[Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตใหม่

หลังจากที่คุณครูฮันนาบอกเรื่องคนที่จะมารับเค้าทั้งสองไปอุปการะถัดจากวันนั้นอีกสองวันต่อมาก็มีคนมารับพวกเค้า “ แบมแบม นี่คุณอิม แจบอม คนที่จะมารับเธอทั้งสองคนนะ ”  แบมแบมกับ ยูคยอมก้มหัวทักทายคนที่คุณครูแนะนำว่าจะมารับพวกตน  ชายหนุ่มผมสีเทา หน้าตาจัดว่าดูดียืนยิ้มให้พวกตน “ สวัสดีครับผมชื่อ แบมแบม ส่วนนี่น้องชายผมชื่อยูคยอม ” แบมแบมกล่าวแนะนำตัวเองและน้องชายให้ชายหนุ่มข้างหน้ารู้จัก “ สวัสดีครับผม อิม แจบอม ครับ ” แจบอมแนะนำตัวเองพร้อมทั้งอธิบายให้แบมแบมและยูคยอมรู้ว่าตนมารับตามคำสั่งของเจ้านายตนเอง หลังจากจัดการเอกสารต่างๆในการอุปการะเสร็จแจบอมจึงบอกให้แบมแบมและยูคยอมไปเก็บของเพื่อเดินทางไปบ้านหลังใหม่ที่แบมแบมต้องอาศัยตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป “ คุณครูครับ ถึงแบมกับน้องจะอยู่ที่นี่ได้ไม่นานแต่ก็ขอบคุณคุณครูมากครับที่ดูแลพวกเรามาตลอด ” แบมแบมขอบคุณพร้อมกอดคุณครูที่ดูแลพวกตน “ ตั้งแต่วันนี้ไปพวกเธอทั้งสองจะมีชีวิตใหม่ที่ดีครูขอให้พวกเธอมีความสุขมากๆนะ ” คุณครูฮันนากล่าวอวยพรให้ทั้งคู่ แบมแบมกับยูคยอมเดินไปขึ้นรถที่มีแจบอม รออยู่ รถค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทั้งสองพี่น้องหันมามองข้างหลังเป็นครั้งสุดท้ายแบมแบมจับมือน้องชายมากุมไว้แน่นเพื่อให้น้องรู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแบมแบมจะอยู่ข้างๆน้องเสมอ

รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวมาจอดที่หน้าตึกหลังหนึ่ง “ ที่นี่คือคอนโดที่นายท่านให้คุณทั้งสองมาอยู่ครับ ” แจบอมพูดเพียงเท่านั้นแล้วก้าวลงจากรถไป แบมแบมกับยูคยอมรีบเปิดประตูออกมายืนข้างรถแจบอมเดินนำทั้งคู่ให้เข้าไปในตึกพร้อมพาขึ้นลิฟต์มายังห้องพักที่เตรียมไว้ “ ที่นี่คือห้องพักของพวกคุณ ส่วนนี่คุณอึนจาเป็นแม่บ้านที่จะมาคอยดูแลพวกคุณ ” แจบอมอธิบายให้แบมแบมฟังหลังจากเข้ามาในห้องพักสุดหรูพร้อมกับมีผู้หญิงท่าทางมีอายุยืนยิ้มมองมาที่พวกตน “ สวัสดีครับคุณอึนจา ” เด็กทั้งสองกล่าวทักทายคุณป้าแม่บ้าน “ เรียกดิฉันว่า ป้าอึนจาเถอะค่ะ ” คุณแม่บ้านยิ้มให้เด็กทั้งสองที่เธอเห็นครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตา หลังจากนั้นคุณแม่บ้านจึงสั่งให้เด็กรับใช้นำกระเป๋าของทั้งคู่ไปเก็บในห้องที่เตรียมไว้ให้ แบมแบมกับยูคยอมที่ยังยืนอยู่ที่ห้องรับแขกเพราะยังวางตัวไม่ถูกว่าจะต้องทำยังไง แจบอมที่เห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้วกำลังจะขอตัวกลับ “ ขอโทษครับคุณแจบอม แบมแบมขอถามอะไรคุณหน่อยได้มั้ยครับ ” แบมแบมที่เห็นว่าแจบอมกำลังจะกลับรีบถามออกไป “ คุณจะถามอะไรก็ถามมาเถอะครับ ” แจบอมตอบแบมแบมออกไปเมื่อเห็นว่าเด็กน้อยคงมีเรื่องที่อยากรู้จริงๆ “ คือแบมแบมอยากรู้ว่าท่านที่รับอุปการะแบมแบมกับน้องคือใครครับ ” แบมแบมตัดสินใจถามสิ่งที่ตัวเองอยากรู้ “ ท่านชื่อ ต้วน เรียกท่านว่า ท่านต้วนก็พอครับ เมื่อถึงเวลาคุณก็จะได้รู้จักท่านเอง แล้วก็ผมจัดการเรื่องโรงเรียนใหม่ให้คุณทั้งสองคนแล้วหลังจากนี้อีกหนึ่งอาทิตย์คุณทั้งสองก็ไปรายงานตัวที่โรงเรียนได้เลยครับ และถ้าคุณอยากได้อะไรบอกคุณแม่บ้านได้เลยครับเธอจะจัดการให้เอง ” เมื่อตอบคำถามเสร็จแจบอมก็ออกจากห้องไป แบมแบมที่ได้รับคำตอบจากแจบอมแม้จะยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผู้ปกครองคนใหม่ของตนมากนักแต่ก็รู้สึกดีใจที่ได้รู้จักชื่อของเค้าคนนนั้น “ ขอบคุณนะครับท่านต้วน ”

ณ ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง

    มาร์ค ต้วน หนุ่มหล่อที่หมายปองของสาวๆกำลังนั่งดื่มเหล้าในห้องวีไอพีสำหรับแขกพิเศษโดยเฉพาะ มาร์คนั่งดื่มคนเดียวมาได้สักพักแจบอมก็เข้ามา“ เรื่องที่ท่านสั่งเรียบร้อยหมดแล้วครับ”

มาร์คที่ฟังแจบอมจึงพูดขึ้น “ ขอบใจนายมากแล้วก็หมดเวลางานแล้วแจบอม แกนั่งมานั่งดื่มกับฉันได้แล้ว ” มาร์คพูดจบแจบอมก็ลงมานั่งข้างเพื่อนของตน แจบอมกับมาร์คทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกันแจบอมที่บ้านมีปัญหาก็ได้มาร์คช่วยมาตลอดจนมาร์คเข้ามารับช่วงบริษัทต่อจากบิดา แจบอมจึงเข้ามาเป็นเลขาดูแลมาร์คเช่นกัน เมื่อถึงเวลาทำงานแจบอมจะทำงานเลขาอย่างดีเยี่ยมแต่ หลังเลิกงานทั้งคู่ก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม “ เมื่อไรแกจะเลิกคิดมากสักที มาร์ค ” แจบอมตัดสินใจถามมาร์คออกไปเพราะรู้ว่าเพื่อนของตนกำลังทุกข์ใจ “ ฉันก็ไม่รู้ว่ะ มันยังรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนั้น ฉันไม่รู้ว่าจะชดใช้ให้พวกเค้ายังไงหมดที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ ” มาร์คบอกแจบอมด้วยใบหน้าที่รู้สึกผิดจริงๆ “ แกทำดีที่สุดแล้วมาร์ค อีกอย่างมันคืออุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้มันเกิดสักหน่อยแล้วที่แกทำให้พวกเค้าก็ถือว่ามากพอแล้วนะ ” แจบอมจับไหล่มาร์คพร้อมพูดปลอบใจเพื่อนทั้งคู่ยังคงนั่งดื่มกันต่อไปจนโทรศัพท์ของมาร์คดังขึ้น “ ว่าไง ฉันอยู่ที่เดิม โอเคเดี๋ยวเจอกัน ”  หลังจากวางสายมาร์คจึงหันมาพูดกับแจบอมที่นั่งดื่มอยู่ “ เดี๋ยวมันจะตามมา ” ผ่านไปสักพักประตูห้องวีไอพีก็เปิดออกพร้อมหนุ่มหล่อหน้าตาดีเดินเข้ามาในห้อง “ ว่าไงครับคุณเพื่อนทั้งสองมาดื่มไม่คิดจะชวนกันเลยนะครับ ” หนุ่มหล่อมาดทะเล้นพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ที่ว่างอยู่ “ แล้วนายแบบชื่อดังของประเทศนี่เค้ามีเวลาว่างให้เพื่อนชวนได้ด้วยเหรอครับ ” แจบอมพูดแซวพร้อมส่งแก้วเหล้าให้ “ พวกแกเลิกประชดกันเถอะฉันรำคาญ ” มาร์คพูดขึ้นเมื่อเห็นว่ามันคงประชดกันไม่เลิก “ แจ็คสัน วันนี้แกว่างมาดื่มกับพวกฉันได้ไงเด็กๆแกหายไปไหนหมดหล่ะ ” มาร์คถามหนุ่มหล่อผู้มาใหม่ เค้าก็คือ แจ็คสัน หวัง นายแบบชื่อดังเชื้อสายจีน หนุ่มหล่อ เพลย์บอยตัวพ่อของวงการ “ เบื่อแล้วว่ะ มีแต่พวกของเล่นข้ามคืนทั้งนั้น ”  แจ็คสันตอบมาร์ค พวกเค้าสามคนมักหาความสุขกับพวกผู้หญิงที่พร้อมจะเข้ามาหาพวกเค้าเสมอที่พวกเค้าต้องการแต่ก็ไม่มีใครสักคนที่ทำให้พวกเค้าหยุดได้นอกจากให้เป็นแค่ความสัมพันธ์ชั่วคราว หลังจากนั้นทั้งสามก็นั่งดื่มนั่งคุยตามประสาเพื่อนสนิทกันไปจนกลับ……..

ป้าแก่ขอย้ำอีกครั้งนะค่ะ เม้นบ้างไรบ้าง ยิ่งเม้นเยอะยิ่งมีแรงแต่งนะจ๊ะเด็กๆๆๆๆๆๆๆๆ