สลับรักกลลวง (ตีพิมพ์ สนพ ไลต์ออฟเลิฟจ้า)
เกาะที่สงบกมีไอ้โรคจิตนักถ้ำมองซึ่งยืนหน้าหล่อตัวโตเป็นหมีกริซลีส่งสายตาอบอุ่นมาให้เหมือนเธอเป็นลูกหมีน้อยเกเรที่มากล่าวหาว่าเขาขโมยโหลน้ำผึ้งไป ชิ...ถ้าจีบคนแก่มาเป็นสามีอยากรู้นักจะแซ่บถึงใจไหมหนอ..
ผู้เข้าชมรวม
161,797
ผู้เข้าชมเดือนนี้
44
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“วัยรุ่นสมัยนี้นิสัยแย่ ไม่มีความรับผิดชอบ งานการก็ไม่มีทำ เงินทองก็ยังหาไม่ได้ สะเออะอยากมีเมีย ดูไว้นะน้องแพร ไอ้เด็กพวกนี้คือเชื้อโรคร้ายเทียบเท่ามะเร็งระยะสุดท้าย คีโมก็เอาไม่อยู่” ลุงสุริยะท่องให้เธอฟังทุกครั้งที่เห็นไอ้เด็กบ้าพวกนั้นหลีหญิง ชิ เด็กอ่อนด้อยฟันน้ำนมพึ่งหมดปากกระแสกินเด็กมาแรงแต่เธอสนที่ไหนกัน
“อีโธ่...ไอ้หนุ่มรุ่นเดียวกับน้องแพร เพิ่งก่อร่างสร้างตัวจะมีปัญญาเลี้ยงหนูหรือลูก ส่วนไอ้พวกคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด ส่วนใหญ่ก็เจ้าชู้ขี้หลี มั่วไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำทั่วมหาสมุทร อย่าไปสนใจเลยลูก มีแฟนรุ่นเดียวกันช้ำใจตาย หลานสาวตัวนิดเดียว ลุงราชาเลี้ยงได้” เฮ้อ...พวกรุ่นเดียวกันจะเอามาทำไม ความคิดความอ่านบางคนปัญญาอ่อนกว่าเธอเสียอีก เดี๋ยวโกรธเดี๋ยวงอนเดี๋ยวง้อ มีแฟนแบบนี้นั่งเลี้ยงหมาแมวดีกว่าเสียเวลาไปง้อพวกผู้ชายสมองถั่วหมัก
“ชะ...ไอ้แก่ตัณหากลับ หนูอย่าไปมองนะลูกไอ้เฒ่าหัวอนาคอนด้าพวกนี้ ถือว่ามีเงิน เสี่ยมั่ง ป๋ามั่ง หนอย...ปูนนี้ซุกเมียแปดลูกสิบหกไว้เต็มบ้าน อายุมากกว่าก็มีลูกมีเมียหมดแล้ว อย่าไปไว้ใจเลยลูก ลูกสาวพ่อสวยน่ารักแบบนี้คู่ควรกับ หนุ่มใหญ่ รูปหล่อใจดีบุคลิกอบอุ่น สุขภาพแข็งแรง ไร้ลูกไร้เมียไร้แฟน รวยระดับร้อยล้านเป็นอย่างต่ำ” เฮ้อ...จะหาเจอเหรอค่ะคุณพ่อขาแบบนั้น
“สรุปหนูอยู่ขึ้นคานเถอะน้องแพร เด็กกว่าก็ไม่ได้ รุ่นเดียวกันก็ไม่ดี อายุมากกว่าก็ข้อแม้เยอะ” นั่นคือคำพูดของแม่ของเธอที่เบรกบรรดา ลุงและบิดาสุดหล่อของเธอเสียหน้าม้านไปเป็นแถบ
“ถ้าเก็บลุงหมีกริซลีไปฝากคนที่บ้าน ต้องใช้น้ำผึ้งกี่โหลมาล่อลวงดีล่ะ”
เดวอน บิช็อป บอดี้การ์ดมือพระกาฬของตระกูลมาเฟียใหญ่ของอิตาลี หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบห้าปีชาวอิตาลีขนาดแท้และดั่งเดิม บุคลิกอบอุ่น รูปหล่อร่างสูงใหญ่ เขาถูกเจ้านายกึ่งญาติกึ่งเพื่อนบังคับให้รู้จักหยุดพักผ่อนเสียบ้าง ชายหนุ่มจึงมาเที่ยวเกาะอันแสนเงียบสงบเพื่อผ่อนคลายจากงานที่โหมกระหน่ำทำมาหลายสิบปี แต่ชีวิตเขาคงไม่รู้จักคำว่าพักผ่อนแบบสงบเมื่อ หญิงสาวร่างเล็กสูงแค่ตำแหน่งหัวใจ มายืนจ้องหน้ากล่าวหาด้วยข้อหาโจรโรคจิตนักถ้ำมอง
“นี่หนู ผมไม่อยากดูอะไรๆ ของเด็กให้เสียสายตาหรอกนะ หนูคงมาจับโจรผิดที่แล้วล่ะ” เอ่อ...ก็ไม่เด็กมั้ง คับดีไซต์ถูกใจพอดี อย่าดีกว่าจากมาพักผ่อนบนเกาะจะย้ายไปพักในคุกท่าจะไม่เข้าท่าสักเท่าไร น้ำผึ้งโหลน้อยหวานชื่นใจตรงหน้านี่ควรเก็บใส่ไหโบกปูนยัดตู้เซฟแล้วแบกไปฝากไว้ธนาคาร น่าจะปลอดภัยต่อหัวใจหนุ่มระยะสุดท้ายแบบเขา
“กินเด็กเป็นอมตะ แต่เด็กคงไม่อยากกินคนแก่ให้เป็นนิรันดร์หรอกมั้ง”
ผลงานอื่นๆ ของ รุ้งจันทรา -เพลิงอักษร ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ รุ้งจันทรา -เพลิงอักษร
ความคิดเห็น