เบนิต้าตอบอย่างกระตือรือร้น
" นายจะไปด้วยกันมั้ย "
" น่าสนใจมากกกก แต่ฉันยังจัดการกองเอกสารที่ค้างอยู่ไม่เสร็จเลย โชคดีละกันนะ "
ฟิลิปบ่นเสียดาย เพราะการได้เป็นส่วนหนึ่งของการค้นพบสิ่งสำคัญถือเป็นเรื่องน่ายินดี
เบนิต้าโบกมือกู๊ดบาย ก่อนจะขนของขึ้นรถและขับออกไปอย่างรีบเร่ง
กว่าหญิงสาวจะมาถึงชายป่าก็เกือบบ่ายแล้ว หล่อนจอดรถไว้ข้างถนนเพราะจากนี้ต้องเดินเท้าเข้าไปเท่านั้น แผนที่ป่าที่อยู่ในมือ ช่วยบอกเส้นทางได้เป็นอย่างดี ต้องขอบคุณนักเดินป่าที่ทำแผนที่นี้ขึ้นมา ทำให้การทำงานของหล่อนง่ายขึ้น
หล่อนเดินเข้าไปซักพัก ก็เจอบึงขนาดกลาง ที่ห้อมล้อมไปด้วยไม้อิ่มน้ำ
" เห็ดน่าจะอยู่แถวนี้สินะ แปลกชะมัด เห็ดแวโรนี่ไม่ชอบความชื้น และไม่เคยมีประวัติการเกิดในแถบนี้เลยด้วยซ้ำ มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ "
เบนิต้าเดินลัดเลาะไปตามขอบบึง เพราะความชื้นและป่าลึก ทำให้มีแมลงมากมายบินไป-มาเต็มไปหมด หล่อนเปิดกระเป๋า เพื่อจะคว้าชุดที่ใส่คลุมกันแมลงมาสวม
" โอ๊ย!! "
แต่ยังไม่ทันได้ใส่ชุดคลุม ก็โดนยุงป่ากัดซะก่อน หล่อนไม่ชอบฆ่าสัตว์จึงไม่ได้ตบมันแค่เขี่ยๆไล่มันไป ก่อนจะรีบสวมชุดคลุมอย่างรวดเร็ว
หล่อนแหวกหญ้าออกหาเห็ดไปพักใหญ่ นาฬิกาบอกเวลาสี่โมงยี่สิบนาที ยังไม่มีวี่แววว่าจะเจอเห็ดที่ตามหา จนกระทั่ง..
" เอ๊ะ! นี่มันต้นมอสเคียวบาร์น่านี่ "
หญิงสาวสะดุดตากับสมุนไพรไล่ยุงชั้นดีที่เป็นไม้ป่าหายากพอๆกัน
" โฮ๊วววว ฟอร์มต้นสวยสมบูรณ์มาก "
หล่อนตื่นเต้นกับสิ่งเห็น จนลืมสิ่งที่กำลังตามหา หล่อนแหวกหญ้าเข้าไปดึงต้นมอสเคียวบาร์น่าขึ้นมา ก่อนจะพบว่า พื้นที่ตรงหน้าในระยะสิบเมตร ล้วนเต็มไปด้วยสมุนไพรชนิดเดียวกันนี้
" กรี๊ดดดดด!! เรื่องจริงเหรอเนี่ย เราต้องเก็บกลับไปให้มากที่สุด "
หล่อนพูดพลางใช้ปากกาแดงมาร์คในแผนที่เขตนี้ด้วยชื่อมอสเคียว ก่อนจะลงมือดึงสมุนไพรตรงหน้าอย่างเพลิดเพลิน
ไม่นานนักฟ้าก็เริ่มลดแสงสว่างลง หล่อนสังเกตเห็นว่าความมืดเริ่มเข้ามาปกคลุม หล่อนจึงหอบสมุนไพรที่เก็บได้ พร้อมทั้งแผนที่และอุปกรณ์ทั้งหมด รีบตรงดิ่งออกจากป่า แต่ขณะที่คว้ามอสเคียวต้นสุดท้ายที่กำลังจะหลุดมือ แผนที่ในมือก็หล่นลง ก่อนที่หล่อนจะเผลอเหยียบมันจมลงไปกับเหล่ากอหญ้าโดยไม่รู้ตัว
เบนิต้าเดินไม่หยุด ความมืดเข้าปกคลุมทุกพื้นที่อย่างรวดเร็ว หล่อนเอะใจ ที่เดินยังไงก็ไม่ถึงรถซะที พยายามควานหาแผนที่ในกระเป๋าแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
หล่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างยากเย็น หน้าจอบอกเวลา ห้าโมงสองนาที เริ่มแปลกใจที่พระอาทิตย์ตกในเวลานี้ มองแบตเตอรี่ในโทรศัพท์ก็เหลือไม่ถึง 10 % พาวเวอร์แบงค์ก็อยู่ในรถ หล่อนพยายามโทรหาฟิลิป
" ฮัลโหลเบนิต้า เธอกลับบ้านไปแล้วเหรอ ฉันก็รอเธออยู่เนี่ย ว่าจะชวนไปหาอะไรกินซะหน่อย "
ฟิลิปเปิดก่อน ไม่ทันรอให้หญิงสาวพูด
" มาหาฉันที ฟิล แบตจะหมดแล้ว ฉันหลงทางอยู่ในป่า เปิดสัญญาณจีพีเอสค้นหารถฉันนะ ที่นี่มืดสนิทเลย "
เบนิต้าเสียงสั่นด้วยความกลัว
" มืดเหรอ นี่เพิ่งจะห้าโมงเองนะ "
" ใช่ ที่นี่มันแปลกๆรีบมานะ ฉันกลัว "
แล้วสัญญาณก็ขาดหายไป
" เบนิต้า เบนิต้า!! " ไม่มีเสียงตอบรับจากปลายสาย
ฟิลิปติดต่อเจ้าหน้าที่ ขอกำลังเสริมที่อยู่ใกล้เขตนั้นออกค้นหาเบนิต้าให้เร็วที่สุด ก่อนที่ตัวเองจะบึ่งรถออกไปด้วยความเป็นห่วง
เบนิต้ายังคงพยายามเดินหาทางออก โชคดีที่เอาไฟฉายมาด้วย หล่อนคิดในใจ เสียงสัตว์ต่างๆเริ่มส่งเสียงสลับกันขึ้น-ลง หล่อนเริ่มรู้สึกกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าจะเดินป่ามานักต่อนักแล้ว แต่ก็ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนเลย
ลึกเข้าไปในป่าเดียวกันนั้น ยุงตัวที่กัดเบนิต้า บินตรงเข้าไปในโพรงไม้อันใหญ่ ขนาดที่คนสามารถเดินเข้าไปพร้อมกันได้หลายคน ในนั้นเต็มไปด้วยไข่สีขาวเปลือกบาง กองรวมกันอยู่นับพัน มันบินไปเกาะที่ไข่วงรีขนาดเท่าไข่เป็ดฟองหนึ่ง ก่อนจะเจาะไข่แล้วปล่อยเลือดของเบนิต้าลงไปในนั้น ไม่นาน..ไข่ฟองนั้นก็ค่อยๆฟักตัว สิ่งที่คลานออกมาจากไข่ ไม่ใช่สัตว์ที่ไหน...แต่เป็นเบนิต้าเอง!!
ผลงานอื่นๆ ของ สุภาริกา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ สุภาริกา
ความคิดเห็น