คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : เสียน้ำตา
หลังจากแบมแบมกับยองแจเดินหนียุนอาออกมาไกลแล้วยองแจจึงรีบถามแบมแบมด้วยความสงสัย
“ ผูหญิงคนนั้นเป็นใครเหรอแบมแบม ทำไมเค้ารู้จักแบมแบมด้วย ” ยองแจที่สงสัยตั้งแต่เพื่อนของเค้าเรียกชื่อผู้หญิงคนนั้นตัดสินใจถาม
“ เค้าชื่อ คุณ ยุนอา เป็นแฟนเก่าพี่มาร์ค เมื่อเช้าเค้าไปหาพี่มาร์คที่บ้านมา ” แบมแบมบอกยองแจ
“ เนี่ยนะแฟนเก่าพี่มาร์ค หน้าตาก็โอเคหรอกนะแต่นิสัยไม่ไหวอ่ะ ” ยองแจทำหน้าเอือม
“ แบมแบม ยองแจมีวิธีจัดการพี่แจบอมแล้วนะแบมแบมพายองแจไปหาพี่จินยองหน่อยสิ ” ยองแจที่นึกขึ้นได้ว่าตัวเองมีเรื่องจะคุยกับจินยองพูดขึ้น
“ ได้ๆนั้นพวกเรารีบไปกันเถอะ ” แบมแบมรีบชวนยองแจกลับบ้านมาร์ค
เมื่อแบมแบมกับยองแจมาถึงบ้านมาร์ค แบมแบมพายองแจเข้าบ้านไปหาจินยองที่ตอนนี้นั่งเล่นอยู่ในสวนหน้าบ้านพอดี
“ พี่จินยอง สวัสดีครับ ” ยองแจทักทายจินยองพร้อมยิ้มให้
“ ยองแจ มาได้ไงอ่ะเรา ” จินยองที่เห็นยองแจทักตัวเองจึงถามออกไป
“ ยองแจมากับแบมแบมครับ ตั้งใจมาหาพี่จินยองโดยเฉพาะเลยนะ ” ยองแจบอกจินยองถึงธุระของเค้า
“ มาหาพี่เหรอ มีอะไรกับพี่รึเปล่า ” จินยองที่ไม่รู้ว่ายองแจมาหาเค้าเพราะอะไรถามยองแจ
“ ผมมีวิธีช่วยพี่แล้วครับ ” ยองแจพูดแค่นั้นก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ให้จินยอง ก่อนทั้งสามจะชวนกันไปนั่งคุยกันต่อในห้องแบมแบม หลังจากยองแจอธิบายทุกอย่างให้จินยองฟังแล้วก็ขอตัวกลับไปเตรียมการทุกอย่างก่อน
“ พี่จินยองทำตามที่ยองแจ บอกทุกอย่างนะครับ ห้ามใจอ่อนเด็ดขาดสัญญานะครับ ” ยองแจหันมาสั่งจินยองอีกครั้งก่อนกลับ
“ พี่จะพยายามนะยองแจ ” จินยองตอบน้องด้วยความไม่แน่ใจ ยองแจจึงกลับไป
“ แบมแบม ว่ามันจะได้ผลมั้ย ” จินยองหันมาถามแบมแบมบ้าง
“ แบมแบมว่าถ้ายองแจคิดแล้วมันต้องได้ผลแน่นอนครับ ” แบมแบมพูดให้จินยองสบายใจ
“ พี่จินยองครับ พี่มาร์คอยู่ไหนเหรอครับ ” แบมแบมถามจินยองถึงมาร์ค
“ พี่มาร์คอยู่ในห้องนอน ยังไม่ออกมาเลย ” จินยองบอกน้อง
“ แบมแบมมีอะไนกับพี่มาร์คหรือเปล่า ถ้ามีลองไปเคาะห้องเรียกดูสิ ห้องพี่มาร์คอยู่ห้องริมสุดทางซ้ายอ่ะ ” จินยองบอกพร้อมชี้ให้แบมแบมดูห้องมาร์ค
“ คือแบมแบมมีของจะให้พี่มาร์คครับ ” แบมแบมบอกพร้อมแก้มที่เริ่มแดงขึ้น
“ อืม นั้นแบมแบมก็ลองไปเรียกเค้าดูนะ พี่ขอไปเตรียมตัวก่อน ” จินยองบอกแบมแบมก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป
แบมแบมที่ตั้งสินใจว่าจะเอาของมาให้มาร์คเดินมาอยู่ที่หน้าห้องของมาร์คแล้วแต่ไม่กล้าจะเคาะประตู
“ เอาไงดีหล่ะแบมแบม กล้าๆหน่อยสิ ตั้งใจเอามาให้เค้าแล้วนะ ” แบมแบมบ่นกับตัวเองที่ไม่กล้าจะเคาะห้องมาร์ค ขณะที่แบมแบมกำลังยืนตัดสินใจว่าจะเคาะหรือไม่เคาะดีประตูห้องของมาร์คก็เปิดพอดี มาร์คที่เปิดห้องออกมาเจอแบมแบมที่ยืนอยู่หน้าห้องเค้าเลยถามออกไป
“ แบมแบม มีอะไรหรือเปล่า ” แบมแบมที่กำลังยืนเถียงกับตัวเองอยู่นั้นไม่ทันสังเกตว่ามาร์คออกมาแล้ว เมื่อได้ยินเสียงมาร์คจึงตกใจ
“ พี่มาร์คคือ…….แบมแบมมีของจะให้พี่มาร์คครับ ” แบมแบมที่ยังตกใจมาร์คที่มาอยุ่ต่อหน้าตัวเองตอบไปพร้อมยื่นถุงกระดาษใบเล็กให้ มาร์คยื่นมือไปรับถุงกระดาษจากแบมแบมมาเปิดดูจึงเห็นผ้าเช็ดหน้าผู้ชาย อยู่ข้างใน มาร์คหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาดูก่อนจะบอกกับแบมแบมที่ตอนนี้เอาแต่ก้มมองมือตัวเองอยุ่
“ ขอบใจนะ ” แบมแบมเงยหน้าขึ้นมามองมาร์คทันทีที่ได้ยินคำขอบคุณจากมาร์คจึงได้ทันเห็นรอยยิ้มของคนตัวโตที่ยิ้มให้เค้า
“ แบมแบมขอตัวก่อนนะครับ ” แบมแบมที่ตอนนี้หัวใจกำลังเต้นไม่เป็นจังหวะที่เห็นมาร์คยิ้มให้ตัวเองครั้งแรกเอ่ยบอกการจะรีบวิ่งออกไป มาร์คที่เห็นแบมแบมวิ่งไปพร้อมหน้าที่แดงจัดยืนมองแบมแบมที่เข้าห้องไปแล้วก้มมองผ้าเช็ดหน้าในมือก่อนจะยิ้มอีกครั้ง
แจบอมที่เอางานมาให้มาร์คที่บ้านหลังจากเลิกงานเดินเข้าไปหามาร์คที่นั่งคอยอยู่ในห้องนั่งเล่นเมื่อเข้าไปถึงจึงเจอกับแบมแบมที่เดินลงมาจากข้างบนพอดี จึงยิ้มให้ก่อนจะเดินไปหามาร์ค
“ ผมเอาเอกสารวันนี้มาใหดูครับ ” แจบอมยืนแฟ้มเอกสารให้มาร์ค มาร์ครับมาดูคราวๆก่อนจะหันไปหาแบมแบม
“ หิวข้าวรึยัง ” มาร์คถามแบมแบมที่เดินนั่งเมื่อกี้
“ ยังไม่หิวครับ ” แบมแบมที่เห็นว่ามาร์คถามตัวเองจึงตอบออกไป
“ อืม แล้วทำไมจินยองไม่ลงมาด้วยกันหล่ะ ” มาร์คที่ไม่เห็นจินยองถามแบมแบม
“ เดี๋ยวคงลงมามั้งครับ ” แบมแบมตอบมาร์ค
“ มาแล้วครับพี่มาร์ค รอน้องหน่อยไม่ได้เหรอครับ ” จินยองที่ลงมาทันได้ยินมาร์คถามถึงตัวเองเดินไปกอดแขนมาร์คอย่างอ้อนๆ
“ พี่ไม่ได้ว่าอะไรเราสักหน่อย ” มาร์คลูบหัวจินยองก่อนจะยิ้มให้
“ วันนี้ผมไม่อยู่ทานข้าวด้วยนะครับ พี่มาร์คทานกับแบมแบมไปก่อนนะครับ ” จินยองบอกมาร์คเรื่องที่ตัวเองไม่ได้อยู่ทานข้าวด้วย
“ อ้าวทำไมหล่ะ แล้วแต่งตัวแบบนี้จะไปไหนหล่ะเรา ” มาร์คที่ได้ยินจินยองบอกว่าจะไม่ทานข้าวด้วยถามน้องก่อนจะสังเกตเห็นจินยองที่วันนี้แต่งตัวทำผมอย่างดี
“ พอดีจินยองนัดกับรุ่นพี่ว่าจะไปเที่ยวกันนิดหน่อยครับพี่มาร์คไม่ต้องเป็นห่วงนะ ” จินยองอธิบายให้มาร์คฟัง พอดีกับเด็กรับใช้เข้ามาบอกว่ามีคนมาหาจินยอง
“ เดี๋ยวผมไปดูก่อนนะครับว่าใครมาหา ” จินยองหันมาบอกมาร์คก่อนจะเดินผ่านแจบอมไปโดยไม่มองแจบอมสักนิด
จินยองเดินนำผู้ชายตัวสูงผิวขาวหน้าตาดีเข้ามาที่ห้องรับแขกที่มาร์ค แบมแบมกับแจบอมนั่งรออยู่
“ พี่มาร์ค นี่พี่ ชานซอง รุ่นพี่ของจินยองครับ ” จินยองแนะนำผู้ชายที่เค้าพาเข้ามาให้มาร์ครู้จัก
มาร์คพยักหน้าหน้าให้ผู้ชายที่จินยองแนะนำ ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะก้มหัวทักทายมาร์คเหมือนกัน
“ พี่ชานซองนั่งรอที่นี่นะครับ จินยองขอตัวไปเอาของข้างบนแป็ปนะครับ ” จินยองหันไปพูดกับชานซองก่อนจะจูงมือชานซองให้มานั่งรอที่เก้าอี้รับแขกที่อยู่ตรงข้ามกับแจบอม
“ จินยองไปเถอะครับพี่รอได้ ” ชานซองบอกจินยองด้วยรอยยิ้มทั้งๆที่ยังจับมือจินยองอยู่ จินยองที่เขินจนหน้าแดงปล่อยมือจากชานซองแล้วเดินออกไป
แจบอมที่นั่งมองเหตุการณ์ทั้งหมดกำมือแน่น แต่ยังคงทำหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไร
“ คือว่า ถ้าผมพาจินยองมาส่งดึกหน่อยคงไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ ” ชานซองที่นั่งรอจินยองอยู่ถามมาร์ค
“ แล้วแต่จินยองเค้าเถอะครับ จินยองเค้าโตแล้ว ” มาร์คตอบชานซองก่อนจะขอตัวพาแบมแบมไปทานอาหารก่อน
“ แจบอมนายก็มาทานข้าวพร้อมฉันเลยสิ ” มาร์คหันไปพูดกับแจบอมบ้าง
“ เดี๋ยวผมขอไปเอาของในรถก่อนนะครับแล้วจะตามไป ” แจบอมบอกมาร์ค มาร์คจึงเดินออกไปพร้อมแบมแบม แจบอมที่ยังนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกนั่งมองชานซองที่นั่งตรงข้ามแต่ชานซองเพียงยิ้มให้เฉยๆก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินขึ้นมาเหมือนหาอะไรบ้างอย่าง ชานซองหยิบของในกระเป๋าก่อนจะมีบางอย่างตกลงมาที่พื้น ชานซองหบิบของชิ้นนั้นใส่กระเป๋าตามเดิมเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น จนจินยองที่ลงมาจากห้องเดินมาชวนชานซองออกไปโดยไม่มองแจบอมเหมือนเดิม เมื่อทั้งคู่ออกไปแล้วแจบอมที่นั่งอยู่คนเดียวใช้สองมือปิดหน้าตัวเองด้วยความหงุดหงิดที่เห็นจินยองออกไปกับชานซองเมื่อกี้เค้าแทบลุกขึ้นชกหน้าผู้ชายคนนั้นทันทีที่เห็นว่าอะไรตกลงมาจากกระเป๋า “ ซองถุงยาง ” ผู้ชายคนนั้นทำซองถุงยางตกลงต่อหน้าเค้า ก่อนจะส่งยิ้มทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาให้เค้า เค้าโมโหมากแต่ทำอะไร จนจินยองเดินมาหาผู้ชายคนนั้นก่อนจะจูงมือกันออกไปทำไมคุณหนูถึงทำเหมือนเค้าไม่มีตัวตนอยู่ในห้องนี้เลย ตั้งแต่มาถึงคุณหนูไม่มองหน้าเค้าเลยสักครั้งทั้งๆที่เหมือนก่อนคุณหนูมักจะรอคอยและส่งยิ้มมาให้เค้าเสมอแต่วันนี้ในสายตาคุณหนูถึงไม่มีแจบอมคนนี้เลย
แจบอมตัดสินใจเดินไปหามาร์คที่ห้องทานอาหาร
“ ท่านจะไม่ให้คนตามคุณหนูไปเหรอครับ ผู้ชายคนนั้นดูไม่น่าวางใจเลยนะครับ ” แจบอมตัดสินใจถามมาร์คทั้งๆที่มาร์คไม่เคยให้จินยองไปเที่ยวไหนลำพังเลยสักครั้งแต่วันนี้กับปล่อยให้ไปกับผู้ชายคนนั้น
“ จินยองเค้าโตแล้วปล่อยให้เค้าตัดสินใจเองบ้าง ” มาร์คที่ยังคงเฉยบอกแจบอม
“ แต่คุณหนูไม่เคยเที่ยวกลางคืนนะครับ ” แจบอมพยายามหาเหตุผลมาอ้าง
“ ถ้านายไม่ไว้ใจก็ตามไปดูสิ ” มาร์คเอ่ยกับแจบอม
“ ถ้าอย่างงั้นผมถือว่านี่เป็นคำสั่งของท่านนะครับ ” แจบอมมองมาร์คอีกครั้ง แต่มาร์คก็ยังคงเฉยเหมือนเดิมแจบอมจึงวิ่งออกจากห้องไป
“ ทำไมพี่มาร์คถึงไม่ห้ามพี่จินยองหล่ะครับที่ไปเที่ยวกับผู้ชายคนนั้น ” แบมแบมตัดสินใจถามมาร์คที่ดูไม่ทุกข์ร้อนที่จินยองไปเที่ยวกับผู้ชาย
“ ปล่อยไปแบบนี้หล่ะดีแล้ว คนบ้างคนมันจะได้รู้ใจตัวเองสักที ” มาร์คบอกแบมแบมเพียงเท่านั้นก่อนจะชวนแบมแบมทานข้าวต่อ
แจบอมที่ขับรถตามจินยองออกมาโทรสั่งพวกลูกน้องของตนให้ไปดูตามคลับต่างๆที่คิดว่าจินยองจะไปแล้วถ้าเจอให้รีบโทรมารายงานเค้าทันที แจบอมที่ตอนนี้จิตใจกำลังร้อนรุ่มที่เห็นจินยองไปกับคนอื่นยิ่งผู้ชายคนนั้นดูยังไงก็รู้ว่าต้องเจ้าชู้มากแน่ๆ ยิ่งทำให้เค้ารู้สึกโมโหมากมายที่จินยองออกมากับผู้ชายแบบนี้ ไม่นานเสียงโทรศัพท์ของเค้าก็ดังขึ้นพร้อมกับลูกน้องของเค้าที่โทรมารายงานว่าจินยองอยู่ที่ใด
ณ คลับเดิมที่พวกมาร์คมาประจำแจบอมที่มาถึงแล้วรีบเข้ามามองหาจินยองว่าอยู่ที่ใดจนสายตาของเค้าไปสะดุดที่ โต๊ะๆหนึ่งที่ตอนนี้มีผู้ชายตัวเล็กนั่งจิ๊บค๊อกเทลสีสวยกำลังส่งยิ้มให้ผู้ชายตัวโตที่กำลังโอบไหล่คนตัวเล็กอยู่ แจบอมที่เห็นแบบนั้นรีบเดินไปหาคนทั้งคู่ทันที
“ คุณหนูกลับบ้านเถอะครับ ” แจบอมเรียกจินยองที่ตอนนี้เห็นแล้วว่าเค้ามายืนอยู่ข้างหน้าโต๊ะ
“ จินยองไม่กลับ พี่แจบอมกลับไปเถอะครับเดี๋ยวพี่ชานซองจะไปส่งจินยองเอง ” จินยองที่เห็นแจบอมมาเพียงแค่หันมาตอบแจบอมแค่นั้นก่อนจะหันไปยิ้มกับชานซองเหมือนเดิม
“ คุณหนูรู้ตัวมั้ยครับว่าทำอะไรอยู่ คุณหนูไม่เคยทำตัวแบบนี้นะครับ ” แจบอมที่เห็นจินยองไม่สนใจเค้าเริ่มขึ้นเสียง
“ จินยองจะทำอะไรจะอยู่กับใครแล้วมันเกี่ยวกับพี่แจบอมยังไงถ้าจินยองจะไปนอนกับพี่ชานซองพี่แจบอมก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่ง ” จินยองขึ้นเสียงใส่แจบอมเหมือนกัน
“ คุณหนูกลับบ้านกับพี่เดี๋ยวนี้ ” แจบอมพูดก่อนจะเข้าไปกระชากแขนจินยองให้เดินตามเค้าออกมา แต่ชานซองที่เห็นจินยองโดนแจบอมทำแบบนั้นจึงเข้ามาขวางไว้
“ ปล่อยจินยองเดี๋ยวนี้นะ ” ชานซองเดินไปจับแขนอีกข้างของจินยองไว้ แจบอมที่เห็นแบบนั้นก็พุ่งเข้าไปชกหน้าชานซองทันทีจนชานซองล้มลง
“ เมิงไม่ต้องมายุ่ง ถ้าเมิงยังมายุ่งกับคุณหนูอีกกูไม่เอาเมิงไว้แน่ ” แจบอมที่กำลังโกรธจัดชี้หน้าชานซองก่อนจะลากจินยองที่กำลังตกใจที่เห็นชานซองโดนต่อยออกมา จินยองที่โดนแจบอมลากออกมาจากคลับ ตระโกนว่าแจบอมตลอดทางที่ออกมา
“ ปล่อยจินยองนะ พี่แจบอมใจร้ายที่สุดไปต่อยพี่ชานซองทำไม จินยองเกลียดพี่แจบอม ”
แจบอมที่ได้ยินจินยองพูดว่าเกลียด หันกลับมามองหน้าจินยอง
“ จินยองแคร์มันมากเหรอครับถึงได้บอกเกลียดพี่แบบนี้ แคร์มันมากใช่มั้ย ” แจบอมจับจินยองเขย่าอย่างโมโห
“ ใช่ เพราะพี่ชานซองเค้าไม่เคยทำเหมือนว่าผมไม่มีค่าเหมือนที่พี่ทำกับผมมาตลอดเวลาและ เค้าก็ไม่เคยทำให้ผมเสียใจเหมือนกับที่พี่ทำอยู่ทุกวันนี้ยังไง ” จินยองที่ทนไม่ไหวระเบิดออกมา
แจบอมที่ได้ยินจินยองพูดความในใจออกมาพร้อมร้องไห้อย่างหนักเดินเข้าไปกอดจินยองเอาไว้พร้อมทั้งลูบหลังคนตัวเล็กอย่างช้าๆ
“ พี่ขอโทษครับ ที่ทำให้จินยองที่ใจมาตลอด พี่มันโง่เองที่พยายามทำเหมือนไม่สนใจจินยอง ยกโทษให้ผู้ชายโง่ๆคนนี้สักครั้งนะครับพี่ขอร้อง ” แจบอมที่รู้ว่าตอนนี้เค้าไม่สามารถเห็นจินยองเป็นของคนอื่นได้ ตัดสินใจพูดทุกอย่างออกไปเพื่อไม่ให้จินยองไปจากเค้า จินยองที่ไม่พูดอะไรออกมาได้แต่ร้องไห้กอดแจบอมไว้แน่น
อีกด้านภายในห้องเจ้าของคลับที่อยู่ชั้นบนของคลับ
“ พี่ชานซองเจ็บมากมั้ยครับ ” ยองแจถามชานซองพี่เขยของเค้าที่ขอร้องให้มาช่วยในแผนการครั้งนี้
“ เจ็บสิยองแจ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนยองแจพี่ไม่ช่วยนะเนี่ย ” ชานซองยังคงบ่นให้ยองแจฟัง
“ ยองแจขอบคุณพี่ชานซองกับพี่จุนโฮด้วยนะครับที่ช่วยพี่จินยองเค้า ” ยองแจขอบคุณชานซอง
“ ไม่ต้องคิดมากหรอกยองแจ แค่นี้ไอ้หมีมันไม่ระคายหรอกมันสำออยอ้อนพี่มากกว่า ” เป็นจุนโฮที่ตอบน้องตัวเอง
เบื้องหลังเหตุการณ์วันนี้ทั้งหมดเป็นฝีมือยองแจที่วางแผนกับจินยอง โดยขอให้พี่เขยตัวเองเป็นคนช่วย
มาแล้วคับ มาต่อตามที่ขอมาว่าจะเอาวันนี้ ตอนนี้จินยองขอเอาคืนพี่แจบอมบ้างซะใจจริงๆ5555 นายเอกเรื่องของป้ามี คุณสายน้ำผึ้ง เรื่องสามีตีตรา เป็นไอดอลนะจ๊ะ สงสัยใช่มั้ยว่าทำไมต้องเป็นสายน้ำผึ้ง เพราะเธอมารยาหลายร้อยเล่มเกวียนยังไงหล่ะจ๊ะ ถ้าให้แรงแบบกะรัตไม่ไหวค่ะ มันไม่ถูกใจป้า แถมตอนนี้ต้องให้พี่จุนโฮกับหมีชานมาเป็นแขกรับเชิญอีกด้วยเหมือนเดิมค่ะตอนนี้คุณชายค่าตัวแพงของป้าเธอเริ่มแสดงออกให้น้องรู้บ้างแล้ว อิอิ เม้นบ้างไรบ้างนะจ๊ะเด็กๆ
ความคิดเห็น