คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2
Chapter 2
ชอบกับรัก
กลับมาด้านชานยอลต่อ>.<(ไรต์ย้ายไปมา 55+)
“นี่…อี้ชิง จ้องจนพี่จะทะลุแล้วนะ” คนถูกกล่าวหาสะดุ้งทันที “หรือหน้าพี่มีอะไรติดO_O”
“ปะ…เปล่าฮะ เอ่อ แบค ลู่หาน เซฮุน อิ่มยัง?” อี้ชิงถามแก้เขินทันที
“อิ่มแล้ว ไปกันดีกว่า” แบคพูดพลางหยิกลู่หานที่นั่งข้างๆอย่างแรง “เสี่ยวลู่ก็อิ่มแล้ว ใช่ป่ะ^o^”
ลู่หานมองเพื่อนด้วยสายตาอาฆาตก่อนจะกัดฟันตอบ “ใช่ อิ่มมาก^^*”
“งั้นผมไปนะครับ พี่ชานยอล พี่คริส” พูดพลางโค้งให้ทั้งสอง คริสหลีกทางให้เลย์และเซฮุนออก
“น้องแบค!! เดินระวังตกหลุมรักนะคร้าบบ” ชานยอลตะโกนตามหลัง “คริส มึงจะไปไหนต่อวะ”
“กูว่าจะไปซื้อของให้คนที่แอบชอบซะหน่อย ไปด้วยกันป่ะ” คริสถามเพื่อนก่อนจะก้มกินข้าวต่อ
“อืม…ไปด้วยก็ดีมั้ง แล้วมึงแอบชอบใครวะ” ร่างสูงเงียบไม่ตอบ ปล่อยให้ชานยอลมองเพื่อนแบบหน่ายๆ ซักพักทั้งสองจึงลุกขึ้นจ่ายเงินและเดินไปที่ร้านกิฟท์ช็อปทันที “ร้านนี้น่ารักว่ะ”
“ใช่ป่ะ กูเห็นนานละ ว่าจะเข้ามาซื้อนี่แหละ…” คริสพูดก่อนจะเดินหาของขวัญให้คนที่แอบชอบ
“เห้ย! มึงดูนี่ดิ น่ารักป่ะ” ชานยอลชี้ที่ตุ๊กตาลามะ “ดูดิมึง หน้าตาเหมือนมึงเลยว่ะ”
“พ่_งดิ เหมือนตรงไหนวะ กูออกจะหล่อ=__=” แหม…ช่างกล้าพูด ชานยอลเบ้ปากให้เพื่อนเป็นคำตอบ “แต่ก็ใช้ได้ น่าซื้อว่ะ พี่ครับ ตัวนี้เท่าไหร่เหรอครับ?”
“ตัวนี้…5000 วอนค่ะ” คริสควักเงินจ่ายทันทีก่อนจะรับของมาและเลือกหาซื้อของต่อ
ชานยอลมองออกไปนอกร้านก่อนจะเจอกับแบคฮยอนที่ร้องไห้อยู่หน้าห้างสรรพสินค้าฝั่งตรงข้าม “คริส เดี๋ยวกูมา”
“อ่าว! เชี่ย ไปไหนวะ” ไม่ทันที่จะได้คำตอบชานยอลก็วิ่งไปหาร่างบางทันที
“แบคฮยอน ร้องไห้ทำไมอ่ะ^-^?” พูดพลางยิ้มโชว์ฟัน(ดูเป็นห่วงมากอ่ะยอล) แบคฮยอนมองหน้าก่อนจะสะอึกสะอื้น
“ฮึก…สร้อยข้อมือ…อึก…ที่…พ่อให้ ฮึก มัน หาย ฮือๆๆๆ~” ร่างบางพูดเสียงแหบพร่าก่อนจะซบหน้าลงกับมือเล็กๆ
ชานยอลยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะกอดปลอบร่างบาง(เนียน= =) “ถ้าพี่บอกว่า พี่มีสร้อยข้อมือนั้นจะว่าไง”
“จริงเหรอฮะ พี่มีจริงๆเหรอ *0*” ร่างบางเงยหน้ามองชานยอล ก่อนจะทำตาแป๋วเหมือนลูกหมาอ้อน “อยู่ไหนอ่ะ *0*”
“เดี๋ยว สัญญาก่อนว่าจะเชื่อฟังพี่จนกว่าจะจบทัศนศึกษา” แบคมองหน้าร่างสูงก่อนจะถอนหายใจแล้วก็น้ำตาคลออีกครั้ง “เฮ้ยๆ อย่าร้องไห้ดิ!!”
“ฮึก…มันสำคัญ มากนะฮะ…อึก คืน ฮือๆๆๆ~” ก่อนจะปล่อยโฮอีกระลอก ชานยอลมองร่างบางอย่างช่างใจก่อนจะลูบหัวแต่โดนปัดมือออกอย่างแรง
“นายนี่ไม่น่ารักเลยน้า~=^=” พูดไปอย่างนั้น สุดท้ายก็คืนสร้อยคอมือให้อย่างช่วยไม่ได้…
20 นาทีต่อมา
“นี่ หมาน้อย” ชานยอลพูดขึ้นหลังจากมองร่างบางที่ดื่มน้ำอยู่นาน “น้องเลย์แอบรักไอ้อู๋เหรอ?”
“จิ๊! ไม่ใช่หมาน้อยซักหน่อย” แบคพยอนส่งเสียงไม่พอใจนิดหน่อย “ก็จะว่างั้นก็ได้มั้ง”
“กี่ปีแล้วอ่ะ?” ชานยอลถามต่อ
“ 6 ปีแล้วมั้ง”
“แสดงว่าเป็นเกย์ตั้งแต่ป.5 เลยดิ โห้~” ชานยอลพูดอย่างตกใจ
“มันไม่สำคัญซักหน่อยว่าอี้ชิงเป็นหรือไม่เป็น มันสำคัญที่รักใครต่างหาก งี้แสดงว่า ที่นายทำเหมือนจีบฉันก็แค่อยากเอาชนะงั้นสิ??”
“ปะ…เปล่า” ชานยอลส่ายหน้า “พี่ชอบแบคจริงๆ”
แบคส่ายหน้าเบาๆอย่างระอาก่อนจะถอนหายใจ “ชอบกับรักมันต่างกันนะ นายอาจจะชอบที่ฉันเหมือนผู้หญิง ไม่ได้ชอบเพราะฉันเป็นฉัน แล้วนายก็อาจจะไม่ได้รักฉันเลยด้วยซ้ำ ถ้าแค่ชอบก็พอแค่นี้เหอะ” แบคพูดก่อนจะปาขวดน้ำใส่แล้วเดินหนีไปหาเพื่อน ส่วนชานยอลได้แต่ยืนแบบงงๆ
“ไอ้ยอล เกิดเรื่องไรขึ้นวะ” คริสวิ่งมาพร้อมของในมือสองสามถุง “ไอ้ยอล= =!!”
“…อู๋ รักกับชอบต่างกันตรงไหนวะ” ชานยอลพูดก่อนจะมองเพื่อนรักตัวเอง
“หะ? มึงสบายดีนะ?O_O?” ร่างสูงถามอย่างตกใจ ชานยอลจึงมองด้วยสายตาเคืองๆ “เอ่อ กูล้อเล่น= =;; ก็ไม่รู้ดิ เค้าบอกเวลาชอบจะเริ่มที่หู แต่เวลารักจะเริ่มที่ตา แค่เราปิดหูเราก็เลิกชอบได้ แต่ถ้าเราปิดตามันจะมีน้ำใสๆไหลออกจากตา ก่อนจะเปิดตาขึ้นและพบว่าเขาได้จากเราไปแล้ว…”
“กูไม่แน่ใจว่ากูรักหรือชอบกันแน่…” คริสนั่งลงข้างๆเพื่อนก่อนจะตบไหล่เบาๆ “แล้วนี่มึงรักใครวะ??”
“ไม่บอก ถ้ามึงรู้เดี๋ยวไม่สนุก” ขอบใจที่ตอบไอ้ส้นติน= =* ชานยอลคิดในใจก่อนจะเดินหนีไปขึ้นรถ
“= = แล้วมึงก็แลก?” คริสพยักหน้าขึ้นลงเป็นคำตอบก่อนจะหยิบขนมออกมากินอย่างสบายใจ
ทางด้าน D.O กับ ไค
“พี่ฮะ ผมหิว” ไคอ้อนรุ่นพี่ตาโต
ดีโอมองหน้าก่อนจะยิ้มบางๆ “เหรอ เดี๋ยวพี่หาอะไรให้กินนะ”
“แต่ผมอยากกินพี่มากกว่านะ” ดีโอยิ้มเขินๆพลางหน้าแดงเรื่อๆ “พี่น่ารักจัง เหมือนที่ไอ้แทมบอกเลย”
“แทมินบอกว่าอะไรเหรอ” ดีโอถามด้วยความมึนงงๆ รุ่นน้องผิวเข้มไม่บอกแต่ลูบหัวเขาแทน
ทางฝั่งอี้ชิงและแบคฮยอน
“อี้ชิงแกชอบหรือรักพี่คริสวะ” แบคฮยอนถามขึ้น เลย์ได้แต่ก้มกินขนมพลางหน้าขึ้นสีเป็นสีชมพูอ่อนๆ “อี้ชิงอา~”
เลย์ทำท่าจะบอกแต่ก็ตัดใจไม่บอก “ไม่รู้สิ…แต่เวลาอยู่กับพี่เค้าแล้วใจเต้นแรง มือไม้สั่น ทำอะไรก็ไม่ตรงกับหัวใจซักที”
“เหรอ…” แบคฮยอนพยักหน้าก่อนจะทอดสายตาไปยังรุ่นพี่ร่างสูง “ชานยอล…นายจะรักฉันบ้างมั๊ยนะ…” พูดเบาๆก่อนจะหันหน้ากลับ โดยไม่รู้ว่าอีกคนก็แอบมองอยู่เหมือนกัน
---------------------------------------------------
ตอนนี้ก็สั้นหน่อยเนอะ ไรต์สมองตันแล้ว= =;; ช่วงนี้เลยแต่ง SF เล่นไปพลางๆก่อน>_<
:) Shalunla
ความคิดเห็น