ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฮาฟ กับ 12 ชิ้นส่วนแห่งพระเจ้า

    ลำดับตอนที่ #6 : ทดสอบคัดเลือก

    • อัปเดตล่าสุด 2 ส.ค. 65


    "วันนี้แล้วสินะ.."

    ฮาฟพูดขึ้นมา ขณะที่เงยหน้ามองปราสาทสูงตระหง่าตรงหน้า 

     

    ในตอนนี้ ทั้งฮาฟและวันไดรฟ์ กำลังยืนอยู่หน้า พระราชวังหลวง ของ เมืองหลวง -แซงชัวรี่- ปราสาทที่แปลกตาสีเทาประดับไปด้วยคริสตัลพลังเวทย์เรืองแสงสีน้ำเงิน รอบๆตัวปราสาทสูงตระหง่านั้น มีอุปกรณ์แลดูล้ำสมัยลอยวนอยู่ล้อมรอบ ดูเหมือนจะเป็นอุปกรณ์ป้องกัน..ตัวปราสาทเองก็ไม่ได้ทำจากอิฐหรือปูน แต่สร้างจากวัตถุที่เหมือนกับโลหะหรืออะไรสักอย่างที่แข็งแรงมากๆ ช่างเป็นปราสาทที่ดูล้ำสมัยแตกต่างจากเมืองรอบนอกอย่างเนฮาเลมจริงๆ

    "เป็นที่ๆตระการตาชะมัด.." 

    "ฮ่าๆ ใช่ไหมล่ะ ได้เข้าไปด้านในเจ้าจะตื่นตายิ่งกว่านี้อีก"

    ทั้งชายหนุ่มและอัศวิน ก้าวเข้าไปในปราสาทขนาดมหึมานั้น 

    "นี่ลุง..ทำไมปราสาทนี่ถึงดูแปลกตาได้ขนาดนี้เนี้ย"

    ชายหนุ่มถามอย่างสงสัยขณะที่ประตูเหล็กของปราสาทขนาดเกือบ10เมตรจะเลื่อนเปิดโดยอัตโนมัติ


    "เป็นผลของ -ปัญญาและการรังสรรค์-ของเทพบรรพกาล น่ะ 1 ใน 12ชิ้นส่วนแห่งพระเจ้า"

    "ห่ะ.."

    คำตอบของอัศวิน ทำให้ชายหนุ่มอ้าปากค้าง ตำนาน 12 ชิ้นส่วนพระเจ้า ที่เขาเคยได้ฟังมาจากลุงเวลม่าที่ร้านผลไม้นั้นส่วนตัวฮาฟคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องไร้สาระที่เล่าต่อๆกันมาเสียอีก นั่นทำให้เด็กหนุ่มตกใจมาก

    "ละ..ละๆๆๆแล้ว มันมีหน้าตาเป็นยังไงเหรอครับ ชิ้นส่วนของพระเจ้าอันนั้นน่ะ.."

    "ลิ้นพันกันแล้วเจ้าลูกศิษย์ ถึงจะขึ้นชื่อว่าชิ้นส่วนแห่งพระเจ้าก็เถอะ แต่ชื่อนั้นหมายถึงสิ่งมีชีวิตนะ.."

    "หือออออ!!!!??????" 


    "ก็นะ เท่าที่ได้ยินมา บ้างก็ว่าหน้าตาน่ากลัว บ้างก็ว่ารูปลักษณ์เหมือนมนุษย์ ก็มีแต่ ว่ากันว่าๆๆๆๆๆ แค่นั้นแหละ

    พวกชิ้นส่วนของเทพเจ้าน่ะไม่ต่างอะไรกับทั้ง3เผ่าพันธ์มากนักหรอก แค่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังมากจนไม่อาจต่อกร

    เท่านั้นเอง"


    "เหอะๆ พูดอย่างกะลุงเคยเจอมาแล้ว"

    "ก็เออสิวะ...เคยเจอมาแล้ว" 
     

    ครืน!!!  
     

    อาจารย์และลูกศิษย์ที่คุยกันมาตลอดทางเดินจนเพลิน ตอนนี้ได้มาถึงประตูทางเข้าแล้ว... ประตูกลไกได้เลื่อนออกอัตโนมัติ เหมือนกันกับที่เข้ามาในตอนแรก

     

    "ว้าว.."  ฮาฟอุทานขึ้นมาเมื่อได้เห็นบรรยากาศภายใน  ผู้คนนับพันเดินวุ่นวายอยู่ในพื้นที่ขนาดกว้างขวางสุดลูกหูลูกตา มีประตูทางเข้าแบบเดียวกับที่ฮาฟเข้ามา รายล้อมอยู่ทั่วทุกทิศ ทั้งวงเวทย์ และอุปกรณ์ลอยฟ้ารูปทรงแปลกตา ลอยอยู่ทั่วทั้งห้องโถงแห่งนี้...


    "จะยืนอึ้งอีกนานไหม รีบไปลงทะเบียนสิฟ่ะ ข้ามาส่งแค่นี้แหละ ที่เหลือเจ้าก็จัดการเองซะ ข้าจะไปทำภารกิจของข้าบ้าง"

    วันไดรฟ์ผลักลูกศิษย์ของเขาไปด้านหน้า ก่อนจะหันหลังกลับและโบกมือให้

    "ทำไมอาจารย์ไม่ให้ลองทำข้อเขียนมั่งน้า...คนเยอะขนาดนี้ชักรู้สึกประหม่า ซะแล้ว"


     

    ................................................................................................................................................................................


    ห้องโถง เส้นผ่านศูนย์กลาง2กิโลเมตร ที่มีผู้คนทั้งชายหญิงผลุกผล่าน ฮาฟตอนนี้กำลังต่อแถวลงทะเบียนอยู่ซึ่งเขาเป็นคิวคนถัดไปพอดี

    "ลงทะเบียนครับ" 
     

    ชายหนุ่มผมยาวมัดรวบผม หน้าตาย ไม่สนโลก กำลังยื่นมือ ให้กับเจ้าหน้าที่ของปราสาทแบบเดียวกันกับคนอื่นๆ ทางเจ้าหน้าที่ก็ได้จัดการหยิบ สิ่งที่รูปร่างคล้ายกับนาฬิกาข้อมือ มาวางไว้บนข้อมือของฮาฟ 

    แกร๊ก!! 

     "เฮ้ย!"

     สายนาฬิกาข้อมือนั้นรัดเข้าที่แขนนของฮาฟโดยอัตโนมัติ จนเจ้าตัวสะดุ้ง


    "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ สิ่งนั้นคืออุปกรณ์ที่เอาไว้ใช้ทดสอบค่ะ ลงทะเบียนเสร็จเรียบร้อยแล้วค่าา"


    "ขะ..ขอบคุณครับ"


    นาฬิกานั้นส่องแสงประกายเลข100ออกมาเป็นแสงไฟกระพริบ 
    (ไอ่นี่มันคืออะไรกันล่ะเนี้ย..)


    เวลาผ่านเลยไปกว่าสองชั่วโมง และแล้ว การรับลงทะเบียนก็จบลง จากนั้น นาฬิกาข้อมือทุกๆเรือนก็ส่องแสงสีฟ้าอ่อนออกมาเส้นแสงสีฟ้าไหลไปตามลายวงจรของนาฬิกา เมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการ วงเวทย์สีขาวก็ปรากฏบนพื้นของผู้ที่สวมนาฬิกา ทำให้ผู้สมัครคัดเลือกส่งเสียงอื้ออึงออกมาทั่วทั่งห้องโถง


    "ไอ้แบบนี้มัน..เวทย์เคลื่อนย้าย????" ฮาฟเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย 
     

    วูป!!!  
     

    แสงสว่างจ้าปกคลุมทั่วทั้งพื้นที่ และแล้ว ผู้สมัครเข้ารับการทดสอบร่วม2000คน ทั้งหมดก็หายไป..


    ...................................................................................................................................................................................


    "อ่า..แสบตาชะมัด" ฮาฟ สบถ ขึ้นพร้อมกับค่อยๆลดแขนเสื้อที่ยกขึ้นป้องแสงสว่างลง.. ในตอนนี้ชายหนุ่มและผู้ทดสอบคนอื่นๆนับร้อยๆคนกำลังนั่งอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวห้องหนึ่ง ทั้งหมดหันหน้าไปทางฝาผนังของห้องทดสอบ 
     

    จากนั้น ภาพจากจอมอนิเตอร์ ก็ปรากฏขึ้นที่ฝาผนังนั้น 
     

    "สวัสดีผู้สอบทุกท่าน"


    !!!!!


    อัศวินในชุดเกราะสีขาวท่าทางเป็นมิตรในหน้าจอนั้นกล่าวทักทาย


    "ทุกๆท่านไม่ต้องตกใจไป สิ่งที่ทุกท่านเห็นในวันนี้นั้น เรียกว่าอาร์ติแฟลก มันเป็นการผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่าง เวทย์มนต์และเทคโนโลยีถึงจะแลดูแปลกตา แต่เดี๋ยวพวกท่านก็จะคุ้นชินกับมันเอง เอาล่ะตอนนี้ข้าก็ขออนุญาติ ตัดเข้าสู่เนื้อหาเลยดีกว่า ณ เวลานี้ก็คือ การสอบข้อเขียนขอความกรุณาทุกๆท่านโปรดออกคำสั่งว่า -ข้อสอบและเครื่องเขียน-กับนาฬิกาของพวกท่านสักหน่อยนะครับ"

    วูป..
     

    เมื่อทุกคนออกคำสั่ง แผ่นกระดาษอิเล็กทรอนิกส์และปากกาที่เป็นภาพโฮโลแกรมก็ปรากฏขึ้นมา 


    "เอาล่ะครับ เมื่อพวกท่านพร้อมกันแล้ว กรุณาอ่านคำถามในแผ่นกระดาษและเขียนด้วยปากกาจำแลงนั้นได้เลยครับ ขอให้ทุกท่านโชคดีในการสอบ"

    พรึบ!..
     

    หน้าจอที่แสดงอยู่บนผนังห้องสีขาวนั้นได้หายไป และ ตัวเลขนับถอยหลัง เวลา 3 ชั่วโมงก็ได้ปรากฏขึ้นแทน 
     

    ฮาฟได้หยิบแผ่นกระดาษประกายแสงขึ้นมาอ่านดู 
     


    -ในการใช้เวทยมนต์ หากผู้ที่กำลังร่ายเวทย์กำลังอยู่ในสถานะคำสาป และกำลังตกอยู่ในเวลาที่ต้องโจมตี หากผู้ใช้เวทย์เป็นธาตุเปลวเพลิงต้องใช้เวทย์ใดจึงจะเหมาะสมที่สุด จงเขียนวงจรเวทย์ประกอบด้วย-


    "..นี่มันคือบ้าอะไรฟ่ะเนี้ย!!!!" 
     

    .............................................................................................................................................................................


    เวลาผ่านเลยไปจนครบ3ชั่วโมง ข้อสอบมีจำนวน50ข้อ ดูเหมือนว่าถ้าเขียนคำตอบลงในแผ่นกระดาษแล้ว ถ้าคำตอบถูกต้องแผ่นกระดาษนั้นจะเปลี่ยนโจทย์เป็นข้อต่อไปโดย อัตโนมัติ แต่ถ้าหากตอบไม่ได้ ก็ไม่สามรถไปข้อต่อไปได้...ถ้าถูกคะแนนจะปรากฏขึ้นที่นาฬิกาเองโดยอัตโนมัติเช่นกัน


    ฮาฟตอนนี้กำลังนอนแผ่ราบไปกับโต๊ะสอบ "ทำไม่ได้เลย..ให้ตายสิ"  
     

    พรึบ  !! 
     

    หน้าจอบนฝาผนังก็ได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง


    "เอาล่ะครับ ท่านทุกคนคงจะเห็นคะแนนสอบของตนเองที่นาฬิกาแสดงแล้วสินะครับ ต่อจากนี้จะเป็นการทดสอบปฏิบัติตามคะแนนข้อเขีนยนะครับ

    ถ้าคะแนนข้อเขียนมาก ปฏิบัติก็จะง่าย แต่ถ้าคะแนนข้อเขียนน้อยปฏิบัติก็คงไม่ต้องบรรยายสินะครับ เอาล่ะครับต่อไปนี้ขอเชิญทุกท่าน

    ไปลงนรก..เอ้ย ไปทำการสอบปฏิบัติได้เลยครับ ขอให้ทุกท่านโชคดี"


    "ให้ตายเถอะ..ปากเป็นมงคลซะจริง คุณอัศวิน.."


    หน้าจอบนผนังได้ดับลงไปอีกครั้งพร้อมกับวงเวทย์เคลื่อนย้ายเดิมก็นำพาผู้ทดสอบ ไปตามผลคะแนนของตนเอง..


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×