ฮาฟ กับ 12 ชิ้นส่วนแห่งพระเจ้า

ลำดับตอนที่ #22 : ปิดฉาก

ไอความเย็นแผ่ออกมาจากร่างของแมงมุมยักษ์ สิ่งนั้นทำให้ฮาฟต้องรวบรวมสมาธิอีกครั้ง บรรยากาศแบบนี้ทำให้ชายหนุ่มหวั่นใจ 
 

"คราวนี้มันจะมาไม้ไหนกัน.."

ฮาฟขบฟันแน่น

แมงมุมยักษ์เริ่มขยับร่างกายอีกครั้ง การเคลื่อนไหวของมันดูแปลกไป ไม่ได้โจมตีแบบพุ่งกระโจนเข้าใส่อีกแล้ว แต่มันกลับค่อยๆก้าวเดินอย่างช้าๆ

มันกำลังใช้ความคิด..

"นี่ฮาฟ เจ้าจะทำอย่างไรกับมันดี.."

อนนะก้าวเข้ามายืนข้างๆฮาฟ ทั้งคู่ตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้อีกครั้ง

เริ่มต้นยกสอง ด้วยโจโรคุโมะ มันคำรามออกมาพร้อมกับกระแทกสองแขนที่คล้ายเคียวของมันลงกับพื้นหิมะ วงเวทย์สีฟ้าครามขนาดใหญ่ที่กินพื้นที่ทั่วทั้งเนินเขานี้ถูกกางขึ้น

"ระวัง!!!" 

อนนะตะโกนลั่น

วงเวทย์สีฟ้าครามนั้นส่องแสงขึ้นมาและระเบิดอย่างรวดเร็ว 

ตูม!!!!!!

คลื่นความเย็นถูกระเบิดออกจากจุดศูนย์ลางของวงเวทย์หรือก็คือตัวโจโรคุโมะ ส่งผลทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างถูกแช่แข็งอย่างฉับพลัน อนนะกับฮาฟถูกแรงระเบิดนั้นผลักกระเด็นไปคนละทาง ฮาฟยกแขนขึ้นตั้งรับแรงกระแทกจนไถลครืดดด ไปกับพื้น

อนนะที่มีธาตุประจำตัวเป็นน้ำแข็งนั้น ไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใด แต่ฮาฟนั้นถูกแช่แข็งช่วงขาลงไป ทำให้ไม่สามารถขยับได้ 

"ชิ.."

ฮาฟสบถอย่างหัวเสีย 

ทว่าแมงมุมยักษ์ยังไม่หยุดแค่นี้ มันสร้างวงเวทย์ขึ้นมาที่แขนมั้งสองข้างอีกครั้ง ฮาฟรู้จักท่านี้ดี แมงมุงยักษ์แสยะยิ้มก่อนจะกระแทกแขนทั้งสองข้างลงกับพื้นส่งคลื่นที่เกิดจากแท่งน้ำแข็งแหลมพุ่งตรงไปทางฮาฟที่ถูกจำกัดการเคลื่อนไหว 

ครืน!!!!

ฉึกๆๆ!!!!  อ๊ากกกกกก!!!!

คลื่นกระแทกที่สร้างแท่งน้ำแข็งแหลมคมพุ่งเข้าใส่ฮาฟที่ขยับไม่ได้และเข้าเป้าอย่างจัง ทั่วทั้งเนื้อตัวของฮาฟถูกแท่งน้ำแข็งทิ่มแทงและร่างของชายหนุ่มนั้นก็ปลิวกระเด็นตามแรงกระแทก

"ฮาฟฟฟ!!!"

อนนะเบิกตาค้าง 

ร่างของชายหนุ่มค่อยๆร่วงลงมาสู่พื้นตามแรงโน้มถ่วง โจโรคุโมะไม่รอช้า กระโดดพุ่งเข้าไปหาฮาฟด้วยความเร็วสูง ก่อนจะสับแขนที่คล้ายเคียวของมันลงมาที่ฮาฟ 

ฉึก!!!!

แขนคล้ายตั๊กแตนอันแหลมคมเสียบเข้าเป้าที่กลางอกของชายหนุ่มอย่างแม่นยำ...ทว่าโจโรคุโมะกลับแสดงสีหน้าแปลกใจออกมา สัมผัสที่มันได้รับมันไม่เหมือนการแทงเนื้อของมนุษย์ต่อจากนั้นร่างของฮาฟก็แสยะยิ้มออกมาพร้อมชูนิ้วกลางให้กับแมงมุมยักษ์ แล้วร่างนั้นก็สลายหายไป 

โจโรคุโมะกระโดดถอยออกมาทันที 

ทว่า...

"มีเวทย์ใหญ่แบบเมื่อกี้ทำไมไม่ใช้ตั้งแต่แรกฟ่ะ!!!"

ฮาฟปรากฏตัวออกมาจากความว่างเปล่าตรงส่วนบนที่คล้ายมนุษย์ของโจโรคุโมะ ด้วยดาบของเขาในโหมดเคลื่อนที่

(เปลี่ยนสภาพดาบกลายเป็นปีกโลหะที่มีไอพ่นพร้อมกับชุดเกราะที่คลุมหน้าขาไว้ ดูคล้ายๆกับนกอินทรีย์)

ฮาฟซัดกระบวนท่า เตะพริบตาแบบไร้แรงเสียดทาน บวกกับเกราะที่หน้าขา เพิ่มแรงกระแทกด้วยแรงระเบิดจากไอพ่นที่ปีก 

หน้าขาสวมเกราะกระแทกเข้าที่ลำตัวท่อนบนของโจโรคุโมะอย่างจัง

ตูม!!!!!!!!!!

จากแรงปะทะ ของเหลวสีเขียวในตัวของแมงมุมยักษ์แตกทะลักออกมาก่อนที่ตัวมันจะลอยละลิ่วขึ้นไปกลางอากาศ

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ก่อนที่โจโรคุโมะจะระเบิดเวทย์น้ำแข็งออกมา ฮาฟได้ร่าย -อำพรางลวงตา- สร้างร่างปลอมขึ้นมาและเข้าสู่โหมดล่องหน จากนั้นโจโรคุโมะก็ได้ระเบิดเวทย์น้ำแข็งออกมา ฮาฟได้ใช้ปราการน้ำแข็งที่พึ่งเลียนแบบมาจากอนนะ ขึ้นมาป้องกันตัวเองไว้และสลายปราการนั้นอย่าง

แนบเนียน .... ต่อจากนั้นก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของร่างปลอมของเขา

.......
 

ร่างของแมงมุมยักษ์หล่นโครมลงมาตามแรงโน้มถ่วง 

ขาทั้ง8ที่ชี้ขึ้นฟ้าดิ้นยั้วเยี้ยอย่างน่าขยะแขยง 

ฮาฟถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีรำคาญแบบขั้นสุด "ให้ตายสิ ขนาดนี้แล้วมันยังไม่ตายอีกเหรอ.."  ชายหนุ่มหันไปมองทางอนนะ ที่กำลังนั่งนิ่งอยู่บนพื้นหิมะด้วยความตกตะลึง

ฮาฟค่อยๆขยับเข้าไปหาเธอช้าๆ ดวงตายังคงจับจ้องไปที่แมงมุมยักษ์ที่กำลังดิ้นทุรนทุราย 

"นี่นาย..ไม่ใช่ว่ามีเวทย์ประจำตัวเป็นธาตุไฟหรอกเหรอ.."

"เอาน่า เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ฉันอยากจะปิดเกมแล้ว แต่อยากจะขอเวลาสัก นาที 2 นาที เธอช่วยถ่วงเวลามันไว้ให้หน่อยได้ไหม ระวังควันพิษของมันด้วยนะ"

คิกๆ...  

อนนะหัวเราะเบาๆออกมา

"เจ้ากำลังพูดอยู่กับใครน่ะ..เวลาปีครึ่งที่ผ่านมาคิดว่าใครเป็นคนหยุดมันไม่ให้ลงไปที่หมู่บ้านกัน.."

อนนะแสดงสีหน้ามั่นใจเต็มร้อยพร้อมกับแมงมุมยักษ์ที่ดีดตัวกลับมายืนได้อีกครั้ง

"บังอาจจจจจจ บังอาจจจจมากกกก ข้าจะฉีกพวกแกเป็นชิ้นๆ ข้าจะทำให้พวกแกทรมาณยิ่งกว่าตายยยย!!!" 

โจโรคุโมะคำราม ก่อนจะยกช่วงท้องและเปิดปากที่ช่องท้องนั้นขึ้น มันกำลังจะปล่อยควันพิษ!!! 

"ตาย!!!!!!"      โจโรคุโมะตวาดลั่น ทว่า..

-ความหนาวเย็นที่ปกคลุมหัวใจของข้าเอ๋ย จงรับฟังคำบัญชาจากข้า จงรวมตัวและพิทักษ์รักษาข้า-

-ปราการสูญญากาศ- 

สิ้นสุดคำร่าย กลุ่มควันพิษของโจโรคุโมะพวยพุ่งเข้าใส่อนนะและฮาฟ ทว่ามวลอากาศบริเวณที่ทั้งคู่ยืนอยู่นั้นได้หมุนวนเป็นวงกลมอย่างน่าประหลาด เกิดเป็นพื้นที่ป้องกันพิเศษที่ตรงกลางมวลอากาศนั้น สายลมรอบๆพื้นที่นั้นหมุนวนอย่างบ้าคลั่งพัดพาเอาควันพิษที่โจโรคุโมะปล่อยออกมาปลิวหายขึ้นไปบนอากาศจนหมด

"มะ..โหมดทำลาย!!"

ฮาฟที่พึ่งรู้สึกตัวจากความตะลึงเมื่อครู่ ได้เปลี่ยนดาบของเขาเป็น-โหมดทำลาย- ตัวดาบแยกจากกันเป็นละอองและรวมตัวกันเกิดปืนไรเฟิลสีดำกระบอกยาวกระบอกหนึ่งยึดติดกับแขนขวาของชายหนุ่ม ฮาฟยกมันและเล็งไปที่โจโรคุโมะ ละอองเวทย์มนต์สีฟ้าอ่อนค่อยๆรวมตัวกันเข้าสู่กระบอกปืน แถบพลังงานด้านข้างค่อยๆถูกเติมเต็มช้าๆ

โจโรคุโมะ เมื่อเห็นว่าควันพิษของตนไม่เป็นผลแม้แต่น้อย ด้วยความโกรธเกรี้ยวมันกระโจนเข้าหาปราการสูญญาการนั้น มันยกท่อนแขนขึ้นป้องกันตัวเองจากลมพายุและกระโจนเข้ามาฟาดแขนอันคมกริบใส่อนนะ เธอกระโดดถอยหลังออกมาก่อนที่แขนของแมงมุมยักษ์นั่นจะทำลายปราการสูญญากาศลงอย่างง่ายดาย

อนนะยืนเผชิญหน้ากับแมงมุมยักษ์ด้วยตัวคนเดียว 

โจโรคุโมะกระหน่ำโจมตีอย่างเกรี้ยวกราด แต่ไม่ว่าจะกระหน่ำใช้แขนฟาดใส่ผู้หญิงชุดขาวคนนี้สักเท่าไหร่ ทุกๆครั้งก็จะถูกก้อนน้ำแข็งหนาที่เธอสร้างป้องกันได้ทุกครั้ง 

"หน่อย!!!!!!!!!!" 

มันสร้างวงเวทย์ขึ้นมาที่แขนอีกครั้ง ก่อนจะฟาดวงเวทย์นั้นลงกับพื้นสร้างคลื่นแท่งน้ำแข็งพุ่งเข้าหาอนนะ ช่างนิ่งสงบดุจดั่งร่ายรำ ด้วยความที่

เป็นเวทย์ธาตุน้ำแข็งเหมือนกันอนนะสามารถสลายคลื่นน้ำแข็งนั้นได้อย่างง่ายดายเพียงแค่โบกมือเท่านั้น เมื่อโจโรคุโมะกระโจนเข้ามาก็กระแทกเข้ากับปราการน้ำแข็ง จนกระเด็นออกไปทุกครั้ง

ไม่ว่าแมงมุมยักษ์นั่นจะใช้วิธีไหน แต่ก็ไม่สามารถข้ามผ่านสตรีในชุดขาวคนนี้ได้เลย

การป้องกันของเธอช่างสมบูรณ์แบบ

พลังงานที่แถบด้านข้างของปืนไรเฟิลถูกชาร์จจนเต็มแล้ว ละอองเวทย์มนต์เปลี่ยนจากสีฟ้าอ่อนกลายเป็นสีแดง กระแสไฟฟ้าสีแดงวิ่งวนรอบๆตัวปืนอย่างบ้าคลั่ง ตัวกระบอกปืนส่งเสียงแหลมสูงออกมาเป็นสัญญาณว่าพร้อมที่จะทำลายทุกสิ่งแล้ว

"อนนะ!!!!ถอยออกมา!!!!!"

เมื่อได้ยินดังนั้น หญิงสาวได้กระโจนลอดใต้แขนของโจโรคุโมะที่ตะครุบเข้ามาก่อนจะประชิดตัวมันและซัดคลื่นน้ำแข็งใส่ในระยะประชิด 

ส่งให้โจโรคุโมะกระเด็นออกไปก่อนที่เธอจะกระโดดลอยตัวถอยออกมาและลงจอดด้านหลังของฮาฟอย่างสวยงาม 

โจโรคุโมะเบิกตากว้างเหมือนกับรู้ชะตาของตน มันยกแขนขึ้นมาป้องกันพร้อมกับเคลือบตัวเองด้วยเกราะน้ำแข็งอีก10ชั้นอย่างรวดเร็ว

"ลาขาดล่ะ.." สิ้นสุดคำพูดเบาๆของฮาฟ

ตูม!!!!!!!!!

ลำแสงสีแดงพุ่งตรงเข้าหา กลางลำตัวของโจโรคุโมะด้วยแนวแทยงขึ้นด้านบน บริเวณพื้นหิมะถูกแรงกระแทกเป่าจนกระจายฟุ้ง กระสุนพลังงานความเข็มข้นสูงทะลุผ่านทั้งเกราะน้ำแข็ง10ชั้น ตัดผ่านแขนอันแข็งแรงและแหลมคมพุ่งทะลุศีรษะด้านบนของแมงมุมยักษ์และเป่ามันปลิวหายจนเละไม่เหลือชิ้นดี พื้นหิมะถูกแหวกเป็นทางตรงในทิศที่กระสุนพลังงานพุ่งไป ร่างของโจโรคุโมะทรุดลงและแน่นิ่งไปในที่สุด

ฮาฟกลืนน้ำลายลงคอ 

"ดีนะที่ฉันเล็งให้มันทยานขึ้นฟ้าน่ะ..."

"ข้า..เห็นด้วยอย่างยิ่ง.."

(ทีหน้าทีหลังถ้าจะใช้โหมดนี้คงต้องคิดดีๆสักหน่อยแล้วล่ะ...)

ฮาฟกับอนนะยืนมองพื้นหิมะที่ถูกความร้อนจากกระสุนพลังงานเผาเป็นทางอีกครั้งด้วยสีหน้าเอือมระอา ผสมกับ ตกตะลึง