คนที่เปิดประตูมา ก็คือพอตเตอร์ ฉันแอบชอบพอตเตอร์มานานแล้ว แต่ว่าฉันไม่กล้าบอกเขาซะที ก็เลยเก็บเอาไว้ก่อน "สวัสดีมิว นั้นอะไหรอร ผ้าพันคอน่ารักดีจัง" พอตเตอร์เขามาทักทายฉัน เขาทำแบบนี้ทุกเช้า เพื่อนขอพอตเตอร์ก็เยอะจนนับไม่ถ้วน "เอ่อ~ นี่พอตเตอร์ไม่ไปชมรมหรอ เดี๋ยวสายแย่เอานะ" พิมเตือนสติพอตเตอร์ วันพรุ้งนี้พอตเตอร์ ก็ต้องแข่งวิ่ง200ม. "เอ่อ~ พอตเตอร์สู้ๆนะ" ฉันไม่กล้าพูดกับเขาเลย มันรู้สึกยังไงๆก็ไม่รู้ "หว๋า~~~~~~~ O[ ]O" โครม!!!!!!! ฉันสดุดกับเท้าตัวเองล้มไปกองกับพื้นก้นกระแทกกับพื้นเต็มๆเลยอ่า T ^ T เจ็บๆๆ "มิวเป็นอะไรรึป่าว!!?" เบลที่อยู่ข้างยื่นมือมา ฉันจับมือเบลแล้วดึงตัวเองขึ้นมา "ขอบใจจ๊ะเบล แต่ตอนนี้เจ็บก้นอ่ะ ทรมานT ^ T"
ณ หลังโรงเรียน [ตอนเย็นจ้า]
""
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น