คคนางค์เก็บเสื้อผ้าและของใช้บางอย่างใส่กระเป๋าทันทีที่กลับมาถึงบ้าน เวลาไล่เลี่ยกัน พฤกษ์ก็ตามมาทัน เขาถามแม่บ้านจึงรู้ว่าหญิงสาวมาถึงก็ขึ้นไปเก็บตัวบนห้อง ชายหนุ่มรีบตามขึ้นไปทันที ปล่อยให้แม่บ้านมองตามด้วยความงงงันและไม่สบายใจ
เมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้พบว่าภรรยากำลังถือกระเป๋าตรงมาเช่นกัน ดวงตาคมกริบตวัดมองกระเป๋าเดินทางและใบหน้างามที่แดงก่ำของภรรยาพลางสาวเท้าเข้าไปหาอย่างรวดเร็วพร้อมคำถาม
“นั่นคุณจะไปไหน”
หญิงสาวเชิดหน้าขึ้น ไม่มองเขา
“ไปในที่ที่ไม่มีคุณ”
คิ้วสีเข้มที่พาดยาวเหนือลูกตาคมใหญ่ของพฤกษ์กระตุก ริมฝีปากได้รูปเม้มแน่น ก่อนจะกระชากกระเป๋าเดินทางของหญิงสาวแล้วเหวี่ยงไปอีกทางจนเจ้าของร้องเสียงหลง
“จะบ้าเรอะ!”
“หึ!” พฤกษ์หัวยิ้มหยัน เขากวาดตามองหญิงสาว
“ผมจะบ้าก็เพราะคุณนี่แหละ ฟังกันก่อนสิ”
“ไม่! ไม่มีอะไรที่ฉันต้องฟังอีกแล้ว พอกันที!” ร่างบางหมุนไปคว้ากระเป๋าที่ถูกเขาเหวี่ยงเอาไว้ ชายหนุ่มกัดฟันแน่น ก่อนจะหมุนตรงไปยังประตูแล้วปิดลงพร้อมกับล็อกเรียบร้อย ทำให้คนที่กำลังตรงมาถึงกับขมวดคิ้ว
“ถอยไปนะ” เสียงขู่ฟ่อและนัยน์ตาเขียวปัดไม่ทำให้พฤกษ์ขยับหลบ ตรงข้ามเข้าก้าวเข้าหาแล้วรั้งร่างนุ่มของภรรยาเข้ามากอดไว้ทันที ในขณะที่คนตัวบางกว่ามากสะบัดสะบิ้งตัวหนี ก่อนจะทิ้งกระเป๋าแล้วยกมือนุ่มเล็กที่มีแรงน้อยยิ่งกว่ามดตะนอยทุบอกกว้างของเขาระรัว
จนพฤกษ์แทบอดรนทนไม่ได้กับท่าทางเอาจริงเอาจังจนหน้าดำหน้าแดงของภรรยา
“เอ้า! ทุบเข้า ทุบให้ช้ำ แต่ขอบอกก่อน ว่าผมไม่ใช่กระท้อน ต่อให้ทุบให้ตายก็ไม่หวานหรอก แต่ถึงจะไม่หวานยังไง ผมก็ยังรักคุณและจะไม่ยอมให้หนีผมไปไหนวันยังค่ำนั่นแหละ!”
คคนางยั่วรัก ในแบบอีบุ๊กจ้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น