ภัยที่ผู้หญิงควรระวังค่ะ

ข้อมูลเบื้องต้น

เมื่อเย็นวันที่ 1 สิงหาคม 2548 นักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงปีที่1 หลัง จากที่เดินทางไปเรียนตามปกติ ที่วิทยาเขตบางนา  และเมื่อเลิกเรียน 4โมงเย็นแล้ว  ได้บอกกับครอบครัวว่าจะไปที่บ้านญาติที่จังหวัดระยอง แต่เมื่อเย็นในวันนั้นทางครอบครัว ติดต่อไปยังบ้านญาติก็ไม่เห็น

เนื้อเรื่อง

มาถึง
 มือถือก็ติดต่อไม่ได้
 และในรุ่งเช้าก็ยังไม่เห็นที่ระยอง เมื่อน้องศร (นามสมมุติ) ขึ้นรถทัวร์ ป.1 กรุงเทพฯ -จันทบุรี จากป้ายที่ทางเข้าม.รามคำแหง2  ด้วยที่ตัวเองคิดว่ารถจันทบุรีจะผ่านระยอง การขึ้นรถผิดครั้งนี้ส่งผลการ เปลี่ยนแปลงแก่ตนเองทันที  เมื่อนั่งรถไปได้สักพัก ผ่านอำเภอแกลง จ.จันทบุรีแล้ว
น้องศรคิดเลยว่านั่งรถผิดแน่นอน เพราะรถจะเข้าจันทบุรีอยู่แล้ว เลยตัดสินใจลงจากรถเพื่อ
นั่งรถกลับแล้วมีผู้หญิง 2 คน แต่งตัวดี เดินลงตามน้องศรมาด้วย และเข้ามาคุยกับน้องศรเพื่อตีสนิท
และเริ่มพูดคุยว่า
ผู้หญิง 2 คนนั้น : น้องจะไปไหน
 น้องศร : จะไประยอง
 ผู้หญิง 2 คนนั้น : เออ ดีเลย พี่ก็จะไประยองเหมือนกัน
 เราเหมารถกันดีมั๊ย คนละ100 บาท
 ทั้งหมด คง 300 บาทและน้องศรก็ตอบตกลงไปด้วยกัน
หลังจากที่ขึ้นรถไปด้วยกันนั้น น้องศรก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย
 มารู้อีกทีเมื่อตัวเองต้องอยู่ในห้องมืดและแคบมากและน้องศร ก็นั่งลำดับเหตุการณ์ได้ว่า  ตัวเองเหมือนมีความรู้สึกโดนป้ายยาและเคลิ้มไป แต่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าหลับหรือเปล่าเพราะไม่รู้สึกตัวอะไรเลย ซึ่งน้องศรมารู้ภายหลังว่า
เมื่อตัวเองได้ออกมาจากห้องมืดนั้น โดยผู้หญิง 2คนนั้นให้น้องศร
ออกมาข้างนอกเพื่อมาให้นายทุนดูตัว(มารู้ภายหลัง ว่านายทุน)ซึ่งทำให้รู้ว่าตัวเองอยู่ในสวนยางลึก
เป็นป่าทึบ ที่ห่างไกลจากชุมชน และบ้านคนมาก แต่น้องศรก็รู้ว่าอยู่ใน จ.จันทบุรี ในคืนวันนั้น
น้องศรได้ยินผู้หญิง 2คนนี้ พูดกันว่าผู้หญิงที่กักตัวไว้ที่นี่อีก 5คนนั้น จะ
ส่งไปขายมาเลย์เร็วๆนี้ ทำให้น้องศรหยุดคิดว่านอกจากตนแล้ว
 ยังมีผู้หญิงที่ตกสภาพตนอีก 5 คนเลย เหรอ
 ส่งขายมาเลย์
 คือจุดหมายของชีวิตเหรอ ตอนนั้นน้องศรเครียดมาก และคิดจะฆ่าตัวตาย
 เมื่อต้องรู้ชะตาชีวิตว่าจะไป มาเลย์ และต้องทำอะไร เมื่อเช้าของวันที่ 7 สิงหาคม 2548 น้องศรคิดตลอดเวลาว่าหนี หนี แล้วจะหนีออกยังงัยล่ะ
 คือคำถามของน้องศรที่นั่งถามตัวเองอยู่ แต่โอกาสก็มาถึงน้องศร เมื่อวันนั้นผู้หญิง 2คนนั้นไม่อยู่และลืมล็อคกุญแจห้อง น้องศรได้โอกาสแล้ววิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตวิ่งแบบไม่หันกลับไปมองข้างหลังจุดหมายอย่างเดียวคือถนนใหญ่เพื่อหารถกลับและน้องศรก็นั่งรถจันทบุรี - ระยองเพื่อไประยองและหลังจากนั้นมีการติดต่อให้แม่และครอบครัวไปรับที่ระยอง  ตอนนี้สภาพจิตใจยังแย่มาก อาการหวาดกลัวและระแวงทุกอย่างที่พบเห็น และไม่กล้าออกนอกบ้านเลยจากคำพูดของน้องศร ว่า :แก็งค์นี้เป็นแก็งค์ที่ลักพาตัวผู้หญิงไป
ขายเพื่อค้าประเวณี แน่นอน และจะใช้วิธีผู้หญิง 2 คนแต่งตัวดีเข้ามาตีสนิทและเป็นขบวน
การที่นำยามาป้าย (ยังไม่มีคำตอบว่ายาอะไรน้องศรโดนจากแก็งค์นี้ชนิดไหน ประเภทไหน ) แล้วผู้หญิงอีก 5 คนที่ติดอยู่ที่นั่นละ  จะมีชีวิตยังงัยแล้วมีผู้หญิงอีกมากมายเท่าไรที่โดนกรณีอย่างนี้  นี่คือ .... ต้นเหตุอีกสาเหตุหนึ่งที่เป็นสาเหตุให้คนหายในปัจุจบันนี้
ที่ทางศูนย์ข้อมูลคนหายรับเรื่องมา
และเรื่องนี้คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคมเรา
คติเรื่องนี้ : ฝากเตือนเพื่อนผู้หญิง ที่ต้องเดินทางคนเดียว อย่าไว้ใจคนแปลกหน้า
ในการเข้ามาตีสนิท ถึงจะเป็นผู้หญิงด้วยกัน ทางศูนย์ข้อมูลคนหายได้ประสานงานเรื่องนี้ไปยังมูลนิธิปวีณา หงสกุลเพื่อเด็กและสตรี
เพื่อดำเนินการในการจะเอาความผิดกับขบวนการนี้ไปยังข้อมูลกรณีศึกษา
 ในศูนย์ข้อมูลคนหาย