[Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

ลำดับตอนที่ #34 : ความกดดัน

วันนี้เป็นอีกวันที่แบมแบมรู้สึกว่าเค้ามีความสุขที่สุดตื่นมาพบกับครอบครัวที่น่ารัก จินยองที่เตรียมอาหารเช้าให้ทุกคน แจบอมที่นั่งมองจินยองเตรียมอาหาร ยูคยอมที่นั่งรอของกินอย่างใจจดใจจ่อและคนสุดท้ายที่ทำให้แบมแบมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่คนนี้เป็นคนพาเค้าให้มาพบเจอความสุขจนทุกวันนี้ พี่มาร์ค แบมแบมนั่งทานอาหารร่วมกับทุกคนด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปเจอมาร์คที่มองเค้าอยู่เหมือนกัน แบมแบมยิ้มให้มาร์คแต่มาร์คกับเอามือขึ้นมาลูบบริเวณริมฝีปากของตัวเองเพื่อแกล้งแบมแบม แบมแบมที่เห็นมาร์คทำแบบนั้นรีบหัวหน้าหนีด้วยความอายที่มาร์คล้อเค้าเรื่องที่ขโมยจูบเมื่อคืน

“ แบมแบมเป็นอะไรรึเปล่าทำไมหน้าแดงๆหล่ะ ” จินยองถามน้องเมื่อเค้าเห็นว่าหน้าแบมแบมดูแดงๆ

“ แบมแบมเป็นอะไรหรอกครับพี่จินยองอย่าห่วงเลยครับ ”  แบมแบมแก้ตัวกับจินยองแต่กับได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของคนที่แกล้งล้อเค้าเมื่อกี้

“ พี่มาร์คหัวเราะอะไรเหรอครับ ” จินยองหันมองมาร์คแทน

“ พี่แค่นึกเรื่องดีๆได้ไม่มีอะไรหรอก แจบอมอิ่มรึยังจะได้ไปทำงานกัน ” มาร์คบอกแค่นั้นก่อนจะหันไปถามแจบอม

“ เสร็จแล้วครับ ถ้าอย่างนั้นผมไปทำงานแล้วนะครับคุณหนู ” แจบอมบอกมาร์ค ก่อนจะหันไปลาจินยอง

“ ครับ ขับรถดีๆนะครับ ” จินยองส่งยิ้มให้แจบอม

“ แบมแบมกับยูคยอมจะไปพร้อมพี่เลยมั้ย ” มาร์คถามเด็กทั้งสอง

“ พี่มาร์ครีบไปทำงานเถอะครับเดี๋ยวพวกผมให้คนขับรถไปส่งดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลา ” เป็นแบมแบมที่ตอบมาร์ค

“ นั้นตั้งใจเรียนนะ พี่ไปทำงานแล้วนะ ” มาร์คเดินมาลูบหัวแบมแบมก่อนจะออกไป

“ อิจฉาคนแถวนี้จังหวานกันแต่เช้าเลยนะ ” จินยองเอ่ยแซวแบมแบม

“ ผมว่าพี่จินยองน่าอิจฉากว่าอีกมีคนรีบมาหาแต่เช้าสงสัยจะคิดถึงมาก ” แบมแบมแซวจินยองกลับก่อนทั้งสองจะมองหน้าแล้วหัวเราะกัน

แบมแบมกับยูคยอมเดินเข้ามาในโรงเรียนเห็นนักเรียนต่างจับกลุ่มคุยอะไรกันสักอย่างตลอดทาง

“ ยูควันนี้เค้ามีอะไรกันรึเปล่าทำไมพวกเค้าถึงจับกลุ่มคุยกันขนาดนั้น ” แบมแบมถามยูคยอม

“ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันพี่แบมแบม ช่างมันเถอะพี่รีบขึ้นห้องเถอะ ผมก็จะรีบไปชมรมเหมือนกัน  ” ยูคยอมบอกแบมแบมก่อนจะแยกไปชมรม แบมแบมที่เปิดประตูเข้ามาในห้องเห็นยองแจนั่งหน้าบึ้งอยู่อย่างอารมณ์ไม่ดี

“ เป็นอะไรแต่เช้าหล่ะยองแจใครทำให้โกรธเหรอ ” แบมแบมถามยองแจ

“ ก็เพราะไอ้ลุงบ้านั้นคนเดียวแหละที่ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ” ยองแจตอบแบมแบมด้วยน้ำเสียงเหวี่ยงๆ

“ ลุงไหนหล่ะยองแจ แบมแบมไม่เห็นเข้าใจ  ”  แบมแบมที่ยังไม่เข้าใจกับคำพูดของยองแจเอ่ยถาม

“ แบมแบมมาหาคีย์ดีกว่าเดี๋ยวคีย์จะอธิบายให้แบมแบมฟังเอง ” คีย์ พวกร่วมห้องของแบมแบมกับยองแจพูดพร้อมดึงแบมแบมให้มาหาตัวเอง

“ แบมแบมฟังคีย์นะ ที่ยองแจอารมณ์ไม่ดีแต่เช้าเนี่ยเพราะมีคนปล่อยคลิปที่พี่แจ็คสัน หวัง นายแบบชื่อดังพ่อรูปหล่อขวัญใจน้องคีย์ ไปคุกเข่ามอบช่อดอกไม้เพื่อง้อยองแจในร้านอาหารจนกำลังเป็นที่สนใจกันในโลกออนไลน์ ทำให้มีแต่คนสนใจยองแจเพียบ นางก็เลยองค์ลงแบบนี้เนี่ยแหละ เข้าใจหรือยังจ๊ะคุณหนูแบมแบม ” คีย์อธิบายให้แบมแบม

“ ยองแจเนี่ยนะเป็นแฟนกับนายแบบคนนั้น ” แบมแบมอุทานออกมา

“ จริงแท้แน่นอนเค้าประกาศออกสื่อขนาดนั้นน้องแบมไม่ได้ดูเลยเหรอ ” คีย์ถามแบมแบมอย่างแปลกใจ

“ พอดีช่วงนี้แบมแบมไม่ได้ตามข่าวเลยอ่ะแล้วยองแจก็ไม่เคยบอกเลยด้วย  ” แบมแบมบอกคีย์

“ ตายแล้วน้องแบมเป็นเพื่อนสนิทแท้ๆยังไม่รู้เรื่องแสดงว่าที่แอบคบกันมานานก็เป็นเรื่องจริงหล่ะสิ นางร้ายมากขนาดเพื่อนสนิทอย่างแบมนางยังไม่บอกแสดงว่านางแอบกินพี่แจ็คสันสุดหล่อมานานแล้วแน่ๆ นางแอบกินเงียบๆร้ายกาจมาก ” คีย์แอบนินทายองแจให้แบมแบมฟัง

“ คีย์ ถ้าแกยังไม่หยุดเดี๋ยวฉันจะไปทำให้แกหยุดเอง ” ยองแจบอกคีย์ที่กำลังนินทาเค้ากับแบมแบม

“ อุ๊ย……..นางโกรธแล้วไปดีกว่าไปก่อนนะน้องแบม ”  คีย์แกล้งแหย่ยองแจก่อนจะวิ่งหนีไป

แบมแบมเดินไปหายองแจที่ดูเหมือนจะอารมณ์ดีขึ้นบ้างแล้ว

“ เป็นอะไรมั้ยยองแจ ถ้ามีอะไรบอกแบมแบมได้นะยองแจ ” แบมแบมจับมือยองแจ

“ ไม่มีอะไรหรอกแบมแบมไม่ต้องห่วงยองแจหรอก เดี๋ยวลุงมันเบื่อมันก็เลิกไปเองแหละ ” ยองแจยิ้มให้แบมแบม

“ แล้วยองแจรู้จักเค้าได้ยังไงเหรอ ” แบมแบมถามยองแจ

“ เค้าเป็นเพื่อนของพี่มาร์คกับพี่แจบอมนั้นแหละ ส่วนรู้จักได้ไงเรื่องมันยาวช่างมันเถอะแบมแบมไม่ต้องสนใจหรอก ” ยองแจไม่อยากให้แบมแบมคิดมากจึงบอกไปแค่นั้น

วันนี้ตลอดทั้งวันเวลายองแจกับแบมแบมเดินไปไหนมักจะโดนคนมองแล้วแอบซุบซิบกันตลอดทาง

“ ยองแจไหวมั้ย ” แบมแบมถามยองแจเพราะเค้ารู้สึกเป็นห่วงความรู้สึกของยองแจที่โดนคนมอง

“ ไหวแบมแบม แค่นี้เองยองแจไม่เป็นอะไรหรอกเดี๋ยวพวกเค้าเบื่อก็เลิกพูดกันไปเองแหละ ” ยองแจตอบแบมแบม

“ น้องยองแจคนงามของพี่ซูโฮ ทำไมทำแบบนี้กับพี่หล่ะครับ ทำไมถึงมีแฟนหล่ะครับแล้วน้องยองแจเอาพี่ซูโฮไว้ตรงไหน ” รุ่นพี่ซูโฮ หนึ่งในแก๊งรุ่นพี่สุดหล่อตระโกนถามยองแจที่กำลังเดินผ่านโต๊ะที่พวกเค้านั่งอยู่

“ พี่ซูโฮไม่ต้องมาล้อยองแจเลยนะ ” ยองแจบอกซูโฮอย่างงอลๆ

“ แม้ใครจะแกล้งน้องยองแจคนงามได้กันหล่ะครับ สบายใจบ้างรึยังครับเดินทำหน้าเศร้าแบบนี้ไม่ใช่น้องยองแจของพวกพี่เลยนะ ” ซูโฮพูดกับยองแจด้วยรอยยิ้ม พวกเค้าสนิทกับยองแจกับแบมแบม เพราะทั้งคู่เป็นรุ่นน้องที่พวกเค้าเคยตามจีบมาก่อนแต่เมื่อจีบไม่ติดเลยกลายรุ่นพี่รุ่นน้องที่ดีต่อกันมาตลอด วันนี้เค้ารู้ว่ายองแจคงเจอเรื่องแย่ๆมาเยอะจึงแกล้งแซวให้น้องอารมณ์ดี

“ ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วงยองแจ ” ยองแจเอ่ยขอบคุณรุ่นผู้แสนดีคนนี้

“ ไม่เป็นไรหรอกครับแต่ถ้าถูกทิ้งเมื่อไรอกพี่ซูโฮคนนี้ยังว่างสำหรับน้องยองแจเสมอ ” ซูโฮยังไม่เลิกแซวน้องต่อ

“ น้องแบมแบมอย่ามีแฟนนะครับ ไม่อย่างนั้นพี่คริสคงร้องไห้แน่ๆ ” รุ่นพี่คริส หนุ่มหล่อรุ่นพี่อีกคนในกลุ่มเอ่ยแซวแบมแบมบ้าง

“ ผมว่าพี่คริสเตรียมผ้าเช็คหน้าซับน้ำตาไว้ได้เลยเพราะน้องแบมแบมของพี่คริส มีแฟนแล้ว ” เป็นยองแจที่ตอนนี้กลับมาเป็นยองแจคนเดิมแล้วตอบแทน

“ ไม่จริงใช่มั้ยครับน้องแบมแบม ” คริสมองหน้าแบมแบม

“ จริงครับพี่คริส ” แบมแบมบอกคริสก่อนจะหัวเราะที่เห็นคริสกำลังช็อก ก่อนแบมแบมกับยองแจจะเดินหัวเราะออกมา

มาร์คที่พึ่งประชุมเสร็จเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับแจบอม ก่อนที่ผู้ช่วยเลขาของแจบอมก็เคาะห้องแล้วเปิดประตูเข้ามาพร้อมซองสีน้ำตาลในมือ

“ ท่านประธานค่ะ คุณยุนอาส่งซองนี้มาให้ท่านค่ะ ” ผู้ช่วยเลขารายงานกับมาร์คก่อนจะยื่นซองนั้นให้แจบอมที่ยืนอยู่ แจบอมรับซองนั้นก่อนผูช่วยเลขาจะขอตัวออกไป

“ ยุนอาส่งอะไรมา ” มาร์คถามแจบอม

“ ไม่รู้เหมือนกันครับน่าจะเป้นเอกสารอะไรสักอย่างมั้งครับ ” แจบอมที่ผลิกซองนั้นดูบอกมาร์ค

“ ส่งมานี่ ” มาร์คบอกแจบอม แจบอมจึงส่งซองเอกสารให้มาร์คเปิดดู มาร์คเปิดซองออกพร้อมกับหยิบของข้างในออกมาดู เมื่อมาร์คเห็นของข้างในว่าคืออะไรจึงโยนมันทิ้งก่อนจะเอ่ยขึ้น

“ นี่มันหมายความว่ายังไง ทำไมยุนอาถึงส่งมันมาให้ฉันแจบอม ผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรกันแน่ ” มาร์คที่กำลังคลั่งพูดกับแจบอม

“ อะไรเหรอครับ ” แจบอมที่เห็นอาการของมาร์คถามก่อนจะหยิบเอกสารที่มาร์คเขวี้ยงทิ้งบนพื้นขึ้นมาดู  เอกสารเกี่ยวกับอุบัติเหตุของพ่อแม่แบมแบมกับยูคยอม

“ แจบอม หรือว่ายุนอาจะรู้เรื่องนั้นแล้วถึงส่งมันมา ” มาร์คที่กำลังวุ่นวายใจถามแจบอม

“ ไม่มีทางไม่มีใครรู้เรื่องนี้แน่ๆ ท่านใจเย็นๆก่อนเถอะครับอย่าพึ่งคิดมาก ผมว่าผู้หญิงคนนั้นคงสงสัยอะไรมากกว่าถึงส่งมันมาเพื่อดูอาการของท่านว่าจะเป็นยังไง ” แจบอมพยายามพูดให้มาร์คใจเย็น

“ แล้วถ้ามันไม่ใช่อย่างนั้นหล่ะ ” มาร์คถามแจบอมด้วยสีหน้าไม่สู้ดี

“ ท่านไม่เชื่อใจผมเหรอครับ ” แจบอมมองหน้ามาร์ค

“ แจบอมฉันเสียเค้าไปไม่ได้นายเข้าใจฉันใช่ไหม ” มาร์คที่ตอนนี้ไม่เหลือคราบนักธุรกิจผู้หยิ่งทะนงพูดกับแจบอม

“ ครับ ผมทราบแต่ผมมั่นใจว่าผู้หญิงคนนั้นยังไม่รู้ความจริงแน่ๆ ผมขอให้ท่านเชื่อใจผมว่ามันจะต้องไม่เกิดขึ้นเด็ดขาด ” แจบอมบอกมาร์คอย่างหนักแน่น

แอบมาต่อเงียบๆอีกแล้ว หลับกันรึยังน้อ…… ถ้าเม้นมาตอนต่อไปก็จะมานะจ๊ะเด็กๆ^^