คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : นั้นตามไปดูหรือตามไปเที่ยวน่ะ
เดทแรก???
@หน้าโรงเรียนแฟรี่ 8.00
Natsu part
หวัดดีคับ วันนี้เรามาตามติดการเดทของครูลัคซัสกับครูมิร่ากันฮะ ยัยคาน่าที่จ่าจะเป็นตัวนำแผนการนี้กลับโดนที่บ้านเรียกตัวไปช่วยงาน บ้านยัยนั้นน่ะเป็นโรงงานผลิตไวน์ที่มีชื่อเสียงมากเลยล่ะ ก็เลยกลับไปเอาทรัมเป็ตด้วยดังนั่นแผนการนี้ผมจึงขึ้นมาเป็นผู้นำแทน??? จะตามติดครูตลอดเลยน่ะครับ เอาล่ะ พวกเรารอมาครึ่งชั่วโมงแล้วน่ะ เมื่อไรจะมาหว่า
“เห้ยๆมาแล้วๆ” เสียงกาซิลพูดขึ้น ดีล่ะเริ่มแผนการได้
“มาพร้อมกันเลยอ่ะ คุยกันกะนุ้งกะนิ้งด้วยอ่า” เธอจะเขิลแทนเขาทำไมว่ะครับลูซี่
“เอาล่ะค่ะ จูเบียว่าตามกันไปดีกว่าน่ะคะ” นั้นสิไปกันดีกว่า เราค่อยๆทำเป็นเดินเล่นไปเรื่อย แถมทุกคนตอนนี้มีหมวก มีฮู้ดบังหมด ครูคงไม่เห็นหรอก
ที่แรกที่พวกครูไปคือ…….. ร้านตัดผมหรอว่ะครับ
“นี้ลูซี่ ปกติเดทเนี่ยต้องมาที่นี้หรอ” ผมถามไปอย่างงๆ
“ไม่ใช่หรือเปล่าล่ะ หรือครูเขาอาจจะมาทธุระก็ได้น่ะ รอดูไปก่อนเถอะนัตสึ”
“อืมๆ ก็ได้ๆ”
“ครูออกมาแล้วล่ะๆ หลบเร็วๆ” เอลซ่าผู้มีสายตาไวเฉียบคม???รีบบอกพวกเรา
“เอ๋ ครูเขาจะไปไหนต่อน่ะ” เจราลพูดขึ้น
“ไม่รู้ว่ะ ตามไปต่ะเถอะ” เกรย์บอก
ที่ต่อไปคือร้านกาแฟ
ครูเขาก็นั่งกินไปเรื่อย พูดคุยกัน เหมือนมีออร่าสีชมพูขึ้นมาเลยน่ะ พวกเราก็ไปนั่งสั่งเค้กกับกาแฟพลางๆ ถ่ายรูปคุณครูไปฝากพวกที่หอพลาง แต่ไม่มากหรอก ให้พวกมันเสียใจที่ไม่มากับเรา ฮ่าฮ่าฮ่า (หัวเราะชั่วร้ายโคตร/ไรต์ ไม่เท่าคนแต่งหรก/นัตสึ ง่ะ/ไรต์)
“ครูไปแล้วๆ” เลวี่พูดขึ้น
“ไปกันเถอะ” ผมพูด
“พวกเธอไปก่อนเลย ฉันเฝ้าเอลซ่าก่อน ยัยนี้กินจนไฟติดซะล่ะ”
“พี่ค่ะ เอาสตอวเบอรี่ชีสเค้ก สองชิ้นค่ะ แล้วก็พายด้วยน่ะค่ะ แล้วก็ บลาบลา…..”
“อ่าๆ ก็ได้ถ้ากินเสร็จแล้วกลับไปที่อก่อนเลยก็ได้”
“อืมๆ/โอเค เดี้ยวฉันค่อยโทรไปหาแล้วกันถ้าถึงหอ” ยัยเอลซ่ามหาโหดนั่งกินเค้กไม่สนใจไรเล้ยยยย ก็ขอให้นายรอดปลอดภัยน่ะเจราล อย่าไปแย่งเค้กยัยนี้ล่ะกัน เหอะๆ งั้นก็เหลืออีกหกคน
“งั้นจูเบียว่าพวกเรารีบตามครูเขาไปดีกว่าค่ะ” โอเค Let’s Gooooooooo
ที่ต่อไปคือ ร้านหนังสือ
ครูมิร่าซื้อหนังสือดนตรีเล่มนึ่ง ส่วนครูลัคซัสไปดูโซนหนังสือนิยายแปล ครูมิร่าจ่ายเงินเสร็จแล้วก็มาคุยอะไรกันไม่รู้ คนที่อยู่โซนนั้นเยอะชิบ โอ๊ะ ไปแล้วๆ
“เห้ยๆ ไปต่อแล้วๆ”
“พวกนายไปก่อนล่ะกัน ฉันเฝ้ายัยเตี้ยอยู่ที่นี้แหละ ถึงหอเดี้ยวโทรบอก” บอกซะน่ะ กะจะไม่ให้ผมพูดเลยหรอว่ะเนี่ย
“เออๆ ได้ๆ” ตอนนี้เหลือสี่คน
ที่ต่อไป ห้างฟูลบัสเตอร์
“นี้ห้างของนายนี้หว่าเกรย์”
“เออใช่ ไปเข้าไปดีกว่าเอาหมวกเอาด้วยน่ะ ที่นี้เขาตรวจกันด้วย บ้างทีฉันกันคิดน่ะว่าพ่อให้ตรวจทำไม โคตรซับซ้อน” เขาตรวจเพราะความปลอดภัยครับไองั่ง ขอด่าไอเพื่อนสุดเลิฟของผมแป๊ป
“ครูไปแล้วล่ะเนี่ย” ลูซี่ถาม
“จูเบียเห็นไปที่บรรไดเลื่อนน่ะค่ะ”
“โอเคไปกันๆ” ผมพูด พวกเราขึ้นไปถึงชั้นห้าแล้ว
“ครูไปแล้วล่ะจู เห้ยนัตสึ จูเบียกับเกรย์หายไปง่ะ”
“เอ๊ นั้นสิไม่เห็นพวกนั้นแล้ว แล้วคุณครูล่ะ”
“ไม่เห็นเลยล่ะ” เหอะๆตอนนี้เหลือสองหรอเนี่ย
“เฮ้อออ วันนี้จบแผนการก่อนล่ะกัน นี้ก็ใกล้เที่ยงแล้วว ไปหาอะไรกินกันเถอะ”
“นั้นสิไปไหนกันดีล่ะ”
“ร้านนี้ป่ะ บุฟเฟ่อ่ะ”
“เอ๋ เอาจริงหรอ”
“น่ะ น่ะ น่ะ น่านัตสึ” อื้อหื้อ ดาเมจรุนแรงชิบ สายตายัยนี้เนี่ยน่ะ โคตรน่ารักต่างจากเมื่อก่อนเลย ให้ตายสิ
“เฮ้อออออ ก็ได้ๆ”
“เย้ ไปกันๆ” ยัยลาก เน้นน่ะครับลากผมไปที่ร้านบุฟเฟ่เลย เหอะๆ เอาเถอะชักจะชินซะแล้วสิ
ต่อจากบุฟเฟ่ก็ไปร้านหนังสือ ยัยนี้จะไปซื้อนิยายออกใหม่
แล้วก็ไปซื้อของกินไว้มาตุนที่หอ
แล้วก็ไปนั่งพักที่ร้านไอติม ให้ตายสิ ชอบลากไปไหนมาไหนตลอดเลยแหะ
Gray part
“อ้าว เดี้ยวค่ะ เกรย์หยุดก่อนน่ะคะ”
“ทำไมล่ะจูเบีย”ผมถาม
“ก็นัตสึกับลูซี่ไปอยู่แล้วน่ะคะ” อ่านั้นสิผมเพิ่งสังเกต ตอนนี้พวกผมอยู่ชั้นเจ็ดน่ะสิ
“จะเที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินดีกว่าเนอะ” ผมชวน
“นั้นสิน่ะคะ จูบียก็เริ่มหิวแล้ว ไปกันดีกว่าค่ะ เกรย์มีร้านไหนจะแนะนำไหมค่ะ”
“นั้นสิน่ะ เอาเป็นร้านอาหารอิตาเลี่ยนดีไหม”
“ได้ค่ะ ไปกันเถอะค่ะ” แล้วพวกเราก็ลงไปชั้นหกเพื่อไปร้านอาหารนั้น
“ยินดีต้อนรับคะ อ้าวเกรย์เองหรอจ้ะ เข้ามาสิๆ โต๊ะเดิมใช่ไหม”
“อ่าๆ” ผมตอบไปอย่างเซ็งๆ
“หื้มมมมมม มากับแฟนหรอเกรย์ แหมๆไวไฟจจังเลยน่า ตอนเด็กๆมิกะพามาเล่นที่นี้ยังติดฉันแจเลยนี้น่า”
“ขุดเรื่องเก่าๆเพื่อไรครับเจ๊” ต่อหน้ายัยนี้เลยน่ะ อ้ากกกกกกกก
“5555”
“คะ…คือหนูไม่ใช่แฟนเกรย์เขาน่ะคะ” จูเบียตอบเขิล แค่เขิลน่ะครับ โคตรน่ารักว่ะ เดี้ยวๆผมไม่ใช่โรคจิต
“หว่า หนุ่มหล่อของฉันโดนปฏิเสธซะแล้ว”
“โดนปฎิเสธอะไร ยังไม่ได้ขอเป็นแฟนเลย” ผมพูด
“แสดงว่า ยังมีโอกาสใช่ป่าว”
“-////-“ทั้งผมกับจูบียก็เขิลนะเจ๊
“555 หนุ่มสาวสมัยนี้น่ารักจังน่ะ แล้วหนูชื่ออะไรจ้ะ”
“หนูจูเบีย ล็อกซ่าค่ะ”
“เอ๋ ตระกูลนี้เห็นว่าเพิ่งจัดงานหมั้นไปใช่ไหมจ้ะ” ห๊า หมั้นหรอ ใครมันหมั้นกับจูเบียฟะ ตามไปถล่มถึงบ้านมันเลย อ้ากกกกก
“ห้ะ” ยอมรับเลยตอนนี้ผมโกรธมากกกกก แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้ ใจเย็นๆ
“อ่อ นั้นพี่สาวจูเบบียเองค่ะ” อ่อ พี่สาวโล่งอกหน่อย
“อ่อ จ้ะๆ แสดงเกรย์ยังมีโอกาสใช่ไหมเนี่ยยยยย”
“อะ…เอ่อ -/////-“ ให้ตายสิเจ๊ก็แกล้งจูเบียอยู่ได้น่า
“กินข้าวกันๆด้แล้วมั้ง เจ๊ครับผมเอาอย่างเดิมน่ะ”
“หนูเอาสปาเก็ตตี้ค่ะ”
“โอเครอสักครู่นน่ะจ้า”
Writer part
หลังกินข้าวเสร็จ เกรย์ก็พาจูเบียเดินเล่นในห้างไปเรื่อยๆ จนมานั่งพักในร้านขนมปัง
“จะดื่มอะไรไหม”
“จูเบียเอาลาเต้ร้อนค่ะ”
“อืมได้”
“งั้นเดี้ยว จูเบียเดินไปเอาขนมปังแล้วกันน่ะคะ”
“อืมๆ โอเค” เมื่อทั้งสองได้ของมาแล้วจึงมานั่งโต๊ะในสุดที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน
“แล้วนัตสึกับลูซี่อยู่ที่ไหนกันเนี่ย”
“จูเบียว่าน่าจะอยู่ในห้างเหมือนพวกเราเนี่ยแหละค่ะ”
“อย่างนั้นหรอ” แล้วทั้งสองก็นั่งดื่มกาแฟเงียบๆ แต่ร่างสูงเหลือบไปเห็นคราบฟองนมที่อยู่บนกาแฟติดที่มุมปากของร่างบาง แต่แล้วทั้งๆที่สมองไม่ได้สั่งแต่มือกลับขยับเอื้อมไปเช็ดคราบฟองบางๆบนปากนุ่มๆของอีกคนอย่างเบามือ
“อ่ะ”ร่างบางเกิดอาการตกใจเล็กน้อย
“ขะ..ขอโทษน่ะ พะ….พอดีมือไปเองน่ะ”ร่างสูงพูดด้วยความรู้สึกผิด
“อะ…อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ แหม่จูเบียน่าอายจริงๆน่ะค่ะเนี่ย โตขนาดนี้ยังกินเลอะอีก”
“อะ..อืม โทษทีล่ะกันน่ะ”
“ค่ะ อันที่จริงจูเบียต่างหากที่น่าจะขอบคุณนะคะ ยังไงก็ขอคุณคุณนะคะเกรย์”
“อันที่จริงเธอไม่ต้องสุภาพมากก็ได้หรอก ยังไงซะเราก็เป็นบัดดี้กันแล้วอยู่นี้เนอะ”
“เอ๋ จะดีหรอค่ะ”
“แน่นอนสิ”
“จะได้ค่ะ” แต่สายตาคมกริบกลับมองมาที่เธออย่างคาดโทษ
“อะ..เอ่อ ก็ได้เกรย์”
“อืม ค่อยเป็นกันเองหน่อย”
“งั้นหรอค่ะ เอ้ย”
“เฮ้ออ ให้ตายสิยัยบ๊อง”
“อ้าวทำไมเป็นฉันที่ผิดล่ะ”
“เอาเถอะ ยังไงซะก็ยังไม่ชินสิน่ะ”
“ขะ..ขอโทษค่า” ร่างบางเกือบเบะปากร้องไห้
“งั้นก็เรียกแล้วแต่เธอแล้วกัน แต่อยากให้รู้ว่าเราสนิทกันแล้วน่ะ”
“เข้าใจค่ะ” แต่ให้พูดจริงตอนนี้เธอยังไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงของเขาเลยน่ะ
ภาคนี้เน้น เกรย์-จูเบีย กับ ลัคซัส-มิร่าก่อนเนอะ ภาาคหน้ารอฟินจิกหมอนจ้าาา อาจจะมีเกี่ยวกับดนตรีเยอะไปหนอย ไม่ว่ากันน่าาาาาา
ความคิดเห็น