เขาเชื่อกันว่ายิ่งทะเลาะกันก็ยิ่งรักกัน

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดี~สำหรับเราอันนี้เป็นคู่แรท์เลยค่ะ!

อยากจะแต่งมานานแล้ว...และในที่สุดก็ได้แต่ง!

เหมือนมีอะไรมากระทบประตู

ชัดจะไม่ดีแล้ว

งั้นมาเริ่มกันเถอ----อะเฮือก!

โดนลูกบอลเข้าหน้า

เช้าวันหนึ่ง...

"ย๊ากกกกกกก!!!วันนี้ฉันจะต้องรับลูกบอลทุกลูกให้ได้!!!"

'นิชิโนยะ'แหกปากตั้งแต่เช้า

"นี้ไม่ใช้คาระโอเกะนะมาเสียงดังเนี่ย"

ไดจิด่านิชิโนยะไปหนึ่งดอก

"ขอโทษครับ...."

"อ่าว....สุคิชิมะ!"

สุคิชิมะมาตั้งแต่เช้า

"วันนี้มาเช้านะ..."

"พอดีบังเอิดตื่นน่ะครับ"

"หืม?"

สุคิชิมะมองไปที่คาเงยามะที่กำลังซ้อมอยู่

"แหม่...ซ้อมตั้งแต่เช้าเดี๋ยวก็ซุกหรอก...เป็นราชาแท้ๆไม่ดูแลตัวเองเลย"

คาเงยามะถึงกับของขึ้น

"ใจเย็นๆก่อนสิคาเงยามะ"

ไดจิรีบชุดคาเงยามะ

"หึม....ก็แค่ราชา..."

คาเงยามะอยากจะต่อยสักที่หนึ่ง

"เอานาๆ"

"เลิกทะเลาะกันแล้วไปซ้อมได้แล้วนา..."

พอซ้อมเสร็จ....

"เอาละวันนี้พอแค่นี้แหละ"

ไดจิพูดให้รู้ว่าเลิกแล้ว

"ผมขออยู่ต่อนะครับ"

คาเงยามะพูดพร้อมกับสุคิชิมะ

"นาย?"

"นายก็ด้วยเหรอ?"

"วันนี้สุคิชิมะขยันดีนะ"

"พอดีว่า...ไม่อยากแพ้ให้กับราชาน่ะครับ"

คาเงยามะถึงกับเส้นเลือดปูด

"นี้ๆซ้อมด้วยกันก็อย่าทะเลาะกันสิ..."

"หึม!"

ยังไงๆทั้งคู่ก็ไม่ถูกกันอยู่ดี

"งั้นก็เลิกซ้อมก่อนจะถึงเวลาตรวจโรงยิมนะ"

"ครับบบ"

พอพาไป1ชั่วโมง

"นี้...กลับเถอะราชา"

"เดี๋ยวแปปหนึ่ง...."

"แต่เดี๋ยวนะ!...นายเรียกว่าราชาอีกแล้วเหรอ?!"

"แล้วไง"

"ไอ...."

อยู่ๆก็มีเสียงอะไรมาจากโรงเก็บของ

"เสียงอะไร?"

"จะไปรู้ไหมละ?"

"ไปดูกันเถอะ..."

"มันแค่หนูละมั่ง...."

"ยังไงก็ลองไปดูกันเถอะ"

พอเข้าไปในห้องเก็บของ

"อ่ะ?"

พอเข้ามาก็เห็นกล่องมากมายอยู่บนพื้น

"สงสัยคงจะมีอะไรบางอย่างทำให้ล่วงลงมาละมั้ง..."

สุคิชิมะเข้ามาพร้อมปิดประตู

"คงจะเป็นอย่างงั้น..."

อยู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าเข้ามา

"เฮ้อ...ไม่ไว้เลยเด็กพวกนี้...ไปแล้วก็ลืมปิดไฟ"

เขามาหยุดตรงหน้าประตูห้องเก็บของ

แล้วล็อกประตูห้องเก็บของเรียบร้อย

"เอาละ...ได้เวลาปิดแล้ว"

สุคิชิมะกับคาเงยามะก็ติดสตั้นนานจงปิดโรงยิมเรียบร้อย

"เอ๊?"

"?!!!"

"นี้พวกเราติดอยู่ในนี้เหรอ?!!!!"

คาเงยามะกับสุคิชิมะตะโกนลั่น

คาเงยามะพุ้งไปที่ประตูทันที

กึก..กึก..กึก...

ปิดสนิท!!!

คาเงยามะพยายามเท่าไรก็ไม่เปิด

"เป็นเพราะนายนั้นแหละที่พาฉันเข้ามาในนี้!!!!"

"ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะนายปิดประตูนั้นแหละ!!!!"

ทั้งคู่เถียงกันจงรู้ว่าเถียงกันไปก็ไม่มีประโยชน์

"แล้วเราจะทำยังไงดี?"

คาเงยามะถาม

"ถึงฉันจะใส่แว่นแต่ฉันก็ไม่ได้จะรู้ไปทุกอย่างนะ"

ตอนนี้เวลา8.30

"หาว~"

คาเงยามะเริ่มหาว

"นี้ง่วงแล้วเหรอ?"

"ก็ไม่ได้นอนดึกอย่างนายสักหน่อย"

เหมือนสงครามจะเกิดขึ้นอีกครั้งแต่ก็ชะงัดลง

คาเงยามะเริ่มจะหลับ

"....zzz"

คาเงยามะอยู่ในภวังเรียบร้อย

โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองว่าซุกไหลสุคิชิมะอยู่

"นี้...."

สุคิชิมะลองเขย่าไหลคาเงยามะแต่ก็ไม่ตื่น

"หลับสนิทแฮะ"

แต่ผมนุ่มกว่าที่คิดแฮะ....

"นี้ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย!"

สุคิชิมะไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้

และคิดเรื่องคาเงยามะด้วย

"งืม....."

"?"

"ต้องชนะ...."

"หะ?"

"ต้องชนะ......"

"ละเมอเหรอ?"

"สุคิชิมะ...."

"ห๊ะ?!"

สุคิชิมะถึงกับของขึ้น

แต่ก็ตั้งสติตัวเองเอาใว้

"ใจของสุคิชิมะ...."

"○□○"

สุคิชิมะถึงกับสตั้น

คนอย่างคาเงยามะเนี่ยนะ?!

พูดอย่างนี้?!

สุคิชิมะคิดว่าทำไมคาเงยามะพูดอย่างนี้

แต่จู่ๆคาเงยามะก็ไปนอนกับพื้น

"นอนดิ้นด้วยแฮะ...."

สุคิชิมะมองคาเงยามะสักพัก....

น่ารักดีแฮะ.....

"ทำไมเราคิดอะไรแปลกๆอีกแล้ว!!!"

"งืม....สุคิชิมะ...."

"..."

"สุคิชิมะ....."

สุคิชิมะหันไปมองคาเงยามะอีกครั้ง

แต่คราวนี้เขาเริ่มขยับตัว....

ไปที่หน้าคาเงยามะ

"หึ....หาฉันเอาปากกาแมจิกมาด้วยฉันจะแกล้งให้มันเลย"

"แต่ก็..."

สุคิชิมะเอาปากไปใกล้ๆปากคาเงยามะ

แล้วก็....(ฟินแปป-.,-)

แล้วสุคิชิมะก็กระซิบอะไรก็ไม่รู้ใส่หูคาเงยามะ

แล้วจู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าวิ่งมาทางนี้

"เป็นไรรึเปล่า?!!!"

"ว่าแล้วต้องอยู่ที่นี้!!!"

พวกรุ่นพี่มาช่วยเอาใว้

"แล้วคาเงยามะเป็นอะไรน่ะ?!!!"

"เขานอนน่ะ"

"เฮ้อ....คิดว่าเป็นอะไรสะอีก..."

"ก่อนอื่นก็ปลุกคาเงยามะเถอะ"

"คาเงยามะ...คาเงยามะ..."

"อืม....."

คาเงยามะเริ่มลืมตาขึ้นมา

"คุณ....."

"ตื่นได้แล้ว....พวกฉันช่วยมาแล้ว"

คาเงยามะขยี้ตาเพื่อให้มองเห็นชัดขึ้น

"คุณไดจิ!!!"

"กลับบ้านได้แล้วละ"

"แล้วพวกคุณรู้ได้ไงว่าพวกเราอยู่ที่นี้?"

"ก็ตอนนั้นฉันโทรไปหาคาเงยามะ...."

ข้ามไปตอนเล่าจบ

"ก็ประมาณนี้แหละ"

"เอา....แต่ก็กลับไปอาบน้ำอาบท่าสะจะได้สนชื่น"

"ครับ"

พอระหว่างทางกลับบ้าน....

"อืม....."

"เป็นอะไรของนาย?"

"เหมือนตอนที่ฉันหลับฉันได้ยิน...."

"นายชนะใจฉันแล้วอย่างเนี่ย"

"ฉันก็เลยสงสัยว่าใครพูด..."

"ชั่งมันเถอะ"

"เอ๊ะ?"

"ฉันกลับบ้านก็ละ"

"???"

ไม่รู้ตัวเองเลยว่าตัวเองน่ะ....

ได้จูบแรกของฉันไปแล้ว...

อะเฮือก!ตายคากองเลือด....

ต่อไปจะแต่งเรื่องinazuma goบ้าง

ถ้าอยากให้แต่งคู่ไหนก็คอมเม้นบอกนะ^_^

บายบ๊าย~จุ๊บๆ