ปมหลอน...วิญญาณมรณะ

Chapter 0 : บทนำ


* สถานที่ไม่ปรากฏ เวลา 02.00 น.

แฮ่กๆ แฮ่กๆ

ท่ามกลางหมอกควันที่จับตัวกันแน่นหนา เสียงเหนื่อยหอบดังขึ้นโดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ที่ไหน และกำลังทำอะไรอยู่

นี่ผมกำลังวิ่งอยู่เหรอ ?

ไม่หนิ... เพราะนี่มันตีสอง ผมจะวิ่งได้ยังไง หรือว่าฝันร้าย ?

ผมลองหยิกที่แขนตัวเองดู ปรากฏว่า...

"มันเจ็บ"  ความสงสัยทำให้ผมหยิกไปที่แขนเต็มแรงจนทำให้แขนเขียวช้ำเป็นจ้ำ

          "ซิ๊ดดด อูยยย เจ็บชะมัดเลย"  ผมถึงกับซิ๊ดปากด้วยความเจ็บ งั้นก็แปลว่านี่ไม่ใช่ความฝันน่ะสิ ?

และในระหว่างที่ผมกำลังยืนงงกับเหตุการณ์ตรงนั้น

          "แง… "

          "กรี๊ด!!!"

จู่ๆ เสียงกรีดร้องและเสียงร้องไห้ของเด็กก็ดังขึ้น ซึ่งผมไม่รู้ว่ามันดังมาจากทางไหน เสียงนั้นดังก้องกังวาลมากจนทำให้ผมรู้สึกกลัว

          "โก๊ะ... มาทางนี้"  เสียงของใครซักคนกำลังเรียกให้ผมไปหา

ผมเองก็เดินตามเข้าไปอย่างว่าง่ายคล้ายกับถูกต้องมนต์สะกด

          "โก๊ะเข้ามาที่นี่ทำไมลูก ?"  ท่ามกลางหมอกที่จับตัวกันหนาแน่น ปรากฏเป็นร่างของคนสองคนกำลังยืนอยู่ตรงหน้า แต่ทว่าผมมองไม่ชัดเลยว่านั่นคือใคร

          "ลูกเข้ามาที่นี่ไม่ได้นะ"  คนเหล่านั้นพยายามพูดเตือนผม ดูเหมือนว่าผมไม่สมควรจะเข้ามาที่นี่นะ

แต่เอ๊ะ...!

เสียงนี้มันคุ้นๆ นะ ผมไม่ได้รู้สึกไปเอง ผมรู้สึกได้ว่านั่นคือเสียงพ่อกับแม่ของผม

          "พ่อครับ...!!! แม่ครับ...!!!"  ผมพยายามรีบเดินกึ่งๆ จะวิ่งเข้าไปหา

          "ลูกกำลังมีเคราะห์... ต้องระวังตัวเองด้วยนะ"  เสียงของผู้เป็นพ่อดังขึ้น

ทว่า... ยิ่งวิ่งเท่าไหร่ร่างนั้นก็ยิ่งไกลออกไป ไกลจนผมไม่สามารถตามไปได้

          "พ่อ... แม่... อย่าเพิ่งไปสิ รอผมด้วย!!!"  ผมพยายามวิ่งตามท่านทั้งสองแต่ก็ไม่ทัน

          "พ่อกับแม่มาส่งลูกได้เท่านี้ กลับไปแล้วอย่าลืมสิ่งที่พ่อกับแม่บอกนะ"  คำพูดสุดท้ายดังขึ้นก่อนที่ร่างของทั้งคู่จะค่อยๆ จางหายไปในหมอกควัน

"แฮ่กๆ แฮ่กๆ"

ด้วยความเหนื่อยล้า ผมวิ่งจนมาหยุดอยู่ตรงปากอุโมงค์แห่งหนึ่งซึ่งด้านในมีแสงสว่างจ้าออกมา

นี่เป็นทางเข้าหรือทางออกผมเองก็ยังไม่แน่ใจ รู้แค่ว่าพ่อกับแม่ผมท่านพาผมมาส่งที่นี่

          "เอาวะ... ไม่ลองก็ไม่รู้"

และผมก็ตัดสินใจเดินเข้ามาในอุโมงค์ เพียงแค่ชั่วอึดใจทุกอย่างก็ขาวโพลงไปหมด

พรึ่บ...!!!

ผ้านวมผืนหนาสีน้ำตาลถูกสะบัดขึ้นพร้อมกับร่างของตัวเองที่จู่ๆ ก็ดีดเด้งขึ้นมาจากที่นอน

"แฮ่กๆ แฮ่กๆ"

          "นี่ฝันไปเหรอเนี่ย ?"  ผมพยายามทบทวนสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ พร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง

          "เป็นไปไม่ได้"

บ้าหน่า...!!! มันจะเป็นไปได้ยังไง เมื่อสิ่งที่ผมเหลือบไปเห็นนั่นคือรอยเขียวจ้ำบนแขนของตัวเอง

          "ตกลงมันเป็นเรื่องจริงหรือความฝันกันแน่วะเนี่ย"  ผมได้แต่สับสนในใจ

แต่ถ้าทั้งหมดนี่มันคือเรื่องจริง งั้นก็หมายความว่า...

          "ผมกำลังจะมีเคราะห์อย่างงั้นเหรอ ?"  

เข้ามากด Like พูดคุยทักทายกันได้นะครับ