my boy and girlfriend

เนื้อเรื่อง

MY…BOYAND GIRLFRIEND

ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง... ”นี่หวัดดีทุกๆคนเปิดเทอมแล้วนะปีนี้ทุกคนยังอยู่กันครบใช่ไหมเนี่ย” ”แหมอยู่ครบทุกคนเลยไม่มีใครหายไปไหนหรอก...ปิดเทอมไปเนี่ยก็ไม่ได้ทำให้เธอดูเป็นผู้หญิงขึ้นมาเลยนะ”กิ่งแก้วพูดแหย่ขึ้น”หึยยยายกิ่งแก้วบ้า!!ใช่ซิฉันมันไม่อ่อนหวานหรอกก็จะห้าวๆอย่างเงี้ยมีปัญหาเหรอไงหละ” ”โธ่ไอ้กวาดแกจะคิดมากทำไมหละ..ยายกิ่งแก้วมันก็แค่แหย่เล่นเท่านั้นแหละ...แต่ว่าความจริงแกก็เป็นอย่างที่มันพูดนะตกลงแกเป็นทอมป่าวเนี่ย” ”นี่!!วราเธอเป็นเพื่อนที่สนิทกับฉันที่สุดนะเธอกลับไม่รู้เหรอว่าชั้นไม่้ใช่ทอม”กวาดพูดอย่างอารมณ์เสีย”ก็แล้วทำไมถึงต้องทำตัวห้าวๆแถมยังกระโดกกระเดกอย่างนี้หละคนอื่นเขาก็เข้าใจว่าเธอเป็นทอมกันหมดแหละ” ”วรา..ใครจะคิดยังไงก็ช่างเหอะ..ชั้นไม่สนก็ชั้นมันหวานไม่เป็นนี่!!”  ”งั้นชั้นสอนให้เอาไหม”วราเอ่ยแนะนำอย่างเต็มที่”หึไม่เอาหรอกจะมาหัดทำไมเป็นอย่างนี้เราก็มีความสุขได้ดีซะอีกจะได้ไม่ต้องคอยมาระแวงว่าผู้ชายคนไหนจะมาแซวหรือว่าแกล้งเราได้...” ”แหม..ยายทอมเถื่อนเปิดเทอมมาก็ยังไงยังงั้นเลยนะ..ไม่กลัวขึ้นคานเหรอยังไง” อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้น”ก็มีอยู่แค่คนเดียวเนี่ยแหละที่...มันยังคงแซวชั้นได้...ว่ามันเท่าไรก็ไม่สำนึกเลย”กวาดพูดขึ้นอย่างไม่พอใจให้วราฟังแล้วก็ตะโกนกลับไปว่า”นี่นายเลย์นายจะมายุ้งอะไรกับชั้นหละ...นายไม่ต้องมายุ้งได้ปะ...” ”ก็ชั้นก็แค่อยากให้เธอเผยตัวตนออกมาว่าเธอหนะความจริงแล้วเป็นผู้หญิงเต็มร้อยจริงไหมแต่เธอไม่กล้าแสดงออกมา” คำพูดของเลย์ดูเป็นที่สนใจของเพื่อนๆในห้องเพราะว่ากวาดเป็นคนที่ห้าวๆแล้วก็ไม่มีผู้ชายคนไหนที่แซวกวาดได้เลยมีก็แต่เลย์แล้วอีกอย่างทุกคนก็สงสัยกันอยู่ว่ากวาดเป็นทอมหรือว่าเป็นผู้หญิงเพราะกวาดไม่เคยพูดอะไรออกมาสักที”นี่นายเลย์ชั้นจะเป็นอะไรมันก็เรื่องของชั้นนายไม่เห็นจะเกี่ยวเลย...ไปหายายเชอรี่แฟนนายไป”กวาดรีบพูดพร้อมกับทำหน้าไม่พอใจแล้วก็ค้อนใส่เลย์ ”นี่ยายทอมเถื่อนนี่เธอค้อนใส่ชั้นเหรอ..แสดงว่าเธอเป็นผู้หญิง..นี่แสดงตัวตนที่แท้จริงของเธอออกมาดีกว่า” เลย์พูดพร้อมกับเอามือยื่นไปจับที่หน้าของกวาดแล้วหันหน้ากวาดไปมาเพื่อพิจารณา”นี่นายเลย์!!”กวาดสะบัดมือของเลย์ออกไป ”นี่นายอยากจะรู้มากใช่ปะว่าชั้นเป็นหญิงหรือเป็นทอมก็ได้...ชั้นจะบอกให้..ชั้นเป็นทอม..พอใจนายหรือยัง” ”หะกวาดเป็นทอมงั้นเหรอ”ทุกคนอุทานออกมา แต่คนที่ดูจะงงที่สุดก็คือวรา”นี่กวาดไหนเธอบอกว่าเธอไม่ได้เป็นทอมไง”วรากระซิบถามกวาด”ก็..ชั้นรำคาญนายเลย์นี่ถ้าชั้นไม่ยอมบอกอะไรไปนายเลย์ก็แซวชั้นไม่เลิกหนะซิ” ”เธอแน่ใจนะว่าเธอเป็นทอม...” ”ใช่” ”แล้วชั้นจะพิสูทให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงเต็มร้อยคอยดูเถอะ...ยายทอมเถื่อน”เลย์เข้ามากระซิบใกล้ๆกวาด”นี่นายเอาหน้านายออกไปห่างๆชั้นได้ไหมหละ!!”แต่เลย์ก็ยิ้มอย่างมีแผนแล้วเดินกลับโต๊ะของเขาไปอย่างอารมณ์ดี ”นี่กวาดเธอไม่น่าบอกว่าเธอเป็นทอมกับเลย์เลยเธอก็รู้ว่าเลย์ถ้าเขาจะพิสูทอะไรเขาก็ต้องพิสูทให้ได้” ”ก็จะให้ทำไงหละ...ถ้าจะให้บอกว่าเป็นผู้หญิงก็ต้องมีคนล้อชั้นอีกว่าไม่เรียบร้อยผิดผู้หญิงทำอะไรก็ไม่เป็น...ไม่มีเสน่ห์ไม่น่ารักไม่สวยไม่โน่นไม่นี่ไม่...” ”โอ๊ยพอเถอะกวาดตกลงชีวิตนี้เธอจะทำอะไรไม่ดีสักอย่างเลยใช่ไหมเนี่ย” ตอนเย็นก่อนกลับบ้านกวาดกำลังจะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน”นี่เดี๋ยวก่อนดิยายทอมเถื่อน” ”นี่นายเลย์มีอะไรอีกหละ” ”ก็ถ้าเธอแมนจริงๆหละก็เธอก็น่าจะมาลองพิสูทบทเรียนแรกกันหน่อยดีกว่า” ”นี่นายเลย์ชั้นเป็นทอมนะไม่ได้มาฝึกทหาร”กวาดทำท่าจะเดินขึ้นรถเมล์แต่ก็มีเสียงดังขึ้นว่า ”หรือว่าเธอไม่กล้า...ก็เธอมันเป็นผู้หญิงนี่” ”นี่นายเลย์อย่ามาท้านะว่ามาเลยดีกว่าจะให้พิสูทอะไร” กวาดพูดอย่างมั่นใจและน้ำเสียงโมโห”นี่ไงลูกบาสมาแ่ข่งบาสกันหน่อยดีกว่าไหมใครเหนื่อยก่อนคนนั้นแพ้” ”ก็ได้...” 1ชม.ผ่านไป”แฮ็กๆ...ไหนเล่นต่อได้เลยชั้นยังไหวอยู่แล้ว” ”นี่ยายทอมเถื่อนดูซิหน้าซีดขนาดนี้แล้วเธออยากตายคาลูกบาสหรือไง...พอแค่นี้ก่อนดีกว่ากลับบ้านไปเถอะ” ตอนที่กวาดกำลังจะกลับบ้านเขาก็ลืมของก็เลยกลับมาที่สนามบาสก็เห็นว่าเลย์อยู่กับเชอรี่สาวสวยที่เป็นที่หมายปองของผู้ชายทุกคนในโรงเรียน เขาสองคนกำลังจะจูบกัน”อึ๋ย....ขะขอโทษนะที่มาขัดจังหวะชะชั้นมาเอาของ...ชั้นไปละแล้วนะ”กวาดรีบกลับหลังหัน”คือกวาดมันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดนะ...”เชอรี่พยายามจะพูดอะไรบางอย่างแต่ว่ากวาดก็พูดขึ้นว่า”ไม่ต้องกังวลนะเชอรี่เรื่องนี้ชั้นจะไม่พูดออกไป” แต่ว่าเลย์ก็พูดออกมาว่า”นี่ยายทอมเถื่อน...แค่เห็นคนจูบกันก็พูดติดๆขัดๆเลยเหรอ..แสดงว่ายังไม่เคยเลยหละซิ..แค่แฟนผู้หญิงก็ไม่มีแล้วอย่างนี้จะเรียกว่าทอมได้ไง”  ”ก็ชั้นมันไม่ได้นิสัยทรามๆ้เหมือนนายนี่..ฮ่าๆ”เมื่อพูดจบกวาดก็เดินยิ้มออกไปอย่างสะใจ แต่ว่าเลย์กลับยืนเจ็บใจอยู่”ฝากไว้ก่อนเถอะยายทอมเถื่อนคอยดูชั้นจะต้องทำให้เธอเป็นผู้หญิงให้ได้เลยคอยดู” แต่ว่าวันนี้กวาดไม่กลับรถเมล์แต่เธอกลับเดินกลับบ้านอย่างอารมณ์ดีและเมื่อไปถึงบ้าน”เอ๊ะวันนี้เป็นอะไรลูกทำไมถึงดูอารมณ์ดีขนาดนี้หละ” ”เหรอคะหนูก็ปกติดีนะคะ...” ”ไม่จริงหรอกทุกทีพี่เห็นแกหน้าบึ๋ยกลับบ้านทุกทีแต่ว่าคราวนี้ดูหน้าบานกลับบ้านมันแปลกๆอยู่น่ะ” ”ก็...สะใจได้ด่าคนมั๊ง” และเมื่อกวาดขึ้นไปบนห้องเขาก็นั่งคิดดูว่าวันนี้เขาแปลกจริงๆหรือ”วันนี้เราอารมณ์ดีจริงๆเหรอ...คงไม่ใช่เพราะอีตาบ้าเลย์หรอก...น่าเกลียดที่สุดยืนจูบกับยายเชอรี่ไม่อายคนอื่นกันบ้างหรือไง...โอ้ยคิดแล้วหงุดหงิดจริงๆ...เฮ้ยแล้วเราจะไปหงุดหงิดทำไมมันไม่ใช่เรื่องของเราซะหน่อยนี่...” และเช้าวันต่อมา”หวัดดียายทอมเถื่อน” ”ฮะเฮ้ย...นายเลย์อีตาบ้าตกใจหมดเลยทำไมอยู่ๆก็โผล่พรวดออกมาอย่างนี้เหล้า”เลย์ยิ้มแล้วอยู่เขาก็เอามือไปโอบไหล่ของกวาด ”ฮะเฮ้ย...นี่นายมายุ้งอะไรกับชั้นเนี่ยเอามือนายออกไปเลยนะ” ”อ่าวก็ไหนบอกว่าเป็นทอมแค่โอบไหล่แค่โดนตัวหน่อยก็ไม่ได้...แล้วนี่เธอหน้าแดงด้วยเหรอเนี่ยยายทอมเถื่อน” ”เฮ้ยอะไรกันป่าวนะชั้น...ร้อนแดดต่างหาก” ”นี่เธออายชั้นเหรอเนี่ย...แล้วนี่ก็ตอนเช้าแดดก็ไม่แรง” ”โอ้ย...ชั้น..นัดราไว้ต้องรีบไปไปแล้วนะ” กวาดพูดอะไรไมู่ถูกเขาก็เลยก้มหน้าก้มตาแล้วก็รีบเดินไป ส่วนเลย์ก็ยิ้มอย่างมีความสุข”ยายทอมเถื่อนเอ๋ย...แค่นี้ก็รู้แล้วว่าหญิงร้อยเปอร์เซ็นต์...ปากแข็งจริงๆอย่างนี้ต้องแกล้งซะให้เข็ด” ”อีตาบ้า..ใครว่าชั้นหน้าแดงแดดมันร้อนต่างหากจริงหมัยวราวันนี้แดดร้อนเนอะนายเลย์มันหาว่าชั้นหน้าแดงแล้วเมื่อว่านนะเราเห็นนายเลย์ยืนจูบกับยายเชอรี่อยู่ไม่อายผู้คนเลยอะ..น่าเกลียดที่สุดเลย” ”แต่ว่ากวาดวันนี้แดดมันไม่ร้อยเลยนะ..แล้วเธอก็เหมือนผู้หญิงขึ้นมากๆเลยนะชั้นไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้เลยดูเหมือนกับเธอไม่พอใจเลย์ที่จูบกับเชอรี่อย่างนั้นแหละ” ”โอ้ย..จะบ้าเหรอเราก็เหมือนกับทุกวันนั้นแหละแล้วอีกอย่างในโรงเรียนมันไม่ควรที่จะ..ทำแบบ..น้านนน” วราเข้าไปมองหน้ากวาดใกล้ๆแล้วก็พูดว่า”กวาดเธอชอบนายเลย์หรือป่าว” ”โอ้ย...” ”ห้ามโกหกนะชั้นดูออกเลยเธอพูดถึงแต่นายเลย์แล้วก็ไม่เคยเห็นเธอหน้าแดงขนาดนี้มาก่อนเลย” ”โอ้ยวราบ้าแล้ว...ไปซื้อขนมดีกว่า”แล้วอยู่ๆกวาดก็เดินหนีไปเฉยๆ”เฮ้อ...กวาดท่าทางเธอกำลังปากไม่ตรงกับใจซะแล้วหละเพื่อนเราเป็นผู้หญิงแล้วเหรอเนี่ย...” ”วรานะวราเธอก็คิดว่าชั้นชอบนายนั้นเหรอเนี่ยไม่จริงซะหน่อย...ไม่ได้นะยายกวาดเธอจะชอบนายนั้นไม่ได้เราต้องเป็นศัตรูกันซิ” กวาดยืนบ่นอยู่กับตัวเองแล้วอยู่ๆก็มีเสียงถามว่า”แล้วนายนั่นหนะใครเหรอ” ”ก็นายเลย์หนะซิ...อุ๋ย...”กวาดเผลอพูดออกมา”นี่เธอพูดถึงชั้นอยู่เหรอ..นี่เธอ...” ”นายจะบ้าเหรอชั้นไม่ได้คิดถึงนายเลย..สักกะนิด..แล้วนายอะไรเนี่ยมายืนฟังคนอื่นคุย..น่าเกลียดนะเนี่ย...ชั้นไม่กินแล้วขนมเนี่ยนายเอาไปกินเลยไป” กวาดรีบพูดตัดบทขึ้นแล้วเดินหนีไปแต่ว่าเลย์ก็เดินตามมาอีก”นี่ยายถอมเถื่อนเธอคิดถึงชั้นขนาดเอาไปยืนพูดคนเดียวเลยเหรอ” ”นี่นายจะบ้าเหรอนายไปหลงตัวเองที่อื่นเลยไปชั้นไม่้ใช่ยายเชอรี่นะ” ”ใช่ก็เธอหนะไม่เรียบร้อยน่ารักก็ไม่น่ารักไม่มีอะไรเหมือนเชอรี่สักอย่าง” ”เออก็ใช่ซิชั้นมันไม่้อ่อน หวานไม่น่ารักไม่เรียบร้อยเหมือนยายเชอรี่แล้วนายมายุ้งอะไรกับชั้นหละ!!” กวาดทำท่าจริงจังแล้วก็ตาแดงขึ้นมาทันที”นี่เธอจะร้องไห้เหรอยายทอมเถื่อน” ”นี่วันหลังกรุณาเรียกชื่อชั้นนะชั้นชื่อกวาด” ”โอเคยายไม้กวาด” ”ไม่ใช่ไม้กวาดนะเรียกแค่กวาดก็พอแล้ว...อีตาบ้าเลย์” พอพูดจบเธอก็รีบหนีำไป”ยายไม่กวาด...” ”แล้วนี่ทำไมเราจะต้องมาสนใจในคำำพูดของนายเลย์ทำไมกันเนี่ย”แล้วอยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้น”หวัดดีจะกวาดจ๋า”ผู้หญิงคนนั้นรีบวิ่งเข้ามากอดกวาด”เอ่อ...นัทหวัดดีจะ..แหมกอดเราซะแน่นเลยนะ” ”ก็เราคิดถึงกวาดนี่นาไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือนไหนขอนัทหอมแก้มทีหนึ่งนะ” ”โอ้ยย..คะคือว่าจะจะดีเหรอ..ไม่ดีหรอกมั๊งนัท” ”อ่าวทำไมหละ...ก็นัทชอบกวาดนี่นา” ”หะ!!นี่นัทชะชอบกวาดเหรอ” ”ใช่แล้ว...ที่ผ่านมานี่กวาดไม่รู้เลยเหรอ...ก็กวาดเป็นทอมที่น่ารักที่สุดของนัทเลยนะ” ”เอ่อ...แต่ว่าชั้นไม่ได้เป็นทอมนะ” ”หือกวาดเนี่ยไม่ต้องมาโกหกเลยนะ...ก็วราเป็นคนบอกเราเองเลยว่ากวาดบอกกับเลย์ว่ากวาดเป็นทอมต่อหน้าเพื่อนๆเลยนะ” ”แต่ว่าความจริงแล้วชั้นเป็นผู้หญิงนะ...แล้วชั้นก็ไม่น่ารักชั้นว่าเธอไปชอบคนอื่นดีกว่านะ” ”โธ่ใครว่ากวาดไม่น่ารักเราว่ากวาดน่ารักจะตายไป...มาเป็นแฟนกับนัทนะ” ”แต่ว่าชั้นไม่ใช่ทอมนะชั้นเป็นผู้หญิง...แล้ว...ชั้นก็มีคนที่ชั้นแอบชอบแล้วด้วย” ”หะ!!ใครกันกวาดเขาดีกว่านัทตรงไหน”นัทพูดอย่างอารมณ์เสีย”เขา...เป็นผู้ชาย” ”ใครเหรอกวาดมันดีกว่านัทตรงไหน” ”ก็...นายเลย์ไง” ”นัทไม่เชื่อหรอกนะก็นัทเห็นกวาดกับเลย์ทะเลาะกันตลอดเลย...กวาดอย่ามาโกหกนัทเลยนัทไม่เชื่อหรอก...ถึงยังไงนัทก็จะชอบกวาดอยู่อย่างนี้แหละแล้ว”แล้วนัดก็กระโดดหอมแก้มกวาดแล้วก็เดินไป ”เฮ้อ...วรานะวราไม่น่าไปบอกนัทเลยทำไมเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้นะ” แล้วกวาดก็รีบไปหาวรา”วราเธอบอกนัทเหรอว่าเราบอกนายเลย์ว่าเราเป็นทอม” ”อือ...มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ” ”ก็นัทหนะซิมาบอกว่านัทชอบเรา...แต่ว่าเราไม่ได้ชอบนัทเลยนะเราคิดกับนัทแค่เพื่อน..แล้วเราก็ไม่อยากเสียเพื่อนดีๆอย่างนัทด้วย” ”จริงเหรอวราขอโทษนะที่บอกนัทไป” ”ไม่เป็นไรหรอกแล้วเราก็บอกนัทไปแล้วว่าเรามีคนที่แอบชอบแล้ว” ”ใครเหรอกวาดบอกวราได้ไหม” ”วรา...เราไม่รู้นะว่าเราชอบเขาตอนไหนเมื่อไหร่แต่มาตอนนี้เราก็รู้ว่าเราคิดถึงเขาบ่อยๆแล้วเราก็ไม่อาจจะรักใครได้เพราะถึงเราจะรักใครแต่เราก็อดที่จะคิดถึงเขาไม่ได้” ”แล้วคนนั้นคือใครกันนะที่ทำให้กวาดเป็นผู้หญิงได้ถึงขนาดนี้” ”นายเลย์” ”นั่นไงวราคิดถูกด้วย” ”อ่าววรารู้ตั้งนานแล้วเหรอแต่กวาดพึ่งรู้เองนะ” ”ก็ใช่วราดูแววตาคนออกนะวราเห็นเวลาที่กวาดอยู่กับเลย์ถึงกวาดจะทะเลาะกับเลย์แต่ว่ากวาดก็มีแววตาที่มีความสุข...แล้วกวาดก็ยังหงุดหงิดเรื่องเชอรี่อีก...แล้วเลย์รู้หรือยังว่ากวาดชอบ” ”หึนายเลย์ยังไม่รู้หรอก...ขอร้องนะวราอย่าบอกนายเลย์เพราะว่าถึงยังไงนายเลย์ก็ไม่มีวันมาชอบชั้นหรอกเพราะว่าเชอรี่ทั้งดีกว่าน่ารักกว่าชั้น..ถ้าเป็นชั้นนะชั้นก็เลือกยายเชอรี่” ”ไม่แน่นะเลย์เขาอาจจะชอบแบบกวาดก็ได้อยู่แล้วไม่เฉาปากดี..ฮิๆ” ”นี่วราเธอว่าชั้นเหรอ..นี่แหนะวราบ้า”กวาดตีที่แขนวราดังป๊าบ ”อ่าวยายไม่กวาดเดี๋ยวนี้ซาร์ดิสเหรอหะ” ”หึ๋ยนายเลย์ชั้นชื่อกวาดเฉยๆไม่ใช่ไม่กวาด” ”ก็จะเรียกไม่กวาดหนะมีอะไรปะ” ”หึ๋ยนี่นายอยากโดนชกใช่ปะ” ”กลัวจริงๆเลยยายไม่กวาด” ”หึ๋ยไม่ไหวแล้วนายเลย์ปากเสีย”กวาดวิ่งเช้าไปชกเลย์อย่างเต็มแรงแล้วเลย์ก็หลบไม่ทันก็เลยโดนหมัดของกวาดไปอย่างเต็มๆสลบคาที่ ”กวาด..เธอเล่นแรงไปหรือป่าวทำไมเลย์นอนนิ่งไปเลยหละ” ”ก็..ก็..ชั้นไม่ตั้งใจนี่ก็นายเลย์มันปากเสียนี่” ”โธ่!!วราว่ากวาดรีบพาเลย์ไปห้องพยาบาลดีกว่านะ” แล้วกวาดก็เข้าไปเขย่าตัวเลย์”นี่นายเลย์..อย่าเล่นแบบนี้นะชั้นกลัวนายตายนะ...เลย์ตื่นดิ..นายเลย์..ผู้ชายอะไรกันว่ะชกแค่เนี้ยถึงกับสลบเลยเหรอ” แล้วกวาดก็ประคองเลย์ไปที่ห้องพยาบาล”อ่าวนี่ไปทำอะไรกันมาทำไมนายเลย์ถึงได้สลบมาเลยหละ”ครูเอ่ยถามอย่างสงสัย”คือหนูชกหน้าเขาหนะคะแล้วเขาก็ยังไม่ฟื้นเลย” ”หะ!!นี่กวาดเธอจะบ้าไปแล้วเหรอทำไมเธอถึงไปทำอย่างนั้นกับนายเลย์หละ...เธอนี่มันไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยนะ”กวาดทำหน้าเหวอ”คือหนูขอโทษคะ...ทีหลังหนูก็อาจจะไม่ทำ” ”ต้องไม่ทำเลยไม่ใช่อาจไม่ทำ” ”คะ...” หลังจากที่ทำแผลเสร็จ”นี่นายเลย์อาจจะต้องนอนพักสักพักนะเธอจะไปเรียนหรือจะเฝ้านายเลย์หละ” ”เอ่อ...หนูขออยู่เฝ้าก็แล้วกันคะ” ”อือ...แล้วก็อย่าไปทำร้ายนายเลย์อีกหละ”แล้วครูก็เดินออกไป”นายเลย์...ทำไมนายไม่ฟื้นซะทีนะ..ชั้นขอโทษนะ”กวาดจับมือเลย์แล้วก็ร้องไห้ และซักพักก็มีมือมาลูบที่หัวของกวาดแล้วพูดว่า”โอ๋...อย่าร้องไห้เลยนะชั้นไม่เป็นไรแล้ว” นั่นก็คือมือของเลย์และเมื่อกวาดรู้ตัว”นี่นายเลย์!!หึ๋ยไม่ชั้นไม่น่ามาเฝ้านายเลยนะ”  ”นี่เธอกลัวชั้นตายขนาดนั้นเลยเหรอ” ”นี่อย่ามาหลงตัวชั้นก็แค่ไม่อยากโดนข้อหา๋ฆ่าคนตายก็เท่านั้น” ”ชั้นไม่ยอมตายง่ายๆหรอกชั้นจะต้องอยู่ทะเลากับเธอ...ยายไม้กวาด”เลย์ยื่นหน้าเข้ามาพูดใกล้กวาด แล้วกวาดก็รีบหลบสายตาของเลย์ทันที”นี่นายเอาหน้านายออกไปห่างๆเลยไป...นี่หายแล้วใช่ปะ..งั้นก็ขึ้นเรียนกันเถอะ” และเมื่อถึงตอนเย็น”กวาดจ๋านัืทว่าวันนี้เราไปทานไอศกรีมกันดีกว่านะ” ”เอ่อคือว่าวันนี้กวาดไม่ว่างคือ....”แล้วกวาดก็เหลือบไปเห็นนายเลย์มาพอดีเขาก็เลยวิ่งไปดึงนายเลย์มาแล้วก็พูดว่า”คือว่าวันนี้ชั้นมีนัทกับนายเลย์เราต้องซ้อมบาสกันใช่ปะ”กวาดเหยียบเท้านายเลย์”โอ้ยย...เอ่อชะใช่เราซ้อมบาสกัน” ”หว้า..งั้นวันหลังนัทจะมาชวนเลย์ก็แล้วกัน...”นัทวิ่งเ้ข้ามาหอมแก้มกวาดแล้วก็เดินไป แต่ว่ากวาดก็ทำท่าอ่อนใจ”เฮ้อ...น่าเบื่อจัง” ”นี่นัทเขาชอบเธอเหรอ” ”อือ...แต่ชั้นไม่เคยชอบเขาเลยชั้นคิดกับเขาแค่เพื่อน” ”งั้นเหรอ...”  ”เลย์ชั้นไม่อยากเป็นทอมแล้วชั้นไม่อยากให้ยายนัทมายุ้งกับชั้นอีกชั้นจะทำยังไงดีว่ะ” ”อืมมมก็ต้องหาแฟนผู้ชายซิ”เลย์พูดอย่างมีเรศนัย”แล้วชั้นจะไปหาที่ไหนหละ”กวาดพูดอย่างคนหมดหนทาง”ก็ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือ...ชั้นก็จะยอมเป็นแฟนเธอก็ได้” ”แหม...นายหนะเอาไว้คนสุดท้ายเลยเอาไว้ชั้นหาไม่ได้แล้วชั้นจะใช้นายนะ...” ”นี่!!ชั้นอุตส่าหวังดีนะอย่างเธอหนะหาไม่ได้หรอก” ”นายเลย์...ไปเลยไปไปหายายเชอรี่เลยไป” ”นี่เธอหึงชั้นเหรอ”  ”นายเลย์ขอร้องอย่ามาหลงตัวเองแถวนี้” ”ฮั่นแน่ๆๆ” ”นายเลย์นี่อยากโดนชกอีกใช่ไหม” แล้วกวาดก็วิ่งไล่เตะเลย์ ทั้งคู่ดูสนุกสนานกับการวิ่งไล่เตะกันยิ่งนัก...แต่ว่ากวาดก็ชะงักทันทีเมื่อเห็นว่าเชอรี่เดินมาหาเลย์”เลย์หวัดดีจะ...เล่นอะไรอยู่เหรอ” ”อ๋อคือยายไม้กวาดหนะซิชวนเตะ..ก็ยังงี้แหละไม่มีความอ่อนหวานน่ารักเหมือนเชอรี่หรอก” เลย์พูดว่ากวาดพร้อมหันหน้ามาส่ายหัวให้กวาด ส่วนกวาดก็ได้แต่เก็บงำความเจ็บไว้ภายใต้ดวงตาที่ดูภายนอกว่าไม่คิดอะไรแต่ในดวงตาคงมีน้ำที่จะทลักออกมาแล้วเลย์ก็หันไปพูดกับเชอรี่ว่า”ไม่เหมือนเชอรี่นี่ที่เรียบร้อยน่ารัก” ”แหมเลย์ชมเชอรี่สะเชอรี่เริ่มจะเขินแล้วนะ...” แล้วเลย์ก็หันไปพูดกับกวาดว่า”นี่ยายไม้กวาดดูเชอรี่เป็นตัวอย่างซิจะไ้ด้ดูดีึขึ้นมาบ้าง” เชอรี่เห็นกวาดเริ่มทำหน้าไม่พอใจแบบน่ากลัวๆก็เลยพูดว่า”เลย์..นายว่ากวาดเกินไปแล้วนะ..กวาดอย่าถือสาเลย์เลยนะ”  ”ชั้นขอตัวก่อนนะ..” แล้วกวาดก็รีบวิ่งออกมาทันทีที่กวาดหันหลังให้เลย์กับเชอรี่เขาก็ร้องไห้ออกมาทันที   ”เลย์นายทำแบบนี้ทำไมทำไมต้องว่ากวาดขนาดนั้นด้วย” เลย์ก็สีหน้าวิตกกังวลไม่น้อยเหมือนกันแต่ว่าเขาก็ยังมีฟอร์มอยู่”ชั้น...ชันว่ายายไม้กวาดนั้นไม่คิดอะไรหรอกยายนั่นออกจะเข็มแข็ง” ”เลย์แต่ยังไงกวาดเขาก็เป็นผู้หญิงนะ..ผู้หญิงหนะเขาไม่ชอบให้ใครมาเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นหรอกนะ...เชอรี่ว่าเลย์รีบไปขอโทษกวาดเขาดีกว่านะ” เชอรี่พูดอย่างจริงจังทำให้เลย์เริ่มแสดงสีหน้าว่ากังวลออกมาให้เห็น”เลย์ถ้านายไม่รีบมันอาจจะสายไปก็ได้นะ” แล้วเลย์ก็เิดินออกไปตามหากวาด ส่วนกวาดเขาก็มาร้องไห้อยู่ที่ข้างสระน้ำพุในโรงเรียน”หือๆ...ทำไมทำไมเราต้องมารักคนที่เขาไม่เคยสนใจเราแม้แต่เขาจะคิดว่าเราเป็นเพื่อนหรือป่าวก็ไม่รู้...เรามันบ้าบ้าอยู่คนเดียวจริงๆ..” แล้วเลย์ก็ตามหากวาดเจอ”มาอยู่นี่เอง...ยายไม้กวาดมานั่งอยู่ตรงนี้เหรอ...แหมเธอนี่ก็รู้จักมานั่งชมน้ำพุเหมือนผู้หญิงกับเขาเหมือนกันเหรอเนี่ย” ดูเหมือนคำพูดของเลย์จะทำให้กวาดยิ่งโกรธเลย์หนักขึ้น แต่เมื่อเลย์เห็นว่ากวาดไม่พูดตอบเขาก็เลยเิดินเข้าไปหากวาด”นี่ยายไม้กะ...”เลย์ยื่นมือไปหันหน้ากวาดมาก็ต้องหยุดกึกทันทีเมื่อเห็นว่าคราวนี้กวาดร้องไห้จริงๆ ”นี่กวาดเธอร้องให้เหรอ...” ”ก็ในเมื่อชั้นไม่เรียบร้อยไม่อ่อนหวานทำอะไรก็ไม่ดีแล้วนายมายุ้งกับชั้นทำไม...เลย์ชั้นไปทำอะไรให้นายทำไมนายจะต้องมาทำร้ายชั้นขนาดนี้..ขอร้องนะต่อไปนี้เราอย่าคุยกันเลยดีกว่านายกลับไป..หาเชอรี่ไปเทคแคร์เชอรี่ให้ดีๆดีกว่านะคนอย่างเชอรี่ทั้งเรียบร้อยทั้งน่ารักถ้านายไม่ดูแลเขาดีๆนายอาจต้องเสียเขาไปก็ได้...นายไม่ต้องมาเสียเวลาพิสูจน์อะไรกับชั้นหรอกชั้นบอกให้ก็ได้ว่าชั้นเป็นผู้หญิงไม่ใช่ทอม...ถึงแม้ว่าชั้นจะไม่อ่อนหวานน่ารักมันก็เรื่องของชั้น” กวาดพูดพร้อมกันน้ำตาที่นองหน้าแล้วเธอก็เดินหนีไป ส่่วนเลย์ก็พูดอะไรไม่ออกเพราะไม่เคยเห็นกวาดร้องไห้ขนาดนี้แถมยังขอร้องไม่ให้เขามายุ้งกับเธออีก”นี่...ยายกวาดโกรธขนาดนี้เลยเหรอ” วันต่อมาเลย์ก็เลยไปเล่าเรื่องทั้งหมดให้เชอรี่ฟังเชอรี่ก็พอจะรู้เหตุผลว่าทำไมกวาดถึงทำแบบนั้น...เชอรี่ก็เลยไปดักรอที่จะคุยกับกวาดสองคน”กวาดเราขอคุยด้วยหน่อยนะ” กวาดพยักหน้า”นี่เธอยังไม่หายโกรธเลย์เหรอ” ”ป่าวนี่ชั้นไม่ได้โกรธนายเลย์” ”แล้วทำไมเธอถึงได้ตัดขาดกับเลย์หละ” ”ก็..ในเมื่อชั้นได้บอกสิ่งที่นายเลย์อยากรู้ไปแล้วเราสองคนก็ไม่มีอะไรต้องคุยกัน...แล้วอีกอย่างชั้นก็รำคาญนายเลย์มากๆด้วย” กวาดพูดพร้อมกับไม่มองหน้าเชอรี่ทำให้เชอรี่เริ่มรู้อะไรบางอย่าง”กวาดเธอจะหลอกใครก็หลอกได้นะแต่เธอหลอกใจตัวไม่ได้หรอก” แล้วเชอรี่ก็เดินไปแล้วกวาดก็วิ่งตามเชอรี่ไปถามว่า”เชอรี่เธอหมายความว่ายังไง” เชอรี่หันมายิ้มให้แล้วพูดว่า”จะให้พูดตรงๆเลยไหมแล้วเธอก็ห้ามปฏิเสธด้วย”กวาดมีสีหน้าลังเลนิดหน่อยแต่ก็พูดว่า”ก็บอกมาซิถ้าจริงไม่จริงชั้นจะไ้ด้บอกเธอจะได้ไม่เข้าใจผิด” ”เธอชอบเลย์ใช่ไหมกวาด” กวาดลังเลนิดหน่อยเพราะไม่คิดว่าเชอรี่จะรู้”เอ่อ..แต่นายเลย์เป็นแฟนเธอนะทำไมเธอคิดแบบนี้” ”ชั้นกับเลย์เราเป็นเพื่อนรักกันนะเราไม่ใช่แฟน” ”แล้ววันนั้นหละที่..เธอสองคนจะจูบกันหนะ” ”โธ่..ชั้นพยายามจะบอกเธอแล้วนะแต่เธอก็พูดเอาพูดเอา...ความจริงก็คือว่าผงมันเข้าตาชั้นชั้นก็เลยจะให้เลย์เอาผงออกให้เรื่องก็มีอยู่เท่านี้” ”อ่าวเหรอ...ก็ใครจะไปรู้หละก็เห็นเธอสองคนยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆกันนี่” ”แล้วเธอหละทีนี้จะหายโกรธเลย์ได้หรือยัง...กวาดเธออย่าฟืนใจตัวเองด้วยคำว่าเพื่อนเลยนะ” ”เฮ้อ..เชอรี่แค่เพื่อนชั้นจะได้เป็นหรือป่าวก็ไม่รู้..ชั้นคิดว่านายเลย์ก็คงเห็นชั้นเป็นแค่คนที่ชวนทะัเลาะเท่านั้นแหละ..ก็ชั้นมันไม่เรียบร้อยไม่น่ารักนี่ถ้าเทียบกับเธอแล้วถ้าชั้นเป็นนายเลย์ชั้นก็เลือกเธอ” ”กวาดคนเรามันไม่ได้ดูกันที่หน้าตาอย่างเดียวนะบางทีเลย์เขาอาจจะชอบที่เธอเป็นแบบนี้เขาก็เลยอยากจะชวนทะเลาะเพราะอยากอยู่ใกล้ๆเธอก็ได้” ”แต่ชั้นว่าชั้นไปก่อนดีกว่านะวรารอนานแล้วหละ..บายนะเชอรี่”แล้วกวาดก็เดินหนีไปซะดื้อๆ”นี่ยายเชอรี่รู้ได้ยังไงนะว่าเราชอบนาย..นั่นเราก็ไม่เคยแสดงออกนี่” ”นี่!!กวาดบ่นอะไรอยู่คนเดียวเนี่ยจะไปกินไหมข้าวอะ” ”เฮ้ยปะป่าวนะชั้นไม่ได้รักนายเลย์นะ...นี่วราตกใจหมดเลยทำไมมาเงียบๆหละ” ”นี่กวาดเธออุทานมาว่าเธอไม่ได้ชอบนายเลย์แสดงว่าเธอกำลังคิดถึงเลย์อยู่ใช่ไหม” วราถามอย่างรู้ทันกวาดก็เลยทำเป็นเฉไฉ”อะไรกันป่าวนะ..เธอหูฟาดแล้ว..นี่!!ไปกินข้าวได้แล้วหิว” ”แหมมปากแข็งจังนะเดี๋ยวถ้าเลย์รู้สายไปจะสมน้ำหน้าให้ดู” ”จะบ้า     เหรอไม่คุยกับวราแล้วไปกินข้าวดีกว่าวราบ้า!!v_v” แล้วกวาดก็รีบเดินนำหน้าไป และตอนบ่ายในชั่วโมงงานประดิษฐ์เลย์ได้ที่นั่งข้างๆกวาด แต่ว่าดูท่าทีกวาดเองก็พยายามที่หันหน้าไปทางอื่นมากกว่าที่จะหันหน้าไปทางเลย์ ส่วนเลย์ก็มีท่าทีอึกอักว่าจะง้อดีหรือไม่งอดี”เอ่อ...ยืมปากกาหน่อยซิ”กวาดก็หยิบให้โดยไม่ยอมมองหน้า”เ่ออ..ยืมไม้บรรทัด”กวาดก็หยิบให้โดยไม่มองหน้าอีกแล้วเลย์เมื่อเห็นว่ากวาดยังไม่ยอมหันมาคุยกับเขาเขาก็เลยยืมของไปเรื่อยๆ”เ่ออ..ยืมดินสอ.ยางลบ.ลิควิต.ปากกาแดง.กบเหลาดินสอ.หมึกซึม”จนแล้วจนเล่ากวาดก็ยังไม่ยอมหันมาพูดด้วย เลย์ก็เลยคิดอยู่ว่า”จะยืมอะไรอีกนะที่ยืมมาก็เต็มโต๊ะไปหมดแล้ว..สงสัยไม่มีอะไรให้ยืมแล้วหละ..แต่เอาว่ะงานนี้จะต้องทำให้ยายกวาดพูดให้ได้”แล้วเลย์ก็กระชากแขนกวาดให้หันมา”โอ๊ยเจ็บนะปล่อย..เราไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก” ”นี่เธอโกรธอะไรกันหนักหนากับแค่ชั้นว่าเธอไม่เรียบร้อยเนี่ยนะ..ทีเมื่อก่อนชั้นว่าตั้งหลายครั้งเธอไม่เห็นจะระคายเคืองสักนิด”พอถึงคำนี้ทำให้กวาดนิ่งไป”ทำไมหละหะกวาดเธอบอกชั้นได้ไหม..ว่าเธอเป็นอะไรเธอเกลียดชั้นรำคาญชั้นหรือไม่อยากคุยกับชั้น” กวาดนิ่งไปสักพักแล้วพูดขึ้นว่า”เลย์นายไม่มีวันเข้าใจหรอกนะ..การตัดใจอะไรสักอย่างมันต้องใช้เวลา..”เลย์รู้สึกงงมากกับคำพูดของกวาด”นี่เธอหมายถึงอะไร” ”เลย์อย่าพึ่งซักไซร้ชั้นเลยนะขอเวลาชั้นสักนิดแล้วชั้นจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเหมือนอย่างที่เราเคยเป็น” ”อ่าว!!นักเรียนหยุดคุยได้แล้ววันนี้ครูมีงานสั่งให้ทำ..ครูจะให้นักเรียนประดิษฐ์อะไรก็ได้มาหนึ่งชิ้นเอาที่อยากๆหน่อยนะ...แล้วก็เอามาทำอาทิตย์หน้าเอาหละวันนี้ไปได้แล้วครูเบื่อพวกเธอแล้ว” และหลังจากวันนี้กวาดกับเลย์ก็ไม่ได้พูดกันเลยไม่มองหน้ากันไม่ยอมแม่แต่ที่จะกินข้าวร้านเดียวกัน”นี่กวาดเธอโกรธเลย์ถึงกับไม่ยอมกินข้าวร้านเดียวกันเลยเหรอ” ”ป่าวหรอกวราชั้นอุตส่าพยายามใจแข็งมาขนาดนี้ชั้นไม่อยากจะใจอ่อนอีกแล้วให้มันเจ็บ” ”นี่เธอไม่พูดกับเลย์มาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆแล้วนะ..แล้วชั้นก็เห็นเลย์แอบมองเธอด้วยเลย์เขาคงอึดอัดมากเลยนะ” ”ไม่หรอกวรา..ชั้นไม่ใช่คนที่สำคัญทีสุดในชีวิตของเขาสะหน่อย” ”โธ่..กวาดเมื่อไหร่จะหายโกรธซักทีวราอึดอัดนะที่เพื่อนไม่ยอมคุยกันอย่างนี้” ”วราไม่ต้องคิดมากหรอกก็ชั้นบอกแล้วไงว่าขอเวลาสักพักหนึ่งอีกไม่นานหรอก” ”กวาดวราถามจริงๆนะการที่กวาดทำแบบนี้กวาดลืมเลย์ได้จริงๆเหรอ”กวาดพูดไม่ออก”กวาดเมื่อก่อนกวาดไม่ใช่คนแบบนี้นะ..กวาดเข็มแข็งทำไมหละทำไมกวาดจะต้องฝืนความรู้สึกตัวเอง..สงสารใจตัวเองบ้างนะ” ”วราแล้วถ้าเรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หละเราก็ตัดใจซะตอนนี้ให้ใจมันเจ็บตอนนี้ไม่ดีกว่าที่เราจะต้องให้ใจมันเจ็บไปเรื่อยๆเหรอ”วรานิ่งไปเพราะเห็นใจกวาดเรื่องแบบนี้ใีครไม่เจอกับตัวเองไม่มีวันรู้หรอกนะ ส่วนทางเลย์”นี่เลย์เป็นอะไรหนะทำไมพักนี้ดูไม่ค่อยร่าเริงเลยไม่เห็นเหมือนเมื่อก่อนเลย”  ”ปล่าวหรอกเชอรี่เราก็ปกติดี” ”แล้วนี่กวาดพูดด้วยหรือยัง” ”หึ..แต่ก็ช่างเถอะเราไม่เห็นจะต้องไปสนใจยายนั่นเลย” ”นี่เลย์..เธอมีำิพิรุทนะ”เชอรี่ยื่นหน้าเข้าไปมองสำรวจอย่างใกล้ทำให้เลย์รีบหลบหน้า”นี่เลย์นายหลบหน้าชั้นหมายความว่าที่นายพูดเมื่อกี้นายโกหก” ”ป่าวนะเชอรี่ชั้นก็..” ”เลย์นายกำลังปิดบังอะไรเชอรี่อยู่นะ..เรื่องกวาดใช่ไหมความจริงแล้วเลย์ไม่สบายใจที่กวา่ดไม่ยอมคุยด้วยใช่ป่ะู” ”อาไรกันเชอรี่...เราไม่ได้สนใจยายไม่กวาดนั่นเลยนะ” ”แล้วทำไมเลย์ดูซึมๆหละ” ”ก็พักนี้ซ้อมหนักไปหน่อย” ”เหรอจ่ะ...เห็นพักนี้ก็ไม่ได้ซ้อมเลยนี่เห็นกลับบ้านตรงเวลาตลอดเชอรี่เห็นนะ” เชอรี่ต้อนเลย์จนมุมจนเลย์แก้ตัวไม่ออก”นี่เลย์นายเป็นผู้ชายนายต้องง้อผู้หญิงซิ” ”โธ่เชอรี่แต่ผู้หญิงอย่างยายกวาดนะ..จะง้อยังไงหละง้อแบบหญิงหรือแบบชาย” ”อ่าวก็กวาดเขาเป็นผู้หญิงต้องง้อแบบหวานๆดิ” ”โอ๊ยไม่เอาหรอกถ้าง้อน้ำเน่าไปเดียวเราก็โดนยายนั่นไล่เตะมาอีก..อย่างยายนั่นต้องวิธีของเราเอง” เลย์ยิ้มอย่างมีแผนการ”เลย์..นายอย่าไปง้อรุนแรงนักนะเดี๋ยวกวาดอาจจะยิ่งโกรธได้” ”ไม่รุนแรงเลย” และแล้วเลย์ก็ไปง้อกวาดด้วยวิธีนี้”นี่ยายไม่กวาด!!เธอกล้ามาชกกับชั้นหรือป่าว” ”นี่นายเลย์นายเกิดคุ้มคลั่งอาไรขึ้นมาอีกหละ” ”นี่เธอไม่กล้าหละซิ..”  ”ใครบอกว่าไม่กล้านัดมาเลยเมื่อไหร่ที่ไหน” ”ก็ดีงั้นตอน4.10โมงเย็นเจอกันที่หลังโรงเรียน..แล้วถ้าการแข่งขันนี้ชั้นแพ้..ชั้นจะไม่ยุ้งกับเธออีกแต่ว่าถ้าชั้นชนะเธอจะต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิม” กวาดหยุดคิดสักพัก”ก็ได้..แต่นายต้องรักษาสัญญานะว่า..ถ้านายแพ้นายจะไม่..ยุ้งกับชั้นอีก” ดูเหมือนว่าเลย์จะหยุดคิดแล้วก็พูดว่า”ได้..ชั้นสัญญา”แล้วทั้งคู่ก็เดินแยกจากกันดูเหมืนอกวาดจะเศร้าๆลงแล้ววราก็ถามว่า”แต่กวาดเธอเป็นผู้หญิงนะจะเอาแรงที่ไหนไปสู้เลย์แล้วอีกอย่างเลย์ก็เป็นนักกีฬาด้วย” ”ถึงยังไงชั้นก็รับคำท้าไปแล้ว..แล้วถ้าชั้นชนะเราจะได้ไม่ต้องยุ้งกันซะที” ”เฮ้ยกวาดนี่เธอจะบ้าไปแล้วเหรอกับแค่การแข่งขันเธอจะเอามาเป็นเกณฑ์ตัดขาดกับเลย์จริงๆหรือ” และแล้วก็มาถึงตอน4.10โมงกวาดกับเลย์ก็มาถึงเลย์ก็โยนนวมให้กวาดใส่”เลย์ไหนบอกว่าจะไม่รุนแรงไง..แล้วนี่ถ้าเธอแพ้หละเธอจะไม่ยุ้งกับกวาดจริงหรือ” ”ใช่..ก็ชั้นพูดคำไหนคำนั้นนี่” ”กวาดจะไหวเหรอยกเลิกตอนนี้ยังทันนะ” ”วรา!!ชั้นมาถึงขนาดนี้ไม่มีคำว่ายอมแล้ว..นายเลย์ชั้นพร้อมแล้วไหนเข้ามาเลยดีกว่า” ตอนแรกเลย์ก็ชกหมัดแรกก่อนโดนหน้าเลย์เช้าจังๆปากแตกเลือดออกซิบๆ”นี่นายเลย์จะสู้ต่อไหมหะนายจะกลับบ้านก็ได้นะ” ”เดี๋ยวก่อนเถอะยายกวาดนี่มันยังพึ่งเริ่มต้น”เลย์คิดในใจ แล้วต่อมาเลย์ก็หลบหมัดของกวาดได้ทุกหมัดทั้งคู่ชกกัึนนานมากจนเริ่มหมดแรงแต่ด้วยความที่เลย์เป็นผู้ชายจึงยังมีแรงมากกว่ากวาด”นี่ยายกวาดชั้นว่าเธอยอมแพ้เถอะชกต่อก็แพ้อยู่ดี” ”ชั้น..ม่ายยยยอมแพ้..นะนายหะหรอก..” แล้วกวาดก็รวบรวมแรงออกหมัดสุดท้ายกะว่าจะโดนหน้าเลย์แต่มันกลับพลาดทำให้กวาดเสียหลักเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเลย์ได้พอดี แล้วกวาดก็สลบไป”เฮ้ย...ยายกวาดเลย์กวาดยังหายใจอยู่ไหม” ”ยังหายใจอยู่คงแค่เหนื่อยจนสลบไป” ”เลย์เชอรี่ว่าเรารีบพากวาดไปหาหมอดีกว่านะแล้วนี่ก็5.15แล้วด้วยเดี๋ยวพ่อแม่กวาดจะเป็นห่วงเอานะ” ”จะให้กวาดโทรเรียกพ่อแม่กวาดไหม” ”เฮ้ยถ้าบอกเราก็ตายหนะซิใครจะยอมให้คนอื่นมาชกลูกตัวเองหละวรา” ”งั้นวราว่าเรารีบพากวาดไปหาหมอดีกว่า” และเมื่อไปถึงโรงพยาบาลหมอก็ให้กวาดนอนพักแล้วเลย์กับเชอรี่วราก็นั่งรอให้กวาดฟื้นอยู่ ”โอ๊ยเชอรี่เลย์..วรากลัวว่ายายกวาดมันจะไม่ฟื้นหนะซิหรือไม่ก็วันพรุ่งนี้ถึงจะฟื้นถ้าเป็นยังงันนะเราต้องโทรบอกทางบ้านกวาดแล้วหละ” ”เชอรี่ว่าเรารออีกสักนิดเถอะนี่ก็พึ่ง5.30เองรออีกซักครึ่งชม.คงไม่เป็นไรกวาดกลับบ้านได้ไม่เกิน6.00โมงเย็นใช่ไหม” ”ก็น่าจะได้ถ้าบอกว่ามีรายงานด่วน” ”แคกๆ..ขอน้ำหน่อยซิ” มีเสียงเรียกอย่างแผ่วเบา”กวาดกวาดฟื้นแล้ว...เย้ๆยายกวา่ดชั้นนึกว่าแกจะตายซะแ้ว้ว”วราวิ่งเข้าไปกอดกวาดอย่างดีใจ”นี่..หายใจไม่ออกโอ๊ยชั้นจะตายเพราะเธอนั่นแหละวรา..น้ำหละเมื่อไหร่จะได้กิน” ”นี่!!ยายไม้กวาดพอฟื้นขึ้นมาก็บ่นเลยนะ” กวาดค้อนควับใส่เลย์”นี่แล้วเรื่องสัญญาหนะอย่าลืมนะ..เธอเป็นคนให้ชั้นรักษาสัญญาเธอก็ต้องรักษาสัญญา” ”แต่นายเลย์นายขึ้โกงนายไม่ต่อยชั้นแต่นายหลอกให้ชั้นหมดแรง!!” ”อ่าวนั่นมันก็เรื่องของเธอก็เธอหมดแรงก่อนทำไมหละเพราะฉะนั้นเธอแพ้เธอก็ต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิม” ”นี่!!ไม่รู้แหละนายผิดกติกา..ชั้นก็ไม่ทำตามสัญญาหรอก”กวาดเถียงซะดื้อๆ”ชั้นเป็นคนรักษาสัญญานะแล้วอยากรู้ไหมว่าคนที่ผิดสัญญากับชั้นจะโดนอะไร”เลย์เข้าไปพูดใกล้หน้ากวาดจนกวาดหลบสายตาแทบไม่ทัน เมื่อวรากับเชอรี่ต่างก็รู้ว่ากวาดรักเลย์ทั้งสองก็เลยคิดจะให้กวาดอยู่กับเลย์สองต่อสอง”เอ่อกวาดเลย์..วรากับเชอรี่ลงไปข้างล่างก่อนนะคือเราหิวกันหนะจะไปเซเว่นซะหน่อย” กวาดอึกอักจะพูดแต่ว่าเลย์ก็พูดตัดบทขึ้นว่า”โอเคไปเถอะเดี๋ยวชั้นดูแลยายเด็กดื้อนี่เอง” วรากับเชอรี่ต่างหัวเราะกันเพราะเห็นท่าทีอีรุงตุงนังของกวาดกับเลย์แล้วดูเหมือนแฟนกันเลย”นายเลย์ชั้นไม่ได้เป็นเด็กดื้อนะ!!” ”นี่ก็เธอมันดื้อจริงๆนี่ยายเด็กดื้อแล้วเรื่องสัญญาหนะตกลงว่าเธอแพ้นะ” ”ไม่รู้..นายผิดกติกาเพราะฉะนั้นชั้นไม่แพ้” เลย์ขึ้นไปนั่งบนเตียงพยาบาลแล้วถามต่อว่า”เธอแพ้หรอือไม่” กวาดเริ่มอึกอักแต่ก็ยังรั้นว่า”ไม่”คราวนี้เลย์ก้มหน้าไปใกล้ๆกวาดแล้วถามอีก”แพ้หรือไม่” ”นี่นายจะทำอะไรหนะลงไปเลยนะ..”กวาดพยายามจะผลักเลย์ออกแต่ก็แรงไม่พอ”ไม่ไม่ไม่ไม่ชั้นไม่แพ้ยังไงชั้นก็ยืนยันว่าชั้นไม่แพ้แล้วนายก็ลงไปได้แล้ว..ไอ้บ้า!!” ”นี่แสดงว่าเธออยากจะลองดีใช่ไหม...ที่เธอผิดสัญญา”เลย์ก้มหน้าลงมาใกล้อีก ทำให้เลย์ชักเริ่มลังเลแต่ก็ยังใจแข็งอีก”เอ่อ..มะไม่” ”ชั้นว่าเตียงนี่มันก็เหมาะดีนะ..คงจะแข็งแรงดี” ”อีตาบ้าเลย์!!นี่นายจะทำอะไรชั้นหนะลงไปนะ..ช่วยด้วยช่วยด้วย” ”ต่อให้เธอร้องขนาดไหนก็ไม่มีใครได้ยิืนหรอก..ยายไม้กวาด” เลย์จ้องหน้ากวาดด้วยแววตาที่แปลกๆไม่เหมือนเมื่อก่อนแต่มันเป็นแววตาที่คนรักกันมองกัน”ตกลงว่าเธอจะยอมรับสัญญาไหม”กวาดนิ่งไม่ตอบ”นี่ตกลงว่าเธอจะไม่ยอมรับสัญญาใช่ไหม” เลย์เข้าไปใกล้กวาดเขาจะก้มไปถึงแก้มของกวาดแล้วแต่กวาดก็หลับตาปี๋แล้วพูดว่า”ก็ได้..ชั้นแพ้ก็ได้..” เลย์ยิ้มแล้วโอกาสนั้นเลย์ก็ขโมยหอมแก้มกวาดได้1ทีแล้วก็กระโดดลงจาำกเตียง ทำเอากวาดอึ้งไปสักพัก”นี่นายขโมยหะหอมแก้มชั้นเหรอ..อีตาเลย์บ้า” แล้วเลย์ก็เดินเข้ามานั่งลงที่เก้าอี้เขาจับมือกวาดเข้ามากุมไว้แล้วพูดว่า”ตั้งแต่ที่ชีวิตชั้นได้เจอกับเธอนะชีวิตชั้นก็ดีมีชีวิตชีวาขึ้น..เธอเป็นเหมือนสีสันของชีวิตชั้นนะ...ชั้นก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันเข้ามาอยู่ในใจชั้นเมื่อไหร่นะแต่พอรู้อีกทีว่าที่เธอไม่ยอมพูดกับชั้นชั้นก็ดูเหมือนเหงาๆชอบกล”กวาดรู้สึกงงกับคำพูดของเลย์ ”นายหมายความว่าไงหนะเลย์นายดูแปลกๆนะปกตินายไม่เคยพูดดีๆกับชั้นเลยนี่” เลย์จ้องตากวาดแล้วถามว่า”ถามจริงๆเถอะนะเธอชื่อกวาดจริงๆหรือทำไมชื่อแปลกจัง” ”ปล่าวหรอกชั้นชื่อ...นายห้ามล้อนะ...ชั้นชื่อลูกกวาดแต่ว่าชั้นกลัวโดนเพื่อนล้อก็เลยบอกว่าชื่อกวา่ด” ”ชื่อน่้ารักดีออกไม่เห็นต้องอายเลย...ดีจังชั้นจะมีแฟนชื่อลูกวาดแล้ว” กวาดสะดุ้ง”หะ!!นะนายพูดว่าไงนะ..นายตัวร้อนหรือป่าว”กวา่ดยื่นมือไปแตะหน้าผากเลย์แต่เลย์ก็คว้ามือกวาดมากุมไว้แล้วพูดว่า”ชั้น..รักเธอนะกวาด”  ”เลย์นายบ้าไปหรือป่าวเห็นเมื่อก่อนยังว่าชั้นไม่ดีอย่างโน่นอย่างนี้อยู่เลย...แล้วชั้นก็ไม่ใช่สเปกนายด้วยนะ” ”อืมมก็ไม่รู้สิ..อะไรดลใจนะให้ชั้นรักเธอทั้งๆที่ตอนแรกเราออกจะเกียจกันด้วยซ้ำ...แต่ว่าตอนนี้ชั้นรักเธอนะแล้วก็รักเธอขึ้นทุกนาทีด้วย..เออทุกวินาทีทุกลมหายใจด้วย” ”แต่ว่าถ้าจะให้ชั้นเปลี่ยนเป็นคนอ่อนหวานหนะชั้นคงทำไมได้นะ..” ”ไม่เป็นไรหรอกเธอเป็นแบบนี้แหละดีแล้วดูน่ารักดีออก” กวาดหน้าแดงขึ้นมาทันที”นี่นายชมชั้นมากเกินไปหน่อยหรือป่าวชั้นชั้น..จะเป็นลม” แล้วกวาดก็เป็นลมไปอีกที”กวาด..กวาดนี่เธอเป็นลมจริงๆเหรอ” แต่สักพักกวาดก็ฟื้นขึ้นมา”ฟื้นแล้วเหรอ...นี่ชั้นก็บอกไปแล้วนะว่าชั้นรักเธอแล้วเธอหละรักชั้นหรือป่าว” กวาดลังเลนิดหน่อยแล้วก็พูดว่า”โบราณว่าเกียจอย่างไงก็ต้องได้ยังงั้นถ้างั้นชั้นก็คงจะเป็นเหมือนโบราณนั่นแหละ” ”กวาดนี่เธอก็รักชั้นเหรอ...ต่อจากนี้ชั้นจะปกป้องเธอจากยายนัทเองตกลงนะ” กวาดพยักหน้า แล้วอยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้น”เย้ๆๆๆเฮ้อตั้งนานกว่าจะสาละภาพรักกันได้เล่นเอาซะลุ้นแทบแย่”วรากับเชอรี่พูดขึ้น”นี่!!วราเชอรี่พวกเธอแอบฟังเหรอไหนบอกว่าไปเซเว่นไง” ”เอ่อ..พวกเราขอโทษแล้วกันแต่นี่ก็6.00แล้วนะกวาดเธอต้องกลับบ้านแล้วหละ” ”เอองั้นชั้นกลับเลยก็แล้วกันนะ” ”กวาดเดี๋ยวชั้นไปส่งนะชั้นจะไปหาพ่อกับแม่ของเธอ” ”เลย์นายไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้นะ” ”ไม่หรอกชั้นจะเข้าตาตรอกออกตามประตูทุกอย่าง..”  ”จะเอางั้นก็ตามใจก็แล้วกันนะ” ”แหมๆวางแผนจะสู่ขอกันวันไหนหละ” 

เชอรี่กับวราแซวขึ้น”จะบ้าเหรอนี่เราก็พึ่งเรียนอยู่ม.6กันเองนะ...” ”กวาดชั้นรับรองนะว่าถ้าเราเรียนจบชั้นจะแต่งงานกับเธอ” ”เลย์เวลาอีกตั้งนานเธอไม่ต้องรีบสัญญาหรอก” ”ไม่ได้หรอกเดี๋ยวถ้าเธอไปรักคนอื่นหละชั้นต้องมั่นเธอไว้ก่อน” แล้วเลย์ก็ถอดแหวนที่เขาใส่ใว้มาสวมที่นิ้วนางข้างขวา”กวาดชั้นมั่นเธอแล้วนะ” ”เลย์นาย...เว่อมากเลยหนะ” เลย์ยิ้มแล้วพูดว่า”เราว่ารีบกลับบ้านกันเุถอะ” แล้วเลย์ก็ไปส่งกวาดที่บ้าน..จากนั้นเลย์ก็ได้รู้จักกับพ่อแม่ของกวาดเลย์บอกกับพ่อแม่ของกวาดว่าเขาชอบกวาดพ่อแม่ของกวาดก็บอกว่าควรเป็นเพื่อนกันก่อนให้เรียนจบก็สุดแต่จะว่ากัน ต่อมาอีก5ปี เลย์กับกวาดก็แต่งงานกัน

นี่ก็เป็นอีกคู่หนึ่งนะคะ..บางทีคนเราอาจจะไม่ได้คนรักที่ตรงสเปกตลอดคนรักของเราอาจหน้าตาไ่ม่ดีแต่ว่าเราควรดูว่าเราอยู่กับคนไหนเรามีความสุขมากกว่า...ขอให้ทุกคนลองมองคนรอบข้างดีๆบางทีอาจมีคนที่อแอบชอบคุณอยู่แต่ไม่แสดงออกมาก็ได้...สวัสดีคะ..ชินโน_34 …-3-