[Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

ลำดับตอนที่ #27 : ห่วงใย

มาร์คที่ประคองแบมแบมออกมาจากห้องถอดเสื้อสูทของตัวเองมาคลุมให้แบมแบมที่เปียกน้ำ

“ คลุมไว้ก่อนนะแบมแบมจะได้ไม่หนาว ” มาร์คบอกน้องด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะเอาผ้าเช็คหน้าค่อยๆซับน้ำบนหนาวของแบมแบม

“ พี่มาร์คครับ ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วงแบมแบม ” แบมแบมจับมือของมาร์คที่กำลังเช็คหน้าให้เค้าอยู่ มาร์คยิ้มให้แบมแบมก่อนจะจูงมือน้องลงมาขึ้นรถกลับบ้าน

เมื่อมาถึงบ้านมาร์คสั่งให้คนรับใช้เตรียมเสื้อผ้าใหม่ให้แบมแบมและให้ตามจินยองมาหาเค้า จินยองที่โดยตามตัวมามาร์ค เมื่อมาถึงจึงเห็นมาร์คที่ยืนอยู่ข้างแบมแบมที่ตัวเปียกจึงถามด้วยความเป็นห่วงน้อง

“ แบมแบมไปทำอะไรทำไมเปียกขนาดนี้หล่ะ บอกพี่มาสิ ” จินยองที่ดูห่วงน้องมากถามอย่างร้อนใจ

“ พี่ว่าเราค่อยคุยกันเรื่องนี้เถอะ จินยองพี่ฝากเราจัดการเรื่องอาหารกับยาแก้ไข้ให้แบมแบมหน่อยได้มั้ยพี่กลัวเค้าจะไม่สบาย ” เป็นมาร์คที่พูดขึ้นมา

“ ก็ได้ครับ เดี๋ยวจินยองจัดการให้พี่มาร์คพาน้องขึ้นไปอาบน้ำเถอะครับคงจะหนาวน่าดู ” จินยองบอกมาร์คก่อนจะเดินเข้าครัวไปจัดการตามมาร์คสั่ง มาร์คจึงจูงมือแบมแบมขึ้นส่งที่หน้าห้องก่อนจะบอกให้น้องรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สั่งให้เด็กมาเตรียมไว้ แบมแบมที่เข้ามาในห้องแล้วเดินไปดูหน้าตัวเองที่กระจกจึงเห็นรอยมือบนหน้าตัวเอง

“ แดงเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ยายป้าปีศาจนั้นมือหนักจริงๆเลย ” แบมแบมบ่นกับตัวเอง

“ ขอโทษนะครับพี่มาร์คที่แบมแบมต้องทำแบบนี้ ” แบมแบมที่รู้สึกผิดที่ต้องโกหกมาร์คเอ่ยขอโทษมาร์คด้วยใบหน้าเศร้าๆก่อนจะเข้าห้องน้ำไป

มาร์คที่ลงมานั่งรอแบมแบมอาบน้ำที่ห้องรับแขก นั่งรออย่างกังวลใจกลัวน้องจะเป็นอะไรในห้องน้ำรึเปล่า จินยองที่เตรียมทุกอย่างเสร็จแล้วจึงเดินเข้ามาหามาร์ค

“ จินยอง ขึ้นไปดูแบมแบมให้พี่หน่อยได้มั้ย นี่ก็อาบน้ำนานแล้วยังไม่ลงมาอีกพี่เป็นห่วงเค้า ” มาร์คที่เห็นจินยองเดินเข้ามาบอกจินยอง จินยองที่ไม่เคยเห็นพี่ของเค้ากังวลอะไรแบบนี้จึงยิ้มก่อนจะพูดขึ้น

“ พี่มาร์คใจเย็นๆเถอะครับน้องคงยังอาบน้ำไม่เสร็จเดี๋ยวถ้าน้องยังไม่ลงมาจินยองจะขึ้นไปดูให้เองครับ ” จินยองบอกมาร์คด้วยรอยยิ้ม

“ อืม ถ้างั้นก็แล้วแต่จินยองเถอะ จินยองหายาทาแก้ช้ำให้พี่ด้วยนะพี่จะเอาไปทาแผลให้แบมแบม ” มาร์คที่นึกขึ้นได้ว่าหน้าของแบมแบมช้ำขอให้จินยองหายาให้เค้า

“   ครับ เดี๋ยวจินยองเอามาให้ครับ พี่มาร์คบอกจินยองได้รึยังครับว่าน้องไปโดนอะไรมา ” จินยองถามมาร์คเรื่องที่ตัวเองสงสัย

“ พี่พาแบมแบมไปบริษัทมาพี่ให้แบมแบมนั่งรอพี่ประชุมอยู่ในห้องจนพี่กลับมาก็ได้ยินเสียงโวยวายในห้องเปิดเข้าไปก็เห็นแบมแบมนั่งร้องไห้อยู่ที่พื้นส่วนยุนอาก็ยืนอยู่ข้างหน้าน้องพอพี่ถามแบมแบมน้องก็บอกว่ายุนอาทำ ” มาร์คเล่าให้จินยองฟัง

“ นี่ยุนอาทำแบมแบมเหรอ ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงใจร้ายขนาดนี้ ” จินยองโมโหทันทีที่รู้เรื่อง

“ ถ้ายังงั้นผมขอไปดูน้องหน่อยนะครับ ” จินยองของตัวจากมาร์คเพื่อไปดูน้อง

หลังจากที่จินยองขึ้นไปข้างบนห้องแบมแบม เมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องก็เจอแบมแบมที่นอนหลับอยู่บนเตียง จินยองเดินไปดูน้องเห็นว่าน้องหลับอยู่จึงออกมา มาร์คที่เห็นจินยองเดินลงมาคนเดียวจึงถาม

“ ทำไมแบมแบมไม่ลงมาด้วยหล่ะจินยองหรือว่าแบมแบมเป็นอะไร ” มาร์คถามจินยองด้วยความร้อนใจ

“ น้องไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับแต่น้องนอนหลับไปแล้วจินยองเลิกไม่กล้าปลุกน้องครับ ” จินยองบอกให้มาร์ครู้ มาร์คที่รู้ว่าแบมแบมหลับไปแล้วจึงบอกจินยองว่าเค้าจะขึ้นไปดูสักหน่อย

“ พี่มาร์คครับนี่ยาทาแก้ช้ำครับ ” จินยองส่งยาให้มาร์ค มาร์คขึ้นมาบนห้องแบมแบมเดินไปหาน้องที่เตียง มาร์คลงไปนั่งที่ริมฝั่งที่น้องนอน เค้านั่งมองหน้าแบมแบมที่กำลังนอนหลับก่อนจะเอื้อมมือไปลูบแก้มที่มีรอยแดงช้ำที่โดนยุนอาตบมา

“ พี่ขอโทษนะครับ ที่ดูแลแบมแบมไม่ดีจนต้องมาเจ็บตัวแบบนี้พี่ไม่อยากเห็นน้ำตาของแบมแบมอีกแล้วพี่ไม่อยากพรากรอยยิ้มของแบมแบมพี่อยากทำทุกอย่างให้แบมแบมมีความสุขนะครับ ” มาร์คพูดความรู้สึกของเค้าก่อนจะค่อยๆทายาที่แก้มของน้องอย่างเบามือเค้านั่งมองหน้าน้องอีกสักพักแล้วจึงก้มลงไปจูบที่หน้าผากของแบมแบมก่อนจะเอ่ยออกมา

“ ฝันดีนะครับตัวเล็กของพี่ ” มาร์คปิดประตูห้องก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง แบมแบมที่ได้ยินเสียงปิดประตูห้องจึงลืมตาขึ้นด้วยรอยยิ้มแบมแบมตื่นตั้งแต่ที่มาร์คลูบแก้มเค้าแล้วแต่ด้วยความเขินจึงไม่กล้าลืมตาที่มาร์คพูดมาทั้งหมดเค้าได้ยินทุกคำแบมแบมดีใจที่มาร์คแคร์เค้าขนาดนี้

มาร์คเดินมาหาจินยองที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก จินยองยิ้มให้มาร์คมาร์คจึงเดินลงไปนั่งข้างจินยอง จินยองที่เห็นสีหน้าไม่สบายใจของมาร์คจึงถามพี่ชายตัวเอง

“ พี่มาร์คมีอะไรไม่สบายใจเล่าให้จินยองฟังบ้างก็ได้นะครับ จินยองอยากแบ่งเบาความไม่สบายใจของพี่มาร์คบ้าง ” มาร์คหันมามองหน้าจินยองก่อนจะยิ้มให้น้องที่แสนดีของเค้า

“ จินยอง ทำไมจินยองถึงยังรักแจบอมทั้งๆที่เค้าทำให้จินยองเสียใจมาตลอดหล่ะ ” มาร์คถามจินยอง

“ ก็เพราะความรักยังไงครับ จินยองรู้ว่าพี่แจบอมก็รักจินยองเหมือนกันแต่เค้าเลือกที่จะทำเพื่อความเหมาะสมแต่จินยองเลือกจะทำตามความรู้สึกและหัวใจตัวเองมากกว่า ความเหมาะสมมันไม่ได้ทำให้เรามีความสุขแต่ความรักต่างหากที่ทำให้เรามีความสุข จินยองถึงเลือกที่จำทำตามหัวใจของตัวเอง ต่อให้ใครมาพูดว่าพี่แจบอมไม่เหมาะสมกับจินยอง จินยองก็ไม่สนขอแค่จินยองได้มีพี่แจบอมอยู่ใกล้ๆจินยองก็พอ พี่มาร์ครักน้องใช่มั้ยครับ ” จินยองมองหน้ามาร์คเพื่อรอคำตอบ

มาร์คที่ตกใจที่จินยองรู้ความรู้สึกของตัวเองก็แปลกใจ

“ ทำไมจินยองคิดแบบนั้นหล่ะ ” มาร์คถามจินยองบ้าง

“ ก็การกระทำหลายๆอย่างของพี่มาร์คมันบอก ถึงพี่มาร์คจะรักน้องจริงๆ จินยองก็ไม่ว่าอะไรหรอกครับถ้านั้นมันคือความสุขของพี่มาร์ค พี่มาร์คทำตามความรู้สึกของตัวเองเถอะครับอย่าไปสนใจว่าใครจะพูดอะไรจะรู้สึกอย่างไงทำตามที่หัวใจเราบอกก็พอ ” จินยองบอกมาร์คก่อนจะเอาหัวพิงกับไหล่ของมาร์ค มาร์คมองดูจินยองที่ตอนนี้เอาหัวมาพิงกับไหล่ของเค้าจินยองเป็นคนที่เข้าใจความรู้สึกของมาร์คเสมอถึงพวกเค้าไม่ใช่พี่น้องแท้ๆแต่มาร์คก็รักน้องคนนี้มากเหมือนกัน

ขอบคุณทุกเม้นนะค่ะที่มาเม้นให้ป้าดีใจนะค่ะที่มีคนชอบผลงานของเราขนาดนี้  ถ้าทุกคนเสียสละคนละหนึ่งนาทีมาเม้นอะไรบ้าง มันก็จะทำให้เล่ห์รักมีตอนต่อไปเรื่อยๆค่ะ ป้าเชื่อนะค่ะว่านักแต่งทุกคนแค่ต้องการกำลังใจเล็กๆจากทุกคนที่เข้ามาอ่านผลงานของตัวเองมันคือแรงใจอย่างดีที่อยากให้เราทำต่อไปเรื่อยๆค่ะ 
ถ้าคุณคิดว่ายุนอาเธอจะหยุดแค่นี้คุณคิดผิดแต่คราวนี้น้องแบมน้องแตงและจินยองจะรวมหัวกันเอาคืนแน่นอน วางระเบิดไว้ก่อน.........ขอไปปั่นตอนใหม่ก่อนนะจ๊ะไม่เกินวันนี้ได้อ่านแน่นอน^^