ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO FIC] Vancouver kris & Wushu Cowboy .TAORIS

    ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 18 THE END. term 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 648
      0
      1 พ.ย. 55

    Vancouver kris & Wushu Cowboy

     Chapter 18  THE END.

    “ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้! ทำไม แกจะทำไม!

    ฮีชอลผลักฮันเกิงแรงๆ ด้วยความโมโห ต้นเหตุของเรื่องนี้น่ะเหรอ

    เมื่อวานนี้ ฮันเกิงไปเที่ยวผับกับฮีขอล แล้วฮันเกิงเจอแฟนเก่าของเขา คนที่ฮีชอลเกลียดมากๆ เพราะแม่นั่นทำให้ฮันเกิงของเขาเสียใจคนแทบจะเป็นคนบ้า แต่ฮันเกิงเมาแล้วเผลอไปจูบกับชีเพราะคิดว่าเป็นฮีชอลก็แค่นั้น..

    เขาเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าตื่นมาอีกที่ร้าน พอขับรถกลับบ้านก้เห็นฮีชอล เก็บข้าวของ ถามอะไรก็ไม่ตอบ  จนเป็นเรื่องเป็นราว

    “ฟังผมก่อนไม่ได้หรือไง? ผมเมาผมไม่รู้เรื่อง ฮีชอล.. ผมกับเขาจบกันนานเท่าไรแล้ว? นายเองน่าจะเป็นคนที่รู้ดีที่สุด ผมมีคนดีๆ อยู่แล้วจะย้อนไปหาเขาทำไมกัน.”ฮันเกิงอธิบายอย่างสงบ

    “แล้วทำไม! ทำไมต้องไปจูบกับมันนนนน..”

    “ผมเมาฮีก็รู้.. ฮีไม่เชื่อใจผม?

    ฮันเกิงงัดไม้ตายหน้าใสซื่อมาส่งให้ฮีชอล ที่เย็นลงบ้างแล้ว..

    ฮีชอลยืนเงียบ เพื่อที่จะให้ฮันเกิงพูดอะไรอีก

    “นายน่าจะรู้ดีที่สุดอีกนั่นแหล่ะ.. ว่าตอนนี้ผมรักใคร ยังจะทิ้งผมไปอีกเหรอ? จะทะเลาะกับผมเพราะใครก็ไม่รู้เหรอ? ฮีชอลนายก็รู้ว่าผมรักคูณ

    เหมือนเสียงอะไรสักอย่างที่ทำให้ฮีชอลเย็นลง

     ร่างบางโผเข้ากอดอีกคนทันทีด้วยความหวงเหมือนเด็กๆ

    “ฉันหวงแกนี่! ทีหลังน่ะแม่งจะตามเก็บเรียงตัว!

    คริสมองดูเหตุการณ์แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

    “โห้ยยยยยยยย ใจหายใจคว่ำ!เฮีย ห้ามให้พี่เจ๊กลับคอนโดน่ะ”

     ถ้าฮีชอลกับคอนโดนี่บันไลแน่ๆ เพราะเขาจะไม่มีของกิน และของฟรี

    เด็กน้อยส่ายหัวให้คนแก่ทั้งคู่ ก่อนที่จะออกมาเดินเล่น พร้อมลูกบาส เพื่อจะไปเล่นที่สนาม  วันนี้ไม่ค่อยมีคนแป้นเลยเป็นของเขา

    “แวนคูเวอร์คริสไม่ชวนเลยน่ะ..” เถาโผล่มาข้างหลังเขา ก่อนที่จะแย่งลูกบาส

    “นึกว่าจะทำการบ้านหนิ”

    “ดวลสักตาไหม 5 ลูก.. คนแพ้ต้องทำตามคนที่ชนะบอก”

    “นายท้าใครเถา??”คริสเลิกคิ้ว แล้วยิ้มร้าย

     ถ้าเขาบาสกับเถาแข่งบาส .. เถาเอ๋ยตายตั้งแต่ยังไม่เริ่มแน่นอน

    เถาไม่ตอบได้แต่ผายมือ ว่าเชิญเริ่มเกมส์ ทั้งคู่ฟาดฟันการแย่งลูกบาส กันอย่างไม่มีใครยอมใคร แต่คริสเสียลูกแรกให้แก่เถาไปเรียบร้อยแล้ว ..ลูก ที่2 3 4 5 ถูกโยนตามหลังไปในเวลาไม่เท่าไร

    “เฮ้ยยยยยย! อะไรว่ะ = =นาย เลิกเล่นวูดูแล้วหันมาเล่นบาสแล้วหรือไง!

    “แหม คนเราก็ต้องพัฒนาบ่างดิ.. บอกกี่ครั้งว่าชื่อวูซู! ช่างเถอะ ฮ่าๆ นายแพ้”

    “นายโกง อะไรล่ะ ไม่เล่นแล้วว..”คริสทำท่าจะเดินหนี แต่โดยเถาดึงไว้ ..

    “จะโกงผมเหรอ? เด็กแวนคูเวอร์ขี้โกงเหรอ?”เถาเอ่ยถามแล้วมองหน้าคริส

     คริสหลบตา มาอีกแล้ว สายตาแบบนี้ สายตาที่ทำให้เขาหน้าขึ้นสีเบาๆ

    “ไม่โกง อ่ะๆ จะให้ทำอะไรล่ะ?

    “หลับตา”

    “เถานายคงไม่เอาแมลงอะไรมาใส่ฉันน่ะ- -

    “หลับตาดิ ไม่ใช่แมลงหรอกน่า”คริสหลับตาลงอย่างช้าๆ เถาวางลูกบาสลง

    ก่อนที่จะโอบเอวเขา แล้งทาบริมฝีปากลงบนปากของเขาเบาๆ  คริสเบิกตาอย่างตกใจ

    “ไอ้เถา! มึงตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!”คริสอะละวาด แล้วบีบคอเถาก่อนที่จะเขย่าอย่างเอาเป็นเอาตาย

    หมดกัน จูบแรกที่รักษามา 18ปี หน้าคเขาแดงจนไม่รู้จะแดงอย่างไงแล้ว

    เถาจับมือคริสแล้วหายใจเร็วๆ มือหนักจริงๆ คนนี้

    “เฮ้ยยยยยยยยยย เดี๋ยววตาย..หน้าแดง ฮ่าๆ ผมได้จูบแรกของเด็กแวนคูเวอร์คริส! ฮ่าๆ ผมจองไว้แล้วก็ต้องได้ซิ! ”เถาล้อคริสด้วยความสะใจ แล้ววิ่งหนีคริสไล่ตามก่อนที่จะถอดรองเท้าปาใส่เถา

    “ฮ่าๆๆๆ วูซูคาวบอย เป็นจูบแรกของแวนคูเวอร์คริส!”เถายังคงตะโกนไม่เลิก แล้ววิ่งหนีต่อจนกระทั่งคริสหมดแรง แล้วทิ้งตัวลงกับพื้น

    “หมดแรงแล้วเหรอ?”เถาเอ่ยถาม

    ก่อนที่จะยื่นลูกบาสให้ คริสดึงรับลูกบาสแล้วเอามากอดไว้ เขางงที่เถายื่นปากกาเมจิกสีดำมาให้ด้วย ..แต่หมดแรงจะเถียง  เขาก้มมองลูกบาส พร้อมกับพบข้อความใหม่เขียน

    Vancouver kris’s Wushu Cowboy forever? Are you ok? 

    คริสเงยไปมองหน้า เถา ที่ได้แต่ยิ้มหน้าแมวให้ แล้วทำหน้าเหมือนลุ้นหวย

    เขาเขียนคำตอบลงไป ..แล้วยื่นลูกบาสให้เถา ที่อ่านคำตอบแล้วอมยิ้มเบาๆ

    No,if you don’t say with me

                เขานั่งลงตรงหน้าคริส ก่อนที่จะจ้อง.. แล้วพูดว่า 

    “แวนคูเวอร์คริสจะเป็นของผมตลอดไปไหมครับ?

    “อืม..ขอคิดก่อน”

    “ให้ท่ากันขนาดนี้ก็ยอมเถอะ - -“คริสยันเถาไปเต็มๆ ก่อนที่จะพยักหน้า ..

    เขาหน้าแดงอีกรอบ ไม่รู้จากการวิ่งเมื่อกี้ หรือเพราะไอ้คนตรงหน้าเขากันน่ะ.

    “อยากได้ยิน”

    “ก็ได้!!!!!! พอใจยั้งงง!!!!!!”เขา ตะโกนใส่หูเถาดังๆ เถายิ้มกว้างก่อนที่จะดึงเขามากอด เขาไม่ได้ปฏิเสธอะไร คริสแย่งปากกามาจากเถา ก่อนที่จะเขียนใส่ลูกบาสว่า

    Vancouver kris && Wushu Cowboy go together”

    “มัวแต่เขียนอยู่นั่นพูดให้ฟังบ้างซิ”

    “ไม่พูด- -

    “ทำไม?

    “เขินเว้ย!! ไอ้บ้า! กลับชิงเต่าไปเลยไป๊”

    “เออๆเดี๋ยวกลับล่ะอย่าร้องไห้น่ะครับ..~

    “..........ห้ามกลับ! กลับฉันจะหนีไปเป็นชู้กับเซฮุน”

    “ฮ่ะๆ คราวนี้คงโดนลู่หานฟาด”

    “ไม่สนใจหรอก~”คริสเอนพิงอีกคน.. เถากอดเอวคริสไว้หลวมๆ

    “มือไม้ถึงตลอดเลยน่ะ- - ให้ตายสิ  คิดผิดหรือเปล่าว่ะเนี๊ยะ??

    “คริส..”

    “อะไร?

    “ผมรักคุณ”

    “...................................................ไม่”

    “ไม่รักผม??”เถามอง

    “ไม่รักน้อย”

     “โปรดเป็นของผมตลอดไป..”

    “อืม.. เถา! เลิกพูดยังงี้เถอะน่า  ขนลุกเว้ยยย”

    “พูดจาไม่เพราะเลย”

    “เขินเว้ยยยยยย!

    “ไม่เอา พูดดีๆซิ”

    เถาจัดการเอามือปลาหมึกรวบเอวคิดเข้ามาติดกับตัวเอง

    แล้วเอาคางเกยไหล่อีกคน คริสดิ้นๆ แต่สู้แรงเขาไม่ได้..

    “จะให้พูดอะไรล่ะ - -

    “อยากได้ยิน...บอกรักกันมั่งดิ”

    "......ก็รัก  จะเอาอะไรอีกล่ะ”

    “เอาคริส!

    “ไอ้เถา! ลามก  มึงงตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!

    End”

    ----------------------------------------------100%  จบแบบอ่อมมม! 55555555555555555

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×