คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 5
Chapter 5
KrisLay Part
[Lay Part]
ระหว่างที่ผมกำลังหาแบคพยอนอยู่ เสี่ยวลู่ก็มาสะกิดผมก่อนจะบอกว่าขอไปกับเซฮุนแค่ 2 คน และผมก็…ใช่ครับ อยู่คนเดียวT^T~
“เสี่ยวลู่นะเสี่ยวลู่ มีแฟนแล้วทิ้งน้อง แล้วทำไมต้องมาอยู่คนเดียววะเนี่ย” ผมบ่นพลางนั่งกอดเข่า ทำไมผมต้องมาโดดเดี่ยวอยู่ชายหาดด้วยล่ะเนี่ยT[]T
ขณะที่ผมบ่นอยู่นั่น อยู่ๆก็มีเสียงนึงทักขึ้นมา “อี้ชิง”
“เอ่อ ว่าไงฮะ” ผมหันกลับไปก่อนจะยืนเต็มความสูง
พี่คริสเกาท้ายทอย เกาทำไม คันเหรอวะ หรือรังแค หรืออะไร(คิดได้ไง= =) “อยู่คนเดียวเหรอ”
“พี่เห็นผมอยู่กับใครล่ะฮะ= =?” ว่าจะไม่กวนแต่อดไม่ได้แฮะ
“-__-” ชอบจังหน้าตาตอนโดนกวนตีน “พี่เห็นผู้หญิงผมสีดำยาวประบ่า รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวซีด กำลังลูบหัวเราก่อนที่พี่จะเดินเข้ามาอ่ะ”
ผมลืมตัวกระโดดกอดพี่คริสทันทีที่พูดจบ “ง่ะT[]T พะ พี่พูดจริงเหรอฮะ ละแล้วเค้า ปะไปรึยังฮะ”
“ก็…ไปแล้วอ่ะ แต่พี่หนัก” พี่คริสพูดพลางมองที่มือผมที่กอดเอวพี่เค้าอยู่ ผมคลายมือออก
“อะ เอ่อ ขอโทษทีฮะ ผมค่อนข้างจะขี้กลัว…ซักหน่อย( . .)” มือมันอยู่ๆก็รกขึ้นมาไม่รู้จะเอาไปไว้ไหน โอ๊ย!! ชีวิตผมสับสน!-///-
“ไม่ค่อนข้างแล้วแหละ ไหนๆก็อยู่คนเดียวละ ไปกินข้าวกันป่ะ” พี่เค้าชวนผมไปเดทล่ะฮะ(ได้ข่าวว่าชวนไปกินข้าว= =) “ว่าไง ไปมั๊ย- -?”
“เอ่อ…ไปฮะ” ผมพยักหน้าเป็นคำตอบ พี่คริสเดินนำหน้าไปส่วนผม…วิ่งตาม(ใช่เซ่!!เกิดมาขาสั้นก็งี้T[]T) “แฮ่ก…พี่คริส…เดินช้าๆ…หน่อยสิฮะ”
ผมวิ่งตามจนหอบ ร่างสูงหยุดเดินก่อนจะหันมามอง “เราก็เดินเร็วๆหน่อยสิ”
“ก็พี่ขายาวนี่ฮะ ผมจะเดินทันได้ยังไง” ผมบ่นพึมพำพลางเดินไปให้ใกล้ร่างสูงมากขึ้น พี่คริสยื่นมือมาให้ผมก่อนจะเมินหน้าหนี “พี่จะยื่นมือมาทำไมฮะ= =”
“จับไว้สิ จะได้ก้าวไปพร้อมกันไง-///-” ผมมองไม่เห็นหน้าพี่เค้า แต่คงเขินมาก หน้าแดงถึงใบหูเลยล่ะฮะ เขินทำไมหว่า ผมเอื้อมไปจับมือพี่เค้า
[END LAY PART]
คริสดึงเลย์มาทันทีที่มือของร่างบางมาถึงมือของตัวเอง “นาย…จับมือพี่ให้แน่นๆนะ อย่าให้หลุด”
“O///O” เลย์พยักหน้าด้วยหน้าแดงก่ำเพราะร่างสูงกำลังกอดตัวเองอยู่ “พ…พี่ปล่อยผมก่อนดีมั๊ยฮะ”
คริสปล่อยร่างบางก่อนจะเลื่อนไปจับมือเลย์ให้แน่นขึ้น “มีเวลาตั้ง 4 ชั่วโมง เอาไงดี”
“เอ่อ…ลองเดินเรียบชายหาดไปจนถึงถนนคนเดินมั๊ยล่ะฮะ” เลย์เสนอความคิดเห็นขึ้น
“เดินไปเงียบๆเนี่ยนะ?” คริสถามด้วยความตกใจ “มันหลอนนะ= =”
“อะ…เอ่อ ฟังเพลงก็ได้นี่ฮะ นี่ไงฮะ ผมเอาI-pod มาอยู่^^” เลย์พูดพร้อมโชว์ I-pod ของตัวเองให้ร่างสูงดู คริสพยักหน้าแบบงงๆ เลย์ไม่รอช้าเสียบหูฟังลงไปก่อนจะยื่นหูฟังอีกข้างไปให้คริส คริสรับมาก่อนจะใส่เข้าที่หูของตน
เธอเคยรู้สึกไหม
ว่าดูเหมือนมันมีอะไรทำให้เราใกล้ชิดกัน
เลย์ได้แต่ก้มฟังเพลงมือก็จับไปกับคริสพลางแกว่งไปมาอย่างอารมณ์ดี คริสมองคนข้างๆตัวก่อนจะยิ้มบางๆ ก่อนจะตั้งใจฟังเพลงต่อพร้อมกับเหลือบมองคนข้างๆไปด้วย
ทุกๆคนที่อยู่รอบกาย
ทุกเรื่องราวมันมีความหมาย
ยิ่งนานก็ยิ่งรู้ ยิ่งดูก็ยิ่งชัดเจน
นี่ไม่ใช่ความบังเอิญ ที่เราได้เจอกัน
“พี่เชื่อเรื่องพรหมลิขิตมั๊ยฮะ” อยู่ๆเลย์ก็ถามขึ้นก่อนจะมองหน้าร่างสูง “พี่เชื่อเรื่องกามเทพป่ะฮะ”
“ก็…” คริสตอบพลางเหล่มองร่างบางที่จ้องอย่างเอาจริงเอาจัง “เชื่อสิ พี่เชื่อว่าพรหมลิขิตทำให้พี่ได้เจอกับคนที่ใช่ บางทีกามเทพก็อาจช่วยให้พี่ได้เจอกับคนที่พี่รักก็ได้นะ^^”
เลย์ยิ้มอย่างพอใจกับคำตอบ “ผมก็เชื่อฮะ ผมเชื่อว่ากามเทพทำให้ผมได้เจอกับคนที่ผมรัก ได้ใกล้ชิดกับเค้า ต้องขอบคุณจริงๆนะฮะ”
“พี่ก็ว่างั้นแหละ…” คริสพยักหน้าก่อนจะมองร่างบางที่ฟังเพลงอย่างอารมณ์ดี
นี่แหละพรของสวรรค์ ที่สร้างเราคู่กัน
มันก็คือทุกๆสิ่งที่ทำให้เราได้รักกัน
มันถูกกำหนดแล้ว
มันถูกกำหนดแล้ว
คนบนฟ้ากำหนดแล้ว
ให้เราได้รักกัน...
เพลงหมุนไปเรื่อยๆส่วนทั้งสองก็เงียบ เดินจูงมือกันไปเรื่อยๆ จนถึงถนนคนเดิน ร่างบางดึงหูฟังออกก่อนจะเก็บหูฟังลงในกระเป๋า
“พี่คริส ผมหิว= =” เลย์พูดขึ้น ก่อนจะหันไปมองคริส
ร่างสูงมองร่างบางก่อนจะพยักหน้า “งั้นกินอะไรดี?”
“มาเชจูเราต้องกินนี่เลย!! ปลาทะเลย่าง>O<” เลย์พูดก่อนจะชี้ไปที่ร้านปลาทะเลย่าง ก่อนจะกึ่งจูงกึ่งลากคริสเข้าไปในร้าน “เอาปลาทะเลย่างสองที่ฮะ!!” ร่างบางสั่งก่อนจะมองหาที่นั่ง “นั่งตรงไหนดีพี่คริส”
“ตรงนี่ก็ได้” คริสพูดก่อนจะชี้ไปที่เก้าอี้ว่างสองตัว เลย์จัดการย้ายตัวเองไปนั่งโดยเร็ว พลางแกว่งขาอย่างร่าเริง “นายนี่อารมณ์ดีจังน้า…”
“แหะๆ^^” เลย์ยิ้มกว้างก่อนจะมองออกไปนอกร้าน “โอ๊ะ! หมาน้อ…อุ๊บ” เลย์กำลังจะตระโกนเรียกเพื่อนแต่คริสเอามือหนามาปิดปากไว้ซะก่อน “อื้อๆๆๆ…”
คริสปล่อยมือออก “นายไม่เห็นเหรอ เพื่อนนายมากับเพื่อนพี่อ่ะ= =”
“อ่า โทษทีฮะ-.-” เลย์ผงกหัวก่อนจะยกมือท้าวคางมองหน้าร่างสูง “พี่คริสฮะ เรียกนาย มันแปลกๆนะ พี่เรียกชื่อไม่ดีกว่าเหรอ”
“เอางั้นเหรอ?” คริสถามเพื่อความแน่ใจ ร่างบางพยักหน้า “โอเค ก็ได้”
“นี่ครับ ปลาทะเลย่าง” เด็กเสิร์ฟเดินมา เลย์มองปลาทะเลย่างก่อนจะปรบมือเหมือนเด็กๆ “อ่าว! อี้ชิง0_0”
“ว้าว! ปลาย่าง…อ่าว! จุนฮงงง~>O<” เลย์ยืนเต็มความสูงก่อนจะกอดเพื่อนร่างสูงของตน “นายมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะ ไม่เจอกันตั้งนานตัวสูงขึ้นรึเปล่า สบายดีมั๊ย เป็นไงบ้างง~”
“เค้ามาช่วยงานแม่ ตัวสูงขึ้นมากกกก สบายดี~~แล้วอี้ชิงล่ะ อยู่โซลเป็นไงบ้าง โดนแกล้งมั๊ย แล้วลู่หานล่ะ แล้ว…” เจโล่ยังพูดไม่จบ ร่างสูงเห็นท่าไม่ดีจึงกระแอมขึ้น
“อะแฮ่ม…เลย์ไม่คิดจะแนะนำหน่อยเหรอ^^?” เลย์หันไปมองร่างสูงก่อนจะยิ้มแหยๆให้พลางเกาท้ายทอย
“แหะๆ ขอโทษทีฮะ พี่คริส นี่เจโล่ เพื่อนผม เจโล่ นี่พี่คริส รุ่นพี่ที่โรงเรียนเรา” คริสทำหน้ามุ่ย เค้าไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ชอบคำว่ารุ่นพี่ที่โรงเรียน แต่มันดูห่างเหินพิลึก “แล้วเจโล่มีแฟนรึยังล่ะ หืม~?”
“อ่า…ฮ่าๆ…เอ่อ ระ เราไปดีกว่า กินให้อร่อยนะ-///-” เจโล่เลือกที่จะไม่ตอบก่อนจะเดินหนีไปหลังร้าน เลย์ได้แต่ทำหน้ามุ่ยก่อนจะนั่งลง
“เป็นเด็กเป็นเล็กถามเรื่องแฟน แก่แดดจริงๆ” คริสพูดขึ้นลอยๆ เลย์ผงะก่อนจะมองหน้าคนตรงหน้า
“เด็กเหรอ ผมอายุน้อยกว่าพี่แค่ปีเดียวเองนะ” เลย์พูดแบบเคืองๆ “อ้อ ลืมไป พี่ ‘แก่’ แล้วนี่นะ คงไม่เข้าใจ”
“แค่กๆ…” คริสสำลักน้ำ เลย์ยิ้มเยาะก่อนจะกินปลาย่างต่ออย่างสบายใจ “ฝากไว้ก่อนเหอะ - -*”
30 นาทีต่อมา
ทั้งสองจ่ายเงินก่อนจะเดินออกมาจากร้าน โดยคริสไม่ลืมที่จะจับมือกับเลย์ ร่างบางเดินตามถนนไปเรื่อยๆพร้อมมองไปรอบๆ
“พี่คริสๆ ดูนี่สิ หินปู่ล่ะ~ ขายเท่าไหร่เหรอฮะ *0*” เลย์หันไปพูดกับคริสก่อนจะหันไปหาคนขาย คริสมองอย่างไม่ใส่ใจนัก “8000 วอนเหรอฮะ แพงจัง-3-” ร่างบางพึมพำก่อนจะเดินไปหาคริสที่ยืนรออยู่ “ให้ตายสิ หินแค่นี้แพงชะมัด เก็บเอาตามชายหาดยังได้เลย…ฟอดแฟดๆๆๆ”
“นายนี่ขี้บ่นจัง=_=” คริสทำหน้าละเหี่ยใจ แน่ล่ะ ร่างบางบ่นมาตลอดทางที่เดินเลยนี่นา เลย์มองแบบเคืองๆ ก่อนจะทำแก้มป่อง “โอ๋ๆ อย่าโกรธพี่หน่า~”
เลย์สะบัดมือก่อนจะกอดอกแล้วทำแก้มป่อง “เชอะ =)3)=”
“อี้ชิงอา~ อย่าโกรธพี่เลยน้า~” คริสรู้ว่าเลย์ไม่ได้โกรธเขามาก แต่เขาก็อยากจะง้อ “อี้ชิง~”
“เชอะ -3-!” เลย์เบ้ปากให้ร่างสูงก่อนจะหันมองทางอื่น
ร่างสูงเห็นคนอื่นมอง ทั้งมองทั้งถ่ายรูป คงเข้าใจว่าเป็นแฟนกัน “ไม่หายใช่มั๊ย…ได้~~” คริสเดินไปใกล้ร่างบางก่อนจะจี้ที่เอวเบาๆ “หายโกรธเลยนะ~”
“ฮ่าๆ พอแล้ว ฮ่าๆ อย่า ฮ่าๆๆๆๆ” เลย์สะดุ้งพร้อมดิ้นทันที ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดัง “ฮ่าๆ หายโกรธแล้ว ฮ่าๆ”
“แค่นี้ก็จบ จริงๆเลยน้า” คริสพูดก่อนจะจับหัวคนตัวเล็กโยกไปมา “จับมือได้แล้ว”
“โอเคๆ ไปไหนต่อดี” เลย์จับมือร่างสูงก่อนจะมองหาร้าน “พี่คริสแวะร้านนี้ได้มั๊ย” เลย์พูดก่อนจะชี้ไปที่ร้านกิ๊ฟช็อป
“อ่าห๊ะ แล้วแต่” คริสพยักหน้า ร่างบางเดินนำเข้าไปในร้านทันที คริสมองรอบๆก่อนจะเห็นกับที่คาดผมมิกกี้เมาท์ “เลย์ๆ มานี่ๆ”
“อะไรเหรอฮะ” คริสไม่ตอบแต่เอาที่คาดผมคาดที่หัวร่างบางทันที “อะไรหว่า อ่า ที่คาดผม?”
“เหมาะเหม็ง น่ารักมาก~” คริสยิ้มอย่างพอใจ เลย์ยกกล้องโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะถ่ายรูปตัวเอง “เอาป่ะ พี่ซื้อให้”
“เอาฮะ^^” เลย์พยักหน้า คริสหยิบที่คาดผมไปจ่ายเงินทันที “พี่คริสๆ ดูนี่ๆ มีร้านแกะสลักด้วย”
“อ่า ก็ได้” คริสพยักหน้าก่อนจะปล่อยตัวตามแรงลากของร่างบาง
กรุ๊ง กริ๊ง~ เสียงกระดิ่งดังขึ้น ภายในร้านมีคนหนาตาจนร่างบางต้องเบียดๆไป
“ขอโทษนะฮะ มีพวงกุญแจรึเปล่าฮะ^^” อี้ชิงถามพลางส่งยิ้มให้เจ้าของร้าน
ชายชราเงยหน้าจากการแกะสลักแหวน “มีสิหนุ่มน้อย มีโซ หยิบพวงกุญแจให้คนนี้หน่อย”
“ค่า~” หญิงสาวผมยาวประบ่าหยิบพวงกุญแจหลากหลายแบบขึ้นมาวางเรียง “ลองเลือกๆดูนะคะ เดี๋ยวขอไปรับลูกค้าก่อน”
“เอ่อ…ฮะ” เลย์พยักหน้า คริสเดินมาดูก่อนจะมองพวงกุญแจหลากหลายรูปแบบ “พี่คริสเอาอันไหนดีฮะ”
“หือ นายจะซื้อให้พี่เหรอ” คริสพูดหยอกๆ “พี่ว่า อันนี้สวยนะ”
เลย์มองพวงกุญแจตรงหน้ามันเป็นไม้แกะสลักเป็นรูปหัวใจ แต่แยกออกได้ เป็นเสมือนจิ๊กซอ “อืม…สวยจริงๆ เอ่อ ตกลงเอาอันนี้ฮะ เท่าไหร่เหรอฮะ”
ชายชราเดินมามองพวงกุญแจ ก่อนจะยิ้มกว้าง “3000 วอนจ้า หนุ่มน้อยจะซื้อให้แฟนเหรอ จะสลักว่าอะไรล่ะ”
“ไม่ใช่แฟนฮะ!-///-” อี้ชิงปฏิเสธพลางหน้าแดงก่ำ “สลักว่า 吴亦凡 กับ 张艺兴 แล้วกันฮะ^^”
“อ้อ โอเคจะ” อี้ชิงจ่ายเงินก่อนจะเดินไปหาร่างสูงที่ยืนคุยกับเพื่อนอยู่
“มึงอยากบอกรักน้องแบคเค้ามึงก็บอกตรงๆสิวะ จะยากอะไร” พอได้ยินเรื่องที่คุยอี้ชิงก็ร่วมวงทันที
“พี่ชานยอลรักแบคเหรอฮะ” ชานยอลมองผู้มาใหม่ก่อนจะพยักหน้าแบบเขินๆ “ถ้าจะบอกรักแบคพี่ต้องบอกให้ซึ้งๆฮะแบคมันชอบ…ไม่บอกดีกว่า-.-”
“ง่า น้องอี้ชิงง บอกพี่เถอะน้า~” ชานยอลทำหน้าเว้าวอน อี้ชิงหัวเราะเบาๆก่อนจะส่ายหน้า “อี้ชิงใจร้าย!-3-”
“คิกๆ แล้วพี่ชานยอลมาทำไมเหรอฮะ” อี้ชิงหัวเราะน้อยๆก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย
“อ๋อ พี่สั่งแหวนไว้น่ะ” คริสทำตาโตส่วนอี้ชิงได้แต่ขำ
“นี่มึงกะจะขอน้องเค้าแต่งเลยเหรอวะ” ชานยอลจัดการตบหัวเพื่อนรักไปทีนึงก่อนจะส่ายหัว
“เพื่อนเวร… งั้นพี่ไปเอาแหวนก่อนนะ เดี๋ยวมาคุยใหม่” ประโยคแรกพูดกับคริส ประโยคหลังพูดกับอี้ชิง
คริสหันไปหารุ่นน้องทันที “ทำไมเลย์ไม่บอกชานยอล”
“หือ…หน่า เดี๋ยวบอก” ชานยอลหยิบแหวนก่อนจะเอามาโชว์ให้อี้ชิงดู “ว้าว~ จินซูกับจีซองเหรอ ใช้ได้ๆ” อี้ชิงยืดตัวก่อนจะกระซิบที่หูของชานยอล “พี่เอาแหวนจินซูให้แบคนะ แล้วก็บอกรักมันที่ชายหาด ตอนบอกรักก็แอคติ้งเยอะๆหน่อย ทำตัวขี้อายนิดๆ บอกอะไรซึ้งๆ แล้วปิดท้ายด้วยจูบ นี่แหละที่แบคมันต้องการ=.,=”
ชานยอลพยักหน้าส่วนคริสมองเพื่อนรักแบบเคืองๆ “อ่า ขอบคุณมากนะ งั้นพี่ไปละ^^”
“ขอให้สำเร็จนะฮะ~” อี้ชิงโบกไม้โบกมือให้ชานยอลก่อนจะหันไปมองร่างสูงที่ทำหน้ามุ่ย “เป็นไรฮะ ทำหน้ามุ่ยเชียว”
“อย่าไปใกล้ชิดใครอีกนะ” คริสพูดออกมาเบาๆ อี้ชิงยิ้มแบบเขินๆก่อนจะพยักหน้า “ไปได้แล้ว - -”
“พี่คริส ผมเห็นตุ๊กตาตัวนึงเหมาะกับพี่ม้าก มาก ไปดูกันป่ะฮะ*0*” เลย์มองร่างสูงด้วยแววตาหวานซึ้งแบบอ้อนๆ คริสพยักหน้าก่อนจะจับมืออี้ชิงแน่น เดินไปซักพักก็ถึงที่ “ตัวนี้แหละฮะ”
“แองกรี้เบิร์ด= =?” คริสมองหน้าเลย์ ร่างบางพยักหน้าเบาๆพลางกลั้นขำ “เดี๋ยวเถอะ! เรานี่น้า~”
“ฮ่าๆ พี่อย่าดึงแก้มผมสิ ก็มันเหมือนจริงๆนี่นา~” คริสดึงแก้มร่างบาง เลย์หัวเราะเบาๆ “อ๊ะ ตัวนี้หน้าเหมือนผมเลย ดูสิๆ”
เลย์หยิบตุ๊กตาลามะจากชั้นมาเทียบกับหน้าตัวเองก่อนจะทำหน้าเหมือนตุ๊กตา “มะ ไม่เห็นจะเหมือนเลย ตัวนี้น่ารักกว่า-.-”
“ชิ! ก็เหมือนกันแหละหน่า~” คริสไม่สนใจฟังก่อนจะดึงตุ๊กตาในมือของเลย์ไปจ่ายเงิน “พี่จะซื้อให้ผมเหรอ”
“บ้า…พี่ซื้อให้พี่เอง มันน่ารัก พี่ชอบ” อี้ชิงฟังแล้วถึงกับสะดุด ‘พี่ชอบ พี่ชอบ พี่ชอบ’ นี่เราแพ้ตุ๊กตาเหรอวะเนี่ย “ไปได้ยัง”
“ไปก็ได้ๆ โอ๊ะ สี่ทุ่มแล้ว รีบกลับดีกว่า” คริสพยักหน้าก่อนจะจับมือร่างบาง อีกมือนึงก็ถือตุ๊กตาของตัวเองไว้กับอก “ฮ้า~ มาเที่ยวกับพี่สนุกจริงๆน้า~”
“งั้น…ถ้าว่างๆก็มาเที่ยวกับพี่แค่สองคนมั๊ยล่ะ” เลย์หันไปมองคนถามที่ทำหน้าเฉยชาสุดๆ
“พี่พูดจริงเหรอฮะ *0*” คริสพยักหน้า “เย้~ สัญญาๆ เกี่ยวก้อยๆ”
เดินไปซักพักจนถึงครึ่งทางคริสพึ่งนึกได้ว่าลืมพวงกุญแจ “อี้ชิง นายลืมพวงกุญแจ”
“โอ๊ะ! จริงด้วย ช่างเหอะ เดี๋ยวค่อยมาเอาก็ได้ จ่ายเงินแล้ว^^” เลย์ยิ้มกว้างจนเห็นลักยิ้ม “ฮ้า~ อากาศดีชะมัด~”
“นั่นสินะ…” ทั้งสองเดินไปจนถึงบ้านพัก เห็นลู่หานกับเซฮุนนั่งดูเล่นเกมอยู่หน้าทีวี ส่วนชานยอลกับแบคพยอนก็ไปไหนไม่รู้ ไคกับโด้ก็คงอยู่ในห้อง ทั้งสองเลยตัดสินใจเดินเข้าห้อง “อี้ชิง อาบน้ำก่อนป่ะ”
“อ้อ ฮะ” อี้ชิงพยักหน้าก่อนจะเตรียมของไปอาบน้ำ ฝ่ายคริสก็เช่นกัน
5 ทุ่มตรง
ทั้งคริสและเลย์อาบน้ำเสร็จ ในห้องที่มีเพียงเครื่องปรับอากาศเพราะเซฮุนและลู่หานกำลังนั่งรอดูบอล เลย์ห่มผ้านอน ผ่านไปซักพักร่างสูงเดินไปทางเตียงเพราะเห็นว่าผ้าห่มร่างบางหล่นลงมาก่อนจะตัดสินใจหยิบไปห่มให้ร่างบาง ก่อนจะก้มลงจุมพิตหน้าผากคนบนเตียงและกระซิบเบาๆที่ข้างหู
“ถ้ากามเทพมีจริง พี่ก็ขอบคุณที่ทำให้พี่ได้ใกล้ชิดกับนายนะ เลย์♥”
-------------------------------------------------------------
จบแล้วบทที่ 5 ไม่บอกรักกันนะคู่นี้ แต่ฟินนะ ไรต์แต่งไป เขินไป บิดไป โอ๊ย! ไรต์ช้อบ ชอบคู่นี้ น่ารัก ละมุนสุดๆ>///< ตอนต่อไปเอาคู่ไหนดี ช่วงนี้อยู่ในช่วงเซอร์วิสแม่ยก 555+
ความคิดเห็น