[Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

ลำดับตอนที่ #28 : น้องยูคกลับมาแล้ว

มาร์คที่นั่งคิดอะไรคนเดียวมาสักพัก เค้านั้นพึ่งจะแน่ใจว่าเค้านั้นหลงรักเด็กที่เค้าอุปการะก็ตอนที่เค้าเห็นแบมแบมเจ็บตัว แค่รู้ว่าแบมแบมโดนยุนอาทำร้ายเค้าก็โมโหมากมายจนเค้านั้นอยากจะทำร้ายยุนอาคืนด้วยซ้ำแต่เค้าก็ต้องข่มอารมณ์เอาไว้เพราะไม่อยากให้เรื่องราวมันใหญ่โตจึงต้องพาแบมแบมกลับมาแล้วปล่อยให้แจบอมจัดการต่อ เค้าคิดมาเสมอว่าเค้าจะรักน้องได้จริงๆเหรอในเมื่อน้องก็ยังเด็กอยู่แต่แจ็คสันก็เคยบอกเค้าว่าความรักมันไม่เกี่ยวกับอายุถ้าอย่างนั้นเค้าก็จะลองทำตามใจตัวเองดูสักครั้งแล้วกัน มาร์คกำลังรอแจบอมที่เค้าโทรตามให้มาพบที่บ้านรอไม่นานแจบอมก็มาถึง แจบอมรีบเข้าไปพบมาร์คทันที มาร์คที่เห็นว่าแจบอมมาแล้วจึงเอ่ยขึ้น

“ แจบอมจัดการเรื่องที่บริษัทเรียบร้อยมั้ย ” มาร์คถามแจบอมเรื่องยุนอา

“ เรียบร้อยแล้วครับ หลังท่านออกไปผมก็เชิญเธอกลับเหมือนกัน ” แจบอมตอบมาร์ค

“ แจบอม ยูคยอมจะกลับมาวันไหน ” มาร์คถามแจบอมเรื่องที่ตัวเองอยากรู้

“ น่าจะเป็นวันนี้เย็นๆมั้งครับ ถ้าท่านอยากทราบผมจะโทรไปถามยูคยอมให้ครับ ” แจบอมตอบตามที่เค้ารู้

“ อืม ถ้าเค้ากลับมาวันนี้นายช่วยจัดการย้ายของแบมแบมกับยูคยอมมาไว้ที่บ้านฉันด้วย ส่วนคอนโดก็ให้คุณอึนจาอยู่ดูแลต่อไป นายช่วยจัดการให้เรียบร้อยด้วยนะ ” มาร์คสั่งแจบอมตามที่เค้าคิด เค้าต้องการให้แบมแบมกับยูคยอมมาอยู่ในบ้านใหญ่กับเค้าตั้งแต่นี้ไป

“ ให้แบมแบมกับยูคยอมย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านท่านเลยเหรอครับ ” แจบอมถามอีกครั้ง

“ ใช่ ” มาร์คตอบสั้น

“ ครับ ผมจะจัดการให้เสร็จภายในวันนี้ครับ ” แจบอมรับคำสั่งเสร็จก็ออกไป

แจบอมมาที่คอนโดของแบมแบมกับยูคยอมก็เจอกับยูคยอมที่กลับมาจากการเข้าค่ายฝึกกับชมรมบาสพอดี

“ สวัสดีครับพี่แจบอม ” ยูคยอมทักทายแจบอม

“ กลับมาแล้วเหรอยูคเป็นยังไงบ้างหล่ะสนุกมั้ย ” แจบอมถามน้อง

“ เหนื่อยมากเลยครับแต่ก็สนุกมากเลย ” ยูคยอมตอบแจบอมพร้อมรอยยิ้ม

“ พี่แจบอมครับ พี่แบมแบมไปไหนเหรอครับผมกับมาไม่เห็นเจอเค้าเลย ” ยูคยอมถามแจบอมถึงพี่ชายของเค้า

“ ยูคฟังพี่นะ ต่อไปนี้ยูคกับแบมแบมต้องย้ายไปอยู่บ้านท่านแล้วนะ ท่านสั่งให้พี่มารับยูคส่วนแบมแบมตอนนี้ไปอยู่ที่บ้านท่านแล้ว ” แจบอมอธิบายให้ยูคยอมฟัง

“ บ้านท่านที่รับอุปการะผมกับพี่แบมแบมเหรอครับ ” ยูคยอมที่คิดว่าตัวเองฟังผิดถามแจบอม

“ ใช่บ้านของท่านต้วน ” แจอบมบอกน้องแค่นั้น ก่อนจะจัดการสั่งให้ลูกน้องที่เค้าเรียกมาช่วยกันขนของของแบมแบมกับยูคยอมไปบ้านมาร์ค

แจบอมขับรถพายูคยอมมาบ้านมาร์ค ก่อนจะพายูคยอมเข้าไปพบมาร์คที่เค้าโทรมารายงานแล้วว่ายูคยอมกลับมาแล้วและกำลังพามาบ้านใหญ่

“ พี่แจบอม ท่านจะดุมั้ยครับ ” ยูคยอมที่ตื่นเต้นที่จะได้พบคนที่อุปการะเค้ามาตั้งแต่เด็กถามแจบอม  แจบอมยิ้มให้น้องก่อนจะบอกว่า

“ ท่านไม่ดุหรอกยูค ท่านรักยูคกับแบมแบมมากนะ ” ยูคยอมที่ได้ยินแจบอมพูดแบบนั้นก็ยิ้มออก

“ ยูคกับพี่แบมแบมก็รักท่านมากเหมือนกันครับ ”  ยูคยอมที่นึกถึงบุญคุณของท่านที่อุปการะพวกเค้าให้มีชีวิตที่ดีมาจนทุกวันนี้บอกแจบอมด้วยความจริงใจ

แจบอมที่เดินนำยูคยอมเข้ามาในห้องรับแขกจนเจอมาร์คกับจินยองที่นั่งรออยู่

“ ยูค ท่านผู้นี้คือ ท่านต้วน ส่วนนั้นคือ คุณหนูจินยอง ” แจบอมแนะนำให้ยูคยอมรู้จักกับสองคนที่นั่งอยู่

“ สวัสดีครับ ผม ยูคยอมครับ ขอบคุณท่านมากนะครับที่รับอุปการะผมกับพี่แบมแบม ” ยูคยอมก้มหัวทักทายมาร์คกับจินยอง

“ มานั่งนี่สิจะได้คุยกัน พี่แจบอมก็มานั่งด้วยกันนะครับ ” เป็นจินยองที่เอ่ยขึ้นก่อนจะยิ้มให้ยูคยอมกับแจบอม ยูคยอมกับแจบอมจึงไปนั่งเก้าอี้ที่ว่างอยู่

“ เป็นยังไงบ้างสบายดีใช่มั้ย ” มาร์คเอ่ยถามยูคยอม

“ สบายดีครับท่าน ” ยูคยอมตอบมาร์ค

“ พี่ชื่อมาร์ค ต่อไปเรียกพี่ว่าพี่มาร์คก็พอ ” มาร์คบอกยูคยอมให้เรียกเค้าว่าพี่แทนที่จะเรียกว่าท่าน

“ ครับ พี่มาร์ค  ” ยูคยอมดีใจที่มาร์คให้เค้าเรียกว่าพี่ มาร์คจึงยิ้มให้น้อง

“ พี่ให้คนจัดห้องไว้ให้ยูคแล้วนะ ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่านะจะได้ลงมาทานข้าวพร้อมกัน ” จินยองบอกให้น้องไปอาบน้ำ

“ ครับ แล้วพี่แบมแบมไม่อยู่เหรอครับ ” ยูคยอมที่ยังไม่ได้เจอแบมแบมถามขึ้น

“ แบมแบมเค้าหลับอยู่ เอาไว้ยูคอาบน้ำเสร็จแล้วค่อยไปปลุกเค้าดีมั้ย ” เป็นจินยองที่ตอบคำถามน้อง ยูคยอมจึงพยักหน้าก่อนจินยองจะเป็นคนพาน้องไปส่งที่ห้อง

“ ตื่นได้แล้วครับ พี่แบมแบมยูคหิวแล้ว ” ยูคยอมที่อาบน้ำเสร็จแล้วเดินเข้ามาปลุกแบมแบมในห้องที่จินยองบอกว่าเป็นห้องของแบมแบม แบมแบมที่โดนปลุกพยายามลืมตาขึ้นมาดูว่าใครเรียกเค้าแต่เมื่อเห็นว่าคนที่มาปลุกเป็นน้องชายที่ไม่เจอกันมาเป็นอาทิตย์ก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที

“ ยูคมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกลับมาตั้งแต่เมื่อไรคิดถึงจังเลย ” แบมแบมกระโดดกอดน้องด้วยความคิดถึง

“ กลับมาวันนี้แล้วพี่แจบอมก็ไปรับบอกว่าพี่มาร์คให้มาอยู่ที่นี่ ” ยูคยอมที่กอดพี่ชายตัวเองตอบ

“ ให้ยูคมาอยู่ที่นี่เหรอ ” แบมแบมที่ยังคง งง กับคำพูดของยูคยอมถามน้อง

“ อืม พี่มาร์คบอกว่า ต่อไปนี้ให้ยูคกับพี่แบมแบมมาอยู่ที่นี่ ” ยูคยอมอธิบายให้แบมแบมฟัง

“ ทำไมอ่ะยูค ” แบมแบมยังถามน้องต่อ

“ ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตอนนี้พวกเราลงไปข้างล่างกันเถอะยูคหิวแล้ว ” ยูคยอมลากแบมแบมให้ลงมาข้างล่างเพราะตัวเองหิวแล้ว ทั้งสองพี่น้องที่ลงมาข้างล่างเดินไปที่ห้องรับประทานอาหารที่ทุกคนกำลังนั่งรออยู่ มาร์คหันมายิ้มให้เด็กทั้งสองที่เดินเข้ามาก่อนจินยองจะเรียกให้น้องๆนั่งทุกคนนั่งทานอาหารกันอย่างมีความสุขโดยมีแบมแบมที่คอยแอบมองมาร์คตลอด แบมแบมที่คิดในใจว่ามาร์คทำแบบนี้ทำไมถึงตอนนี้เค้าจะยังไม่รู้แต่ก็ขอบคุณมาร์คที่ทำให้เค้ามีความสุขขนาดนี้

เมื่อเช้าวันใหม่มาถึงแบมแบมก็ออกไปโรงเรียนพร้อมยูคยอมโดยมีจินยองที่ออกมายืนส่ง ส่วนมาร์คก็ออกไปทำงานโดยแจบอมมารับ จินยองที่ยืนยิ้มอย่างมีความสุขที่ครอบครัวของเค้ามีสมาชิกมาเพิ่มอีกสองคน แจอบมเข้ามาหามาร์คกำลังทำงานอยู่

“ มีอะไรรึเปล่าแจบอม ” มาร์คถามแจบอมที่เข้ามาหาเค้า

“ คือ คนของเรารายงานมาว่าคุณยุนอาเธอกำลังให้คนตามสืบเรื่องของแบมแบมอยู่ครับ ” แจบอมรายงานให้มาร์คทราบหลังจากลูกน้องของเค้าโทรมา

“ ยุนอาสืบเรื่องของแบมแบม สืบทำไมผู้หญิงคนนั้นต้องการอะไร ” มาร์คที่กำลังโมโหที่ยุนอากำลังตามสืบเรื่องของแบมแบมถามแจบอม

“ ยังไม่ทราบครับ ผมกำลังให้คนตามดูอยู่ ” แจบอมตอบมาร์ค

“ แล้วเรื่องนั้นหล่ะจะมีใครรู้รึเปล่า ” มาร์คถามอย่างกังวล

“ ไม่มีใครรู้แน่นอนครับ ผมสั่งให้ลูกน้องปิดปากอย่างดีเรื่องนั้นไว้ใจได้ครับ ” แจบอมบอกมาร์คให้คลายกังวลเรื่องพ่อแม่ของแบมแบม

“ ขอบใจนะแจบอม ” มาร์คเอ่ยขอบใจแจบอมก่อนมาร์คจะนิ่งไปเหมือนใช้ความคิด

“ วันนี้นายกลับบ้านไปก่อนเลยนะฉันมีธุระที่ต้องไปทำแล้วก็ช่วยเตรียมรถไว้ให้ฉันด้วย ”   มาร์คบอกแจบอมหลังจากเงียบอยู่นาน แจบอมจึงออกไป

“ ยุนอา วันนี้คุณออกมาพบผมหน่อยได้มั้ยผมมีเรื่องจะคุญกับคุณ ” หลังจากแจอบมออกไปแล้วมาร์คจึงโทรหายุนอาเพราะเค้าต้องการคุยกับยุนอาให้จบ เมื่อนัดเสร็จแล้วมาร์คจึงวางสายก่อนจะเคลียร์งานที่เหลือ

แบมแบมกับยองแจ หลังจากเลิกเรียนก็ออกมายืนรอคนมารับที่หน้าโรงเรียนโดยที่ทั้งสองคุยเล่นกันจนกระทั้งมีรถเก๋งสีแดงมาจอดข้างหน้าพวกเค้าก่อนจะมีผู้หญิงเดินลงมาจากรถซึ่งคนๆนั้นคือคนที่แบมแบมกับยองแจรู้จักดี “ คิม ยุนอา ” เธอเดินตรงไปหาแบมแบมกับยองแจก่อนจะพูดขึ้น

“ ไม่น่าเชื่อนะว่ามาร์คจะใจดีส่งเด็กกำพร้าอย่างเธอเรียนโรงเรียนแพงๆอย่างนี้ได้ ”

“ ใช่ครับพี่มาร์คใจดีมากที่ส่งผมเรียนโรงเรียนนี้นั้นก็แสดงว่าพี่มาร์คเค้ารักผมมากยังไงหล่ะครับ ” แบมแบมที่ไม่ยอมให้ยุนอาเล่นฝ่านเดียวเอาคืน

“ เหรอมาร์คเค้ารักแกเหรอแต่ฉันคิดว่าเค้าสมเพชแกมากกว่านะ ไม่อย่างนั้นเค้าจะมาโทรมานัดฉันให้ออกไปหาเค้าทำไมคอยดูแล้วกันวันนี้ฉันจะรื้อฟื้นความหลังกับเค้าสองต่อสองแล้วหลังจากนั้นฉันนี่แหละจะเป็นคนเฉดหัวแกออกจากชีวิตของมาร์คซะ ” ยุนอาพูดก่อนจะเดินมาเอานิ้วจิ้มไปที่หัวแบมแบม

“ มันจะมากไปแล้วนะป้า มีสิทธิ์อะไรมาทำกับเพื่อนผมแบบนี้ ” เป็นยองแจที่ทนไหวเดินเข้าไปขวางหน้ายุนอา

“ ทำไมมากกว่านี้ฉันก็ทำมาแล้วไม่เชื่อก็ถามเพื่อนแกสิว่ารอยที่หน้ามันใครเป็นคนทำ ” ยุนอาพูดอย่างเอาเรื่อง

“ อยากโดนเอาคืนมากรึไงป้าถ้างั้นลองมือผมเป็นหน่อยไง ” ยองแจที่กำลังโกรธเงื้อมือจะตบยุนอาแต่โดนแบมแบมจับไว้ซะก่อน

“ อย่าเลยยองแจอย่าเสียมือไปยุ่งกับผู้หญิงแบบนี้เลย ” แบมแบมบอกกับยองแจแต่ตัวเองกับเป็นคนที่เดินเข้าไปตบหน้ายุนอาแทน ก่อนจะพูดขึ้นว่า

“ ให้มือเด็กกำพร้าคนนี้เป็นคนจัดการเองดีกว่า ที่ผมไม่ทำอะไรคุณเมื่อวานเพราะเห็นว่าคุณเป็นผู้หญิงหรอกนะแต่ในเมื่อวันนี้คุณยังมาระรานผมอีกถึงจะเป็นผู้หญิงผมก็ไม่ทนเหมือนกัน ” แบมแบมที่กำลังโกรธจัดพูดใส่หน้ายุนอาอย่างไม่กลัว

“ ไอ้เด็กเลว คอยดูนะฉันจะฟ้องครูโรงเรียนแกให้ไล่แกออก ” ยุนอาชี้หน้าแบมแบม

“ ทำได้ก็เอาสิป้า แต่ป้ามีพยานมาเอาผิดพวกผมรึเปล่าหล่ะ ” ยองแจพูดอย่างกวนๆ

“ ทำไมมีคนเห็นตั้งเยอะแยะพวกแกเสร็จแน่ ” ยุนอายิ้มอย่างเป็นต่อ

“ ไหนหล่ะพยานของป้า น้องๆครับเมื่อกี้มีใครเห็นอะไรรึเปล่าครับ ” ยองแจพูดกับยุนอาก่อนจะหันไปถามเด็กๆนักเรียนที่อยู่แถวนั้น แต่เด็กๆพวกนั้นพากันส่ายหน้าบอกว่าไม่เห็นอะไร

“ พวกแกโกหก ฉันรู้นะว่าเมื่อกี้พวกแกเห็นว่ามันตบฉัน ” ยุนอาหันไปว่าเด็กๆที่บอกว่าไม่เห็นเหตุการณ์

“ อ้าวป้าอย่าพาลคนอื่นดิ ” ยองแจยังคงกวนยุนอาต่อ

“ อย่าคิดว่าฉันจะยอมให้แกตบฝ่ายเดียวนะ ” ยุนอาเงื้อมือจะหน้ายองแจแต่ถูกจับมือไว้ก่อน

“ ถ้าป้าตบพี่ผมถึงเป็นผู้หญิงผมก็เตะได้นะ ” เป็นยูคยอมที่เข้ามาจับมือยุนอาไว้เค้ากำลังเดินมา

หาพี่ชายที่รออยู่หน้าโรงเรียนแต่มาเจอยายป้าคนนี้กำลังจะตบพี่ๆของเค้าจึงเข้ามาขวาง

“ แกอย่ามายุ่งนะนี่มันเรื่องของฉันกับไอ้เด็กสองคนนี่แกไม่เกี่ยว ” ยุนอาต่อว่ายูคยอม

“ ไม่เกี่ยวได้ไงป้า ก็สองคนที่ป้าว่าอยู่เนี่ยเค้าเป็นพี่ผมแล้วผมบอกป้าไว้เลยนะถ้าป้ายังไม่หยุดผมเตะจริงๆแน่ลองดูมั้ยป้า ” ยูคยอมพูดก่อนจะเดินเข้าไปหายุนอา ยุนอาที่กลัวยูคยอมเอาจริงจึงรีบวิ่งไปขึ้นรถก่อนจะลดกระจกลง

“ ฉันฟ้องมาร์คให้จัดการแกแน่ไอ้พวกเด็กเลว ” ยุนอาตระโกนบอกก่อนจะขับรถออกไป

เมื่อยุนอาไปแล้วยูคยอมจึงเดินเข้าไปดูพี่ๆทั้งสอง

“ เป็นอะไรรึเปล่าพี่แบมแบม พี่ยองแจ ” ยูคยอมถามอย่างเป็นห่วง

“ พวกพี่ไม่เป็นอะไรหรอกยูคไม่ต้องเป็นห่วงพี่นะ ” แบมแบมบอกน้อง

“ แล้วยายป้าเมื่อกี้เค้าเป็นใครทำไมเค้าบอกว่าจะให้พี่มาร์คมาจัดการพวกเรา ” ยูคยอมถามอย่างไม่เข้าใจ

“ เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะยูค ตอนนี้เราต้องหาทางขัดขวางไม่ให้พี่มาร์คไปหายายป้านั้น ” ยองแจที่กำลังคิดหาวิธีขัดขวางไม่ให้มาร์คไปหายุนอา

“ แล้วเราจะขวางเค้าทำไมหล่ะยองแจ ” แบมแบมถามยองแจ

“ โธ่ แบมแบมถ้าปล่อยให้พี่มาร์คไปหายายป้านั้นรับรองมันจับพี่มาร์คข่มขืนแน่เท่ากับเรายอมให้ยายป้านั้นเอาพี่มาร์คไปครองหล่ะสิฉันยอมไม่ได้ยังไงพี่มาร์คก็ต้องเป็นของแบมแบมคนเดียว ” ยองแจบอกอย่างมุ่งมั่น

“ แล้วจะทำยังไงดีหล่ะยองแจ ” แบมแบมที่ไม่รู้จะทำยังไงถามยองแจอีกครั้ง

“ ไม่เป็นกลัวแบมแบม ฉันมีวิธีแล้วแต่วิธีนี้ต้องขอให้พี่จินยองช่วยแล้วหล่ะ ” ยองแจพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ยูคยอมที่ยืนฟังมาทั้งหมดแม้จะไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรจนเห็นรอยยิ้มของยองแจ

“ พี่ยองแจน่ากลัวชะมัดเลย ” ยูคยอมบ่นออกมา

เอาไปแค่นี้ก่อนนะค่ะ ส่วนแผนเป็นยังไงพรุ่งนี้จะมาต่อให้นะถ้าไม่มีปัญหาอะไรเราน่าจะได้เจอกันอีกหนึ่งตอนพรุ่งนี้ส่วนหลายๆคนรอฉากหวานของพระเอกค่าตัวแพงของป้าตอนหน้าคุณจะไม่ผิดหวังแน่นอนจ๊ะ ชอบไม่ชอบยังไงบอกป้าด้วยนะเด็กๆ # น้องแบมน้องแตงของเรายังเด็ดเหมือนเดิมแต่เพิ่มความแซบอีกนิดด้วยความห้าวของน้องยูคลูกรักของแม่ด้วยวลีเด็ดๆ #ถึงเป็นผู้หญิงผมก็เตะได้นะ  เก่งมากค่ะลูก ^^