คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ยกที่8: เรื่องมันส์เศร้าเหล้าไม่ได้?!
ยกที่8: เรื่องมันส์เศร้าเหล้าไม่ได้?!
ไอร้าน’เดิม’ ร้านที่พวกแม่มพามาเนี่ย...
ตอนเย็นๆแม่มก็ร้านอาหารดูดีๆธรรมดานะครับ ออกจะแลดูโมเดิร์นๆหน่อยๆด้วยซ้ำ...
แต่ไหงไปมาๆ มองไปรอบตัวอีกที...
ร้านเหล้าชัดๆ!!!
“ร้านของเพื่อนพี่แคนดี้ว่ะ” โด้บอกผม “บูรณาการไงมึง กลางวันร้านอาหารกลางคืนก็ร้านเหล้า =w=”
ไม่น่าล่ะ ไอบรรดาสมาคมผัวขาทั้งหลายมันคะยั้นคะยอให้รีบแดกข้าวให้เสร็จๆกันจัง ที่แท้พวกแม่มรอแดกของมึนเมากันทั้งนั้น!!!
“ชิบหาย...” ผมหันไปมองมีนที่นั่งขมวดคิ้วเป็นปมอยู่ข้างๆ มีนหันมามองผมหน่อยๆเหมือนรู้ว่าผมได้ยินมันพึมพำ
“เป็นไรวะ?” ผมถาม มีนพยักเพยิดหน้าไปทางไอวิชหน่อยๆ โอ้โห...อย่าไปบอกใครเชียวนะครับ ว่าไปที่นั่งตรงนั้นน่ะคืออดีตประธานนักเรียนโรงเรียนพวกผม = =
“เมาแน่ๆ ไอห่านวิชเมาแน่ๆ...” มีนทำหน้าเซ็งแบบสุด จนผมหลุดขำออกมา “ขำไรวะเม่น!”
“ก็วิชเมา กูไม่คิดว่ามันจะน่าเครียดตรงไหน” ผมพูดพลางเติมน้ำส้ม(น้ำส้มจริงๆครับ ผมกับมีนไม่ถนัดเรื่องเครื่องดื่มมึนเมาทุกชนิด) ดูยังไง ไอวิชก็ยังมีสติสตังดีอยู่
“มึงไม่รู้อะไร...” มีนพูดพึมพำ “เออ...แล้วมึงอ่ะ เอาไง? คืนนี้จะนอนกับไอการ์ด?!”
“เออออออออออ!!!! ลืมคิดไปเลยเชี่ย!!!” ผมโวยขึ้นเสียงดังจนหลายๆคนบนโต๊ะหันมา มีนกับผมหันไปยิ้มแหยๆพลางโบกมือหน่อยๆ เป็นสัญญาณว่าไม่มีอะไร
“คิดซะ...NOW!” มีนย้ำ
“...ไปนอนกับมึงได้ป่ะวะ...” ผมพูดลอยๆ หวังซักนิดว่ามันจะให้...แต่ผมก็ต้องหันไปพบกับสายตาอันว่างเปล่าที่มาจากมีน...
“...เม่น...” มีนมองผมนิ่ง...”...มึงอยากนอนดูกูกะวิชเอากันเหรอวะ”
O O!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“เหอะ!!!!!” ผมส่ายหัวแรง!!!
“กูถึงเครียดอยู่ไง =”= ไอวิชเวลาเมาทีไรนะมึง...กูล่ะแค่เกริ่นก็ผวา!!! ยังกะแดกโด่ไม่รู้ล้ม! กูอยากจะแดกเหล้าซักขวดให้ตัวเองสลบๆไปซะ ไปต้องรู้วันรู้คืนเลยยิ่งดี มึงเชื่อมะเม่น?!! กูอยากนอนกะมึงจะตายห่า แต่กูเกรงว่าพวกแม่มจะลากกูไปนอนกกให้ได้ไม่วิธีใดวิธีหนึ่งนี่แหละ กูเครียดจะตายละเม่น!!! กูคิดตั้งแต่ไอวิชมันเริ่มแดกแก้วแรก จนตอนนี้จะห้าขวดแล้วแม่มยังไม่หยุดเลย!!!!! ไอเฮี้ยบาส!!! มึงก็ชงจังเลยไอชาสูตรเฮียเก่งเนี่ย!!!! พอได้แล้วไอสึด!!! มึงไม่อยากให้กูได้เห็นเดือนเห็นตะวันรึไง!!!!!!!!!” 55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
ผมนั่งมองมีนที่หันไปด่าไอบาสที่นั่งชงเหล้าไป มองโพยในมือไป(แว่วๆมาว่าเป็นสูตรชาของพี่เก่ง)อย่างตั้งอกตั้งใจเป็นพิเศษ สงสารก็สงสาร แต่ฮาไม่ไหวจริงๆครับ!!!!555555555555555555
มีนเองก็ลำบากเหมือนกันนะเนี่ย...ผมมองมีนที่เดินไปหาไอวิช ขำจนท้องแข็งตอนเห็นมันตบหัวไอประธานกับไอบาสไปป้าบใหญ่ ก่อนด่าเป็นชุด...ไอวิชนี่น่าสงสารขนาดหนักอ่ะครับ หน้างงแบบเอ๋อรับประทานมาก ไม่รู้มันพูดอะไรกัน เห็นไอวิชกอดไอมีนใหญ่ สงสัยจะอ้อน...ได้ยินเสียงไอมีนดังแว่วๆ
‘แดกอะไรก็ได้ห้ามแดกชาเฮียเก่ง!!! ไม่งั้นกูกลับ!!!!’
แต่กูก็ลำบากเหมือนกัน!!!!!! ทำไงดีครับ?!!
“เม่น กินอะไรอีกมั้ย” หึ้ย!!! อย่าเพิ่งมาให้กูเห็นหน้ามากนักได้มั้ยการ์ด!!!
“เอาอะไรก็ได้ที่แดกได้อ่ะ!!! เร็วๆเลย กูเครียด!!!!” ผมเหวี่ยงใส่ไอการ์ดที่เดินมาถามผม เห็นมันทำหน้างงๆหน่อยๆก่อนหันไปเรียกพนักงาน
“งั้นสั่งไก่ทอดน้ำปลาให้นะ...ขอไก่...”
“ไม่เอา!!! กูไม่อยากแดกไก่ เอาอย่างอื่นดิ๊!!!” ไม่อยากกินจริงๆอ้ะ! อยากกินอย่างอื่น!!!
“งั้นเอาปลา...”
“โอ๊ยยย!!! ไม่อยากแกะก้าง!!!” แกะให้กูป่ะล่ะ?!!!
“งั้นหมู?”
“สร้างสรรค์กว่านี้ได้มั้ยการ์ด กูแดกหมูทอดที่มึงซื้อมาจนเอียนละ =”= “ หึ้ย!
“งั้นมึงอยากแดกอะไร...”
“อะไรก็ได้ที่กินได้ไง!!!!” โว๊ะ! ถามวนไปมา!!!
“...งั้นรอแปป” การ์ดหันมาพูดกับผมก่อนลากพนักงานออกไปจากตรงที่ผมนั่ง...อะไรของมัน!!!!
“เห็นตี้ป่ะเม่น?” ผมหันไปส่ายหัวตอบโด้ที่ยืนเกาะพนักเก้าอี้ของผมเบาๆ “หายไปไหนไม่รู้ซักพักละว่ะ”
“อ้อ...อีงาม?” มีนที่เพิ่งกลับมานั่งหันมาถามโด้ โด้พยักหน้าตอบหน่อยๆ “กูเห็นไปอ่อยผู้อยู่โต๊ะโน้นนนนนน โต๊ะรุ่นพี่ของไอเป้อ่ะ”
“...”
ผมกับโด้แล้วก็มีนมองหน้ากัน...โด้ไม่พูดอะไรก่อนเดินกลับไปนั่งที่วงเหล้าเหมือนเดิม
“เมื่อกี้กูพลาดไปแล้วใช่ป่ะ = =” มีนถามผม...ไม่น่าถามกูเลยมึง...
“อาหารมาเสิร์ฟคร้าบบบบ” ผมหันไปมองพนักงานวันรุ่นสองสามคนที่วางจานอาหารสี่ห้าจานลงบนโต๊ะ ผมกับมีนมองหน้ากัน
“ไม่ได้สั่งนะครับ” ผมบอกพนักงาน ผมสั่งตอนไหน...
“พี่ผู้ชายบนเวทีสั่งครับ” พี่ผู้ชาย... บน! เว! ที!!!!!!!!
ผมรีบหันไปมองบนเวที เป็นจังหวะเดียวกับเสียงกรี๊ดที่ดังขึ้นกระหึ่มร้าน...
พวกมึงไปทำอะไรกันบนน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมมอง การ์ด วิช และเป้ ที่ยืนจัดไมค์จัดที่ยืนกันอย่างกระตือรือร้น...= =
“อ้าว นิว” มีนพูดขึ้น ผมหันไปมองนิวที่กลับมานั่งที่โต๊ะพร้อมหน้าเซ็งๆ
“เบื่อป่าน...เมาไม่รู้เรื่อง เราขับรถไม่เป็น...จะกลับไงล่ะทีนี้” นิวพูด “แล้วไหงสามคนนั้นไปอยู่บนเวทีล่ะ”
“ไม่รู้ เพิ่งเห็นเหมือนกัน” มีนตอบขำๆ ก่อนชวนพวกเราหันไปดูสามตัวที่ยืนบนเวที
“มอบเพลงนี้...ให้คนมีแฟนครับ” เป้พูดขึ้นทำเอาพวกผมโห่...แต่ดูท่าทางสาวๆในร้านจะชอบมากกว่าแฮะ
“ให้คนมีแฟนหรือคนมีผัวครับ?!!!!!” เสียงไอเติ้ลตะโกนถาม ทำเอาพวกผมหัวเราะกันเสียงดัง
“ผัวก็ดีแฟนก็ได้ครับ ...หึๆ รอกูลงเวทีก่อนนะเติ้ลนะ” ตายล่ะหวาไอเติ้ล 55555 ผมเห็นไอเติ้ลส่งนิ้วกลางกลับไปด้วยว่ะ
“อาหารที่สั่งมา...กินด้วยนะครับ” โอ้ยยยย!!! ผมล่ะไม่เข้าใจ มันน่ากรี๊ดตรงไหนวะคุณ!!! ผู้หญิงโต๊ะข้างๆผมล่ะกรี๊ดจังงง
“ลงมาป้อนสิคะ ฮิ๊วววววววววว!!!!” เสียงหนึ่งในโต๊ะแก๊งค์นางฟ้าพูดขึ้น การ์ดหันไปยิ้มหน่อยๆ ก่อนพูดกับแก๊งค์นางฟ้านอกไมค์
‘รอร้องเสร็จก่อนนะ’ เรียกเสียงกรี๊ดจากแก๊งค์นางฟ้าไปอีกระรอกใหญ่...บริหารนักนะเสน่ห์มึงน่ะ กล้ามจะขึ้นแล้วมั้ยนั่น!!!!
พอทำนองขึ้นเท่านั้นแหละ...ลุกเลย!!!!!! ไม่ใช่ผมนะครับ....แต่เป็นไอมีนกับไอเติ้ล!!!!!55555555555555
แหมก็ผมไม่เดือดร้อนนี่...ผมไม่ใช่’แฟน’ใครซะหน่อย...
ผมเห็นไอบาสกับไอเอ๊าะจนแทบจะลงไปกลิ้งกับพื้น...
ก็พวกสามตัวแม่มดันร้อง ‘แฟนเราเอาแต่ใจ’ ของพวกพี่ๆวงไอน้ำ!!!
“ตอนโทรไปก็บอกทำไมโทรมา พอไม่ค่อยโทรก็ว่าไม่โทรไป
ชวนไปเดิน ก็บอกให้ไปคนเดียว พอจะออกไปคนเดียว บอกจำไว้!!!” อันนี้พอจะได้ยินมาว่าไอเติ้ลไม่ชอบให้ไอเป้โทรไปหา แต่พอไอเป้ไม่โทรไปก็ด่า...เข้าใจที่เป้อัดอั้นจริงๆครับ =w=
“อะไรเนี่ย?!“ มีท่อนประสานเสียงกันด้วยนะพวกมึง = =
“ซ้าย ซ้าย ซ้าย ก็บอกให้ ขวา ขวา ขวา เดี๋ยวบอกให้ หน้า หน้า หน้า จะยังไง?!!” 5555555555555555555555555 ผมนี่หันไปหัวเราะใส่หน้ามีนเลยครัซ ได้ข่าวว่าด่าผัวเรื่องทางมาตั้งแต่ออกจากมหาลัยยันถึงบ้านไอโด้!!!
“ชวนกินปลา ก็บอกจะไปกินปู พอบอก อ่ะไปกินปู ...ไม่ไป!!!!” มึงก็ช่างเลือกท่อนร้องนะไอการ์ด ผมมองไอการ์ดพลางดันหน้าไอมีนที่กลายเป็นฝ่ายหันมาหัวเราะใส่หน้าผมออก
“ ไม่ใช่แระ ไม่ใช่แระ สนุกเลยเถิดไปนะเธอ
ชักจะเยอะ ชักจะเยอะ พอบ่นเข้าหน่อยก็น้อยใจ ที่รัก นะที่รัก รู้สึกว่าอยากจะบ้าตาย” ร้องดีๆไม่ได้ ต้องหันมาชี้หน้าพวกกูให้พวกกูอับอาย...เพื่อ!!!!!!
“อยู่กับเราก็เอาแต่ใจ อยู่กับเราก็เอาแต่ใจ
เธอไม่ยอมไปเป็นกับใคร เธอตั้งใจจะเป็นกับเรา
ใครรู้บ้างหรือเปล่า เซ้งเซ็งแฟนเราชอบเอาแต่ใจ
อยู่กันมาก็เอาแต่ใจ อยู่กันไปยิ่งเอาแต่ใจ
เราก็ทน ทนไปบ่นไป เธอให้ทำอะไรก็เอา
เป็นเหมือนกันหรือเปล่า พวกแฟนเราเอาแต่ใจ!!!!!”
มันได้!!!!!! มันได้ใจคนในร้านไปเลยครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แต่มันจะได้ตีนพวกผมแทน!!!!!!!!!!
แต่ก่อนที่พวกผมจะได้พะงาบปากด่าไอสามตัวบนเวที อยู่ๆโด้ก็ขึ้นไปร่วมแจมกับเขาด้วย!!!
“ได้ยินเพลงนี้...ก็หยุดอ่อยผู้แล้วกลับโต๊ะด้วยนะครับคนงาม” ฮรี๊ววววววววววววววววววววว!!!!!!!
ผมกับมีนแล้วก็นิวมองหน้ากับ แทบจะกรี๊ด?!! คุณได้ยินคู่จิ้นของพวกผมพูดมั้ย?!!!!!
อย่าบอกนะว่าโด้จะร้องเพลงซึ้งให้ตี้!!!!!
พวกผมหันไปมองตี้ที่มองไปทางเวทีอึ้ง...บรรยากาศกำลังจะดี...ถ้าทำนองไม่ขึ้นซะก่อน!!!
“อีโด้ววววววววว!!!!!!” 555555555555555555555555 พวกผมนี่แทบจะลงไปดิ้นกับพื้นเลยครับ ยิ่งเห็นไอตี้ตะโกนด่าไอโด้นะ โอ้ย!!!!! อยากจะบ้า!!!!
ไอสามตัวนั่นก็เป็นคอรัสเขาซะงั้น!!! พอเห๊อะ!!! กูขำจนไม่มีแรงไปทำเชี่ยไรแล้วววว
ไม่ฮาได้ไงครับ...ก็ไอโด้ พวกแม่มเผือกร้อง ‘เด็กพี่มีชู้’ ของไอน้ำ อ้ะ!!!!
“ไอ้เราก็ไว้ใจ ไม่เคยงอแง
อะไรก็เทคแคร์ ประเคนให้ทุกอย่าง
ทุ่มเทให้ทั้งใจ จัดไปจังๆ ไม่ระวัง หวังชัวร์
แต่แล้วเธอกลับมีเขาคนนั้น
ไม่เกรงใจกันไม่แคร์คนนี้
ไม่รู้ทำอย่างงั้นด้วยกันมากี่ที เธอทำได้ไงไม่รู้ ดู๊ดู!!!!” ไอพวกคอรัส มึง’ดู๊ดู’ ได้เถื่อนมาก มาคอรัสให้พังรึไงวะ 555555555
“เด็กพี่มีชู้ววววว มีใครอยู่แต่เธอไม่บอก
หลอกกันมาตั้งนมตั้งนาน
ไม่ทันเกมส์อย่างเรา
เกือบมีเขาข้างๆ กกหูววววว”
พี่ๆไอน้ำร้องไว้ดีเกินไป หรือเวอชั่นไอพวกด้านบนมันอัศจรรไรผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน = =
“เด็กพี่มีชู้ เจ็บจนพูดอะไรไม่ถวกกกก
จุกจนบ่นอะไรไม่ออก
โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ยตาย!!!!
โตเป็นควายยังโดนเขาหลอกกกกกกก”
555555555555555555555555555555 ผมชอบตรงพวกมัน’โอ๊ย!’ พร้อมกันมากอ่ะคุณ เจ๋งๆ ผมชอบบบ
อีงามเดินกลับมานั่งข้างพวกผมอย่างว่องเลยครับ!!!! อย่าว่าแต่มึง... กูยังอายแทนมึงเลย!!!!!!!!!
กว่าจะกลับกันได้...ก็ทำร้านเขาพังไปแถบนึงน่ะครับ...= =
แถมสภาพตอนออกมาแม่มก็อนาถเกินกว่าจะเรียกว่าคน!!!
“เชี่ยบาส! มึงอ่ะ!มึงเลย!!!! กรอกชาเฮียเก่งใส่ปากไอไผ่ทำไมวะ?! ไอไผ่เมาจนเดินแทบไม่ได้เลยเนี่ย!!!” ไอป้อโวย
“เพราะพรุ่งนี้วันที่16 หึๆๆๆๆ” โหยยยยย มึงชั่วมากบาส!!! ยอมแม้กระทั่งมอมไอไผ่ได้เพื่อเงิน!!!!
“แล้วมึงเอาไง...” มีนกระซิบถามผม “คิดได้ยัง?จะนอนไหน?”
“ก่อนห่วงกู มึงไปห่วงไอวิชก่อนเหอะ” ผมว่า เหอๆ...หาดูยากนะครับ ภาพไอประธานกับรองประธานกอดคอกันอ้วกเนี่ย = =
“แต่กูห่วงมึงมากกว่า” มีนพูดเสียงอ่อย “นอนกับกูเหอะ ถึงไอการ์ดจะเมากูก็ไม่ไว้ใจว่ะ เผือกแกล้งเมาขึ้นมาทำไงวะ แบบไอการ์ดแม่มไม่น่าคออ่อนเลย เสียดายหน้าตาชิบ! ดูเผินๆน่าจะคอแข็ง”
ถึงมีนจะพูดงั้น...ผมก็พอจะรู้นะครับ ว่ามันห่วงไอวิช...
“...ไม่เป็นไรมีน” ผมว่า “กูเอาตัวรอดได้!!!!”
ไอตอนที่พูดมันก็พูดง่ายอ่ะนะครับ ตอนนั้นลืมไปว่าต้องมานั่งเช็ดตงเช็ดตัวไอควายถึกที่แลดูพร้อมจะคึกพิโรธได้ตลอดเวลาแบบนี้!!!
“การ์ด...ขยับตัวหน่อย ลุกขึ้นมาถอดเสื้อดีๆดิ๊!!!” ผมพูดพลางตบท้องไอการ์ดไปป้าบใหญ่ เห็นมันงัวเงียลุกขึ้นมาถอดเสื้อถอดผ้าเหลือแต่กางเกงบ็อกเซอร์ก็กลับมานั่งสลึมสลือลงข้างๆตัวผมให้ผมเช็ดตัวต่อ
“...กี่โมงอ่ะ” นี่คือมึงถามแบบมีสติมั้ย...และกูต้องตอบมั้ย = =
“ตีสองกว่าๆ...หิวมั้ย หรืออะไร” ผมพูดพลางเช็ดหลังไอการ์ดแรงๆ โห้ย! ตัวควายจนน่าหงุดหงิด!!!
“...นอนเหอะ...ดึกละอ่ะ” ไม่พูดเปล่า การ์ดกวาดแขนมาโอบรอบผมแล้วพลิกผมให้นอนลงบนเตียงอย่างง่ายดายจนผมเองยังตกใจ
“...ถ้าจะนอนก็นอนดีๆ ไม่ใช่มาคร่อมตัวกูแบบนี้นะการ์ด” ผมพูดพร้อมสบตาคนตัวโตที่อยู่ตรงหน้า...
“เม่น...กูขอร้อง...” การ์ดพึมพำพลางก้มหน้าลงมาใกล้ผม จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน...ริมฝีปากของการ์ดที่คลออเคลียอยู่ตรงแก้มค่อยๆเลื่อนเข้ามาใกล้ปากช้าๆ
“...ง่าย...”
“หือ?...”
“มันจะง่ายไปละไอเห็บหมา!!!!!!” ไม่ไปแค่ปากนะครับ ไม่ใช่เม่น!!! ผมตีเข่าหลุนเข้ากลางตัวคนข้างบนจังๆ!
ผมตบหน้าไอการ์ดไปอีกระรอกแล้วใช้แรงที่มีทั้งหมดพลิกไอการ์ดให้ลงมาอยู่ด้านใต้ทันที
...โชคดีที่เป็นไปตามคาด การ์ดยังไม่สร่างเมา...โชคดีที่ไอการ์ดเมาแล้วหลับ...ผมถอนหายใจแรงๆ
ผมมองคนตรงหน้าที่ตาหลับกุมเป้าเหมือนฝันร้าย(ก็ไม่ได้ฝันหรอกนะ) หน้าแดงเป็นรอยนิ้วทั้งห้านิ้ว
รอดไปหนึ่งคืน...แต่คืนที่เหลือล่ะ!!!!!!
ผมมองไปรอบตัว...ผมต้องหาทางปกป้องตัวเอง...
ผมเปิดกระเป๋าของไอการ์ด
หึ!!! กูว่าละว่ามึงต้องเอามา...
ผมมองถุงยางอนามัยในมือสลับกับครีมอาบน้ำของตัวเอง...อ้อ...มีน้ำมะเขือเทศที่ซื้อติดมือมาก่อนกลับด้วย...
...ขอโทษนะการ์ด แต่เพื่อสวัสดิภาพของตัวกูเอง กูต้องทำ!!!!!!!
“อือ....เม่น....เช้าแล้วเหรอ...”
“...”
“...เม่น...เม่น...ร้องไห้ทำไม...”
“อยะ...อย่ามาแตะตัวกูนะ!!!!!!!!!!!!” ผมพลักไอการ์ดออกจากตัวสุดแรง แค่เห็นหน้าก็รู้แล้วว่ามันตกใจขนาดไหน
“กะ...เกิดอะไรขึ้น เม่น...เกิดอะไรขึ้น...”
“มึงกล้าถามกูได้ยังไงการ์ด...มึงถามมาได้ยังไง!!!!!!!!!” ผมร้อง’เกือบ’สุดเสียง
ผมมองตามตาของไอการ์ด มองมาที่ผมที่ไร้เสื้อผ้าหอตัว เหลืออยู่แค่ผ้าห่มปิดบางส่วนเท่านั้น มองมาตามแขน ไหล่และขาที่เป็นรอยจ้ำแดงที่เกิดจากการดูดหลายรอยจนไม่สามารถปิดได้ มองไปที่พื้น...ถุงยางอนามัยที่ผ่านการใช่แล้วสี่ถึงห้าอันกระจัดกระจายจนดูแล้วน่าเจ็บปวด...และที่สำคัญ รอยแดงเหมือนเลือดที่เปรอะตามโคนขาของผมและบนผ้าปูที่นอน
ไม่น่ามอง...ไม่น่ามองเลยจริงๆ...
แต่!!!!
จงมองเถอะการ์ด มองและเข้าใจไปตามสิ่งที่เห็นเยอะๆเถิดดดด!!!!!!555555555555555555
มองมาที่ผมที่ไร้เสื้อผ้าหอตัว เหลืออยู่แค่ผ้าห่มปิดบางส่วนเท่านั้น(เพราะกูเป็นคนถอดเอง) มองมาตามแขน ไหล่และขาที่เป็นรอยจ้ำแดงที่เกิดจากการดูดหลายรอยจนไม่สามารถปิดได้(แน่นอนว่ากูก็เป็นคนดูดตัวกูเองเหมือนกัน ดูดได้แค่บริเวณแขน ขา กับไหล่เท่านั้นแหละครับ ตรงอื่นดูดไม่ถึง!) มองไปที่พื้น...ถุงยางอนามัยที่ผ่านการใช่แล้วสี่ถึงห้าอันกระจัดกระจายจนดูแล้วน่าเจ็บปวด(ใช้ครีมอาบน้ำทำเอา)...และที่สำคัญ รอยแดงเหมือนเลือดที่เปรอะตามโคนขาของผมและบนผ้าปูที่นอน(ที่เกิดจากน้ำมะเขือเทศ)
“กู...กูขอโทษ...” หึ!!!!!!
“...ขอโทษ แล้วมันได้อะไรเหรอการ์ด...” ขอบคุณยาหม่องตราถ้วยทองจริงๆให้ดิ้นตาย ป้ายตาเพียงนิด น้ำตาเป็นลิตรก็หลั่งไหล 555555555555555555555555555555555
“กูขอโทษ....ให้กูทำยังไงก็ได้...”
“...พอเถอะการ์ด...” ก่อนที่กูจะหลุดขำ “อย่าเพิ่งเข้าใกล้กูจะได้มั้ย...”
ผมมองตามแผ่นหลังการ์ดที่เดินหงอยออกจากห้องไป...
หึ!!! ควายยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เห้อ!!!!! วันนี้นอนอ่านหนังสือการ์ตูนสบายๆดีกว่า ผมชอบห้องพี่จังเลยครับพี่แคนดี้!!!
อยู่แล้วดี ไม่มีอันตรายไปอีกหลายคืน!!!!
**************************************************
สงสารใครดี 55555555555
คิดถึงทุกคนนน
คิดถึงคนอ่านนะจ้ะ
ชอบเวลาเขียนถึงกลุ่มนี้จัง =w=
เม้นให้หน่อยจะมีกำลังใจมาก >3<
ฝากคู่นี้ด้วยนะคะ ^3^
ความคิดเห็น