ลิขิตรักราชามังกร

ลำดับตอนที่ #1 : หมู่บ้านลึกลับ

 

ณ.  หมู่บ้านในป่าลึกลับ กลางป่าต้องห้ามแห่งหนึ่ง  ในบ้านของท่านผู้นำหมู่บ้านคนปัจจุบัน มีชายวัยกลางคนนามว่า หลวนคุณ ซึ่งเป็นผู้นำหมู่บ้านแห่งนี้นั่นเอง กำลังนั่งปรึกษาหารือกับลูกบ้านอีก4คนด้วยใบหน้าเครียดขรึม เหมือนกับว่าหัวข้อสนทะนายังไม่ได้รับการคลี่คลาย 

      "เจ้าคิดว่าควรทำอย่างไรดีล่ะ ลู่ฉาง นี่ก็ไกล้จะถึงกำหนดเเล้วเสียด้วยสิ"

      เสียงของท่านผู้นำเอ่ยขึ้นขอความคิดเห็นจากลูกบ้านของตน

    "ข้าว่า เราคงทำอะไรไม่ได้ นอกจากต้องรอต่อไป อย่งไรเสีย ในไม่ช้าจะต้องปรากฎสัญลักษ์ของผู้ถูกเลือก ที่ใครคนใดคนหนึ่งเป็นแน่"

      "ลู่ฉาง เอ่ยตอบท่านผู้นำออกไป เขามั่นใจเช่นนั้น ตอนนี้อาจจะยังไม่ถึงเวลาก็เเค่นั้น"

       "ข้าก็คิดเช่นนั้น ท่านผู้นำ"

        เสียงของหารตง ลูกบ้านอีกคนเอ่ยขึ้น

   " ขอให้เป็นเช่นนั้นนะหารตง ถ้าถึงกำหนดส่งตัว เรายังหาคนผู้นั้นไม่เจอละก็ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะรับมือกับความพิโรธของราชามังกรได้อย่างไร"

ท่านผู้นำกล่าวขึ้นพร้อมเเสดงสีหน้าวิตกกังวล นี่ก็เหลือเวลาเเค่หนึ่งเดือนเท่านั้นก็จะถึงวันส่งตัวเจ้าสาวเเก่ราชามังกรเเล้ว เเต่ผู้ถูกเลือก   ยังไม่ปรากฏตัวสักที 

ผู้ถูกเลือกจะปรากฏปานรูปหงส์ไฟที่บ่าซ้ายด้านหลังของคนผู้นั้น 

   "เห้ออออ  จะทำอย่างไรดีจนป่านี้เเล้วยังหาคนผู้นั้นไม่เจอเลย"

ท่านผู้นำพูดพึมพำอยู่คนเดียว หลังจากลูกบ้านกลับกันไปหมดเเล้ว

   "ท่านพ่อ ท่านอย่าคิดมากเลยนะเจ้าคะอย่างไรเสียก็ต้องเจอเเน่เจ้าค่ะ"

บุตรสาวของท่านผู้นำพูดขึ้นเพื่อปลอบใจบิดาของตน

   "เเล้วถ้าไม่เจอละหนิงอัน เจ้าว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

ข้าไม่อยากให้เผ่าหงส์ไฟผิดใจกับเผ่ามังกรเเม้เเต่น้อย"

ท่านผู้นำพูดกับบุตรสาวพรางให้คิดไปถึงเรื่องที่เป็นต้นเหตุให้เขาคิดไม่ตกอยู่ตอนนี้   บรรพบุรุษของเขาได้เล่าต่อๆกันมาจากรุ่นสู่รุ่น  เรื่องราวต่างๆได้เกิดขึ้นมานานเเสนนานตั้งเเต่รุ่นบรรพบุรุษ หมู่บ้านเเห่งนี้เป็นหมู่บ้านที่เผ่ามังกรเลือกจะผูกพันธะสัญญา เเก่เจ้าสาวมังกร ใครก็ตามที่เป็นผู้ถูกเลือกจะปรากฏสัญลักษ์ปานรูปหงส์ไฟที่บ่าด้านซ้ายมือของตน เมื่อสัญลักษ์ปรากฏที่ผู้ใดคนผู้นั้นจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลย มีเรื่องราวเล่าขานกันมาว่า

มีบุรุษคนนึง ซึ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นราชาของเผ่ามังกร ได้มาเจอหมู่บ้านลึกลับกลางป่าต้องห้าม ในเขต

มนต์ตราเเห่งนี้ด้วยความบังเอิญเเละมาหลงรักบุรุษหนุ่มรูปงาม มารู้ที่หลังว่าเป็นบุตรของท่านผู้นำเผ่าหงส์ไฟ 

     "ที่นี่ที่ไหนกัน ทำไมถึงมีหมู่บ้านมาอยู่กลางป่าต้องห้ามเเห่งนี้ใด้  ผู้คนรึก็ช่างงดงามเเตกต่างจากที่อื่นอย่างสิ้นเชิง  ช่างหน้าเเปลกยิ่งนัก"

เขาพึงพำกับตนเองด้วยความเเปลกใจ เเต่เเล้วก็ต้องตกตะลึงในความงดงามของบุรุษคนนึง ที่กำลังเดินมาทางที่เขากำลังยืนอยู่ เขารีบหาที่หลบจนบุรุษผู้นั้นเดินผ่านไป เลยรีบออกจากที่ซ่อนตัวเเละเเอบตามไปอย่างเงียบๆ

     "ใครอยู่ตรงนั้นออกมาเดียวนี้นะ!!"

เว่ยหนานตะโกนออกไปพร้อมกับชักดาบออกมากระชับเตรียมพร้อม เขารู้สึกได้ว่ามีคนตามมาตั้งเเต่เขาเดินมาทางนี้เเล้วจนทนไม่ไหวจึงหันมาตะโกนถาม พร้อมตั้งท่าเตรียมสู้ จนคนที่เเอบตามมาปรากฏตัว สายตาคมประสานกับสายตาหวานอยู่เนิ่นนาน  อย่างหลงไหลซึ่งกันเเละกันตั้งเเต่เเรกเจอ

จื่อหลงเลยตามเว่ยหนานกลับหมู่บ้านไปด้วยความเต็มใจของทั่งคู่

    "เจ้าพาผู้ใดมาเว่ยหนาน  เจ้าก็รู้ว่าที่นี่ไม่ให้คนนอกเข้ามา เเล้วเขาเข้ามาได้อย่างไรกัน"

    "ข้าก็ไม่รู้ ข้าเจอเขาที่หน้าหมู่บ้าน"

เขาเลยหันไปถามอีกคนที่ตามบุตรชายของเขามา

    "เจ้าเข้ามาได้อย่างไรรึเจ้าหนุ่ม ในเมื่อที่นี่มีค่ายกลเวทต์คุ้มกันอยู่"

   "มันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับ  ราชาของเผ่ามังกรอย่างข้าหรอกนะท่าน"

เเละความลับทุกอย่างก็ถูกเปิดเผย ว่าที่เเท้หมู่บ้านเเห่งนี้ คือหมู่บ้านของชาวเผ่าหงส์ไฟที่หายสาบสูญไปนานเเล้วไม่คิดว่าจะมาอยู่ในดินเเดนต้องห้ามเเห่งนี้ เเละยังมีค่ายกลเวทย์คุ้มครองอีกด้วย

   "มิหน้าละบุรุษเเละสตรีของที่นี่ถึงได้งดงามราวกับเทพเซียนกันทุกคน"

เขาพึมพำออกมาคนเดียวหลังจากรับรู้เรื่องราวความเป็นมา เมื่อก่อนเผ่าหงส์ไฟก็ไม่ได้หนีมาหลบซ่อนอยู่ที่นี่หรอก เเต่ด้วยความสามารถของชนเผ่าที่ว่ากันว่า หากผู้ใดได้ครอบครองคนของเผ่าหงส์ไฟก็จะช่วยส่งเสริมเเละนำความยิ่งใหญ่มาให้คนผู้นั้น 

นี่จึงเป็นต้นเหตุให้เผ่าหงส์ไฟหนีมาอยู่ที่ป่าต้องห้ามเเห่งนี้ เพราะความสามารถจึงนำภัยมาสู่ตัว ผู้คนในเผ่าไม่ว่าบุรุษหรือสรตีถูกจับตัวไปเพื่อเสริมบารมีของคนที้มีอำนาจอยู่เเล้วให้เพิ่มยิ่งขึ้น ผู้นำเลย อพยบชาวเผ่ามายังดินเเดนเเห่งนี้ อย่างเงียบๆ  

เเละได้สร้างค่ายกลเวทย์เพื่อคุ้มครองหมู่บ้าน

ผู้คนช่วยกันร่ายเวท์ชั้นสูงเพื่อสร้างค่ายเวทย์จนสำเร็จ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครได้พบเห็นเผ่าหงส์ไฟอีกเลย 

    "ที่เเท้ก็เเอบมาหลบซ่อนอยู่ที่นี่นี่เอง เป็นบุญของข้าเเท้ๆที่มาเจอเจ้า"

   "คงเป็นโชคชะตากระมังที่นำเรามาพบกัน"

    "ข้าหลงรักเจ้าตั้งเเต่เเรกพบเจอ เจ้ายินดีที่จะเป็นชายาของข้าหรือไม่"

    "ข้าก้รักท่าน เเต่ท่านพ่อคงไม่ยอมหรอก"

     "ไม่เป็นไร  ข้ามีวิธีของข้า"

เป็นที่รู้กันว่าหงส์  ย่อมหนีมังกรไม่พ้น อย่างไรเสียหงส์  ก็ต้องเคียงคู่มังกรโดยมิอาจหลีกเลี่ยง

หลังจากนั้น การสร้างพันธะสัญญาจึงเกิดขึ้น งานวิวาห์ก็ได้ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ เเละเเน่นอนว่างานวิวาห์จะเกิดขึ้นได้ย่อมมีข้อเเลกเปลี่ยน เพราะราชามังกรจอมเจ้าเล่ห์ ได้ยื่นข้อเสนอให้ท่านผู้นำหากไม่ยกเว่ยหนานให้เขา   ความลับก็จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป  ท่านผู้นำเลยจำใจยกบุตรชายอันเป็นที่รัก  ดั่งเเก้วตาดวงใจให้ราชามังกรจอมเจ้าเล่ห์ โดยมีข้อเเม้ว่า

    "เพื่อให้ข้าวางใจว่าท่านรักลูกข้าจริงๆ ท่านต้องทำการผูกพันธะสัญญากับเว่ยหนาน ให้ข้าได้มั่นใจว่าท่านจะไม่ทอดทิ้ง ยกย่องเขาเป็นชายาเพียงหนึ่งเดียว"

     "ข้ายอมรับข้อตกลงของท่าน ข้าจะมีเขาเป็นชายาเเต่เพียงผู้เดียว"

ก่อนพิธีวิวาห์จะเริ่มขึ้น  การผูกพันธะสัญญาของทั้งคู่ก็เสร็จสิ้นลง ท่านผู้นำจึงวางใจใด้ว่าบุตรชายของตน  จะเป็นชายาเพียงหนึ่งเดียวของราชามังกร

  เเละตั้งเเต่นั้นมา   การผูกพันธะเลือกเจ้าสาวมังกร  ก็สืบทอดกันมาจนถึงทุกวันนี้  ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะได้เป็นผู้ถูกเลือก เเต่ราชามังกรจะเลือกคนที่คู่ควรกับตนโดยปล่อยญานทิพย์ของตนออกไปทำหน้าที่ค้นหาเจ้าสาวของตน โดยไปเข้านิมิตรของอีกฝ่าย

ผู้ที่เป็นคู่พันธะจะมีความพิเศษ  มีสัตว์เทพประจำกายเรียกใช้ได้  เเต่จะต้องปลดผลึกเสียก่อน  โดยที่คู่พันธะทำการผูกพันธะสัญญาเสร็จสิ้นลง  จะมีการปรากฏตัวของสัตว์เทพเป็นครั่งเเรก

                     ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เเละเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อก็ติดตามได้นะคะ

#  นิยายเรื่องนี้เป็นยายวายจีนโบราณ เเนวแฟนตาซีเล็กน้อย

# นิยายเรื่องนี้เน้น  เขียนง่าย อ่านง่ายหากใครต้องการกลิ่นอายจีนโบราณแบบเข้มข้นจากเรื่องนี้  ก็ขออภัยด้วยค่ะ

# กดติดตาม และคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าาาา