คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #110 : เรื่องสั้น เรื่อง ทางเลือกของความรัก ตอนจบ 100%
คุณเคยแอบรักใครมากจนยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้าได้มั้ยครับ แต่สำหรับผม แบมแบม ผมกำลังเป็นแบบนั้นอยู่
ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีก่อน
แบมแบมที่เข้ามาเรียนคณะวิศวะ ที่ดูไม่เข้ากับผู้ชายตัวเล็กๆ แบบเค้าสักนิด แบมแบมเข้ามาเรียนปีหนึ่งทำให้เค้าได้รู้จักเพื่อนที่แสนดีอย่าง คิม ยูคยอม ด้วยความที่เป็นคนตัวเล็กมักถูกกลั่นแกล้งเสมอ แต่ก็ได้เพื่อนอย่างยูคยอมคอยช่วยเหลือทุกอย่าง แบมแบมกับยูคยอมได้เป็นน้องรหัสของรุ่นพี่ อย่างแจ็คสันกับยองแจ ทำให้พวกเค้าสนิทกับรุ่นพี่ของตัวเองมากเพราะทั้งคู่เป็นคนอารมณ์ดีและเป็นกันเองกับรุ่นน้องอย่างพวกเค้า และ ทำให้แบมแบมได้รู้จักกับคนที่เค้ายอมทำทุกอย่างให้ได้แม้จะต้องเสียใจแค่ไหนก็ตาม ผู้ชายที่มักจะเงียบเสมอแต่ก็ยิ้มได้ดูดีสุดๆอย่าง “ มาร์ค ต้วน ”
เย็นวันหนึ่งที่แบมแบมต้องกลับบ้านเพียงลำพังเพราะ เพื่อนอย่างยูคยอม ต้องรีบกลับบ้านเพราะแม่ไม่สบาย แบมแบมที่พึ่งทำงานที่คณะเสร็จรีบลงจากตึกเพื่อรีบกลับบ้านเพราะตอนนี้มันจะสองทุ่มแล้วเค้าเดินมาตามทางที่มีไฟสลัวเพียงลำพังวันนี้ผู้คนในมหาลัยดูน้อยจนหน้ากลัว แบมแบมที่กอดกระเป๋าตัวเองรีบเดินอย่างเร็วด้วยความกลัวที่บริเวณคณะของเค้ามันช่างวังเวงขนาดซะจนน่าขนลุก แบมแบมที่เดินกำลังเดินไปเรื่อยเพราะอยากกลับบ้านแล้ว ขณะที่เดินมาเรื่อยๆก็ถูกผู้ชายสามสี่คนขวางไว้ซะก่อน
“ น้องแบมแบม คนน่ารักของคณะวิศวะนี่เองทำไมมาเดินคนเดียวหล่ะครับ ” ผู้ชายหนึ่งในสี่คนนั้นพูดกับแบมแบมด้วยรอยยิ้มที่ดูยังไงก็ไม่เป็นมิตรสักนิด แบมแบมที่กำลังกลัวยืนตัวสั่นที่ถูกผู้ชายสี่คนขวางเค้าเอาไว้
“ ผมกำลังรีบจะกลับบ้านครับ ช่วยหลบทางหน่อยได้มั้ยครับ ” แบมแบมพูดตะกุกตะกักกับพวกนั้น
“ ให้พวกพี่ไปส่งดีกว่านะ รับรองว่าปลอดภัยชัวร์ ” หนึ่งในสี่คนนั้นพูดขึ้นก่อนที่พวกที่เหลือจะหัวเราะตาม
“ ไม่เป็นไรครับพี่ ผมกลับเองได้พี่ช่วยหลบให้หน่อยได้มั้ยครับ ” แบมแบมพูดขอคนพวกนั้น
“ แต่พี่อยากไปส่ง ” พวกนั้นไม่ฟังคำพูดของแบมแบมสักนิดกับตรงเข้ามาจับแขนแบมแบมเพื่อลากให้ไปกับพวกมัน
“ พี่ปล่อยผมเถอะครับ ผมขอร้อง ” แบมแบมพยายามพูดขอร้องพวกมันด้วยน้ำตาแห่งความกลัว ขณะที่กำลังฉุดกระชากกันอยู่นั้น ผู้ชายที่กำลังกระชากแบมแบมถูกถีบกระเด็นจากด้านหลัง พวกที่เหลือพากันตกใจกับสิ่งที่เพื่อนมันโดน
“ ใครเสือกว่ะ ” พวกมันตระโกนออกมาเนื่องยังไม่เห็นว่าเพื่อนมันถูกใครถีบ
“ กูเอง ” คนที่ถีบไอ้คนที่กระชากแบมแบมกระเด็นเดินมายืนข้างแบมแบม ไอ้พวกที่เหลือเมื่อเห็นว่าเป็นใครก็พากันตกใจ คนที่ถีบพวกมันคือ มาร์ค ต้วน แห่งวิศวะที่ใครๆก็รู้ดีว่าโหดแค่ไหนแต่ผู้ชายคนนี้กลับชอบอยู่เงียบๆไม่ค่อยยุ่งกับใคร พวกมันมองหน้ากันอย่างสักพักก่อนจะรีบวิ่งหนีไป แบมแบมที่รอดจากเหตุการณ์เมื่อมาอย่างหวุดหวิดนั่งลงร้องไห้อย่างหมดแรง มาร์คเดินไปลงที่ด้านหน้าของแบมแบม
“ กลัวมากมั้ย ” มาร์คถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แบมแบมที่กำลังร้องไห้พยักหน้าให้กับคนตรงหน้า
“ ที่หลังอย่ากลับดึกแบบนี้อีกนะ มันอันตราย ” มาร์คยังคงพูดอย่างอ่อนโยน
“ ครับ ” แบมแบมตอบคนตรงหน้าแต่ยังไม่หยุดร้อง มาร์คโน้มตัวไปกอดคนที่กำลังร้องไห้แล้วเอามือลูบหัวอย่างอ่อนโยน
“ ปลอดภัยแล้วนะ ปลอดภัยแล้ว ” แค่เพียงคำพูดแค่สองคำนั้น แต่มันทำให้หัวใจของแบมแบมรู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาด มาร์คที่ผ่านมาเจอเหตุการณ์พอดีทำให้ช่วยเหลือแบมแบมเอาไว้ได้ เค้าพาแบมแบมไปส่งบ้านจนเรียบร้อยแล้วจึงขับรถออกไป แบมแบมที่เข้ามาในห้องนอนแล้วจับผมตัวเองที่มาร์คลูบเมื่อกี้ด้วยรอยยิ้ม “ ขอบคุณนะครับพี่มาร์ค ”
หลังจากเรื่องเมื่อคืน แบมแบมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ยูคยอมกับพวกพี่แจ็คสันฟัง ตอนแรกแจ็คสันกับยูคยอมจะไปเอาเรื่องคนที่ทำแบมแบมเมื่อคืน แต่แบมแบมบอกว่าไม่เป็นไรแถมยังชื่มชม มาร์ค ให้พวกเค้าซะมากมาย แบมแบมมักจะชอบแอบมองมาร์คเสมอด้วยความสุขใจของเค้า จนยูคยอมสังเกตเห็นและได้ถามอย่างจริงจังซึ่งแบมแบมก็ไม่ปิดบังเพื่อนว่าตัวเอง รักมาร์คไปแล้ว จนยูคยอมเอาเรื่องนี้ไปปรึกษารุ่นพี่ทั้งสอง แจ็คสันกับยองแจที่รู้ว่า แบมแบมชอบมาร์ค ก็พากันหนักใจก่อนจะบอกกับแบมแบมว่า มาร์คมีคนรักอยู่แล้ว แรกๆแบมแบมก็เสียใจอยู่บ้างแต่เมื่อคิดว่า ตัวเองแค่อยากเห็นคนที่ตัวเองรักมีความสุขก็พอ ทำให้แบมแบมพยายามทำตัวเป็นรุ่นน้องที่ดีเสมอมาแม้จะแอบเสียใจบ้างเมื่อต้องเห็นมาร์คกับคนรักของเค้าอย่าง จินยอง หลายปีที่ผ่านมา แบมแบมยังคงแอบรักมาร์คไปเรื่อยๆโดยไม่คิดเข้าไปวุ่นวายอะไรทั้งนั้น จนกระทั้งวันที่มาร์คกับจินยองมีปัญหากัน แบมแบมพยายามใช้ความอดทนในการดูแลมาร์คที่เอาแต่กินเหล้าจนร่างกายซูบผอม แบมแบมยอมให้มาร์คดุด่าเค้าแค่ไหนก็ได้ถ้ามันจะทำให้มาร์คยอมทานข้าว ทุกครั้งที่เห็นมาร์คเสียใจแบมแบมมักจะแอบไปร้องไห้คนเดียวตลอด แต่เมื่อออกมาพบหน้ามาร์ค แบมแบมจะทำเมื่อไม่มีอะไรและยิ้มให้มาร์คทุกครั้ง แบมแบมใช้ความพยายามของตัวเองจนมาร์คยอมให้เค้าได้เข้ามาดูแล แม้มาร์คจะยังคงทำเหมือนไม่สนใจเมื่อเค้ามาหา แต่แค่นั้นสำหรับแบมแบมมันก็ดีมากแล้ว
ยูคยอมที่เห็นแบมแบมกำลังเตรียมอาหารไปให้มาร์คเหมือนเดิมถามเพื่อน
“ ไม่เหนื่อยบ้างเหรอแบมแบม ” ยูคยอมถามเพื่อนตัวเอง
“ ไม่เหนื่อยหรอกยูค แบมแบมเต็มใจทำให้เค้าแค่ได้เห็นว่าพี่เค้ามีความสุขแบมแบมก็หายเหนื่อยแล้ว ” แบมแบมพูดกับเพื่อนด้วยรอยยิ้ม ยูคยอมยิ้มให้เพื่อนตัวเองก่อนทั้งคู่จะเดินไปที่โต๊ะประจำของพวกรุ่นพี่
วันนี้ก็ยังเป็นอีกวันหนึ่งที่ทำให้แบมแบมมีความสุขเพราะตั้งแต่โดนมาร์คขโมยจูบที่บ้านวันนั้น มาร์คทำดีกับแบมแบมมากขึ้น ยิ้มให้คอยถามว่า แบมแบมทานข้าวรึยัง เรียนเหนื่อยมั้ย แค่เพียงสิ่งที่มาร์คทำแค่นี้ก็ทำให้แบมแบมมีความสุขมากแล้ว มาร์คที่กำลังคุยกับแจ็คสันและยองแจเพราะกำลังนั่งรอแบมแบมมาหา
“ มาร์ค ” มาร์คหันไปมองคนที่เรียกเค้า เมื่อหันไปก็เจอกับคนที่เค้าเคยรักมาก “ จินยอง ”
“ จินยอง ” มาร์คเรียกจินยอง อย่างอึ้งๆที่จินยองมาหาเค้า
“ คุยกับเราหน่อยได้มั้ย ” จินยองบอกมาร์คด้วยใบหน้าเศร้าๆ มาร์คหันไปมองเพื่อนทั้งสองก่อนจะหันมามองจินยองอีกครั้ง
“ ครับ ” มาร์คบอกกับจินยองก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปกับจินยอง
แบมแบมที่ยืนมองภาพนั้นอย่างปวดใจ ก้มลงมองกล่องข้าวในมือตัวเองที่เตรียมมาให้มาร์คด้วยความเศร้าใจ
“ ไม่เอาไปให้พี่เค้าเหรอ ” ยูคยอมถามแบมแบม เค้ารู้ดีว่าตอนนี้เพื่อนของเค้ากำลังรู้สึกยังไง
“ พี่มาร์ค เค้าคงไม่ต้องการมันแล้วหล่ะยูค ” แบมแบมพูดกับยูคยอมเหมือนตัวเองไม่เป็นอะไรก่อนจะหันหลังเดินกลับไปทางเดิมที่เดินมา ยูคยอมถอนหายใจกับอาการของเพื่อนก่อนจะเดินตามไป
ทางด้านมาร์คที่ออกมาคุยกับจินยอง มาร์คยืนตรงข้ามจินยองที่กำลังมองเค้าด้วยสีหน้าเศร้าๆ
“ จินยอง มีอะไรกับมาร์ครึเปล่าครับ ” มาร์คเป็นคนเอ่ยทำลายความเงียบ
“ มาร์ค จินยองขอโทษ จินยองรู้แล้วว่าไม่มีใครรักจินยองเท่ามาร์คอีกแล้ว ” จินยองจับมือข้างหนึ่งของมาร์คมากุมไว้ด้วยสองมือของตัวเอง
“ เรากลับมาเริ่มต้นใหม่กันได้มั้ย ให้โอกาสจินยองอีกครั้งนะมาร์ค ” จินยองขอร้องมาร์ค ที่ตอนนี้เงียบไม่พูดอะไรสักคำ ทำเอาจินยองใจเสียที่มาร์คนิ่งใส่ตัวเอง จินยองที่ตอนนี้มีน้ำตาไหลออกมาแล้วมองหน้ามาร์ค มาร์คมองหน้าจินยองที่ร้องไห้ต่อหน้าเค้าก่อนจะเอื้อมมืออีกข้างของตัวเองไปเช็คน้ำตาให้จินยอง
“ อย่าร้องไห้สิครับ มาร์คไม่อยากเห็นน้ำตาของจินยองนะ ” มาร์คพูดกับจินยองอย่างอ่อนโยน
“ มาร์ค เราจะกลับมาเริ่มต้นใหม่กันใช่มั้ย ” จินยองที่กำลังดีใจที่มาร์คไม่ผลักไสตัวเองกอดมาร์คไว้ มาร์คไม่พูดอะไรนอกจากลูบหัวจินยองที่กำลังกอดเค้าเท่านั้น แต่ถ้าจินยองสามารถเห็นสายตาของมาร์คตอนนี้จะรู้ได้ทันทีว่าสายตาของมาร์คตอนนี้มันมีแต่ความเศร้าเท่านั้น
หลังจากที่จินยองมาหามาร์ควันนั้น จินยองมักมาหามาร์คทุกครั้งที่มาร์คเรียนเสร็จเหมือนตอนที่เป็นแฟนกัน แจ็คสันกับยองแจที่แม้จะไม่พอใจนักแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมานอกจะส่งสายตาไม่พอใจให้มาร์คเท่านั้น แบมแบมที่หายไปเลยตั้งแต่วันที่จินยองมา สร้างความแปลกใจให้มาร์คอย่างมาก มาร์คมักมองหาน้องทุกครั้งเมื่อถึงเวลาที่น้องต้องมาหาเค้าประจำ แต่ก็น้องก็ไม่เคยมาหาเค้าอีกเลย จนเพื่อนอย่างแจ็คสันทนไม่ไหวพูดขึ้น
“ จะมองหาทำไม ในเมื่อตัวจริงเค้ามาแล้วใครมันจะมาทนดูให้ปวดใจว่ะ ” แจ็คสันประชดเพื่อนตัวเองที่มองหาใครบ้างคนมาหลายวัน มาร์คที่สะดุดกับคำพูดของแจ็คสัน แม้จะไม่โวยวายแต่สายตาที่ดูหวั่นไหวนั้นก็ทำให้ให้เพื่อนๆอย่างยองแจกับแจ็คสันยิ้มออก
“ ยองแจพวกเราไปที่ลานคณะกันเถอะเห็นว่าวันนี้มีประกวดร้องเพลงไม่ใช่เหรอ ” แจ็คสันพูดกับยองแจ
“ อืม ไปสิว่าจะไปเชียร์แบมแบมสักหน่อย เห็นยูคยอมบอกว่าแข่งด้วย ” ยองแจทำเหมือนคุยกับแจ็คสันแค่สองคน มาร์คทำเหมือนไม่ใส่ใจแต่ก็แอบฟังอย่างตั้งใจตั้งแต่ได้ยินชื่อน้อง แจ็คสันกับยองแจแอบยิ้มให้กันก่อนจะหันมาชวนมาร์ค
“ ไปด้วยกันมั้ยว่ะไอ้มาร์ค ไปให้กำลังใจน้องมันหน่อย ” ยองแจถามเพื่อนตัวเอง มาร์คพยักหน้าให้ยองแจแบบผ่านๆก่อนทั้งหมดจะไปที่ลานคณะที่เค้าใช้จัดงาน ทั้งสามเดินเข้าไปหายูคยอมที่ยืนอยู่
“ ถึงคิวแบมแบมยังยูคยอม ” ยองแจเอ่ยถามน้อง
“ ใกล้แล้วพี่ ” ยูคยอมหันมายิ้มให้พี่ๆก่อนหันกับไปมองที่เวทีต่อ หลังจากที่นักร้องบนเวทีร้องจบก็ถึงคิวแบมแบมที่ขึ้นมาร้อง มาร์คมองตามน้องที่เดินขึ้นมายืนกลางเวที เค้าไม่เจอหน้าน้องมาหลายวันแล้ว ดูน้องเหมือนคนไม่ค่อยสบาย
“ ถึงคิวแบมแบมแล้วพี่ ” ยูคยอมหันมาพูดกับพี่ด้วยรอยยิ้มทันทีที่เห็นเพื่อนตัวเอง
แบมแบมที่กำลังยืนอยู่บนเทวียืนทำสมาธิก่อนจะเริ่มร้องเมื่อทำนองเพลงเริ่มดัง
เหมือนหัวใจไม่เหลือใจ
พูดคําเดียวคือเธอจะไปเท่านั้น
เหมือนง่ายดาย เหมือนหัวใจ
ไม่เคยใช้คําว่ารักด้วยกัน แบมแบมที่กำลังร้องเพลงด้วยสายตาที่เศร้าจนทุกคนที่ฟังเริ่มมองแบมแบม
ฉันทําผิดที่ใด ได้แต่ถามตัวเองอย่างนั้น
ไม่เคยจะไม่รักเธอสักวัน แต่กำลังจะต้องร้องไห้ เมื่อถึงท่อนฮุคน้ำตาของแบมแบมก็ไหลออกมา
อย่าทิ้งกันไปได้ไหม เธอรู้ฉันอยู่ไม่ไหว
โลกคงแตกสลาย นาทีที่ไม่เหลือเธอ
คนที่รักที่สุด คนที่รักเสมอ
หมดชีวิตที่เห็นเมื่อใดก็เป็นของเธอ
มาร์คที่มองน้องตลอดตั้งแต่น้องร้องเพลง เค้ารู้สึกสงสารน้องมากๆที่เห็นน้องร้องไห้ แบมแบมยังคงร้องเพลงต่อไปแม้บ้างครั้งจะมีสะอื้นบางจนร้องไม่ออก
อย่าไปจากตรงนี้ อย่าไปจากคนนี้
ฉันกลัวฉันกลัว พรุ่งนี้จะไม่มีแรงหายใจ
แบมแบมที่ร้องเพลงทั้งๆที่ตอนนี้หัวใจของเค้ามันเจ็บเกินกว่าจะรับไว้แล้ว มองไปด้านหลังจนเจอกับสายตาคู่หนึ่งที่กำลังมองเค้าอยู่เหมือนกัน ก่อนแบมแบมจะร้องท่อนนั้นด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดและมองคนที่ตัวเองรักจนหมดหัวใจ มาร์ค ต้วน
เพราะหัวใจไม่เหลือใคร
เพราะฉันมีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น
ขอร้องเธอ ขอร้องเธอ
สงสารฉันเถอะ อย่าไปจากฉัน (ได้ไหม)
ฉันทําผิดที่ใด ได้แต่ถามตัวเองอย่างนั้น
ไม่เคยจะไม่รักเธอสักวัน แต่กำลังจะต้องร้องไห้
อย่าทิ้งกันไปได้ไหม เธอรู้ฉันอยู่ไม่ไหว
โลกคงแตกสลาย นาทีที่ไม่เหลือเธอ
คนที่รักที่สุด คนที่รักเสมอ
หมดชีวิตที่เห็นเมื่อใดก็เป็นของเธอ
อย่าไปจากตรงนี้ อย่าไปจากคนนี้
ฉันกลัวฉันกลัว พรุ่งนี้
อย่าทิ้งกันไปได้ไหม เธอรู้ฉันอยู่ไม่ไหว
โลกคงแตกสลาย นาทีที่ไม่เหลือเธอ
คนที่รักที่สุด คนที่รักเสมอ
หมดชีวิตที่เห็น ก็มีแค่เธออย่าไปจากตรงนี้ อย่าไปจากคนนี้
ฉันกลัวฉันกลัว พรุ่งนี้จะไม่มีแรงหายใจ
อย่าทิ้งฉันไปได้ไหม
เสียงเพลงจบไปแล้ว คนฟังหลายๆคนถึงกับเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา บางคนก็ตบมือให้แบมแบม อย่างเสียงดัง มาร์คที่กำลังเดินไปหาน้องกับถูกดึงแขนเอาไว้
“ มาร์ค จะไปไหน ” จินยองที่ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่เมื่อไรจับแขนมาร์คเอาไว้ มาร์คจึงหันไปมองน้องที่เวทีอีกครั้งจึงเห็นว่าน้องมองมาที่เค้าด้วยสายตาแห่งความผิดหวัง
แบมแบมที่ทนมองภาพนั้นไม่ไหวเดินลงจากเวทีเพื่อไปให้ไกลจากภาพที่กำลังรบกวนหัวใจเค้าอย่างหนัก แบมแบมเดินร้องไห้มาเรื่อยๆจนมาถึงสระน้ำหลังตึกคณะที่ไม่มีคน แบมแบมเลือกที่จะนั่งกอดเข่าร้องไห้ตรงนั้น เค้าเคยคิดว่าแค่เพียงได้ดูแลคนที่เค้ารักเพียงแค่นั้นก็พอสำหรับเค้าแล้วแต่ความจริงมันใช่เลย หัวใจเค้าเริ่มเห็นแก่ตัวตั้งแต่เห็นมาร์คเลิกกับจินยอง การที่ได้ดูแลใกล้ๆทุกวันแม้จะถูกด่าถูกว่าบ้างแต่เค้ากับมีความสุขที่ได้ทำอะไรเพื่อมาร์คบ้าง ยิ่งนานวันมาร์คเริ่มอ่อนโยนกับเค้ามากขึ้นยิ่งทำให้หัวใจของเค้ามันคิดว่าคงมีสิทธิ์ที่จะได้เป็นคนที่ได้อยู่ข้างๆมาร์คสักวัน จนเมื่อตัวจริงเดินกลับมาเค้าถึงรู้ว่าต่อให้ทำดีแค่ไหนหากเป็นคนที่เค้าไม่รักทำดีให้ตายก็เป็นได้เพียงคนอื่น แบมแบมปล่อยให้ตัวเองได้ปลอดปล่อยความทุกข์ใจที่กัดกินหัวใจตัวเองมานาน กับการที่แอบรักผู้ชายที่มีเจ้าของแล้วอย่าง มาร์ค ต้วน
“ ทำไมพี่ถึงรักผมไม่ได้ครับ ทำไมถึงเป็นผมไม่ได้ ทำไมครับ ” แบมแบมนั่งกอดเข่าร้องไห้พูดคำนี้ซ้ำๆ ด้วยความเสียใจ
“ แบมแบม ” มาร์คที่ตามหาน้องจนมาเจอน้องนั่งร้องไห้อยู่จึงเรียกน้อง แบมแบมที่ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อตัวเองจึงหันหน้ามามองจนเจอกับคนที่เรียกเค้า
“ พี่มาร์ค พี่จินยอง ” แบมแบมตกใจที่เห็นมาร์คกับจินยอง
“ มาร์คพาจินยองมาที่นี่ทำไม ” จินยองที่โดนมาร์คพามาด้วยถามด้วยความสงสัย
“ จินยองครับ มาร์คอยากจะพูดเรื่องของพวกเราครับ ” มาร์คบอกพร้อมมองหน้าจินยอง
“ เรื่องของพวกเรา เรื่องของจินยองกับมาร์คเหรอครับ ” จินยองที่ยังไม่เข้าใจถามมาร์ค
“ ไม่ใช่แค่มาร์คกับจินยองครับ ยังมีแบมแบมอีกคนด้วยครับ ” มาร์คบอกกับจินยองก่อนจะหันไปมองน้องที่นั่งร้องไห้อยู่ จินยองหันไปมองแบมแบม ส่วนแบมแบมก็มองทั้งคู่เมื่อกัน
“ น้องเค้าเกี่ยวอะไรด้วยเหรอมาร์ค ” จินยองถามมาร์ค
“ เกี่ยวครับ น้องเค้าคือคนที่ดูแลมาร์คตอนที่จินยองทิ้งมาร์คไป ” มาร์คบอกกับจินยองก่อนจะเดินไปดึงมือน้องให้เดินมายืนข้างตัวเอง
“ หมายความว่ายังไงมาร์ค ” จินยองถามมาร์คด้วยอารมณ์ที่เริ่มสูงขึ้น
“ แบมแบมคือคนที่ดูแลมาร์ค ตอนที่มาร์คไม่เหลือใครเค้าอดทนทุกอย่างแม้มาร์คจะทำเลวกับเค้าแค่ไหน เค้าทำทุกอย่างให้มาร์คอย่างจริงใจมาตลอดเค้ามีแต่ความรักดีๆให้มาร์ค แต่เป็นมาร์คเองที่ไม่เคยทำอะไรเพื่อเค้าเลยสักครั้ง จินยองครับ มาร์คปล่อยเค้าไปไม่ได้ มาร์คทนเห็นเค้าเสียใจเพราะมาร์คไม่ได้จริงๆ ” มาร์คอธิบายกับจินยองพร้อมจับมือน้องไว้แน่น
แบมแบมที่ไม่ทันตั้งตัวกับคำพูดของมาร์ค มองหน้ามาร์คด้วยความแปลกใจ
“ มาร์ค หมายความว่า มาร์คจะเลือกเค้าใช่มั้ย ” จินยองถามมาร์คอย่างรอคำตอบ
“ ครับ ถึงวันนี้มาร์คจะพูดได้ไม่เต็มปากว่าสิ่งที่มาร์ครู้สึกกับน้องเค้ามันคือความรักรึเปล่าแต่มาร์คมั่นใจว่า แค่เค้าอยู่กับมาร์ค มาร์คก็คงจะมีความสุขมากที่สุดแล้วครับ ” มาร์คบอกกับจินยองแล้วจึงหันไปยิ้มกับน้อง แบมแบมมองมาร์คด้วยความซึ่งใจ
“ จินยอง เป็นคนทำลายสิ่งที่ดีที่สุดด้วยมือตัวเองใช่มั้ย ถ้าวันนั้นจินยองไม่ทิ้งมาร์ค วันนี้จินยองคงจะไม่เสียมาร์คไปใช่มั้ย ” จินยองพูดออกมาด้วยน้ำตา
“ จินยองไม่ได้เสียมาร์คไปไหนนะครับ มาร์คยังคงมีความรู้สึกดีๆกับจินยองเสมอถึงวันนี้สถานะของเราสองคนจะเปลี่ยนไป แต่มาร์คจะยังเป็นเพื่อนที่หวังกับจินยองเสมอไปนะครับ ” มาร์คปล่อยมือจากน้องเดินมาโอบกอดจินยองเพื่อปลอบใจ จินยองกอดมาร์คร้องไห้ แบมแบมยืนมองทั้งคู่
“ ขอบคุณนะมาร์ค ขอบคุณที่ยังเป็นคนดีของจินยองเสมอแม้วันนี้เราทั้งคนจะไม่ใช่คนรักกันแล้ว จินยองขอโทษที่ทำแย่กับมาร์คแบบนั้น ขอโทษนะ ” จินยองขอโทษมาร์ค
“ ไม่เป็นไรครับเป็นมาร์คมากว่าที่ต้องขอบคุณจินยองที่ทำให้มาร์คได้เจอกับสิ่งที่ดีมี่สุด ” มาร์คบอกกับจินยอง ก่อนทั้งคู่จะหัวเราะด้วยกัน
“ จินยองครับ ” จินยองที่อยู่ในอ้อมกอดมาร์คหันไปมองคนที่เรียกตัวเอง
“ พี่แจบอม ” จินยองเมื่อเห็นว่าเป็นใครก็หันไปมองมาร์ค
“ เค้ามาง้อแล้ว ไปเถอะ ” มาร์คคลายอ้อมกอดตัวเองก่อนจะบอกให้จินยองไปหาแจบอม
“ มาร์ค รู้ด้วยแล้วเหรอ ” จินยองถามมาร์คอย่างแปลกใจ
“ ครับ มาร์ครู้แล้วว่า แจบอมกับจินยองรักกัน แจบอมเค้ามาบอกกับมาร์คหมดแล้วครับ ” มาร์คที่รู้ความจริงจากแจบอมที่มาขอโทษตัวเองพร้อมทั้งเล่าเรื่องทุกอย่างให้เค้าฟังบอกกับจินยอง
“ แล้วมาร์คไม่โกรธพวกเราเหรอ ” จินยองถามาร์ค
“ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้อาจจะโกรธ แต่ตอนนี้มาร์คมีแบมแบมที่คอยเป็นห่วงอยู่ข้างๆแล้วเลยไม่รู้สึกโกรธอะไรทั้งนั้นครับ ” มาร์คยังคงยิ้มให้จินยอง
“ มาร์ค ” จินยองยิ่งรู้สึกผิดกับมาร์ค
“ คุยกันดีๆนะครับจินยอง แจบอมเค้ารักจินยองมากเหมือนที่มาร์คเคยรักจินยอง มาร์คเชื่อว่าเค้าจะทำให้จินยองมีความสุขมากว่ามาร์คแน่นอนครับ ” มาร์คบอกกับจินยองและแจบอมอย่างจริงใจ
“ พี่ขอโทษนะครับที่ทำให้จินยองเสียใจต่อไปนี้พี่จะดูแลจินยองให้ดีที่สุดครับ ” แจบอมเดินมาจับมือคนรักของตัวเอง เพราะเค้ากับจินยองมีปัญหากันทำให้จินยองน้อยใจแล้วเลือกที่จะกลับมาหามาร์ค จินยองยิ้มให้คนรักด้วยน้ำตาก่อนจะกอดเอาไว้แน่น
มาร์คยืนมองทั้งคู่ด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปหาแบมแบมที่ยืนงงกับเรื่องทั้งหมด
“ เป็นอะไรครับ ทำไมทำหน้าแบบนั้น ” มาร์คถามน้อง
“ พี่มาร์คไม่เสียใจเหรอครับที่พี่จินยองเค้ามีคนอื่น ” แบมแบมถามมาร์คบ้าง
“ ไม่ครับ เห็นเค้ามีความสุขเราต้องยินดีกับเค้าไม่ใช่เหรอครับ ” มาร์คยิ้มให้น้อง
“ แต่พี่มาร์ครักพี่จินยองมากนะครับ ” แบมแบมยังคงพูดต่อ
“ แบมแบมเป็นคนสอนพี่เองไม่ใช่เหรอครับ แค่เราสามารถทำอะไรก็ตามที่มันจะทำให้คนที่เรารักยิ้มได้และมีความสุข ถึงสิ่งนั้นอาจจะทำให้เราเสียใจบ้างแต่มันก็คุ้มค่าที่เราจะทำเพื่อเค้าใช่มั้ยครับ ” มาร์คอธิบายให้น้องฟังด้วยรอยยิ้ม
“ พี่มาร์ค ” แบมแบมมองมาร์คด้วยความซึ่งใจ
“ แบมแบมครับ ถึงวันนี้พี่อาจจะไม่ได้รักแบมแบมที่สุด แต่หลังจากนี้ไปพี่จะใช้หัวใจพี่เพื่อแบมแบมเท่านั้น รอพี่หน่อยนะครับ ” มาร์คจับมือน้องเอาไว้
“ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน แบมแบมก็รอได้ครับขอแค่พี่มาร์คอย่าผลักไสไล่ส่งแบมแบมเท่านั้น ” แบมแบมบอกกับมาร์ค มาร์คดึงน้องมากอดอีกครั้ง
“ ไม่มีวันนั้นแน่นอนครับ พี่สัญญา ”
จบแท้แน่นอนแล้ว55555 คิดเหรอว่าป้าจะให้น้องแบมอกหักไม่มีทาง สำหรับป้าตอนจบต้องสมหวังเท่านั้น ป้าไม่ชอบมาม่าจ๊ะ
แนะนำสักนิดถ้าอยากอินจนบ่อน้ำตาแตกควรฟังเพลง ขอร้อง เวอร์ชั่น กัปตัน love sick แล้วคุณจะรู้ว่าน้องเจ็บแค่ไหน
ความคิดเห็น