รักจนได้ นายเพลย์บอย
ผู้เข้าชมรวม
37
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บทนำ
“อะไรนะป๊า!!! ป๊าจะให้หนูย้ายบ้านไปอยู่กับเพื่อนป๊า2เดือนงั้นเหรอ!!!!”
“อืม(- -) ( _ _ ) (- -)”
“นี่ป๊า!!!ป๊าเป็นบ้าไปแล้วรึไงห๊า!!!! ถึงให้ลูกในตับ ในไต ในไส้ ในพุง ในม้าม ในก้อนเนื้อส่วนไขมันของตัวเองไปฝากไว้กับเพื่อนน่ะ!!!!!ชิ!แค่ป๊าได้ไปดูที่สร้างบ้านใหม่ต่างประเทศแล้วก็ทำเรื่องย้ายโรงเรียนของหนูไปต่างประเทศแค่นั้นเอง”
“แกแน่ใจนะว่าแค่นั้น ฉันต้องไปจ่ายค่าเสียหายที่แกก่อไว้กับโรงเรียนเดิมต่างหากล่ะ ทั้งเรื่องที่แกแอบขโมยนมเน่ามา ทั้งแกแอบไปยัดตุ๊กแกไว้ในกระเป๋าของคุณครูและอีกเป็นล้านวีรกรรมของแก จนทางโรงเรียนเขาขอให้แกย้ายออกไปให้พ้นจากขี้หูขี้ตาเขาซะ”
“ไม่ขนาดนั้นมั้ง ป๊ามั่วรึเปล่า หนูไม่ได้ทำเรื่องน่าอายขนาดนั๊นนน จริงจริ๊งงงง”
“เหรอ.......สงสัยหมาบ้านเราคงไปเรียนหนังสือแทนแก แล้วมันก็ไปทำเรื่องน่าอายไว้ล่ะสิ”
“โห่.....ป๊า ด่าแรงไปมั้ย?”
“อย่างนี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ สรุปแกจะไปไหม?”
“ไม่!!!!! หนูยังยืนยันคำเดิมไม่!!!!”
“ได้!! งั้นฉันจะเผานิยายของแกทิ้งซะ!!!”
“ไม่นะป๊า!!!!T^T ป๊าอย่าทำเรื่องเลวๆอย่างนั้นนะ!!!ป๊าก็รู้ว่าหนูรักหนังสือพวกนั้นเป็นชีวิตจิตใจ”
“ถ้าอย่างนั้นแกก็ทำตามที่ฉันบอกซะ”
“ก็ได้....หนูไปก็ได้.....ป๊าใจร้ายที่สู๊ดดดดดดT^T”
“ก็แค่นั้น.....ไปเก็บเสื้อผ้าซะ!!!แล้วก็อาบน้ำด้วย เหม็นชิบ!!!”
“T^T”
บทที่ 1
นอนห้องไหนดี?
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถลีมูซีนสีดำที่กำลังเดินทางไปบ้านเพื่อนของป๊าอีกไกลไหมนะ ตื่นเต้นจริงๆ>_<
“ไม่ต้องตื่นเต้นหรอกครับ นายท่านน่ะเป็นคนใจดี ไม่ต้องกังวลหรอกครับ แถมยังมีลูกชาย2คนนะครับไม่ต้องกลัวว่าจะเหงาหรอกครับเวลาที่นายท่านไปทำงานกลับดึกๆหรือเวลาที่ท่านไม่อยู่บ้านไปต่างจังหวัดก็มีคนอยู่ด้วยอยู่แล้วครับ^_^”
“มีลูกชายเหรอค่ะ”
“ครับ^_^”
ถึงแล้วเหรอเนี่ยทำไมไกลอย่างนี้ เอ๊ะ! ฉันเผลอหลับไปเหรอเนี่ย ฮ้าว……-o-เหนื่อยมากๆเลยอ่ะ ว้าวทำไมบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้เนี่ย ข้างในจะเป็นยังไงนะ? แต่พอฉันเข้ามาเท่านั้นแหละความตื่นเต้นก็หายไปเลยล่ะ กลายเป็นความตกตะลึงอึ้ง!และทึ้ง! ในความสวยงามของบ้านหลังนี้เอ๊ะ!ไม่ใช่สิปราสาทต่างหากล่ะ
“นี่ พาฉันขึ้นไปดูห้องหน่อยสิ” ฉันบอกกับแม่บ้านคนหนึ่งอายุราวๆฉันนี่แหละ น่าจะน้อยกว่าด้วยซ้ำ
“ค่ะ ตามมาเลยนะค่ะ” แล้วฉันก็เดินตามแม่บ้านคนนั้นไปจนถึงห้องนอนของฉัน ว้าว!กว้างจริงๆ
“แล้วไหนล่ะ ห้องของลูกชายเจ้าของบ้าน”
“ก็ห้องนี้ล่ะคะ”
“ห๋า!”
“ก็เพราะว่าห้องที่คุณจะมาพักกำลังทาสีอยู่คะ”
“แล้วไม่มีห้องว่างเหลือเลยเหรอค่ะ”
“อ๋อ….มีคะ มีอยู่2ห้องคะ”
“งั้นย้ายให้ฉันเลยคะ”
“งั้นตามฉันไปหลังบ้านเลยนะค่ะ”
เอ๋…ห้องอะไรอ่ะ ถึงอยู่หลังบ้าน?? ฉันล่ะงงจริงๆหรือว่ายัยนี่จะพาฉันไปฆ่าหมกป่าหลังบ้าน โทษฐานที่ไม่ยอมนอนห้องเดียวกับเจ้านายของเธอ ไม่น๊าาาา ฉันยังไม่อยากตาย กรี๊ดดดดด>o< เอ๊ะ!แต่เพื่อความแน่ใจฉันควรจะถามยัยนี่สิ
“แล้วห้องอะไรค่ะ ทำไมถึงอยู่หลังบ้าน”
“เอ้า!ก็คุณไม่อยากนอนห้องเดียวกับคุณชาย ก็เหลือแค่2ห้อง ห้องเก็บของกับห้องคนรับใช้ชายคะ เลือกเอาเลยนะค่ะ” เอ๊ะ!ยัยนี่กวนประสาทฉันรึเปล่าเนี่ย!
“………….”
“เลือกไม่ได้เหรอค่ะ คิกๆ” ยะ...ยะ…ยัยนี่!แอบหัวเราะเยาะเย้ยฉันรึ ได้ยินนะเว้ย!! “ถ้าเป็นฉันขอแนะนำให้คุณกลับไปนอนห้องเดียวกับคุณชายนะค่ะเพราะคุณชายเป็นคนนิสัยดี”
“งั้นฉันไปนอนห้องเดียวกับเธอก็ได้”
“อุ๊ย!ไม่ได้นะค่ะ”
“ทำไมล่ะ?”
“คือ….คือ….คือว่าฉันนัดแฟนมาอยู่ด้วยกัน2ต่อ2น่ะคะ อ๊ะ!อย่าไปบอกใครนะค่ะ ถ้าคุณชายรู้ล่ะก็……ฉันโดนไล่ออกแน่ๆเลยคะ ก็คุณชายน่ะเป็นคนใจร้อนจะตายไป”
เอ๊ะ!เดี๋ยว!เดี๋ยวๆยัยนี่บอกว่าอีตาคุณชายเป็นคนใจร้อนแต่ประมาณ6บรรทัดที่แล้วยัยนี่บอกว่าอีตาคุณชายเป็นคนใจดีไม่ใช่รึ?
“งั้นสรุปคุณ……”
“เกรพ ฉันชื่อว่าเกรพ”
“งั้นสรุปคุณเกรพจะไปนอนห้องเดียวกับคุณชายไหมค่ะ?”
เอาไงดีว่ะ1.นอนห้องสกปรก 2.นอนกับผู้ชายเกือบ10 3.นอนกับผู้ชาย1คนแต่ปลอดภัย เลือก3ดีกว่าว่ะ!
“อื้ม(- -) ( _ _ ) (- -)”
ผลงานอื่นๆ ของ Noei Ratchaneekorn Charoenchit ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Noei Ratchaneekorn Charoenchit
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น