คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 17
“Vancouver kris & Wushu Cowboy”
Chapter 17
“TTเลิกกับเฉินแล้ววน่ะมึง”
“อ้าวเหี้ย?? ยังไงว่ะ เฮ้ยยมึงใจเย็นๆ”
“TT”
----------------------------------------------------------
“ฮี่ๆ55555555555555555 เลิกสักที! ดีใจเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!”ลู่หานกระโดดเหย๋งๆ ไปรอบห้องอย่างร่าเริง ลู่หานมึงจะมาอารมณ์ไหน?? แต่เขาก็มีความสุขที่เห็นลู่หานยิ้ม
จะไม่ให้ ลู่ลั้นล้าได้ยังไง ในเมื่อเซฮุนมาเฝ้าเช้าเฝ้าเย็น เลิกๆ กับเฉินอะไรนั้นดีแล้ว
“เซฮุนนนนนน~ เซฮุนนนนนนนนจ๋า~ ลู่หานจะกลับมาเป็นแฟนคลับเซฮุนอีกรอบแล้วน่ะ..”ลู่หานตะโกนชื่อเซฮุนไปรอบห้องแล้ววิ่งวนไปมา
“ถ้าจะเป็นเอามากน่ะรายนั้น”เถาส่ายหัวก่อนที่จะมาทิ้งตัวลงข้างๆ คริส มือปลาหมาหมึกไม่รีรออแอบโอบเอวบางของอีกคนเข้ามาใกล้ๆ
“นายก็เป็นเอามากน่ะ เดี๋ยวเถอะ ลวนลามตลอด“
คริสสะบัดตัวออกมา เถาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วโอบเอวคริสต่อ เขาถอนตัวจากคริสไม่ขึ้นแล้ว..
“เถาคริสสสสสสสเว้ยยยยยยย! ใครชงแบบกูมั่ง!”ลู่หานตะโกน ทั้งห้องส่งเสียงโห่ร้องมาให้พวกเขา
“พ่องงงงงงงงงงมึงไอ้ลู่ เดี๋ยวกูยันให้” ลู่หานแลบลิ้นปริ้นตา ก่อนที่จะวิ่งลั้นล้าออกมาจากห้อง ..
“ผลั่กกกกกกก..ซะฮุน! -……-”
แล้วชนเขากับเซฮุนอย่างจัง
“อะไร จะเอลิร์ทขนาดนั้นหื้ม??”เซฮุนเอ่ยถามอย่างสงสัย
“เซฮุนน~ ฉันเลิกกับเฉินแล้วน่ะ 555555555555 ดีใจ!”
“หื้ม?? นี่ท่าทางของคนเลิกกับแฟนงั้นเหรอ??”
“ก็ดีใจอ๊ะ! ฉันจะได้กลับมาเป็นแฟนคลับนายแล้วน่ะ!”ลู่หานจิ้มอกอีกคน
“ไม่.. ไม่ให้เป็นแฟนคลับ”
เซฮุนพูดหน้านิ่งๆ ลู่หานทำหน้าจ๋อย หรือเซฮุนจะโกรธหรือไม่พอใจอะไรอีกน่ะ ..
“....แต่ให้เป็นแฟนเลย ฮ่าๆๆ”
“ห๊ะ!! เซฮุนนน นายว่าอีกที!”ลู่หานทำตาโตเท่าไข่ห่าน
“เป็น แฟน กับ ผม..^^ เดี๋ยวปล่อยไว้ก็ไปเป็นแฟนกลับใครง่ายๆ อีก- -”เซฮุนเน้นทีละคำเพื่อให้ได้อารมณ์ ก่อนที่จะส่งอายคิลเลอร์ให้ลู่หาน
“อะไรน่ะ!”
“รอยสุดท้ายแล้วน่ะ เป็น- แฟน- กับ -ผม”
“ซะ..เซ..ฮุนเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เฮือกก!”ลู่หานเป็นลมล้มพับไปแล้ว..
คริสกลับมาถึงที่บ้าน แล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาอยู่บ้านอย่างเนือยๆ วันนี้หายหัวไปไหนกันหมด ..ก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินกระแทกลงมาดังมาก
“ฮีชอล! มันไม่ใช่แบบนั้น หยุดดด! หันมานี่”ฮันเกิงกระชากอีกคนให้หันมา
“อะไร? จะให้ฉันคิดว่ายังไง! แกจูบกับนางนั่น ก็ไปอยู่กับมันสิ! ไปนอนกับมัน! อย่ามาแตะฉัน!”ฮีชอลสะบัดมือมือออก คริสมองเหตุการณ์อย่างงงๆ ก่อนที่จะรีบวิ่งเข้าห้าม
“เฮ้ยๆ อะไรกันครับ สองคน ใจเย็นๆ”คริสห้ามทับ
“ไม่รู้! ฉันจะกลับคอนโด!”น้ำตาไหลออกมาจากตาคู่สวย ก่อนที่จะสะบัดเดินออกไปอย่างโมโห
“ฮีชอลเดี๋ยวไม่ให้ไป!!”ฮันเกิงวิ่งตามออกไปดึงฮีชอลไว้
“อย่าเอามือสกปรกมาเตะต้องฉัน! แกก็รู้ว่าฉันเกลียดมันมากแค่ไหน แก..แกก็ยังจะไปยุ่งกับมัน! เพี้ยะ!”
ฝ่ามือฟาดลงบนหน้าฮันเกิงเต็มแรง คริสอ้าปากหว๋อ อะไรกันเนี๊ยะ!??
"เฮ้ย ใจเย็นๆ น่ะครับ อย่าเพิ่งตีกัน"คริสห้าม
“ฟังก่อนได้ไหม!? ก็เพราะนายเป็นแบบนี้ไง เราถึงคุยไปไม่รู้เรื่อง!”คราวนี้เป็นฮันเกิงบ้างที่ขึ้นเสียง
“ใจเย็นๆ น่ะ.. พี่ๆ ครับ โตๆ กันแล้วน่ะ อย่าใช้อารมณ์ดิ”คริสวิ่งตามมาห้ามทัพต่อ
“ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้! ทำไม แกจะทำไม!”
-------------------------------------------100% อะไรกันอ่ะ
ความคิดเห็น