[SF] ยอม...

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

                    [SF] ยอม... 

                   SHOWHO 

"ฮยอง..ตรงนั้นด้วยเช็ดแรงๆสิเร็วๆเห็นมั้ยมันยังไม่สะอาดเช็ดอีกๆๆ" เสียงเอะอะของชายหนุ่มที่ชื่อวอนโฮกำลังออกคำสั่งให้แฟนหนุ่มของตัวเองนั้นทำความสะอาดบ้านโดยที่ตัวเองนั้นนั่งอยู่ตรงโซฟาชี้นิ้วออกคำสั่งแฟนหนุ่มของตน

"วอนโฮอ่าา...พี่ก็เช็ดแรงๆแล้วเนี่ยแล้วมันก็สะอาดแล้วด้วยวอนโฮนั่งอยู่ตรงนะ.." ยังไม่ทันที่แฟนหนุ่มอย่างชยอนูจะพูดจบวอนโฮนั้นก็พูดสวนขึ้นมาก่อน

"หยุดเถียงนะ! ฮยองกล้าเถียงผมหรอ..นู้น!ไปเช็ดตรงนู้นด้วยไป" พอวอนโฮพูดเสร็จวอนโฮก็ออกคำสั่งให้ชยอนูไปเช็ดอีกตรงนึง

"ครับๆฮยองไม่เถียงวอนโฮก็ได้" ชยอนูพูดออกไปเพราะไม่อยากมีปากเสียงกันไม่ว่าจะเรื่องเล็กๆน้อยๆหรือจะเรื่องไหนชยอนูเป็นฝ่ายยอมวอนโฮมาตลอด

หลังจากที่ชยอนูทำความสะอาดบ้านตามคำสั่งของวอนโฮก็มานั่งลงตรงโซฟาข้างๆวอนโฮที่กำลังอ่านสืออยู่

"วอนโฮ ~ วอนโฮ ~" ชยอนูทำเสียงอ้อนวอนโฮชยอนูจะเรียกวอนโฮด้วยน้ำอ้อนประจำเวลาทำความสะอาดเสร็จ

"อะไร" วอนโฮตอบรับด้วยน้ำเสียงรำคาญนิดๆเพราะตนนั้นกำลังอ่านหนังสืออยู่วอนโฮไม่ชอบให้ใครมาเรียกเวลาตนอ่านหนังสือเพราะจะอ่านไม่รู้เรื่องแล้วเสียสมาธิ

"นวดแขนให้ฮยองหน่อยนะฮยองปวดแขนไปหมดเลยเนี่ย..นะครับคนดี" ชยอนูพูดเสียงหวานพร้อมเขยิบไปใกล้ๆวอนโฮมากขึ้น

"ทำความสะอาดแค่นี้ทำมาเป็นบ่นว่าปวดแขนนะ" วอนโฮพูดพร้อมกับมองชยอนูด้วยหางตา

"อ้าว..ก็ฮยองปวดจริงๆนี่" 

"ปวดมากมั้ย" วอนโฮถาม

"มากๆเลยทำความสะอาดบ้านก็เกือบทั้งวัน" ชยอนูพูดอย่างมีหวังๆนิดเพราะวอนโฮเป็นคนไม่ค่อยยอมใครง่ายๆแม้กระทั่งกับชยอนูที่เป็นแฟนหนุ่มของตัวเอง

"นู้นไปร้านนวดหน้าปากซอยไป" วอนโฮพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆชยอนูถึงกับเงียบก็รู้ว่าวอนโฮเป็นคนนิสัยยังไงแต่ชยอนูก็อยากให้วอนโฮยอมทำในสิ่งที่ชยอนูขอบ้างเล็กๆน้อยๆก็ยังดี

ผ่านไปสิบนาทีแล้วชยอนูก็ยังเงียบอยู่ไม่ใช่ว่างอนหรอกแต่แค่น้อยใจนิดๆแปปๆเดี๋ยวก็หายแต่วอนโฮที่เห็นชยอนูเงียบไปก็ถึงกับเอ่ยปากถาม

"ฮยองไม่ไปนวดรึไงปวดแขนไม่ใช่หรอ" วอนโฮถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆเหมือนเดิม

"ไม่ไปแล้วฮยองหายปวดแล้ว" วอนโฮถึงกับสงสัยที่ชยอนูพูดประโยคแบบนี้ออกมาเพราะว่าแต่ก่อนถ้าวอนโฮบอกให้ไปก็ไปทันทีแต่นี่ชยอนูยังพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนๆนั่งนิ่งไม่ยอมลุกไปไหนอีกต่างหาก

"งอนรึไง..ทุกครั้งก็ไม่เห็นเป็นแบบนี้นี่" วอนโฮถามออกไปตรงๆ

"ไม่ได้งอน..ฮยองแค่น้อยใจนิดหน่อย" 

"น้อยใจ ? น้อยใจเรื่องที่ผมไม่ยอมนวดให้ฮยองเนี่ยนะ" 

"ก็อืม..วอนโฮมีแต่ไล่ให้พี่ไปร้านนวดจะกี่ครั้งที่วอนโฮบอกให้พี่ไปนวดอยู่ร้านพี่ก็ยอมทุกครั้งแต่ครั้งนี้พี่อยากให้วอนโฮนวดให้จริงๆวอนโฮก็ยังไล่พี่" ชยอนูพูดตัดพ้อนิดๆ

"ก็ผมขี้เกียจนี่.." ตั้งแต่เป็นแฟนกันมาวอนโฮก็ไม่เคยเห็นชยอนูเป็นแบบนี้มาก่อนอาจจะเพราะชยอนูยอมวอนโฮทุกเรื่องมาตลอด

"โอเค..ไม่นวดให้พี่ก็ไม่เป็นไร" ชยอนูพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนชยอนูกำลังจะเดินเข้าห้องแต่วอนโฮก็เรียกชยอนูก่อน

"ฮยอง..ผมนวดให้ก็ได้แต่แค่ครั้งนี้นะที่ผมยอมฮยองอะ" ชยอนูถึงกับยิ้มไม่คิดว่าวอนโฮจะยอมให้ตัวเองจริงๆ

"โอเคครับ ^^" 

"นี่..ฮยอง" พอนวดไปได้ซักพักวอนโฮก็เรียกชยอนู

"ว่าไง ?" ชยอนูเอ่ยตอบ

"ตั้งแต่เป็นแฟนกันมาทำไมฮยองยอมผมมาตลอดเลยอะฮยองไม่เบื่อหรอที่มีแฟนแบบผมอะ" วอนโฮถามคำถามที่อยากถามชยอนูมาได้ซักพักแต่ก็ไม่มีโอกาสซักที

"ฮยองไม่เบื่อหรอกฮยองดีใจที่ได้เป็นแฟนกับวอนโฮที่ใจที่วอนโฮเป็นคนรักของฮยองที่ฮยองยอมวอนโฮทุกเรื่องก็เพราะฮยองรักวอนโฮรักจนไม่อยากขัดใจวอนโฮซักเรื่องเลย" ชยอนูพูดออกมาจากใจ

"บ้า..พูดไรเนี่ย" วอนโฮเขินๆแล้วก็งงกับตัวเองที่อยู่ดีๆก็เกิดอาการเขินขึ้นมาซะดื้อๆ

"ฮยองพูดจริงๆ..แล้ววอนโฮละ" 

"อะไร..ผมทำไม"  

"ก็วอนโฮรักฮยองมากมั้ย" ชยอนูถามยิ้มทำเอาวอนโฮเขินจนหน้าแดงหูแดงไปหมด

"เป็นไรมากปะฮยองถามไรเนี่ย" วอนโฮยังเก๊กขรึมแต่รู้มั้ยว่าตัวเองหน้าแดงลามไปถึงหูถึงคอแล้ว

"รักฮยองมากมั้ยครับ" ชยอนูยังถามต่อไป

"ถามมาได้..ก็รักสิรักมากด้วยถ้าฮยองนอกใจผมฮยองตายแน่พอใจรึยัง!" วอนโฮทั้งพูดทั้งเขินพร้อมกับลุกขึ้นแต่ชยอนูคว้าเอววอนโฮไว้ก่อนแล้วดึงวอนโฮมานั่งตรงตัก

"ใครจะกล้าไปนอกใจวอนโฮละหื้ม..ถึงวอนโฮจะพักใสไล่ส่งฮยองฮยองก็ไม่นอมไปหรอกเพราะหัวใจของฮยองอยู่กับวอนโฮแล้วพี่ก็ไม่คืนด้วยเข้าใจมั้ยครับ" 

"อื้มมม..เข้าใจแล้วปล่อยได้รึยังเนี่ยผมจะไปอาบน้ำ" 

"ไปได้..แต่ก่อนไปฮยองขอหอมแก้มหน่อยนะ" ยังไม่ทันที่วอนโฮจะคัดค้านชยอนูก็ชิงหอมแก้มไปฟอดใหญ่ๆ

ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดด

"อะ..ไอ้ฮยองบ้า! ไปอาบน้ำแล้วหื้ยยยย!"

"ฮ่าาาๆ" 

                     

                                Fin.