พิศวาสร้ายรัก - นิยาย พิศวาสร้ายรัก : Dek-D.com - Writer
×

    พิศวาสร้ายรัก

    เมื่อภาพฝันคือความจริง จิตรกรหนุ่มหน้าใสจึงคว้าเธอไว้แม้ต้องใช่เล่ห์กลลูกบ้าหน้ามึนและปากคมราวมีดคัตเตอร์

    ผู้เข้าชมรวม

    28,730

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    12

    ผู้เข้าชมรวม


    28.73K

    ความคิดเห็น


    457

    คนติดตาม


    224
    จำนวนตอน :  26 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 พ.ย. 61 / 10:24 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    แนะนำตัวละคร







    สุริยะปราการ จิตรกรหนุ่มทายาทมหาเศรษฐี ผู้มีใบหน้าอ่อนเยาว์สดใสราวสาวน้อย สโลแกนประจำตัว "ถึงหน้าผมจะเด็ก แต่ลีลาเด็ดมากนะครับ" 

    ***(อิเจ้รุ้ง) "ลีลาอะไรฟะ" สุริยะปราการ "ลีลาจีบหญิงซิ เจ้ก็คิดลึก" 




    คุณหนูกุ้ง ชนวรรณ สาวหน้าหวานทายาทเจ้าพ่อเมืองเหนือ ผู้เกลียดวิถีผู้มีอิทธิพลสุดขีด เมื่อถูกบังคับให้แต่งงานเพื่อธุรกิจกับทายาทเจ้าพ่อ เธอจึงเลือกเป็นปรปักษ์กับผู้เป็นพ่อ คว้าสามีหน้าละอ่อนผู้มีอาชีพสุจริตชนไส้แห้ง จิตรกรข้างถนนมาเป็นสามีเสียเลย สะใจ๊สะใจ 

    "ถึงจะจิ้นไร้แฟน แต่หนูอร่อยมากชิมเถอะแล้วจะติดใจ"

    (อิเจ้รุ้งกุมขมับ) "อะไรอร่อยวะอิหนู" 

    ชนวรรณ "กับข้าวซิเจ้ หนูทำอร่อยมาก เจ้แก่ละอย่าลามก"  


              ชนวรรณพลิกกายกอดหมอนข้างซึ่งอุ่นกว่าทุกวัน เธอรัดหมอนแน่นหาไออุ่น เธอปรือตาขึ้นมองเมื่อรู้สึกบางอย่างบีบเคล้นทรวงนุ่ม

    “อรุณสวัสดิ์ครับเจ้คนสวย”


    เธอปัดมือหนาออกจากทรวงนุ่ม หน้าแดงเรื่อเมื่อเราต่างนอนเปลือยกอดกันในขณะที่แสงตะวันลอยสูงแล้ว


    เขาทำหน้ามุ่ยกอดรัดเธอแน่น ทำเสียงอ้อนงอแง “เจ้อ่ะ เอาขวดสีผมมานะ ขอวาดภาพอีกสักรอบก่อนตื่นไม่ได้เหรอ”


    เธอถาม “วาดภาพอะไร”


    เขาวางคางไว้บนทรวงนุ่มของเธอเอ่ยบอก “เป็นรหัสลับไว้บอกตอนเราจะ...” เขาก้มหน้าดูดปลายยอดทรวงนุ่ม มือบางผลักไหล่หนาเนื้อตัวแดงก่ำเพราะเขินอาย


    เขาบอกชิดผิวเนื้อ “ไม่ต้องอายเจ้หอมหวานอร่อยน่ากิน ผมอยากอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืน นะเจ้ต่ออีกสองวัน”


    “อี๋ พอเลย ไม่คิดว่าจะใจแตกแบบนี้ ลุกไปอาบน้ำหาข้าวกิน กุ้งหิว”


    เขาเงยหน้ามาถาม “เจ้หิวเหรอ”


    เธอพยักหน้า “หิวมากเมื่อวานก็ไม่ได้กิน”


    เขาจูบแก้มนุ่มฟอดใหญ่ “ผมก็หิวอยากกินเจ้ลงท้องแบบงูเหลือม”


    ชนวรรณเงื้อมือจะตีแต่เขาหลบทัน เธอหลับตาปี๋เมื่อร่างสูงโปร่งเปลือยทั้งตัวลุกขึ้น เขาหัวเราะเฮฮาไม่สะทกสะท้าน “หน้าด้านจริงเชียวคนบ้า” เธอได้ยินเสียงเปิดปิดประตูแล้วแอบปรือตาขึ้นมอง เมื่อไม่เห็นคนทะลึ่ง มือบางเลื่อนไปหยิบเสื้อยืดสีขาวตัวโตของเขามาสวม เธอมองฟูกซึ่งไม่บอกก็รู้ว่าเมื่อคืนเธอกับเขาทำอะไรกัน มือบางลูบแก้มร้อนผ่าว “ทำไปได้นะยายกุ้ง”


    หลังจากรวบมื้อเช้าและเที่ยงรวมกัน เธอกับเขาก็ออกเดินทางกลับลอนดอน แม้จะเขินๆ แต่เขาก็ไม่ล้ออะไรถึงเรื่องเมื่อคืนให้เธอว่างหน้าไม่ถูก เดิมจะเผด็จศึกเขากลายเป็นถูกเขาเผด็จศึกจนสลบไปได้ เธอหันไปมองเจ้าของมือหนาที่จับมือเธอไปจูบ


    “กลับไปเมืองไทยคงไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลาแบบนี้ ผมจะลงแดงตายไหมอ่ะเจ้”


    “บ้า ไม่ใช่เฮโรอีนนะจะได้พาไปเลิกที่ถ้ำกระบอก”




    เอาซิ ลีลาใครจะแซ่บแล้วเผด็จศึกก่อนกัน ระหว่างจิตรกรไส้แห้งแรงไม่น้อยกับทายาทเจ้าพ่อสุดเร้าใจเขย่าผืนผ้าใบสะเทือน


    กดติดตามความหวานได้นะจ๊ะ 



    สนใจ e-book เข้าไปเลือกซื้อเลือกชมได้นะจ๊ะ 


    พิษรักไร้ใจ รูปเล่มวางจำหน่ายแล้วจ้า 


    br />

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น