[Fic gintama ] GetOut! อย่ามาเกาะแกะนะ(Kamui x Oc)

ลำดับตอนที่ #2 : INTRO...

{ประเทศอังกฤษ}

ณ บ้านหลังหนึ่ง เวลา21:30 น.

“นี่! รายงานของฉันที่แกยืมไปลอกอ่ะ เมื่อไหร่จะคืน” ปรากฏร่างของหญิงสาววัยรุ่นที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เธอคือเฌอลีน นักศึกษาสาวปี1สุดฮ็อต ที่พึ่งจะได้ตำแหน่งดาวคณะมาเมื่อไม่กี่วันก่อน เจ้าของเส้นผมสีดำขลับนั่งอยู่หน้าแลปท็อปของตน ใบหน้าหวานฉายแววหงุดหงิด เมื่อได้ฟังคำตอบจากปลายสาย “อะไรนะ! ทำหายหรอ!..รู้หรือเปล่าว่ากว่าจะทำเสร็จมันใช้เวลาขนาดไหนน่ะ—โอ๊ย..จะบ้าตาย” เฌอลีนกดตัดสายคู่สนทนาด้วยความโมโห 

“บ้าบอจริงๆ” เธอบ่นพึมพำและโยนมือถือไปที่เตียงนอน ก่อนจะหันกลับมาสนใจหน้าจอคอมที่เปิดอินสตาแกรมค้างไว้อยู่ ‘น่าเบื่อชะมัด..กลับไปดูกินทามะอีกรอบดีมั้ยเนี่ย’ เมื่อหลายวันก่อนเธอพึ่งจะดูอนิเมะที่เพื่อนแนะนำให้จบไป รวมๆแล้วก็สนุกก็ดีเหมือนกัน “หืม? นี่อะไรอ่ะ” นัยน์ตากลมโตเพ่งมองไปยังเว็บปริศนาที่จู่ๆก็โผล่ขึ้นมา..ตอนแรกเฌอลีนตั้งใจจะกดปิดแล้ว แต่ข้อความตัวใหญ่ๆบนหน้าเว็บมันทำให้เธอสนใจอยู่ไม่น้อย  

คุณต้องการเกิดใหม่หรือไม่? 

ต้องการ           ไม่ต้องการ   

ดูเหมือนว่ามันจะเป็นแบบทดสอบ หญิงสาวจับปลายคางอย่างครุ่นคิด “เอาเถอะ น่าจะพอแก้เบื่อได้ล่ะนะ” พูดกับตัวเองก่อนจะกดคลิกเข้าไป  

คุณต้องการเกิดใหม่หรือไม่? 

ต้องการ           ไม่ต้องการ  

 พอเข้าไปแล้ว มันก็ขึ้นหน้าใหม่มา ซึ่งก็เป็นแบบทดสอบอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย เฌอลีนขยับนั่งหลังตรง แล้วก็กวาดสายตาอ่านตั้งแต่ข้อแรก  

คุณต้องการเกิดใหม่ในโลก_______ ที่มีชื่อว่า_____

"อืม...ถ้าเกิดใหม่ได้จะเลือกเกิดที่โลกไหนงั้นหรอ... เอาเป็นอนิเมะที่พึ่งดูไปละกัน"

คุณต้องการเกิดใหม่ในโลกอนิเมะ ที่มีชื่อว่ากินทามะ

จากนั้นเฌอลีนก็ทำแบบทดสอบต่อไปเรื่อยๆอย่างเพลิดเพลิน เพราะเธอเองก็เริ่มสนุกกับการเลือกคำตอบที่สามารถคิดได้เอง จนกระทั่งมาถึงข้อสุดท้าย...

คุณต้องการสร้างตัวละครหรือไม่?

แน่นอน   ไม่เอา

"โห..มีสร้างตัวละครด้วย อย่างกับเกมแต่งตัวแหน่ะ" ไม่ต้องคิดอะไรมาก เฌอลีนกดไปที่'แน่นอน'ทันที จากนั้นก็เริ่มปรับแต่งตัวละครซึ่งก็ใช้เวลาไปนานพอสมควร จนกระทั่งได้รูปลักษณ์เป็นที่น่าพอใจแล้ว เด็กสาวก็เลื่อนเมาส์ไปกดคลิกตรงปุ่มอันใหญ่ตรงด้านล่างสุด 'ปรับแต่งเสร็จสิ้น' "เสร็จแล้วหรอ นึกว่าจะมีอะไรซะอีก" หญิงสาวบ่นออกมา เมื่อหน้าเว็บกลายเป็นสีดำสนิท และมีตัวอักษรสีแดงเขียนว่า 'Congratulations' เธอถอนหายใจออกมาและลุกออกจากเก้าอี้เพื่อจะไปทานข้าวเย็น แต่ทว่า...

"อ..อึก! แค่กๆๆ" เจ้าของเรือนผมสีดำเริ่มเอามือกุมคอและไอออกมาอย่างหนัก ใบหน้าหวานซีดเผือดจนเกือบม่วงเหมือนกับคนที่ขาดอากาศหายใจ 'ห..หายใจไม่ออก' ตึก! ร่างบางเซไปมาจนชนโต๊ะระเนระนาด เพราะทัศนีย์ภาพที่มืดและพร่าเบลอไปหมด "ช..ช่วยด้ว...ย" เฌอลีนพยายามส่งเสียงขอความช่วยเหลือ แต่ด้วยความเจ็บแสบด้านในลำคอ ทำให้เสียงของเธอไม่สามารถเปล่งออกมาได้ ความเจ็บปวดเริ่มลามมาถึงบริเวณอก และทวีคูณมากขึ้นเรื่อยๆ

สุดท้ายเฌอลีนก็ทนความเจ็บปวดไม่ไหว ร่างบางทรุดลงไปกองกับพื้นพร้อมกับหัวใจที่หยุดเต้นลง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

{เฌอลีน Part}

“โอยย ปวดหัวชะมัด เราฝันงั้นหร--” ฉันหยุดชะงักไปในทันที เมื่อพบว่ารอบตัวของฉันตอนนี้มันมืดไปหมด เมื่อกี้เราตายหรอ ทำไมจู่ๆถึงตายได้ล่ะ แปลกชะมัด.. “หรือเป็นเพราะแบบทดสอบนั่น” ต้องใช่แน่ๆ ฉันมั่นใจว่าตัวเองสุขภาพดีไม่ได้เจ็บป่วยอะไรทั้งนั้น แต่พอทำแบบทดสอบบ้าๆนั่นแล้ว ฉันกลับหัวใจหยุดเต้นไปเฉยๆ “ให้ตายเถอะ! แล้วที่นี่มันที่ไหนกัน” ฉันเริ่มบ่นออกมาและเดินสำรวจ แต่ว่า...มันมืดไปหมดจริงๆแฮะ มองไม่เห็นแม้กระทั่งมือตัวเองเลย และเพราะแบบนั้นฉันจึงต้องค่อยๆเดินอย่างระมัดระวัง เพราะบางทีอาจจะเจออะไรบางอย่างที่มันอันตรายก็ได้

“หือ? นั่นอะไรน่ะ” ฉันเริ่มสังเกตุเห็นแสงสว่างสีขาว นั่นทำให้ฉันต้องรีบก้าวเท้าให้เร็วขึ้น พอเดินไปถึง ฉันก็พบกับแถบ Loading.... และตัวอักษรสีขาวสว่างเขียนว่า <กำลังดำเนินการถ่ายโอน> ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรมันดลใจให้ฉันยืนจ้องแถบสีขาวนั่น จนกระทั่งมันโหลดจนเต็มหลอด ก็เกิดแสงสว่างจ้าสีขาวออกมาจนฉันต้องหลับตาลง พร้อมกับเสียงพูดของใครบางคนที่ดังเข้ามาในหัว

"กำลังทำการสุ่มของขวัญปริศนา....."

"ยินดีด้วย!"

"คุณได้รับพรเพิ่มอีก1ข้อเป็นกรณีพิเศษ"

"นั่นก็คือ....."

 ★★★★★★★★★★★★★★

1คอมเม้น=∞กำลังใจ

SQW

Select AllCopy To Clipboard