ค่ำคืนนี้ที่เงียบสงัดบนเตียงนอนผมกำลังนอนจ้องมองภรรยาของผมที่นอนหลับอยู่ข้างๆกาย  ในใจของผมคิดถึงแต่เรื่องของเธอตลอดจนนอนไม่หลับ  ผมคงเสียใจและเศร้าใจอย่างที่สุดถ้าเธอ
.เปลี่ยนไป
   
    ภรรยาของผมเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่สามารถหยุดความเจ้าชู้ของผมได้ เพราะก่อนที่เราจะแต่งงานกันผมเป็นผู้ชายคนนึงที่เรียกได้ว่าเจ้าชู้มากๆ เจอผู้หญิงคนไหนหน้าตาดีจะเข้าไปจีบ ไปติดพันตลอด และก็มีอะไรกันกับผู้หญิงเหล่านั้น    แต่พอผมเจอเธอ รู้จักเธอจากการแนะนำจากเพื่อนของผม เราก็ได้รู้จักกันทีแรกเธอก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะสนใจผมเลย ผมจึงต้องการเอาชนะใจเธอ  ทำให้ผมต้องตามตื้อตามจีบอยู่นานพอสมควรกว่าที่เธอจะยอมคบหากับผมแบบแฟน    แต่เธอก็ไม่ได้แสดงออกมามากมายเลยว่าผมมีค่ากับเธอ  จนกระทั่งวันนึงที่ผมขอเธอแต่งงาน เพราะนานวันเข้าผมมั่นใจแล้วว่าผมรักเธอ  เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่เฉยชากับผม ทำให้ผมต้องพยายามซื้อใจเธอให้ได้      เธอเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยรักนวลสงวนตัวพูดจาเพราะไม่หยาบคายไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมเคยผ่านและเธอเองก็ไม่ชอบการพนันทุกอย่างเท่านี้ก็ทำให้ผมรู้แล้วว่าเธอเป็นคนดี  จึงยอมตัดสินใจสละความโสดขอเธอแต่งงานกลางร้านอาหาร
..ในตอนนั้นเธอนิ่งไปซักพักแล้วก็ตอบตกลงด้วยสีหน้าปกติไม่แสดงอาการของความดีใจ    แต่ผมนี่สิกระโดดร้องดีใจเป็นการใหญ่ที่เธอตอบตกลงแต่งงานกับผม  ผมได้สัญญากับเธอว่าผมจะเลิกเป็นคนเจ้าชู้ จะเลิกเป็นคนชอบเที่ยวกลางคืน เลิกงานจะกลับบ้านให้ตรงเวลา จะทำหน้าที่สามีและพ่อบ้านที่ดีเธอก็ยิ้มรับคำสัญญาของผม 
    ในวันงานแต่งงานทั้งพวกเพื่อนและญาติสนิทของผมและเธอต่างก็มาร่วมแสดงความยินดีกันอย่างคับคลั่ง  ผมยังจำได้ว่าวันนั้นใบหน้าเธอดูมีความสุขและผมเองก็ไม่ต่างกับเธอ
..พอหลังจากงานแต่งเราก็อยู่ด้วยกัน  ในเดือนแรกผมทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเธอได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เป็นสามีที่ดีกลับบ้านตรงเวลา    แต่พอเดือนที่สองผมได้รับหน้าที่จะต้องออกไปต่างจังหวัดถึงแม้ว่ามันจะทำให้ผมต้องห่างเธอในคืนวันศุกร์ทุกอาทิตย์แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมมีรายได้เข้าครอบครัวที่เพิ่มมากขึ้น  เธอเองก็เข้าใจถึงแม้ว่าทุกครั้งเธอจะยิ้มลาแต่ผมรู้สึกได้ว่าเธอคงคิดถึงผมมากจากการที่ผมโทรหาเธอในคืนวันศุกร์วันที่เธอมักจะแสดงความคิดถึงผมมากกว่าทุกวันในสัปดาห์
    จากวันที่เราแต่งงานจนถึงวันนี้มันก็ผ่านมาแล้วสามเดือน  แต่ทว่าเรื่องที่ทำให้ผมต้องคิดมากมันเพิ่งเกิดเมื่อวันศุกร์ในอาทิตย์ก่อนนี่เอง
    เป็นปกติที่ผมจะต้องเดินทางไปต่างจังหวัดแล้วกลับมาเช้าวันเสาร์ เป็นวันที่เธอต้องอยู่คนเดียว  ด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจในตัวเธอผมจึงไม่เคยคิดระแวงเธอเลย  แต่แล้ววันนั้นเวลาประมาณทุ่มกว่าๆผมโทรมาหาเธอด้วยความคิดถึงจากต่างจังหวัด จะถามว่ากินข้าวหรือยังอาบน้ำหรือยังตามประสาสามีภรรยาที่รักกัน  อยู่ดีๆก็มีเสียงผู้ชายที่เรียกเธอเล็ดลอดเข้ามาเบาๆในโทรศัพท์ที่เราคุยกันเหมือนตะโกนเรียกห่างๆ    แต่มันก็ทำให้น้ำเสียงที่คุยโทรศัพท์ของเธอแปลกไปทันทีเพราะผมรู้ดีว่าเธอเป็นผู้หญิงที่โกหกใครไม่เป็น  แต่ผมเองก็ไม่ได้คาดคั้นหรือถามอะไรเธอโดยทำเป็นไม่ได้ยินเสียงนั้นซะ  แล้วผมก็วางหูไปแต่ในใจของผมคิดถึงเสียงผู้ชายที่ดังเข้ามาในโทรศัพท์อยู่ตลอดเวลา
พอผมกลับมาบ้านในเช้าวันเสาร์  เราก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรที่ผิดแปลกต่อกันเพราะผมเองไม่กล้าที่จะถามเธอ  และเธอเองก็คงรู้ว่าผมได้ยินแต่ไม่พูด      อาทิตย์ที่ผ่านมาผมอยู่กับเธออย่างอึดอัด  เวลาที่ผมเห็นเตียงนอนในห้องนอน  มันทำให้ผมคิดมากถึงเจ้าของเสียงผู้ชายที่อยู่กับเธอในคืนวันที่ผมไม่อยู่บ้าน  แต่จะทำอย่างไรถ้าเกิดว่าผมพูดออกไปแล้วเราต้องแตกแยกกัน เลิกกันผมจะทำอย่างไรเพราะผมรักเธอจริงๆไม่อยากเสียเธอไป  แต่ผมจะยอมให้เธอสวมเขาเป็นกระบืออยู่อย่างนี้เหรอผมจะทำอย่างไรดี
ผมคิดมากในตอนนั้น
      จนปัจจุบันที่ผมกำลังนอนคิดอยู่นี้ก็เป็นคืนวันศุกร์เช่นกันเป็นคืนที่ผมอยู่บ้านนอนมองภรรยาของผมโดยคิดถึงเรื่องที่ทำให้ผมต้องอยู่บ้านในคืนนี้ เพราะเมื่อเวลาประมาณทุ่มกว่าๆขณะนั้นผมอยู่ที่จังหวัดชลบุรี  ก็ได้มีโทรศัพท์ดังขึ้นเป็นเบอร์แปลกๆไม่คุ้น  ผมจึงรีบรับแล้วเสียงที่ดังขึ้นในโทรศัพท์นั้น เป็นเสียงเดียวกับที่มันดังก้องอยู่ในหัวของผมมาตลอดทั้งอาทิตย์  ใช่มันคือเสียงของผู้ชายที่ดังเข้ามาในโทรศัพท์เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว  ผมจึงรีบขับรถกลับกรุงเทพอย่างทันที    แล้วผมก็เจอผู้ชายคนนั้นกับภรรยาของผมภายในเวลาสองชั่วโมงที่ขับรถกลับมากรุงเทพ      แต่ทว่าสถานที่ที่ผมเจอเธออยู่นั้นไม่ใช่บ้านของผมแต่เป็นสถานีตำรวจ  เธอถูกจับพร้อมกับคนอื่นๆอีกมากมายที่คุ้นหน้าคุ้นตากันทั้งนั้น ไม่ใช่ใครที่ไหนก็พวกบรรดาแม่บ้านแถวบ้านของผมนี่เอง ทั้งหมดโดนตำรวจจับในข้อหาเล่นการพนัน  โดยเฉพาะภรรยาของผมโดนข้อหาเจ้าบ้านไปอีกกระทง    ผมจึงถูกเรียกมาประกันตัวเธอ โดยที่ผู้ชายคนนั้นเป็นคนโทรตามผมมาและไอ้ผู้ชายคนนั้นอีกนั่นแหละมันคือ  E-บอยกระเทยช้าง ที่อยู่ร้านขายของหน้าซอยบ้านของผมเอง
      ตำรวจแจ้งกับผมว่าบ้านของผมจะเปิดเป็นบ่อนทุกๆวันศุกร์ที่ผมไม่อยู่ พวกบรรดาแม่บ้านต่างๆก็จะมารวมตัวกันเล่นการพนันที่บ้านของผม      คืนนี้ผมต้องเสียเงินประกันตัวภรรยาออกมาจากคุก และพร้อมกับเสียความรู้สึกที่เธอเคยบอกว่าเกลียดการพนันแต่ทำไมเปิดบ้านทำเป็นบ่อนเสียเอง
..
.
.
    ตอนนี้มันก็ตีสองกว่าแล้ว แต่ผมก็ยังคงนอนไม่หลับคิดถึงแต่เรื่องของเธอ  โดยที่ผมก็รู้ตัวว่าเธอเองก็ยังไม่หลับแต่ทำเป็นฟอร์มหลับไปอย่างนั้นเหมือนเด็กเวลากลัวความผิดเพราะกลัวว่าผมจะต่อว่า(คิดอีกแง่มันก็ดูน่ารักดีเหมือนกัน)  แต่ถึงเธอจะเปลี่ยนไปยังไงผมก็คงจะขาดเธอไม่ได้อยู่ดี  ในใจผมกลับคิดดีใจซะอีกต่างหาก ที่เธอไม่ได้นอกใจผม
..ถึงแม้ว่าเธอจะเปลี่ยนไปบ้าง
.......จบ........
ยังมีเรื่องสั้นให้อ่านกันอีกหลายเรื่องเพียงพิมพ์คำว่า เชือกผูกลม เท่านั้นนะอย่าลืม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น