ซาตานเถื่อนแพ้รัก

ฝากผลงานของปะหนันสักเรื่องนะคะ

*-*ตบจูบเถื่อนแต่ก็มีความหวานละมุนซ่อนอยู่*-*

**เงินซื้อทุกอย่างได้แม้กระทั่งร่างกายแต่เงินซื้อความรักไม่ได้**

เมื่ออยากได้ก็ต้องได้ เมื่ออยากให้รักก็ต้องรัก บู๊มาเฟียในคราบหนุ่มชาวไร่ผู้ไม่เคยผิดหวังกับสิ่งใดกลับไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากเดือนอ้ายผู้หญิงที่เป็นรักแรกและรักเดียวของเขาเลยถึงแม้เขาจะได้เป็นเจ้าของตัวเธอก็ตาม

******************

ความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่ในตัวนักเลงหนุ่ม เขาจะเลือกที่จะแสดงออกมาหรือจะยอมเสียคนที่เขารักไปตลอดชีวิตเพราะคำว่าศักดิ์ศรีมันค้ำคอ

มาค้นหาคำตอบไปด้วยกันนะคะ

***************

ประตูห้องถูกปิดลง บู๊หันหน้ามาหาหญิงสาวที่เดินตามมาด้านหลัง คว้ากระเป๋าจากมือของเธอวางลงและเปลี่ยนมาจับมือเล็กของเดือนอ้ายแทน

         “อ้ายเรากลับมาสนิทกันเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้เหรอทำไมเราต้องเปลี่ยนไปแบบนี้ด้วย”

         เสี่ยบู๊ที่เคยวางท่าว่าดูยโสไม่ได้สนใจอะไรในตัวหญิงสาวชาวบ้านอย่างเดือนอ้ายเท่าไหร่ก็เปลี่ยนเป็นคนละคนทันที

         มือเล็กบีมมือหนาที่จับเธอไว้แน่น หญิงสาวค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้กับเสี่ยหนุ่มจนหน้าแทบจะติดกัน

         “อ้ายยังเป็นอ้ายคนเดิม เด็กสาวที่เคยจนและก็จนมาถึงตอนนี้ อ้ายยังเป็นอ้ายที่ไม่เคยทำร้ายใครและก็ยังคงเป็นคนเดิม ถามตัวเองดูให้ดีเสียก่อนว่าใครกันที่เปลี่ยนไป ก่อนจะมาเรียกร้องความเหมือนเดิมจากคนอื่น พี่บู๊ที่เคยใจดีเป็นผู้ชายที่คอยดูแลปกป้องน้อง ๆ ผู้หญิง                  พี่บู๊ที่เคยกินข้าวกับแกงส้มที่มีแต่มะละกอด้วยกัน เขาตายไปแล้วเหลือไว้เพียงแต่เสี่ยบู๊                           ผู้มีอำนาจล้นมือ มีเงินเต็มกระเป๋าที่นอกจากหน้าตาก็ไม่มีอะไรเหมือนพี่บู๊ของอ้ายอีกเลย”

*****************

นิ้วใหญ่ยาวสอดใส่ถอดเข้าถอดออกจนปากถ้ำสีชมพูชุ่มฉ่ำและชายหนุ่มก็หยุดอยู่เพียงเท่านั้น

         เขาลุกยืนดูร่างเปลือยเปล่าที่นอนบิดตัวไปมาเมื่อารมณ์สวาทของเธอถูกลอยคว้างอยู่แบบนั้น

         “อย่าทำแบบนี้เลย อ้ายไม่ไหวแล้ว เสี่ยช่วยอ้ายด้วย”

         หญิงสาวร้องอ้อนวอนและมันก็ทำให้คนที่ยืนดูหัวเราะในคออย่างสาแก่ใจ

เรื่องนี้จบ happy  นะจ๊ะ