รักล้นๆของคนแอบรัก

                 ตื่อ ตือ ตื๊อ ตื่อ ตือ ตื่อ ตือ ตื่อ ตื่อ ตือ ตื๊อ ตื่อ (เสียงออดย๊าวยาว)

            "อย่าลืมการบ้านที่ครูสั่งไปล่ะให้นักเรียน ม.6 ทุกคนไปสัมภาษณ์อาชีพที่นักเรียนสนใจอย่างน้อยคนละ 1-2 อาชีพ ส่งภายในเดือนนี้เท่านั้นนะคะ ถ้าไม่ส่งนักเรียนคงรู้นะว่าอะไรจะเกิดตามมา"
            "ทราบค่ะ/ครับ"
            "โอเค งั้นเอาเป็นว่าวันนี้พอแค่นี้แล้วกันส่วนรายละเอียดที่เหลือครูจะแจ้งให้นักเรียนทราบคาบหน้านะคะ"
            "นักเรียนเตรียม นักเรียนเคารพ"
            "ขอบคุณค่ะ/ครับ"
            หลังจากคุณครูแนะแนวสุดโหดย่างกรายออกจากห้องไปและแน่ล่ะหัวข้อทอล์ก ออฟ เดอะ ทาว์นในเช้าวันนี้ก็คงหนีไม่พ้น
             "โด่วว ไรแว้ เปิดเทอมวันแรกก็สั่งงานซะและไม่ใจเลอ"
             "แล้วตรูจะสัมภาษณ์อาชีพไรดีฟะ"
             "นี่เธอๆ เธอว่าอย่างเราจะเป็นดาราได้ป้ะ"
             "ฉันอยากเป็นแอร์โฮสเตรทแหละ" บลาๆๆๆๆ
             "นี่ๆ พวกแกๆ พวกแกจำน้องม.3 คนนั้นได้ป้ะ คนที่แสดงเป็นพระอภัยมณีในวันสุนทรภู่เมื่อปีที่แล้วน่ะ ตอนนี้น้องเค้าอยู่ ม.4 ล่ะนะ แซ่บเฟ่อร์จ้าขอบอก" แนนนี่เด็กสาวที่นั่งข้างฉันพูดขึ้น
             ยัยแนนนี่เป็นผู้หญิงผมสั้นดำสนิท ยัยนี่เคยบอกกับฉันว่ามันไม่ชอบไว้ผมยาว เพราะพอมันไว้ผมยาวแล้วมันหน้าแก่ ฮ่าๆ หน้าตามันน่ารักนะ แต่เป็นเพราะนิสัยห้าวๆคล้ายผู้ชายของมันมั้งเลยทำให้คนส่วนใหญ่คิดว่ามันเป็นทอม แต่จริงๆแล้วยัยแนนนี่ไม่ใช่ทอมหรอกนะ มันน่ะบ้าผู้ชายเต็มขั้นเลยล่ะ เรื่องผู้ชายมีไรก็ถามมันได้หมดรับรองไม่ผิดหวังเลย 5555
             "อ๋อ น้องคนนั้นที่ฉันเคยชอบอ่ะเหรอ คงจะสู้โนเนมไม่ได้มั้ง" นันผู้หญิงถักเปียหางม้าที่นั่งหน้าฉันพูดขึ้น 
             ยัยนันเป็นผู้หญิงที่ป๊อปมากที่สุดของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีผู้ชายมาขายขนมจีบมันโคตะระเยอะมาก (นันจ๊ะแบ่งมาให้ฉันสักคนเถอะนะ) แต่ถึงจะเยอะยังไงฉันก็ไม่เคยเห็นยัยนันจะให้ความหวังใครเลยสักคน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะยัยนันมีแฟนแล้วน่ะสิหล่อด้วย ฮ่าๆ
             "กรี๊ดดดด ยัยนันแกมีแฟนแล้วนะอย่ามาพูดถึงโนเนมของฉัน คนนี้น่ะฉันหวง" ><
             "นี่ๆ ยัยผักชี น้อยๆหน่อยเถอะย่ะ"
             ผักชีหรอ? อ้อ ผักชีเป็นชื่อของฉันเองค่ะ ถ้างั้นฉันขอแนะนำตัวหน่อยนะคะ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนางสาวแพรวนภา อรุณสิริ ชื่อเล่นผักชีค่ะ (ชื่อแปลกขังค่ะสงสัยแม่ฉันคงชอบกินผักชีตอนตั้งท้องฉันมั้ง ฮ่าๆ) หน้าตาของฉันก็ไม่ได้สวยมากแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นมองไม่ได้เลยนะคะ เรียกว่าผู้หญิงกลางๆดีกว่า (เพราะเหตุนี้มั้งนะถึงไม่มีใครหลงเข้ามาจีบฉันสักคน แต่ฉันก็ไม่สนหรอกค่ะ อิอิ ที่ฉันสนจริงๆก็คงมีแค่โนเนมคนเดียวมั้งคะ อุ้ป!!) อ้อ!! แล้วสิ่งที่ฉันอยากบอกมากเลยก็คือฉันเป็นช่างภาพของโรงเรียนด้วยค่ะ ซึ่งกว่าจะตำแหน่งนี่มาก็ไม่ง่ายเลยค่ะ แต่ก็คุ้มนะคะสำหรับฉันเวลามีงานโรงเรียนฉันจะได้แอบถ่ายรูปโนเนมได้ด้วย อิอิ (ดูความคิดของฉันสิคะไม่กุลสตรีเอาซะเลย) อ้อ!! ฉันเกือบลืมบอกไปแน่ะ โนเนมน่ะเค้าก็เป็นช่างภาพของโรงเรียนด้วยเหมือนกันค่ะ ฝีมือถ่ายภาพเค้าเนี่ยเรียกว่าร้ายกาจมากเลยแหละ
             "โถ่ยัยนันเธอก็ไปแกล้งผักชีอยู่ได้ ก็รู้อยู่นี่ว่าโนเนมคนนี้น่ะยัยผักชีจอง มันนะก็อุตส่าห์ตามเฝ้าตามหวงมาตั้งแต่ ม.5 ละ ยังจะไปแกล้งมันอีก"น้ำ เพื่อนฉันที่วันๆเอาแต่จมกับกองหนังสือพูดขึ้นซึ่งตรงใจฉันอย่างแรง
             ยัยน้ำเพื่อนฉันคนนี้เนี่ยอยู่ในข่ายเด็กเรียนท๊อปๆของห้องเป็นที่พึ่งของเพื่อนๆในกลุ่มได้เสมอล่ะ ยัยน้ำคนนี้ถ้าจับมันมาแต่งตัวถอดแว่นที่มันชอบใส่อยู่เป็นประจำออกซะก็หน้าตาดีไม่เบาเลยแฮะ แต่ทำไมกันเพื่อนๆในห้องถึงชอบเรียกมันว่าป้า(รวมถึงฉันด้วย หุหุ) ยัยน้ำน่ะเป็นคนไม่ค่อยสนใจโลกสักเท่าไหร่เลย(ก็แหงล่ะสนใจแต่กองหนังสือนี่นา) แต่กับเพื่อนน่ะเต็มร้อยเสมอเลยน่านับถือจริงๆ
             "กดไลค์เลยยัยนัน ฮ่าๆ ตามเฝ้าตั้งแต่ ม.5 ไหนๆ มีไรคืบหน้าบ้างล่ะ โนเนมเค้ารู้จักแกรึยัง เค้ารู้ไหมว่าแกน่ะมีตัวตน" แนนนี่พูดขึ้น ซึ่งมันก็เป็นความจริง
             "โอ๊ยๆ ฉันเจ็บเป็นนะ แกเคยคิดก่อนพูดรึเปล่นเนี่ยห๊ะยัยแนนนี่"
             "อืม ฉันว่าฉันก็คิดแล้วนะเนี่ย" แนนนี่พูดด้วยสีหน้ากวนสุดๆ
             "ฉันเห็นด้วยกับแกเลยนะแนนนี่ ยัยผักชีตามกรี๊ดโนเนมมาเป็นปีๆแล้วจนตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนวันแรกที่ยัยผีกชีเจอโนเนม ไม่เห็นมีไรคืบหน้าเลย"นันเพื่อนฉันพูดขึ้น


 

                                           ย้อนอดีต

โปรดติดตามต่อนะคะ