ถึงทำตัวไม่สนใจแต่หัวใจสนใจอยู่

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

"สึรุงิ!"

เด็กผู้ชายผมสีน้ำตาลตาสีน้ำเงินเข้มเรียกคนที่กำลังเดินนำหน้าเขา

"หืม?"

คนที่ถูกเรียกชื่อหันไปมอง

"วันนี้เป็นวันหยุด...ฉันก็เลยอยากชวนสุรุงิไปด้วย"

"ไปมั้ย?"

"....ตามใจ"

"งั้นตกลงนะ!"

"..."

'สึรุงิ'ทำตัวเมินใส่

"วันนี้ดูนายเมินใส่ฉันเยอะขึ้นนะ"

เพราะทุกครั้งที่'เทนมะ'เรียกหรือเดินมาใกล้ๆก็จะเมินใส่

"..."

"-3-"

"นายเลิกเมินใส่ฉันได้มั้ยเนี่ย"

"..."

"-_-"

"คงไร้ประโยชน์..."

เทนมะทำหน้าจ๋อย

"แล้วไปที่ไหนละ?"

"หืม?"

อยู่ๆสึรุงิก็ถามเทนมะ

"อ่ะ!...ก็กะจะไปที่สวนสาธรนะ(เขียนถูกรึเปล่าไม่รู้)

"..."

สึรุงิก็กลับมาเมินเทนมะเหมือนเดิม

"-3-นายเนี่ยเปลี่ยนกิริยาเก่งนะเนี่ย"

เทนมะแซวเล่น

"..."

แต่เหมือนไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรเลย

พอถึงที่หมาย

"เฮ้อ....อากาศสดชื่นจัง^_^"

เทนมะสูดอากาศสดชื่นอย่างเต็มที่

"เนอะสึรุงิ"

"..."

"-_-"

แต่แล้วก็มีใครบางคนมาหาเทนมะ

"เทนมะะะ!!!"

คนที่เรียกคือ'ไทโย'

"เอ๊....ไทโย!"

"บังเอิดจังเลยนะ!"

"นั้นสิ"

ไทโยดูดีใจมากที่ได้เจอเทนมะ

"แล้วมาทำอะไรเหรอ?"

"ฉันมารักษาอาการป่วยน่ะ"

"?"

เพราะไทโยไม่สามารเล่นฟุตบอลนานๆไม่ได้

เลยชอบออกเข้าในโรงพยาบาล

"หมอบอกให้มาสูดอากาศน่ะ"

"อ๋อ...."

"แล้วมาทำอะไรกับสึรุงิเหรอ?"

"กะจะมาเที่ยวน่ะก็เลยชวนสุรุงิมาด้วย"

"เหรอ...."

สึรุงิไม่มองไทโยเลย

"รู้สึกว่าสึรุงิจะเมินใส่ฉันนะเนี่ย...."

"ฉันก็โดนเมินเหมือนกันแหละ..."

"..."

"นี้สึรุงิ..."

"..."

สึรุงิหันมามองนิดๆ

"นายน่ะเป็นอะไรกันแน่?"

"..."

"ตอบมา..."

"..."

สึรุงิไม่เปิดปากเลยสักนิด

"-3-"

"แฮะๆ...."

"งั้นนายเมินฉันฉันก็จะเมินนายเหมือนกัน"

"?!"

เหมือนสึรุงิมีปฏิกิริยา

"?"

"เอ๊....."

สึรุงิรีบปั้นหน้าให้เหมือนเดิม

"นายมี?"

"..."

"แสดงว่าสึรุงิไม่อยากให้เทนมะเมินใช่มั้ย?"

"เปล่า..."

ครั้งนี้สึรุงิรีบตอบ

"หืมมมมมมม"

ไทโยทำหน้าเหมือนมีวิธีที่จะแกล้งสึรุงิ

"เทนมะ!"

"อะไรเหรอ?"

"ไปเดินเล่นด้วยกันนะ!"

"เอ๊..."

สึรุงิรีบหันมามองทันที

"คิคิ..."

"?"

"ไปกันเถอะ!"

"อ๊ะ!"

ไทโยจูงมือเทนมะไปทันที

แต่ก็มีคนชุคมือเทนมะอีกข้าง

"เอ๊ะ?"

"หืม..."

"สึ..รุงิ"

"!!!"

สึรุงิรู้สึกตัวว่าตัวเองจับมือเทนมะอยู่

เลยรีบปล่อยทันที

"..."

"คิคิคิ...สึรุงิติดกับด้วย"

"?!"

"ห๊ะ?"

"งั้นฉันกลับก่อนละ"

"เอ๊อออ!"

"พอดีว่าฉันไม่อยากขัดความรักของใครสักคนละนะ"

"ความรัก?"

เทนมะเริ่มเวียนหัวเพราะไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

"ไปกันเถอะ"

"เอ๊ะ?!"

"ตามฉันมา"

"เอ๊?!"

สึรุงิจูงมือเทนมะไปทันที

"ด..เดี๋ยวก่อนสิสึรุงิ!!!"

สึรุงิลากเทนมะมาที่ป่าแห่งหนึ่ง

"สึรุงิมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?!!"

"เอ๊ะ?!!"

อยู่ๆสึรุงิพลักเทนมะพิงต้นไม้

"โอ๊ย....เจ็บนะสึรุงิ...?!"

เทนมะเพิ่งรู้สึกตัวว่าหน้าสึรุงิเข้ามาใกล้มาก

จงจมูกจะแตะกันแล้ว

"○////○"

"ฟังนะ..."

"อ..อ..อะไรเหรอ?!!!"

"นายน่ะ..."

"-///-"

"ฉันไม่อยากให้นายเป็นของใครทั้งนั้น!"

"○///////○"

เทนมะหน้าแดงยังกับมะเขือเทศ

"เพราะฉะนั้น....นายห้ามยุ้งกับใครทั้งนั้นนะ"

"ฉัน...คิดว่านาย...."

"?"

"เมินฉันเพราะนายไม่สนใจสะอีก..."

"....เฮ้อ..."

"?"

"ไอบ้า"

สึรุงิว่าแล้วเอานิ้วดีดหัวเทนมะ

"โอ๊ย!"

"จำไว้สะด้วย..."

"?"

"ว่าฉันรักนายคนเดียว"

"○□○"

เทนมะถึงกับพะงะ

"งั้นวันนี้ฉันกลับก่อนละ"

"○_○"

"ไปละ..."

"○_○?"

สึรุงิพูดจบแล้วก็เดินจากไป

"○□○เอ๊อออออออออ!!!"

"ด..เดี๋ยวสิ!!!"

เทนมะรีบวิ่งตามไปหาสึรุงิ

"อย่าปล่อยฉันไว้คนเดียวT_T"

เพราะสึรุงิพามาที่ป่าและมันก็มีแต่เสียงลมเท่านั้น

"รอก่อนสิ!!!T_T"

(FIN)งงๆ

ความจิตนาการมันเริ่มจานหายไป

ต่อไปจะไม่เป็นนิยายวายแล้ว...

เพราะเมื่อคืนเราฝันแล้วได้ไอเดีย

จะเป็นนิยายแฟนตาซีนะ

และเรื่องยาวด้วย....

ติดตามด้วยละจุ๊บๆ