คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ฉันวิ่งสุดชีวิตเมื่อลงจากรถเมล์ พระเจ้าเข้าห้องเรียนไม่ทันแน่เลย ผมก็ยังไม่ได้มัดแถมปวดฉี่อีก รู้งี่ไม่ดูซีรี่ย์จนถึงตีสามดีกว่า แต่ไม่ดูก่อนเสียดาย ถ้าใครไม่ได้ดูเรื่องนี้นะเชยๆ กรี๊ดดดดด! ไม่ไหวแล้วอีกไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้วอดไว้ ฮ่า! ออกแล้วสบายยยย เออ ลืมมัดผมถ้าปล่อยก็ต้องโดนตัดเลยอ่ะดิ ต้องมัดสถานเดียว
ม.5/2
“ขอ…”
“เธอมาสายอีกแล้วนะ”
“ก็…”
“ทำไม่เธอถึงมาสาย”
“เดียว ให้หนูพูดจบก่อนสิค่ะ”
“พูดมา”
“คือว่า เมื่อคืนนี้หนูดูซีรี่ย์เรื่องรักฉันคนเดียวเข้าใจมั้ย โคตรฟินมากเลยคุณครู คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ พระเอกชื่อฮยงซู หล่อเว่อร์ นางเอกชื่อซิงซอ อันนี้ก็สวย แต่หนูสวยกว่าค่ะ”
“เหรอ” เพื่อนๆ ในห้องพร้อมกันพูด
“ดูด้วยเหรอ”
“ดูสิใครไม่ดูก็เชยมาก”
“ครูขาดูขอไปเม้าส์ก่อนนะค่ะ”
“…”
“ขอบคุณค่ะ”
พวกเพื่อนๆพากันเม้าส์อยากมันปากหนึ่งในนั้นก็มีฉันด้วย ไม่สนใจเลยว่าครูอยู่ในห้องนี้ ทุกคนก็คงคิดว่าพวกฉันไม่ต่างอะไรกับสัมพเวสีไม่มีที่อยู่เลย -_-^^
“กลับเข้าที่”
“…”
“กลับเข้าที่” ครูตะโกนลั่นห้องเหมือนผีร้องขอส่วนบุญ
“…”
“กลับเข้าที่ ถ้าใครไม่กลับคะแนนทุกวิชาติดลบ”
ฟึบ
ทุกคนต่างวิ่งอย่างชุลมุนวุ่นวายเหมือนหนีซอมบี้ ปัดโธ่ใช่ไม้นี้เลยเหรอยะคุณครู
“ครูนะกำลังเม้าส์สนุกๆอยู่เลย”
“สนุกมากเลยเหรอ”
“มากสิค่ะ”
“จะเรียนหรือจะเม้าส์ต่อ”
“เม้าส์ต่อค่ะ”
อ้าว ฉันพูดคนเดียวเหรอ แล้วพวกเพื่อนๆ ล่ะไม่อยากเม้าส์ต่อเหรอ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลยอ่ะ
“เชิญนอกห้องค่ะ”
“เรียนก็เรียนค่ะ”
สรุปว่าฉันหน้าแตกแบบว่าเอากาวตราช้างมาติดยังไม่อยู่เลย เพราะเพื่อนๆ ทั้งหลายแหล่ที่มีส่วนร่วมในการทำหน้าฉันแตก เพื่อนๆ จะต้องจ่ายค่าพยาบาลให้ฉันคนละ 50 บาท
ตอนเที่ยง
ฉันเดินลงมาพร้อมกับยัยบิ๊กซีที่เป็นเพื่อนฉันมาตั้งแต่อนุบาลเราสนิทกันโคตรเร็วเลยเหละ ก็ไม่รู้สินะว่าอาจเป็นโชคชะตาพาให้เราได้มาพบก็ในชาตินี้ เอ๊ย ในวันนั้น
“น่ารักจะเอาอะไร”
“เดียวฉันไปสั่งเอง”
ฉันไม่รอให้ยัยนั้นพูดจบแล้วก็เดินออกจากโต๊ะไปสั่งอาหาร วันนี้ฉันไม่สั่งอะไรมากหรอกสั่งแค่ ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ข้าวหมูแดงและก็เขามันไก่กับน้ำส้มสำหรับคนสวยๆ อย่างฉัน แล้วเดินกับไปที่โต๊ะอย่างระมัดระหว่างกลัวว่าอาหารสุดโปรดของฉันจะล่นตกพื้นแล้วอดกิน
เปรี๊ยง!!
ไม่ทันขาดคำจานข้าวที่ล้นลงมาใส่ฉัน โอย ร้อนน้ำก๋วยเตี๋ยวหกลาดฉันกับเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ติดผมฉัน อายกับอายคอยดูนะฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุดเลยคอยดู เขานั่งย่อตัวลงมาหยิบเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ติดอยู่บนผมฉันออก ฉันก็ค่อยๆ หันหน้าขึ้นไปดูสารรูปของคนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ wow! หล่อมาก หล่อเว่อร์ หล่อเป๊ะ สุดแต่คำจะบรรยายฉันขอไม่เอาเรื่องผู้ชายคนนี้นะเพราะเขาเป๊ะ เป๊ะมาก
“ขอโทษนะครับ”
“O_O!!!” อึ้งพูดไม่ออก
“ขอโทษนะครับ”
“O_o!!!” อึ้งเหมือนเดิมค่า
“คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ”
“ปะ เปล่าค่ะ”
เขาอาสามาส่งฉันที่บ้าน ตอนฉันนั่งรถมากับเขาฉันเกือบควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ อยากเขาไปตะคุบกลางทางเลย หล่อขนาดนี้ใครจะห้ามใจตัวเองได้ล่ะ
“จอดตรงนี้ล่ะค่ะ”
“ครับ”
“เขามากินน้ำก่อนสิค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
“ค่ะ แล้วชื่อไรครับ”
“ชื่อฟิวส์ครับครับ”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อน่ารักค่ะ”
:) Shalunla
ความคิดเห็น