Filth in the Beauty [The Gazette](Yaoi)

ลำดับตอนที่ #1 : Filth in the Beauty

หนึ่งคนไม่อาจอยู่ หากอีกคนยังคงอยู่...

เขาเจ้าพ่อแห่งวงการมาเฟียที่ทุกคนต้องยอมสยบ

 “เด็กคนนี้มีจิตมาร เขาจะสามารถทำลายทุกอย่างเพียงเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเขาเองปรารถนา”

.....

“ท่านผู้เฒ่า  ท่านจะบ้าหรือ ลูกชายข้าเขายังเล็กนัก ไฉนท่านจึงได้กล่าวหาเขาเช่นนี้”

.....

“อาโออิคือเด็กที่เป็นกาลกิณี”

.....

“อย่าทำร้ายเขา ได้โปรด อย่าทำร้ายลูกชายข้า”

.....

“เราต้องทำลายมัน ก่อนที่มันจะทำลายพวกเราทุกคน!!”

...

“อาโออิ!!!”

เด็กชายที่เกิดมาเพื่อหยุดยั้งเขา

“มันหนีไป เราจะปล่อยมันไปไม่ได้”

.....

“ไปตามล่ามันมา”

.....

“มีเพียงลูกที่เกิดจากท่านเท่านั้นที่จะหยุดยั้งเขาได้”

.....

 “ทำลายเขาซะ หน้าที่ของเจ้าคือทำลายชายที่ชื่อ อาโออิ!!”

.....

 “ลิขิตฟ้า ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเปลี่ยน”

.....

“มันเป็นหน้าที่ของเขา มีแต่เขาเท่านั้น!!”

.....

“เรตะ!!!”

“ฉันรักนายนะ”               

.....

โกหก

.....

“อย่าโง่ไปหน่อยเลย!!”            

.....

หลอกลวง

.....

“ตายไปพร้อมกับความโง่ของแกนั่นแหละ!!” 

.....

ความจริงที่ไม่อาจยอมรับ

การพบกันที่ไม่สวยหรู

“ไอ้เด็กหัวขโมย!!”

.....

“จับตัวมันไว้”

.....

“ผมขอโทษ อย่าทำอะไรผมเลย”

.....

“สั่งสอนมันซะ”

.....

เวลาสามารถเปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่ง

“ผมยินดีที่จะติดตามคุณไปทุกหนทุกแห่ง”

.....

“นายรักฉันใช่มั้ย รูกิ”

.....

“ผมรักคุณ อุรุฮะ”

.....

และเวลาก็สามารถพรากจากทุกสิ่ง

จากความรักแปรเปลี่ยนเป็นความแค้น

“ขอโทษ”

.....

“นาย...”

.....

“ผมขอโทษ  แต่คุณมันโง่เอง อุรุฮะ!!”

.....

“ลาก่อนนะครับ อุรุฮะที่รักของผม”

.....

และความแค้นถูกแปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง

“ฉันจะทำให้นายสำลักความเกลียดชังจนตายไปเลยล่ะ รูกิ”

พ่อแม่ที่เห็นแก่เงิน

“แกติดหนี้เรามาหลายเยนแล้ว จ่ายมาซะ ถ้าไม่อยากจ่ายด้วยชีวิตของแก”

.....

“แต่ฉันไม่มีเงิน”

.....

“อยากตายรึไง!!”

.....

“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ขอร้อง  เอาเด็กคนนี้ไปแทนได้ไหม”

.....

“จะให้เอามันไปทำอะไรวะ”

.....

“พวกเราจัดการซะ”

.....

“ไม่นะ”

.....

“เดี๋ยวก่อน!!”

.....

“เอาตัวเด็กคนนั้นมาให้ฉัน”

.....

วันเวลาที่เลยผ่านไป

“มิยาบิซัง...”

.....

“อยากตายรึไงไอ้เด็กโง่!!”

.....

“ผมขอโทษ”

.....

“มานี่!!”

.....

“ทำไมคุณถึงไม่ฆ่าผมล่ะฮะ”

.....

“หึ เพราะว่าแกจะต้องเรียนรู้รสชาติของความเจ็บปวดไง”

.....

“ผมไปทำอะไรให้คุณงั้นหรอครับ”

.....

ไม่มีเหตุผล    เพียงแค่ความพึงพอใจ  เพียงแค่ได้เห็นคนตรงหน้าเจ็บปวด 

.....

ไม่จำเป็นต้องสนใจว่าใครจะรู้สึกยังไง ขอเพียงความปรารถนาของตนถูกเติมเต็ม 

.....

เห็นแก่ตัว .....นี่แหละมนุษย์

*********************************************************************
เริ่มมาแบบงงๆ  แหะๆ  ก็ติดตามตอนต่อไปแล้วกันนะครับ
หลังจากที่เรื่องที่แล้วยังไม่จบ=w=  อิไรเตอร์ก็มาเปิดเรื่องใหม่
ให้บรรดารีดเดอร์ผู้น่ารักลุ้นกันเองต่อไปว่า
อิไรเตอร์มันจะมีปัญญาแต่งได้สักแค่ไหนเชียว=w="