คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Plan 1 [Re-Write]
‘
เตรียมพบกับคอนเสิร์ตเต็มรูปแบบของ ซุปเปอร์หนุ่มสุดฮอตของเกาหลี
ชเว ชีวอน ผู้ที่จะมาขย้ำหัวใจของทุกๆคน
ในวัน 2x/xx/20xx
เวลา 18.00 น.
ระวังหัวใจของคุณไว้ให้ดี’
เสียงบรรยายจากทีวีแอลซีดีขนาดใหญ่ที่อยู่ในห้องนั่งเล่น พลางฉายภาพของซุปเปอร์สตาร์หนุ่มสุดฮอตของเกาหลี ในอิริยาบถต่างกัน โดยมีหญิงสาวร่างอวบน่าตาน่ารักนั่งดูอย่างตั้งใจ
“กรี๊ดดดดดดดด...หล่ออะไรอย่างนี้นะ แค่เห็นในทีวีใจก็ละลายแล้ว โครตหล่อเลยอ่ะ ไม่ได้ๆมัวแต่กรี๊ดไม่ได้ต้องรีบไปซื้อบัตรแล้วไม่งั้นคงอดเจอที่รักของฉันแน่ๆ”หญิงสาวร่างอวบกรี๊ดเสยงดังลั่นบ้านก่อนจะพูดกับตัวเองแล้วรีบวิ่งขึ้นห้องตนเองไปเข้าอินเทอร์เน็ตเพื่อจองบัตรคอนเสิร์ต
เสียงกรี๊ดลั่นบ้านของหญิงสาวร่างอวบทำให้คนที่นั่งอยู่ด้วยกันต้องรีบเอามือปิดหูเพื่อไม่ให้ตัวเองหูหนวกก่อนวัยอันควรทันที
“คุณหนูครับ เกิดอะไรขึ้นครับ”บอดี้การ์ดที่อยู่รอบบ้านรีบวิ่งกรูกันเข้ามาในห้องนั่งเล่นเมื่อได้ยินเสียงกรี๊ด ก่อนจะรีบถามร่างบางที่นั่งอยู่บนโซฟาพลางสอดส่ายสายตาว่ามีอะไรเกิดเหตุอันตรายขึ้นหรือป่าว
“ยัยซันนี่ไม่เป็นอะไรหรอก มันแค่คลั่งน่ะ ไปทำงานกันต่อเถอะ”ร่างบางตอบออกไปโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือที่อ่านอยู่ก่อนจะเอ่ยไล่บอดี้การ์ดทั้งหมดออกไป บอดี้การ์ดเข้าใจคำพูดของร่างบางแล้วโค้งให้ร่างบางก่อนจะเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป พลางถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ไม่มีอันตรายเกิดขึ้นกับคุณหนูทั้งสองคน
ซันนี่กำลังนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เข้าอินเทอร์เน็ตเปิดเว็บไซต์ที่เปิดให้จองบัตรคอนเสิร์ต ก่อนจะคลิกจองบัตรคอนเสิร์ตไว้สองบัตร ให้ตนเองกับพี่ชายตนเองทั้งที่รู้ว่าพี่ตนเองคงไม่ยอมไปแน่ๆ
“พี่ฮยอกจ๋า...ไปคอนเสิร์ตชีวอนเป็นเพื่อนน้องหน่อยสินะ ^0^” รุ่งเช้าซันนี่รีบวิ่งลงมาห้องโถงข้างล่างที่มีพี่ชายตนเองนั่นคือฮยอกแจนั่งอยู่ก่อนจะเข้าไปนั่งข้างๆแล้วเกาะแขนพลางส่งสายตาออดอ้อนอย่างน่ารักให้กับพี่ชายตนเอง
“พี่มีงานต้องทำ คงไม่ว่างไปกับแกหรอก”ฮยอกแจตอบปฏิเสธ
“พี่ต้องห่วงเรื่องโรงแรมหรอก เพราะฉันให้เลขาของพี่จัดการให้แล้วเท่ากับอาทิตย์นี้พี่ว่างไปคอนเสิร์ตกับฉันได้”ซันนี่รู้ว่าพี่ของตนเองต้องไม่ยอมไปคอนเสิร์ตกับตนเองจึงได้เตรียมแผนไว้เรียบร้อยแล้ว
“ซุนคยู...แกให้เลขาจัดการงานแทนฉันเพื่อให้ฉันไปคอนเสิร์ตบ้าๆบอๆของแกนี่นะ”ฮยอกแจเรียกชื่อจริงซันนี่ด้วยความโกรธก่อนจะส่งสายตาเย็นๆไปให้ซันนี่
ได้ยินผู้เป็นพี่เรียกชื่อจริงของตนเองพร้อมกับสายตาเย็นๆที่ส่งมาให้ตนเอง จึงรู้ว่าพี่ชายเริ่มโกรธแล้วเพราะพี่ชายตนเองเห็นงานสำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น แต่ก็พยายามทำใจดีสู้ไก่โหด โดยการอ้อนต่อไปแต่ก็ได้เตรียมแผนสำรองไว้แล้วโดยมั่นใจว่าแผนนี้ต้องสำเร็จแน่ๆ
“นะพี่ฮยอกจี้ ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะฉันไม่อยากไปคนเดียวอ่ะ ยังไงฉันก็เคลียร์งานให้พี่ว่างทั้งอาทิตย์แล้ว ไปกับฉันเถอะนะ”
“ยังไงพี่ก็ไม่...”
“ฮยอกต้องไปเป็นเพื่อนน้อง นี่คือคำสั่ง”
ผู้เป็นพี่กำลังจะปฏิเสธอีกครั้ง แต่เสียงมีอำนาจแบบผู้นำ ก็ขัดขึ้นเสียก่อนพร้อมกับชายมีอายุแต่ยังดูสง่าและมีอำนาจเดินลงมาจากบันไดมาหาทั้งสองคนที่นั่งอยู่
“พ่อ...”ซันนี่เรียกชายหนุ่มมีอายุซึ่งเป็นพ่อของทั้งสองนั่นเอง
ผู้เป็นพ่อหันมาขยิบตาให้กับซันนี่อย่างรู้กันเพราะลูกคนเล็กได้ขอให้ช่วยตั้งแต่เมื่อวานแล้วและตนเองอยากให้ลูกคนโตได้พักจากงานบ้าง ก่อนจะหันไปพูดกับฮยอแจที่เป็นลูกคนโตของตนเองด้วยน้ำเสียงเชิงออกคำสั่ง
“แกจะต้องไปกับน้อง”
“แต่งาน...”
“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นเพราะงานของแกซันนี่ก็บอกไปแล้วไมใช่หรือไงว่าให้เลขาจัดการให้หมดแล้ว ยังไงแกก็ต้องไป”
ฮยอกแจพยายามอ้างเรื่องงานเพราะไม่อยากไป แต่ผู้เป็นพ่อก็ขัดอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดกว่าเดิม
“ฮะไปก็ได้”ฮยนอกแจตอบผู้เป็นพ่ออย่างไม่เต็มใจก่อนจะเดินขึ้นห้องตนเองไป
“เย่ๆๆๆ ในที่สุดพี่ฮยอกก็ยอมไปขอบคุณพ่อมากนะคะ”ซันนี่ได้ยินดังนั้นจึงร้องออกมาอย่างดีใจพร้อมกับข้าไปกอดผู้เป็นพ่อแล้วเอ่ยขอบคุณ
“อืม พ่อก็อยากให้ฮยอกได้พักบ้าง”ผู้เป็นพ่อลูบหัวลูกคนเล็กอย่างเอ็นดู พร้อมเอ่ยอย่างห่วงใยให้กับลูกคนโตของตนเอง
ห้องนอนฮยอกแจ...
ฮยอกแจกำลังนั่งอ่านหนังสือบนเตียงนอนไปเรื่อยๆจนตนเองเริ่มรู้สึกเบื่อจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเลขาส่วนตัวของตนเอง
(“สวัสดีค่ะบริษัท ลี โฮเตล กรุ๊ป ค่ะ”) รอสายไม่นานเสียงจากปลายสายก็ดังขึ้น
“ยูมีฉันเอง”ฮยอกแจเอ่ยกับปลายสาย
(“คุณหนู มีอะไรหรือปล่าวคะ”) ปลายสายได้ยินเสียงก็รู้ได้ทันทีเลยว่าใครเป็นคนโทรมา
“อืม...เอางานของฉันไปไว้ที่ห้องทำงานให้หน่อย ฉันจะเข้าบริษัท”ฮยอกแจเอ่ยสั่งกับคนปลายสาย
(“แต่งานของคุณหนู คุณหนูซันนี่สั่งให้ฉันทำให้แล้วนี่คะ ตอนนี้เหลือแค่นิดๆหน่อยๆก็ใกล้จะเสร็จแล้วคุณหนูไม่ต้องมาก็ได้นะคะ”)ปลายสายเอ่ยกลับ
“เธอทำตามที่ฉันสั่งก็พอ”ฮยอกแจเริ่มหงุดหงิดเมื่อเลขาของตนเองไม่ยอมทำตามคำสั่งจึงเอ่ยเสียงเย็นๆ
(“ค่ะๆ เดี๊ยวฉันจะเอางานไปวางไว้ที่ห้องให้นะคะ”)ปลายสายได้ยินเสียงเย็นๆบ่งบอกอารมณ์หงุดหงิดของฮยอกแจ จึงเอ่ยรับคำสั่งทันที ก่อนจะวางสายไป เพื่อเอางานไปวางในห้องทำงานของฮยอกแจตามคำสั่ง
“พี่ฮยอกจะไปไหนอ่ะ” ซันนี่เห็นพี่ชายตัวเองกำลังจะออกไปข้างนอกจึงเอ่ยถาม
“เข้าบริษัท”ฮยอกแจตอบสั้นๆก่อนจะสั่งให้คนขับรถไปเอารถส่วนตัวของตนเองมา
“ไปทำไมอ่ะ งานพี่ฉันพี่ยูมีทำให้แล้วนี่”ซันนี่เอ่ยถามอย่างสงสัย
“พี่เบื่อๆอยากทำงาน ไปล่ะ”ฮยอกแจเอ่ยกับซันนี่ก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไป
“อ้าว...เฮ้ย!พี่ฮยอก”ซันนี่ยังไม่ได้ทักท้วงอะไรเลย ฮยอกแจก็ขับรถออกไปเสียก่อน
“ฮยอกไปไนน่ะ อย่าบอกนะว่าเข้าบริษัท”ผู้เป็นพ่อที่เดินลงมาจากห้องเห็นรถของลูกคนโตขับออกจากบ้านไปเมื่อกี๊ ก่อนจะเอ่ยถามลูกคนเล็ก
“ใช่น่ะสิพ่อ ฉันก็อุตส่าห์ให้พี่ยูมีทำงานของพี่ฮยอก เพื่อให้พี่ฮยอกได้พักบ้าง แต่ดันออกไปทำงานอีก”ซันนี่ตอบอย่างหงุดหงิด
“อืม...ตัวเองก็เลิกเอาคิ้วชนกันได้แล้ว ปล่อยพี่เค้าไปทำงานเถอะ ยังไงพรุ่งนี้พี่เค้าก็ต้องไปคอนเสิร์ตกับเราอยู่แล้ว” ผู้เป็นพ่อเอ่ยพลางใช้นิ้วจิ้มตรงระหว่างคิ้วของซันนี่
“ค่ะ ยังไงพี่เค้าก็ต้องไปกับฉันอยู่แล้ว เข้าบ้านกันเถอะค่ะ”ซันนี่ยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงคอนเสิร์ตในวันพรุ่งนี้ก่อนจะโอบเอวผู้เป็นพ่อเดินเข้าบ้าน
ค่ายเพลง SS Entertainment…
“นี่ฉันเลือกโรงแรมที่แกจะพักตอนทัวร์คอนเสิร์ตไว้ให้แล้วนะ เป็นโรงแรมในเครือของเพื่อนฉันเอง”ชายมีอายุแต่ยังดูหน้าตาหล่อเหลา เอ่ยกับชายหนุ่มที่มีหน้าตาไม่แตกต่างกันมากนักเนื่องจากเป็นพ่อลูกกัน
“ครับ”ชายหนุ่มตอบ
“วันนี้แกเข้าไปคุยกับลูกชายเค้าที่เป็นรองประธานเรื่องที่พักของแกเองแล้วกัน เพราะวันนี้ฉันไม่ว่าง”ผู้เป็นพ่อเอ่ยสั่งกับลูกชายที่นั่งไขว่ห้าง แขนวางบนพำนักพิงโซฟาอย่างสบายอารมณ์
“ครับ ผมไปก่อนนะ”ชายหนุ่มเอ่ยกลับผู้เป็นพ่อแล้วเดินออกจากห้องเพื่อไปบริษัท ลี โฮเตล กรุ๊ป
รถสปอร์ตสีดำสุดหรูเปิดประทุนเคลื่อนตัวเข้ามายังที่จอดรถของบริษัทก่อนจะมีชายหนุ่มหุ่นนายแบบใส่แว่นดำก้าวลงมาจากรถ แล้วเดินเข้ามาในบริษัทพลางสายตาสำรวจบริษัทไปด้วย พนักงานหญิงที่ทำงานอยู่แถวนั้นหยุดมองชายหนุ่มพ้อมกับกรื๊ดกร๊าดที่เห็นนักร้องหนุ่มสุดฮอตมาเดินอยู่ที่นี่
“ขอโทษครับ ผมมาหารองประธานบริษัท คุณพ่อผมคงติดต่อไว้แล้ว”ชายหนุ่มเอ่ยอย่างสุภาพพร้อมกับส่งยิ้มละลายใจให้กับประชาสัมพันธ์สาว ประชาสัมพันธ์สาวเห็นรอยยิ้มกับหน้าตาอันหล่อเหลาของชายหนุ่มก็แทบทำอะไรไม่ถูก
“เอ่อ...คะ คุณชเว ชีวอนใช่มั้ยคะ ตอนนี้คุณฮยอกแจ กำลังมา อีกซักพักก็คงจะถึง แล้ว คุณ ชเว ชีวอนจะขึ้นไปนั่งรอที่ห้องรับรองก่อนมั้ยคะ”ประชาสัมพันธ์สาวรวบรวมสติก่อนจะเอ่ยออกไป
“ครับ...ขอบคุณมากนะครับ”ชายหนุ่มเอ่ยขอบคุณพร้อมกับส่งยิ้มให้อีกหนึ่งทีทำให้ประชาสัมพันธ์สาวแทบจะลงไปกองกับพื้นเพราะรอยยิ้มละลายใจที่ส่งมาให้
ชายหนุ่มเดินตามพนักงานของบริษัทมายังห้องรับรองเมื่อถึงห้องรับรองแล้วพนักงานจึงเปิดประตูห้องแล้วเชิญให้ชายหนุ่มเข้าไปนั่งรอในห้อง
“คุณ ชเว ชีวอนจะรับอะไรมั้ยครับ”พนักงานถามชายหนุ่ม
“ไม่ล่ะครับ ขอบคุณ”ชายหนุ่มตอบออกไป โดยไม่ส่งยิ้มให้เพราะพนักงานเป็นผู้ชาย
“ครับ”พนักงานเอ่ยก่อนจะออกจากห้องไป
“คุณฮยอกแจคะมีลูกค้ามาขอพบค่ะ” ประชาสัมพันธ์สาวคนเดิมรีบเอ่ยกับฮยอกแจที่กำลังเดินผ่านเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์
“หืม..ใครล่ะ” ฮยอกแจเอ่ยถามอย่างสงสัย
“คุณชเว ชีวอนค่ะ เป็นลูกค้าของท่านประธานค่ะ”ประชาสัมพันธ์สาวเอ่ยตอบฮยอกแจ
“ลูกค้าของพ่องั้นหรอ แล้วรออยู่ที่ห้องรับรองใช่มั้ย”ฮยอกแจเคยได้ยินเรื่องลูกค้าของพ่อมาซักพักแล้วแต่ยังไม่รู้ว่าคือใครก่อนจะถาม ประชาสัมพันธ์สาว
“ค่ะ”ประชาสัมพันธ์สาวเอ่ยตอบ
“อืม”ฮยอกแจเอ่ยก่อนจะเดินขึ้นลิฟท์เพื่อไปห้องรับรอง
‘แต่คนที่ชื่อ ชเว ชีวอน ทำไมมันคุ้นๆอย่างนี้นะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน’ฮยอกแจพยายามนึกขณะเดินไปที่ห้องรับรอง
ความคิดเห็น