100 ครูในดวงใจ 1 ครูผู้เป็นแนวทาง - 100 ครูในดวงใจ 1 ครูผู้เป็นแนวทาง นิยาย 100 ครูในดวงใจ 1 ครูผู้เป็นแนวทาง : Dek-D.com - Writer

    100 ครูในดวงใจ 1 ครูผู้เป็นแนวทาง

    100ครูดี ผู้ให้การศึกษา เสริมปัญญา สร้างความคิดศิษย์ทั้งหลาย 1แบบอย่าง ครูดีในดวงใจ ครูผู้ให้ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน

    ผู้เข้าชมรวม

    1,630

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    1.63K

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 มิ.ย. 54 / 16:45 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
                 

                 100ครูดี          ผู้ให้การศึกษา
            เสริมปัญญา          สร้างความคิดศิษย์ทั้งหลาย
             1แบบอย่าง          ครูดีในดวงใจ
                   ครูผู้ให้          โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน


    >กราบคุณครูผู้เป็นที่รัก<
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
       

                    กว่าจะโตมาได้ทุกคนก็ย่อมมีครูผู้ให้วิชามามากมายจนนับไม่ถ้วน  และแต่ละคนก็มีครูในดวงใจอยู่แล้ว สำหรับแพรวครูที่แพรวรักมีหลายท่านค่ะ  วันนี้เลยจะมาแบ่งปันเรื่องราวดีๆให้คนอื่นฟังบ้าง ครูท่านนี้เป็นครูสอนวิชาภาษาอังกฤษค่ะ ท่านเป็นคนที่ว่าเจ็บทีเดียว เจอกันคาบเรียนแรกก็ปฐมนิเทศยาวเลย และด้วยความที่ห้องแพรวเรียนศิลป์ แต่ดันไม่เก่งอังกฤษกันเลย ครูท่านนี้เลยอารมณ์เสียเพราะถามอะไรก็ไม่ค่อยมีคนตอบ  ยอมรับว่ากลัวการเรียนวิชานี้เลยค่ะ ด้วยความที่เป็นห้องศิลป์เลยโชคดีได้เรียนกับครูคนนี้เกือบทุกวัน  อาทิตย์แรกๆก็โดนว่ากล่าวตักเตือนกันตลอด หลังๆมาครูท่านนี้คงทำใจได้เลยไม่ค่อยพูดอะไรมาก ไปลงที่งานแทน งานที่ทุกคนไม่ค่อยถูกใจคือ ท่องศัพท์ภาษาอังกฤษ หนึ่งร้อยยี่สิบคำนี่แหละค่ะ เพราะต้องจำคำศัพท์ที่ครูให้มาแล้วไปยืนท่องให้ท่านฟัง ช่วงสี่โมงครึ่งถึงห้าโมงเย็นจะเป็นช่วงที่คนเยอะที่สุด เนื่องจากครูท่านสอนหลายห้อง นักเรียนเลยต้องเข้าคิวกันยาว บางทีกำลังจะได้ท่องครูก็หันมาบอกว่า เย็นแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาท่องใหม่ นักเรียนก็เดินคอตกกลับบ้านกันเป็นทิวแถว และเพราะนักเรียนต้องมาท่องศัพท์ทุกวันนี่แหละค่ะ ครูท่านคงสงสาร ท่านเลยซื้อน้ำอัดลม น้ำเปล่า โออิชิแช่ตู้เย็นไว้ นักเรียนที่มาท่องศัพท์ก็จะได้กันไปคนละขวด สองคนขวด เคยมีคนมาพูดกับท่านว่า จะซื้อมาเลี้ยงพวกนี้ทำไม เปลืองเงิน ท่านก็ตอบกลับไปว่า หมายังเลี้ยงได้ แค่ลูกศิษย์ทำไมแค่จะเลี้ยงไม่ได้ หลังจากวันนั้นนักเรียนหลายคนก็เปลี่ยนทัศนะคติกับครูคนนี้ รวมถึงแพรวด้วยค่ะ ยิ่งเรื่องการเรียนพิเศษที่ส่วนใหญ่จะเก็บกันพันกว่าบาท แต่ครูท่านนี้เก็บแค่เทอมละ ห้าสิบบาทค่ะ แพรวชื่นชมท่านมากที่สุดก็เรื่องค่าเรียนพิเศษนี่แหละค่ะ ท่านทำให้แพรวอยากเป็นครูที่ดี อยากสอนนักเรียนเพื่อให้มีความรู้จริงๆไม่ใช่เพื่อค่าเรียนพิเศษ บางคนไม่จ่ายท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร เป็นเรื่องที่น่านับถือมาก แพรวมีความรู้สึกว่าท่านสอนด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครู ไม่ใช่สอนไปเพราะหน้าที่ ถึงแม้ว่าตอนนี้แพรวกับเพื่อนๆจะไม่ได้เรียนกับท่านแล้วแต่ทุกคนก็ยังนับถือที่ท่านเป็นครูผู้ให้อย่างไม่หวังผลตอบแทน เวลาไปเที่ยวกลับมาเพื่อนบางคนก็จะมีของฝากมาให้ท่าน ซึ่งท่านก็รับไว้และมอบของตอบแทนมาให้เสมอ เพราะครูท่านนี้ค่ะที่ทำให้แพรวรู้จักให้อย่างไม่เสียดายและไม่หวังผลตอบแทน  หลายคนบอกว่าถึงให้ไปก็ไม่ได้อะไรกลับมา แพรวขอค้านเลยค่ะเพราะสิ่งที่แพรวได้กลับมาคือความสุขใจ รอยยิ้มของผู้รับ ทุกครั้งที่แพรวมีโอกาสให้ใคร แพรวก็จะนึกถึงครูท่านนี้ นึกถึงสิ่งที่ท่านมอบให้นักเรียนของท่าน สิ่งที่ท่านได้กลับมาคือความเคารพรักของลูกศิษย์ทุกๆคน ทั้งที่ได้สอนและไม่ได้สอน น้ำใจจากการให้ของท่านเป็นสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของท่าน สิ่งตอบแทนอาจไม่ได้ในขณะนั้น แต่เชื่อเถอะค่ะว่าสักวันหนึ่งผลจากการให้ก็จะทำให้คุณ การให้เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่นะคะ แค่ทุกคนเปิดใจและให้ด้วยความเต็มใจทุกคนก็จะมีความสุขกับสิ่งที่ทุกคนทำไป  การให้ที่ยิ่งใหญ่ คือ การให้โดยที่ไม่หวังผลตอบแทนนะคะ

                                                                                       

       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×