เมื่อผมต้องรับบทเป็น...ผี

                    เรื่องนี้ผมแต่งขึ้นจากความสงสัยที่ว่าวิญญาณมีจริงหรือไม่ บาป

กรรมเป็นเช่นไร

แล้วหากนรก สวรรค์มีจริงป่านนี้วิวัฒนาการของทั้งสองแห่งนั้นจะไปถึงไหนแล้ว

 โลกมนุษย์ยังมีเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำต่างๆมากมาย แล้วจะเป็นอย่างไรหาก นรก

สวรรค์จะมีเทคโนโลยีเหล่านี้ช่วยทุ่นแรง

                อีกความสงสัยหนึ่งของผมก็คือ เราเห็นแต่แง่มุมที่คนเจอผี แล้วจะ

เป็นอย่างไรหากเราถ่ายทอดความรู้สึกของผีที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองตาย เหตุใดคน

ถึงเห็นผีในรูปแบบต่างๆพวกเขาต้องการสื่ออะไร

          เรื่องเมื่อผมเป็นผี จึงถูกแต่งขึ้นโดยผ่านตัวละครชายหนุ่มที่ชื่ออา

ร์ตี้ เขาหลับไปนาน จนตื่นขึ้นมาแล้วจำอะไรไม่ได้ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่รู้ว่า

ที่ที่เขาอยู่คือที่ไหน และที่สำคัญไม่รู้ว่าเขาได้ตายไปแล้ว

เรื่องราวชุลมุนของผีที่ยังไม่รู้ตัวว่าตายจึงเกิดขึ้น คนที่อยู่รอบข้างเขากลับกลัว

เขาอย่างลนลาน ในขณะที่เขาไม่ได้ต้องการจะทำให้พวกคนเหล่านั้นกลัว เขา

แค่ต้องการหาคำตอบ.....เท่านั้น

                จน บุญมี ภูติพิทักษ์ซึ่งมีร่างกายแคระเกร็นของเขาปรากฏตัวขึ้น

พร้อมกับคำตอบ และเสนองานให้เขาทำชิ้นหนึ่งเพื่อลบล้างกับบาปที่เขาทำ นั่น

ก็คือช่วยชีวิตคนคนหนึ่งไม่ให้ฆ่าตัวตาย

                อาร์ตี้ตกปากรับคำเมื่อเขาเห็นว่าไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีไปกว่านี้แล้ว

เขาไม่อยากทนทุกข์ทรมานจากไฟโทสะที่คอยเผาผลาญเขาทุกเช้าอีกต่อไป

แล้ว

 เขาเข้าใจมาโดยตลอดว่างานชิ้นนี้ก็คือการที่เขาต้องย้อนเวลากลับมาเพื่อช่วย

ชีวิตตัวเองไม่ให้ฆ่าตัวตาย บุญมีให้โอกาศเขาสิงร่างชายคนที่เขาต้องช่วย

เหลือได้เพียงสามครั้ง เขาทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงอดีต เขาทำเกือบ

สำเร็จ ถ้าวันนั้นไม่เกิดขึ้น