ห้องเก็บของ+ลับ

ลำดับตอนที่ #78 : ใบสมัคร 51

“ Application ”

 

         ชื่อ-นามสกุล ; บีบลอส สโกนด์ [Byblos] (บีสต์) (Beast)
 

         เพศ ; ชาย

         อายุ ; 10 ปี

         ส่วนสูง / น้ำหนัก ; 141 / 38

         เผ่าพันธุ์ ; มนุษย์

         นิสัย ; บลีนเป็นเด็กที่อยากมีเพื่อนค่ะ เนื่องจากไม่มีเพื่อนเล่น บลีนจึงใช้สิ่งของในบ้านของตัวเองให้มีชีวิตไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตาหรืออะไรก็ตาม บลีนเป็นเด็กเอาแต่ใจอยากได้อะไรก็ต้องได้ไม่อย่างงั้นจะโกธรถึงขีดสุด ควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ค่อยได้ เจ้าคำสั่ง เป็นเด็กมาดราชาประมาณว่า “อย่ามาขัดคำสั่งผม” ไม่ชอบให้ใครมาสั่งสอนและเป็นเด็กหวงของปากจัด ชอบทำสีหน้านิ่งแต่คำพูดมันเชือดเฉือนเกินวัย อาทิเช่น “ตาลุงแก่ๆจะกินขนมไปทำไมกัน หัดรู้จักเสียสละให้เด็กอย่างผมซะบ้างตาแก่ไม่มีสมอง” บลีนปรกติจะมีสีหน้านิ่งและชอบเล่นอยู่คนเดียวในห้องกับสิ่งของที่ควบคุมอยู่ในห้อง หรือบางครั้งก็เอาออกมานอกห้องบ้างใช้ให้มาเอาของบ้าง บลีนเป็นเด็กชอบของรสจัดเกลียดของหวานค่ะ และแอบโรคจิตนิดนึงเพราะเวลาที่เขาเบื่อของเล่นที่ควบคุมอยู่ก็จะไปเล่นกับพวกคนในบ้าน อย่างเช่น การเล่นวิ่งไล่จับถ้าแพ้ต้องถูกจับลากกับพื้นคอนกรีต หรือการวิ่งหนีจากนํ้ากรดบ้าง ปรกติบลีนจะชอบเดินๆไปทั่วบ้านทั้งวันลากตุ๊กตาหรือของเล่นลากพื้นไปหาอะไรทำไป สภาพก็จะทะมึนๆ...และบลีนชอบลุกขึ้นมากลางดึกมากินของในตู้เย็นด้วยค่ะ..และบลีนเป็นคนที่ไม่ได้ดั่งใจหรือถูกบังคับอะไรก็จะสติแตกโมโหอาละวาด สนใจคนแปลกใหม่เพราะคิดว่าจะสามารถเป็นเพื่อนเล่นกันได้แต่ก็ไม่ไว้ใจคนแปลกหน้า(?) แอบเจ้าเหล่ในบางเรื่องชื่นชอบการเล่นอะไรที่ซับซ้อนแต่รวมๆแล้วก็เป็นเด็กเอาแต่ใจและขี้โมโหนั่นล่ะ..(แถมโรคจิตชอบเล่นอะไรเฉียดตายด้วย..)

         ประวัติ ;  -

         ชอบ ; คนที่ว่าง่ายๆ ของรสจัด

         เกลียด ; ของหวาน พวกที่ไม่ยอมเล่นด้วย

         กลัว ; การไม่มีคนเล่นด้วย หรือการถูกเมิน

         พลังพิเศษ ; “พลังควบคุม” ควบคุมจิตใจหรือสิ่งของ พลังนี้จะสามารถทำให้สิ่งของที่ต้องการขยับได้ตามใจนึกค่ะ
หรือสามารถควบคุมได้ทั้งสิ่งของและคนถ้าหากใครมีจิตใจอ่อนแอจะสามารถควบคุมจิตใจได้ด้วยแล้วแต่ความแข็งแกร่งของแต่ละคน ถ้าหากมีจิตใจแข็งแกร่งก็ควบคุมได้เพียงร่างกาย

         เพิ่มเติม ; บลีนเป็นเด็กที่แอบปากไม่ตรงกับใจนะคะถ้าหากมีคนมาใจดีด้วยหรือให้ความรู้สึกอบอุ่น เขาก็จะหน้าแดงปากร้ายๆว่าไปอย่างไม่จริงจัง ถ้าหากเขาหน้าแดงก็แสดงว่าเขาแอบดีใจ

         บทที่ต้องการ ; สายเลือดตระกูลสโกนด์

สัมภาษณ์ออริ

"อ่า... ส... สวัสดีนะคะ" สาวน้อยท่าทางขี้อายเดินมาทักคุณอย่างกล้าๆ กลัวๆ "หนูชื่อเวนี่นะคะ... แล้ว... พี่ชื่ออะไรเหรอคะ"

           :: บลีนผละจากการเล่นตุ๊กตาหันไปมองเด็กหญิงนิ่งๆก่อนจะเอียงคอเหมือนกำลังนึกอะไรบางอย่าง ไม่นานดวงตาของเขาก็เปล่งประกายความสนใจแม้ใบหน้าจะยังคังเรียบเฉย “เธอเป็นใคร..อยากเล่นกับผมเหรอ?”
 

เวนี่ฉีกยิ้มขลาดๆ ออกมา สาวน้อยเกาแก้มแก้เก้อ "เอ่อ... พอดี หนะ...หนูเป็นผู้ช่วยแม่ครัวของร้านๆ หนึ่งน่ะค่ะ" เธอว่า  "คือ...แม่ครัวลองปรุงอาหารสูตรใหม่ดู... จะลองชิมดูหน่อยไหมคะ" เธอยื่นให้ดูตะกร้าที่บรรจุอาหารคาวเอาไว้ พลางเม้มปากน้อยๆ เป็นการลุ้นในคำตอบของคุณ ดวงตากลมโตเป็นประกายออดอ้อนเล็กๆ
 

           :: บลีนนิ่งคิดเพราะสำหรับเขาคนที่ไม่คิดจะเล่นด้วยหรือไม่ทำให้เขาสนุกก็น่าเบื่อ แต่พอเห็นแววตาขลาดๆของเด็กหญิงก็ถอนหายใจ พลางลูบท้องตัวเองแล้วตอบไป “ขอโทษที..แต่ผมไม่อยากกินของๆคนแปลกหน้า อีกอย่างถ้าอาหารของเธอไม่อร่อยลิ้นผมก็ฝาดกันพอดี” พูดขณะที่สายตาเหลือบมองอาหารในตระกร้าไม่วางตา(ประมาณว่าสนใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่พูด)

 

"อาหารที่หนูแนะนำมาให้พี่ลองชิมนี่ดีมากเลยนะคะ" เธอยิ้มอายๆ ให้คำรับรอง "คนก่อนที่ลองทานไปถึงกับหัวใจวายตายเลยล่ะค่ะ...  กว่าหนูจะจัดการเรื่องศพได้ก็ลำบากแทบแย่" เธอหัวเราะแหยๆ
 

           :: บลีนเลิกคิ้ว “ไม่ล่ะ แต่เธอนี่หาวัตถุดิบได้ดีจังเลยนะ..แต่การซ่อนศพคงจะลำบากแย่..แต่เธอทำเรื่องน่าสนุกขนาดนั้นสนจะมาเล่นกับผมไหม? ผมคิดว่าจะชวนพี่ชายที่บ้านเล่นวิ่งไล่จับล่าเนื้อกันพอดี”
 

สาวน้อยดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำตอบของคุณ มือเล็กบอบบางเอื้อมไปหยิบถาดอาหารในตะกร้า แล้วยื่นให้คุณอย่างยัดเยียด "ยังไงก็ช่วยลองชิมอาหารจานนี้หน่อยนะคะ... ถ้าวันนี้หนูแจกอาหารไม่หมดล่ะก็....หนะ...หนูโดนทำโทษหนักแน่ๆ เลยค่ะ..." เวนี่เสียงสั่นเล็กน้อย
 

          :: บลีนเริ่มขมวดคิ้วเมื่อเด็กหญิงไม่ยอมตอบคำถามของเขา พร้อมยัดเยียดอาหารมาให้อีก เด็กชายเลิกเริ่มหงุดหงิด “อะไรของเธอนักหนา ผมบอกว่าไม่กินก็ไม่กินไง แล้วยังไม่ตอบคำถามของผมอีกอยากตายนักหรือยังไงหะ!!” บลีนตวาดไปด้วยแววตาวาวโรจน์ด้วยความโกธรแบบเด็กๆ
 

"อ๊ะ ! ตะ..ตายแล้ว" เวนี่อุทานอย่างนึกขึ้นได้ ใบหน้าหวานซีดเผือด "คะ คุณแม่ครัว... ระ...เรียกตัวหนูแล้วล่ะค่ะ ! หนะ...หนูต้องไปแล้ว ลาก่อนนะคะ...!" สาวน้อยว่าอย่างร้อนรน ก่อนจะวิ่งจากไปโดยไม่เหลียวหลังกลับมามองคุณอีกเลย
 

         :: บลีนมองเด็กหญิงที่วิ่งหายไปก่อนจะทำเสียงฮึดฮัดแล้วปาอาหารในมือทิ้งก่อนจะเดินลากตุ๊กตาตัวใหญ่กลับไป “น่ารำคาญชะมัด..พี่กระต่ายไปเล่นกับผมต่อกันเถอะนะ ฮึๆ” พลางหัวเราะกับกระต่ายสีแดงที่ถูกลากไปกับพื้น พร้อมเสียงหัวเราะเล็กๆของบลีนดังไปตลอดทาง
 

คุยกับผู้ปกครอง
 

สวัสดีค่า ไรท์ชื่อแบงค์พันนะคะ แล้วตัวเองล่ะ ชื่ออะไรเอ่ย ?
 

:: ขิงค่ะ ;w;
 

คิดยังไงถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ ?
 

:: มันน่าสนใจดีค่ะ ตัวเอกก็น่าแกล้งดีด้วย(ฮา)
 

ขอบคุณที่ส่งลูกมาให้พันพิจารณาน้า ขอบคุณจริงๆค่ะ !
 

:: ค่ะ..ฝากด้วยนะคะ!