ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic KHR: 10069 ศึกนางฟ้ากับซาตานที่รัก

    ลำดับตอนที่ #11 : บทลงโทษอันน่าจดจำ(?)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.12K
      1
      22 ก.พ. 54

    บทลงโทษอันน่าจดจำ(?)
    ---------------------------------------------
    ตึง!!!! ปั๊ก!!!!! โอ้ย!!

    เสียงกระแทกประตูห้องน้ำดังเป็นระรอกๆ คนนอกประตูหยุดฟังเสียงความพยายามอันไร้ผลของคนในห้อง

    "ฮึม....นี่แน่ะ!!!"ร่างบางใช้เท้าถีบประตูซ้ำแล้วซ้ำเล่า นี่มันประตูอะไรกัน ถีบแรงขนาดนี้แล้วยังไม่เปิดอีก(บ้านแกยังไม่รู้อีก อนาถใจ...)

    "อ่าวๆ ไงมุคุโร่คุง.." เสียงเจ้าเล่ห์ดังอยู่หลังประตู รางร้ายเริ่มผุดขึ้นในสมองมุคุโร่เหมือนดอกเห็ด

    "....." เงียบ นี่คือสิ่งที่ตอบกลับมา ร่างบางรีบกลับไปนอนที่เดิม

    แอ๊ด....

    เสียงประตูห้องน้ำเปิดเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้มร่าเริงที่สุดแสนจะน่ากลัวของคนตรงหน้า

    " -*- " ดูเหมือนว่าคนในห้องจะไม่ค่อยต้อนรับเขาซักเท่าไร

    "ทำหน้าแบบนั้น คิดถึงฉันมากเหรอ ?" ร่างสูงพุดกวนๆ

    "ใครจะโง่เง่าไปคิดถึงคนที่ขโมยบ้านตัวเองไปหน้าตาเฉยละครับ" คำพูดสุภาพที่แฝงไปด้วยรอยแขวะน้อยๆพ่นออกจากปากบาง

    "หืม? ปากแบบนี้ยังมีแรงให้ฉันทำโทษอยู่ใช่ไหม" เบียคุรันกอดอกก้มมองมุคุโร่ที่นอนรอชะตากรรมอย่างขำขัน

    "จะรีบทำอะไรก็ทำ....."ร่างบางหันหน้าหนี

    "สมยอมเหรอ? ไม่น่าสนุกเลย"ร่างสูงเบ้หน้าอย่างหงุดหงิด

    "เปล่าครับ ผมแค่เบื่อห้องน้ำนี่เต็มที" มุคุโร่หันมาสบตาคนตรงหน้าอย่างเคืองๆ แต่ดูเหมือนว่าคนตรงหน้าจะคิดว่าเป็นการยั่วยวนเขาเล่นมากกว่า

    "แต่ว่านะ...."เบียคุรันหนังลงตรงหน้ามุคุโร่ก่อนจะค่อยๆคลานขึ้นมาค่อมทับอยุ่บนตัว

    "นายอยากอยู่ข้างบนหรือว่าข้างล่างละ...?" เสียงกระซิบข้างหุดังแหบพร่า ร่างบางรู้สึกตื่นจนตัวแข็ง

    "...."

    "ตอบคำถามฉันด้วยมุคุโร่คุง...."ริมผีปากบางพูดจบก็เม้มใบหูของร่างบาง เหมือนหยอกเล่น

    "ข....ข้างบน" (เฮ้ย นี่มันไม่ใช่ 69100 นะ =[ ]=!!!)

    "ข้างล่างเหรอ"

    "ข้างบนครับ" มุคุโร่ยืนยัน แต่คนข้างบนกลับทำหูทวนลม

    "ข้างล่างสินะ หึหึ" รอยยิ้มร้ายปรากฎบนใบหน้าของจิ้งจอกเงินเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะตะครุบเหยือของเขาไว้ไม่ให้หนีไปไหน

    "ย....อย่า นี่คุณเบียคุรัน!!!!!" เสียงตะโกนโหวกเหวกดังลั่นห้องน้ำ

    "นี่คือบทลงโทษ มุคุโร่คุงไม่ชอบแบบไหนก็จะได้แบบนั้น"

    "งั้นข้างล่างก็ได้ครับ!!!!!" ร่างบางดันหน้าอกของร่างสูงอย่างดื้อดึง

    "สายไปแล้ว ไม่มีคำว่าได้เสมอสำหรับคนที่ถูกลงโทษ" เบียคุรันอุ้มมุคุโร่ที่ดิ้นคลุกๆๆๆขึ้นบ่าก่อนจะเปิดน้ำในอ่างให้เต็มแล้วหย่อนร่างบางบนไหล่ลงไป

    "คุณจะทำอะไร!!!" มุคุโร่เกร็งตัวยกเท้าขึ้นก่อนที่จะสัมผัสน้ำในอ่าง

    "อ่าว ก็อาบน้ำให้สัตว์เลี้ยงไง" ว่าจบเบียคุรันก็ปล่อยตัวมุคุโร่ลงอ่างน้ำอย่างแรง

    ตูม!!!! ซ่า!!!!!

    "แค่กๆ ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ยครับ มีใครเขาบ้าอาบน้ำกันทั้งกางเกงละครับ!!!!!" ร่างบางตะโกนแว้ด อย่างลืมตัว

    "จะให้ฉันถอดให้ไหมล่ะ น่าสนุกดีนะ...." เบียคุรันมองกางเกงขายาวที่เปียกน้ำจนเรียบติดกับขาขาวๆที่เขาเคยสัมผัสมาแล้ว

    "ไม่ต้องมายุ่งกับผมเลย!!!" มุคุโร่หยิบฝักบัวอาบน้ำที่อยู่ข้างๆตัวก่อนจะเปิดน้ำเต็มที่แล้วหันหัวฝักบัวไปที่เบียคุรัน เป็นการขับไล่

    "แย่ละ.... เปียกหมดแล้ว งั้นต้องอาบน้ำกับมุคุโร่คุงแล้วล่ะ" เฮ้ย!!!

    "งั้นก็...... เฮ้ย!!!!! คุณก็ไปอาบของคุณที่อื่นซิครับ ตัวของผมผมจัดการเอง!!!" ร่างบางยืดตัวเต็มอ่างอาบน้ำ

    "งั้นเหรอ..."เบียคุรันยกขาเรียวขึ้นจากน้ำก่อนจะลงไปนั่งแทรกตัวระหว่างหว่างขาทั้งสองข้าง ก่อนจะถอดเสื้อตัวเอง

    "นี่....คุณ..."สายตาระแวงจ้องมองหน้าอกขาวอย่างไม่กระพริบตา เอาอีกแล้ว....ร่างบางคิด

    "ตะลึงขนาดนั้นเลยเหรอ"คำพูดแหย่เรียกสติมึนๆของร่างบางตรงหน้า

    "ออกไปเลยนะ"

    "อย่าลืมนะว่านี่คฤหาสน์ฉัน มุคุโร่คุงไม่มีสิทธิ์...."

    "อึก...." คลื่นสะอึกดังเบาๆ

    "ถึงเวลาลงโทษแล้ว" ร่างสูงก้มลงใกล้ริมฝีปากบางก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์

    "อ.....อ๋า!!!!!!!!!!!" ร่างบางสะดุ้ง กับภาวะเหตุการณ์ใต้น้ำ

    "ไง" มีแค่คำพูดสั้นๆแต่ดูเหมือนว่ามันจะทำให้ร่างเล็กข้างใต้ขนลุกขึ้นมา

    "อ....ออก...ไป"นัยน์ตาต่างสีคู่หวานฉายแววขับไล่ แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนข้างบนหยุดการกระทำใต้น้ำแม้แต่น้อย

    "ดูมีความสุขดีนี่...จะให้ออกไปจริงๆเหรอ" เสียงแหบพร่าดังข้างหูอีกครั้ง ก่อนที่ริมฝีปากเรียวจะก้มลงเม้มซอกคอขาวอย่างจงใจ

    "อ...อา...อือ....อ๋า!!!!ไม่!!!! ปล่อยผม!!!โอ้ย!!!"ร่างบางหน้าแดงเกร็งตัว ก่อนจะหอบหายใจอย่างช่วยไม่ได้

    "แบบนี้ละดี...หึหึ"เบียคุรันหัวเราะในรำคอ

    "คุณมันโรคจิต...."เสียงหวานด่าคนข้างบนเหมือนหมีกินผึ้ง แต่ว่าเขากลับคิดว่ามันเป็นเพียงเสียงแรกเริ่มก่อนเล่นเกมนี้

    "นายก็ชอบไม่ใช่เหรอ"

    "ใครบอกคุณ -*- "มุคุโร่ขมวดคิ้ว

    "ไม่เห็นต้องบอกเลย" นัยน์ตาสีอเมทิสจ้องมองนัยน์ตาต่างสีอย่างไม่กระพริบตา

    "อึ๊....ไอ้....ไอ้คุณ...เบียคุรัน..ผมทนไม่....ไหวแล้ว"เหตุการณ์ใต้น้ำถึงจุดสูงสุดแล้วเหรอเนี่ย....?

    "ทำไมเหรอ?"เสียงทุ้มถามกวนประสาทแล้วดำเนินกิจกรรมใต้น้ำต่อไป

    "คุณหยุดจั๊กจี้ผมซะที ทนไม่ไหวแล้ว!!!!!!" นั่นแลคือการกระทำใต้น้ำ =___________=

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×