ขอบคุณสายลม

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เรื่องนี้น้องสาวของผม JaNKuNG ได้แต่งขึ้นมา
ผมอ่านแล้วรู้ชอบ ให้ความรู้สึกซาบซึ้งและจรรโลงใจดีมาก
และผมได้ขออนุญาตเธอแล้วว่าจะเอามาแบ่งปันให้ทุกๆท่านได้อ่านกัน

เนื้อเรื่อง

สายลมเอ๋ย 

... 

จงพัดพาความเศร้าโศก ความเสียใจ ความเศร้าหมอง 

ออกจากกายที่เหนื่อยล้า 

จงมอบชีวิต และหนทางใหม่ที่สว่างไสว 

ให้แก่ใจที่เหนื่อยอ่อน 

หากขอมากเกินไป 

สายลมเอ๋ย 

ในวันที่เจ้าหวนกลับมา 

นำเอาความเศร้าโศก ความเสียใจ ความเศร้าหมองกลับคืนสู่กาย 

ในวันนั้นกายนี้อาจต้านทานได้ 

สิ่งที่เจ้าพัดมานั่นเหมือนกับความปรารถนาของกายนี้เอง 

ที่พร้อมจะพิสูจน์ตัวเอง 

ด้วยการก้าวผ่านวันที่แสนโหดร้าย 

โดยไม่ต้องของให้สายลมที่แสนดีอย่างเจ้าช่วย 

กายนี้รู้ดี ว่าสายลมที่แสนดีอย่างเจ้า 

รับฟังเรื่องราวเป็นร้อยพัน พัดพาเอาความเศร้าเสียใจ 

คำร้องขอ และความสิ้นหวัง ออกจากกายนับหมื่นแสนคน 

สายลมเอ๋ย 

เมื่อไรข้าจะเข้มแข็งได้แบบเจ้า 

เมื่อไรข้าจะสามารถรับฟังเรื่องราวได้มากมายเช่นเจ้า 

เมื่อไรข้าจะสามารถก้าวผ่านวันที่เลวร้ายได้ 

สายลมเอ๋ย 

เจ้าคือเพื่อนหนึ่งเดียวที่ไร้เสียง 

มีเพียงแค่สัมผัสอันแผวเบา แต่กลับอ่อนโยน 

ช่วยปลอบประโลมใจที่แสนว้าเหว่ให้กลับมามีความหวังอีกครั้ง 

ช่วยพัดพาความเศร้าให้จางหายไปกับสายลมที่บอบบาง 

... 

สายลมเอ๋ย 

หากวันใด กายนี้เข้มแข็งพอที่จะเผชิญสิ่งเลวร้าย 

ขอขอบคุณสายลม ที่ช่วยทำให้ใจ พร้อมจะก้าวไปพบกับสิ่งใหม่ 

แม้ว่าวันนั้นสายลมอย่างเจ้า 

จะพัดไปเนิ่นนานสักเท่าไร 

เจ้าจะแบกรับเรื่องราวนับร้อยพันแค่ไหน 

ขอให้เจ้ารู้ไว้ว่า 

วันนั้น วันที่เจ้าเคยช่วยกายนี้ ให้พ้นจากความเศร้า 

และเจอชีวิตใหม่ 

กายนี้จะไม่ลืมเจ้า 

กายนี้จะไม่ลืมเพื่อนที่แสนดีอย่างเจ้าเลย 

สายลมเอ๋ย 

...  





....JaNKuNG....~