เหมันต์หิรัญญิการ์

นิยายเรื่องนี้เป็นความรักแบบที่เวลาและเหตุการณ์บังคับให้ทั้งสองคนต้องมาแต่งงานกัน เพื่อให้ครอบครัวของผู้มีพระคุณสงบสุข

***ฝากนิยายเรื่องสั้น ของปะหนันด้วยนะคะ***

“หยาบคาย ผมดูคนผิดไปจริงๆ ผู้หญิงที่มาจากครอบครัวดีๆ อย่างคุณ ไม่น่าจะคิดได้แต่เรื่องต่ำๆแบบนี้”

            “นี่คุณหลงอีเด็กดอยคนนี้ ถึงกับกล้าด่าฉันเลย คุณมีอะไรกับมันแล้วใช่ไหม”

***************************************************

ฐิติจัดงานศพให้กับแม่ยายจนเสร็จสิ้น ก่อนกลับเขาได้ให้เงินก้อนหนึ่งไว้กับพ่อตา เพื่อซ่อมแซมบ้าน และให้น้องของหนาวใช้ในการเรียนหนังสือต่อ

            “ขอบคุณมากนะคะ ที่อยู่ข้างๆหนาวในวันที่อ่อนแอที่สุด”

          หญิงสาวตั้งใจว่าเธอจะตอบแทนชายหนุ่มที่กำลังขับรถพาเธอกลับกรุงเทพด้วยการหย่าให้ทันที หลังจากที่เธอเก็บเงินได้สักก้อนและย้ายออกไปอยู่ข้างนอกเพื่อคืนอิสระให้กับเขา เพราเขาควรจะได้อยู่กับผู้หญิงที่ดีกว่าเธอ