travel การเดินทางของฉันกับนาย

ปาลิดา​ หรือ​ ลิตา​ เธอ​เป็นเด็กที่อาศัยอยู่กับ

ป้าขวัญ​เเละลุง​กำปอ​ จังหวัด​เชียงใหม่​ บ้านเป็นไม้ธรรมดาอยู่กันอย่างอบอุ่น​ จนวันหนึ่งลุงของเธอล้มป่วยเป็นอัมพฤตอัมพาต​ หลังจากที่เธอเรียนจบเธอจำตัดสินใจพาลุงกำปอกับป้าขวัญ​ย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ​ ลิตา: จองที่พักค่ะ​ 

พนักงานพูดว่า:​ พอดีว่าที่พักที่คุณจองมีคนจองไปเเล้วค่ะ​ ป้าขวัญ​:ลิตาป้าว่าเรากลับไปอยู่บ้านก็ได้นะลูก​ ภาวิตเจ้าของธุรกิ​จโรงเเรมเดินมาพอดี​ มีอะไรให้ผมช่วยหรือป่าวครับ​ ลิตาหันไปตรงหน้าภาวิต​ พร้อมนึกในใจว่า​ นี่มันพี่คนที่เราเเอบชอบนี่หว่า​ โอ้ยย​ ภาวิต:พอดีว่าผมเป็นเจ้าของที่นี่ครับ​ ลิตา:คิดในใจนี่พี่ภาวิตจำเราไม่ได้หรอว่ะ​ เเล้วพูดขึ้นว่า​ ช่วยหาห้องพักให้หน่อยได้ใหมคะ​ ภาวิต:ได้ครับ​งั้นเดี๋ยวผมให้คนมาช่วยคุณ​ลุงคุณ​นะครับ 

เช้าวันต่อมา​ ลิตาเจอภาวิตอีกครั้ง

เเล้วภาวิตก็ทักว่า:อ่าวลิตาช่วงนี้ว่างใหม​ ยังเป็นไกด์​อยู่หรือป่าว​

ลิตา:พี่ภาวิตเเล้วทำไมเมื่อวานไม่ทักเเบบนี้หละคะ​ ลิตาก็คิดว่าพี่ลืมไปเเล้วซะอีก​

ภาวิต:จะลืมได้ไงใยตัวเเสบ

พี่จะให้เราไปเป็นไกด์​ สนใจใหม​

ลิตา:สนใจค่ะ​ สนใจ

ภาวิต: งั้นเริ่มงานพรุ้งนี้เลยละกัน

ลิตา:ฮะ​ พรุ้งนี้

ภาวิต:ทำไมหรอ มีอะไรหรือป่าว

ลิตา:อ๋อไม่มีอะไรค่ะ